รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย นี่ชั้นต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลยดันไปตกปากรับคำกับคุณปู่แบบนี้เนี่ย”ฟางเดินกลับที่ห้องแล้วคิดหนัก

ที่พลั้งปากตกลงออกไปอย่างนั้น ก็เพราะในห้องนั้นทุกคนรุมกดดันเธอ ไม่แปลกหรอกที่เธอจะเผลอตกลงไปด้วย

 

 

 

“ไม่ได้บ้าหรอก มันก็คือหน้าที่ที่ต้องทำของทายาทแก๊งค์มังกรดำ”โทโมะเดินเข้ามาในห้องฟาง

พร้อมกับขนมจีน กราฟและฟ้าก็พูดขึ้นเมื่อได้ยินร่างบางบ่นอุบ

 

 

“แต่ฟางเองเป็นแค่ลูกผู้หญิงบอบบางๆ ตัวเล็กๆ จะดูแลคนในแก๊งค์ที่เป็นผู้ชายทั้งแก๊งค์น่ะ เค้าจะ

ฟังฟางหรอพี่โทโมะ”ฟางพูดแล้วนั่งลงพลางเบะปากจะร้องไห้ออกมา

 

 

 

“ตอนอนุบาล3เป็นหัวหน้าห้อง ตอนประถมเป็นคนนำเต้นงานโรงเรียน พอ เรียนมัธยมเป็นดรัมเม

เยอร์ไม้หนึ่ง พอเข้า ม.ปลายเป็นลีดของโรงเรียน แถมพ่วงตำแหน่งประธานสีชมพู2ปีซ้อน พอเข้า

มหาลัยก็ได้เป็นผู้อัญเชิญพระเกี้ยวของมหาลัย พอไปเรียนเมืองนอกก็เป็นคนที่คอยดูแลเพื่อน

ที่home sickที่โน่น แค่นี้ก็ทำให้พวกเราเห็นแล้วค่ะว่าน้องฟางน่ะ มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นหัวหน้า

แก๊งค์มังกรดำ”ขนมจีนพูด

 

 

 

“ความเห็นที่ตกลงกันแค่ในครอบครัวรึเปล่าเนี่ย”ฟางพูดปนอึ้งที่ขนมจีนเก็บรายละเอียดตัวเองดีเว่อร์

 

 

“ไม่ต้องถึงผู้อาวุโส ยังไงพวกเค้าต้องเข้าใจที่พวกเราเลือกครับคุณฟาง เพราะตอนเด็กๆคุณน่ะ

เลี้ยงง่ายนี่ฮะ ไปออกงานกับแก๊งค์และนายใหญ่คุณฟางไม่เคยโวยวาย งอแง แต่คุณแม๊คน่ะร้องไห้

กลัวซะจ้าเลย”กราฟพูด

 

 

“ก็ตอนนั้น ชั้นอ้วนจะตายไปคุณปู่เอาของกินมาล่อชั้นก็ไม่ร้องแล้วต่างหากล่ะ”ฟางรีบพูด

 

 

“แต่ก็เอาเถอะ ฟางตกลงไปแล้ว อย่าคิดมากเลยนะ พี่เชื่อว่าฟางต้องทำได้ เพราะฟางคือสายเลือด

ของมังกรดำ”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้ฟาง

 

 

 

“เห้อ งั้นจะลองดูนะคะ แต่ถ้าฟางคุณสมบัติแล้วผู้อาวุโสของแก๊งค์ไม่เห็นด้วยในการให้ฟางเป็น

หัวหน้าคนใหม่ ทุกคนอย่ามารั้งฟางนะคะถ้าฟางจะไป”ฟางพูดแล้วถอนหายใจออกมา

 

 

“ได้เลย เพราะมันไม่มีวันนั้นแน่นอน”ขนมจีนพูดแล้วยิ้มกริ่มออกมาอย่างพอใจ

 

 

“เอาล่ะครับเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเอาล่ะครับ เราไปเรียนรู้งานกันเถอะ”โทโมะพูดจบก็ตรงเข้ามาล๊อคตัวฟาง

ไปทันที

 

 

“เดี๋ยวก่อนสิ ให้ชั้นมีเวลาทำใจก่อนได้มั้ย ไม่เอานะพี๋โทโมะ ฟางยังไม่พร้อม”ฟางดิ้นในอ้อมกอดโทโมะโวยวายไม่ยอม

 

 

 

“คุณน้องฟางไม่พร้อมแต่พวกเราพร้อมจะสอนคุณน้องฟางแล้วล่ะค่ะ”ขนมจีนพูดก่อนจะช่วยล๊อค

ฟางไปเรียนรู้งานต่างๆที่ห้องทำงานทันที

 

 

 

 

 

“โอ๊ยๆๆๆ เมื่อยชะมัด”ฟางที่นั่งอ่านแฟ้มเอกสารงานและกิจการต่างๆของแก๊งค์มังกรดำมา2ชั่วโมง

เต็มก็บิดขี้เกียจไปมาเพื่อคลายความปวดเมื่อยตัวเอง

 

 

“ถ้าเมื่อยก็พักก่อนนะครับคุณฟาง”กราฟเดินเอาน้ำส้มมาให้ฟาง

 

“ขอบคุณมากนะกราฟรู้ใจฟางจังว่าฟางชอบน้ำส้ม”ฟางยิ้มก่อนจะดื่มน้ำส้มไปแล้วเปิดอ่านเอกสารต่างๆต่อ

 

 

 

“ก็ผมดูแลคุณฟางตั้งแต่เล็กๆแล้วนี่ครับ ถ้าไม่รู้ใจคุณฟางก็แปลกแล้ว แล้วนี่อ่านไปได้เยอะแล้วนี่

ครับ พักก่อนก็ได้เดี๋ยวสมองจะเบลอเอา นี่ครับ ของหวาน ทานจะได้ไม่เครียด”กราฟพูดแล้วยื่น

อมยิ้มให้ฟาง

 

 

 

“น่ารักจังเลยกราฟเนี่ย ดีกับฟางเสมอเลย เนี่ยถ้ามีแฟนนะ ผู้หญิงคนนั้นต้องโชคดีแน่ๆ”ฟางพูด

ทำเอากราฟหน้าแดง

 

 

“ผมไม่มีแฟนหรอกครับคุณฟาง”กราฟพูดแล้วมองฟาง

 

 

“เอ๋ ไม่มีงั้นหรอ เอางี้มั้ยเพื่อนฟางน่ารักๆสวยๆเพียบเลยนะเดี๋ยวฟางแนะนำให้รู้จัด”ฟางรีบเสนอตัว

 

 

“ผมไม่คิดมองใครหรอกครับ”กราฟพูดแล้วใจเต้นเมื่อเห็นตาแป๋วๆของฟางจ้องตัวเอง

 

 

“ทำไมล่ะ เอ๋ กราฟมีคนที่กราฟชอบแล้วหรอ บอกฟางหน่อยสิว่ากราฟชอบใคร”ฟางรีบถามอย่างตื่นเต้นแล้วลุกขึ้นเดินเข้าไปใกล้ชายหนุ่มเพื่อจ้องจับผิด แต่นั้นทำให้กราฟยิ่งประหม่าหน้าแดงจัด ถอยหนีร่างบางจนชิดติดกำแพง ก่อนจะถูกฟางล้อคตัวไว่ไม่ให้หนีไปไหน

 

 

 "ทำอะไรกันน่ะ"โทโมะเดินเข้ามาในห้องเห็นฟางและกราฟก็ทักขึ้นมาทำให้ทั้งคู่ต้องรีบผละออกจากกันทันที

 

 

“เอาล่ะค่ะๆ ให้พักสายตาพักสมองไม่ใช่มาคุยเล่นนะคะ”ขนมจีนเดินตามเข้ามาในห้องพร้อมไม้เรียว

 

 

“ดะ เดี๋ยวค่ะ เอาไม้เรียวมาทำไมเนี่ยพี่ขนมจีน”ฟางมองไม้เรียวแล้วถามขึ้น

 

 

“ก็วันนี้คุณน้องฟางต้องอ่านเอกสารนี้และทำความเข้าใจ และนี่คืออาวุธถ้าเกิดคุณน้องฟางแอบ

หลับพี่ก็จะจัดการแบบนี้”ขนมจีนพูดจบก็ฟาดไม้เรียวลงโต๊ะดัง ปัง เล่นเอาฟางสะดุ้งโหยง

 

 

“พี่โทโมะ พี่ขนมจีนฟางโตแล้วนะ แล้วอีกอย่างสมัยนี้น่ะ เค้าไม่ใช่ไม้เรียวกันแล้วด้วย มันโหดร้าย

ทารุณกับ เด็กนักเรียนเกินไปนะคะ”ฟางรีบพูดอ้อนโทโมะ

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ขนมจีนไม่ใช่ครู คุณน้องฟางไม่ใช่นักเรียน”ขนมจีนพูด

 

 

“เอาล่ะครับ อ่านเอกสารให้จบนะครับ ถ้าไม่อยากโดนไม้เรียว กราฟ เราไปตรวจดูความเรียบร้อยที่

ย่านชุมชนที่เราดูแลเถอะ”โทโมะลากกราฟออกไป ฟางแทบเหวอเมื่ออยู่ในห้องนี้กับขนมจีนจอม

โหดเพียงแค่2คน

 

 

 

 

“เอ่อ พี่ขนมจีนคะ คือว่าเดี๋ยว2ทุ่มเราต้องไปเป็นตัวแทนของแก๊งค์ทำงานแทนนายใหญ่ไปงาน

เลี้ยงท่านฑูตที่มาจากอิตาลีนะคะ”ฟ้าที่เปลี่ยนชุดแล้วเดินเข้ามา

 

 

 

“แต่พี่ดูคุณน้องฟางอยู่”ขนมจีนมองฟางที่นั่งอ่านเอกสารกิจการธุรกิจขนส่งทางเรือของแก๊งค์อยู่

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฟางอ่านเอกสารนี้คนเดียวก็ได้ อีกแค่2เล่มเอง”ฟางชูแฟ้มเอกสารที่เหลือให้ดู

 

 

 

“งั้น อ่านเสร็จก็รีบนอนนะคะ พรุ่งนี้พวกเราจะพาคุณฟางไปที่มูลนิธิที่อาเหล่ากงของคุณฟางสร้าง

ไว้”ขนมจีนพูดก่อนจะเดินออกไปกับฟ้า

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

ทันทีที่ประตูปิดฟางก็รีบควักมือถือมากดโทรศัพท์โทรออกทันที

 

 

“เขื่อนนน help me”ฟางรีบกดโทรสัพท์โทรหาเขื่อนเพื่อนชายของเธอทันที

 

 

 

 

 

 

“55555555”ซักพักเขื่อนก็มาหาฟางที่บ้านแล้วนั่งหัวเราะฟางที่นั่งกอดอกอยู่

 

 

“ไม่ตลกย่ะ ชั้นเครียดกับกองเอกสารของแก๊งค์จะบ้าตายอยู่แล้วนะ”ฟางพูด

 

 

 

“แหมๆ นี่ก็ถือว่าหายกันไง จำตอนที่ชั้นรับตำแหน่งหัวหน้าแก๊งค์เสือขาวคนใหม่ได้ม้ะ ชั้นเครียดกับ

เอกสารงาน เธอกลับมานั่งเล่นเกมส์เต้นในห้องชั้นเนี่ย”เขื่อนพูดแล้วนึกถึงตอนที่ฟางและเขื่อนยัง

เรียนมหาลัย แล้วมีเหตุให้เขื่อนต้องรับตำแหน่งหัวหน้าแก๊งค์เสือขาวด่วน

 

 

 

“ย่ะ ยอมรับก็ได้ว่าตอนนั้นขำ แต่ตอนนี้ชั้นขำไม่ออกจริงๆนะเขื่อน ชั้นจะต้องรับตำแหน่งหัวหน้าอะไรนี่

แทนเฮียฟลุ้ค ให้ตายเถอะ ชั้นเป็นผู้หญิงนะ ทำอะไรแบบนี้ไม่ไหวหรอก”ฟางบ่นยาวเหยียด

 

 

“เอาน่าฟาง มันเป็นหน้าที่เราต้องทำและรับผิดชอบ แม้ว่าเราจะไม่ชอบก็ตาม แต่ทำไงได้ล่ะ”เขื่อนพูดพลางตบไหล่เพื่อนสาวอย่างเข้าใจหัวอก

 

 

 

“พูดเหมือนพี่โทโมะเลย แหมๆ หล่อจังเลยนะนี่ถ้า แก๊งค์เรา2แก๊งค์ไม่ใช่ญาติกัน ชั้นคงหลงรักนายไปแล้ว

นะ”ฟางพูดแล้วยิ้มให้เขื่อน ทำเอาเขื่อนขนลุก

 

 

 

“พอเลย เก็บความคิดนั้นพับใส่กระเป๋าแล้วโยนลงน้ำไปเลย เรื่องงานก็เยอะอยู่แล้ว ยังจะมาคิด

เรื่องแบบนี้อีก”เขื่อนขยับตัวหนีฟางออกห่างพลางทำหน้าสยองขวัญเมื่อเขาคิดภาพตามที่จะต้องเป็นแฟนกับฟาง

 

 

“แหมๆๆ พูดแบบนี้คงจะกลัวคุณน้องเฟย์ขา ของแกก็น้อยใจสิ”ฟางพูดถึงเฟย์ คู่หมั้นที่ทางแก๊งค์จัดหา

ให้ตามความเหมาะสม ก่อนที่เขื่อนกำลังเปิดอ่านเอกสารของฟางได้ยินแบบนั้นก็หยิบแฟ้มมาทุบหัวฟางเบาๆทันที

 

 

"อ๊ายย ทุบมาทำไมยะ ชั้นพูดความจริงนินา ไม่ว่าพวกเราจะไปไหนก็ต้องตามมาละ พี่เขื่อนคะ พี่เขื่อนขา นายไม่หวั่นไหวบ้างหรอ"ฟางยังไม่หยุดรีบแซวเพื่อนรักต่อ ก่อนที่จะรีบวิ่งหนีเมื่อเขื่ิอนทำท่าจะปาแฟ้มกองโตใส่เธอ

 

 

“พอเลย ยัยนั่นนะ ยอมรับว่าเป็นผู้ดีแต่ไม่เลยว่าจะ อะไรก็ได้ค่ะพี่ขื่อน ยังไงก็ได้ค่ะพี่เขื่อน โอ๊ย เรียบร้อยเกินชั้นล่ะปวดหัว ยังไม่พอนะ ทำตัวตามติดแจยิ่งกว่าปลิงซะอีก แกะยังไงก็ไม่หลุด”เขื่อนพูดแล้วทำท่าล้อเลียนเฟย์คู่หมั้นสาวก่อนที่จะเบะปากหมั่นไส้

 

 

 

“ก็น่ารักดีนิ เป็นว่าที่ภรรยาหัวหน้าแก๊งค์เสือขาว สามีว่าไงภรรยาก็ว่าตาม น่ารักจะตาย อ๊ายย อย่าปานะ นั่นแจกันจากอิตาลีนะยะ เพื่อบ้า"ฟางพูดก่อนที่จะร้องออกมาเมื่อเขื่อนเดินไปยกแจกันจะปาใส่เธอ

 

"พอ เลิกพูดถึงยัยนั่น เดี๋ยวจะตามชั้นมาถึงบ้านเธอไม่ได้ไปไหนกันพอดี"เขื่อนรีบว่า

 

 

"จริงสิ ออกไปข้างนอกโอ๊ย ชั้นอยากเห็นแสงสีๆๆๆ เบื่อออ พาไปเที่ยวหน่อยสิ”ฟางพูดก่อนจะร้องโวยวายเดินปรี่ไปอ้อนเพื่อนชาย

 

 

“ว่าที่ซ้อใหญ่แห่งมังกรดำเบื่อ มีหรอบอสแห่งเสือขาวจะไม่ดู อ่านไปอีก2เล่ม เดี๋ยวพาไปแดน

ซ์”เขื่อนพูด

 

“กรี๊ด น่ารักที่สุดเลย เพื่อนใครเนี่ย”ฟางพูดก่อนจะรีบอ่านเอกสารอีก2เล่มแล้ววิ่งไปเปลี่ยนชุดเที่ยว

ออกไปข้างนอกกับเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่ ขอถามเถอะ ทำไมไม่พาไปร้านเดิมล่ะมาที่นี่ทำไม”ฟางพูดเมื่อเขื่อนพาเธอมาร้านนั่งชิลเล็กๆ

ในเมืองแทนจะไปผับหรูร้านเดิมที่พวกเขาชอบไป

 

 

“ลืมอะไรไปรเปล่าฟางน่ะ อยู่ในช่วงเรียนรู้งาน หนีเที่ยวคงไม่ได้ ดังนั้นไปร้านหรูๆ คนของมังกรดำ

เพียบแน่นอน เลยมาร้านดีกว่า เอาน่า ร้านนี้ เล่นดนตรีเพราะ นักร้องหน้าดีกิ๊กเก่าชั้น

คอนเฟิร์ม”เขื่อนพูด

 

 

 

“อ่ะๆ จะเชื่อบอสของเสือขาวดูนะ นี่แสดงว่ามาบ่อยใช่มั้ย เลยรอบคอบแบบนี้นะ”ฟางพูดพลางชง

เหล้าของตัวเองดื่ม

 

 

 

“ดูนั่นดิ นักร้องคนนี้ล่ะที่กิ๊กเก่าชั้นมาตามกรี้ดทุกคืน หน้าตาก็งั้นๆ”เขื่อนชี้ไปที่เวทีที่ป๊อปปี้กำลังขึ้น

เวทีไปแล้วจับกีต้าร์ไล่คอร์ดอยู่

 

 

 

 

“นั่นมันอีตาขี้เก็กที่สนามบินนิ”ฟางพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้ พลางมองที่ป๊อปปี้ที่มีสาวกรี้ดหน้าเวทีแล้วเอา

ดอกไม้มาให้ชายหนุ่มก็เบ้ปากใส่

 

“เชอะ หล่อตรงไหน สาวถึงได้หลง”ฟางพูดแล้วนั่งฟังป๊อปปี้ร้องเพลงซักพักก่อนจะลุกออกไปเข้า

ห้องน้ำ

 

 

 

 

“แก เมื่อกี้พี่ป๊อปปี้เค้าเล่นดนตรีนะเท่มากเลย คนอะไรทั้งหล่อทั้งเสียงดี ไม่น่าจนเลย”สาวคนหนึ่ง

พูดกับเพื่อนในห้องน้ำหญิง ฟางได้ยินเข้าก็ทำเป็นมาล้างมือใกล้ๆเพื่อฟัง

 

 

“นั่นน่ะสิแก แต่ก็นะ น่ารัก มีความรับผิดชอบขนาดนี้น่ะ ใครได้เป็นแฟนนะ เป้นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด

เลย ว่าแล้วชั้นเองก็อยากเป็นแฟนพี่เค้าจัง”สองสาวเพ้อถึงป๊อปปี้

 

 

“โชคร้ายน่ะสิไม่ว่า คนอะไรขี้เก็กชะมัด”ฟางพูดก่อนจะเดินออกมาไปหาเขื่อนแล้วก็ถูกกระชากแขน

กลับไปทันที

 

 

 

“นี่เธอเป็นใครมาว่าพี่ป๊อปปี้ของพวกเราน่ะ คิดว่าสวยมากนักรึไง”สาวคนนั้นพูด

 

 

“แน่นอน ถ้าไม่คิดว่าตัวเองสวยก็ไม่กล้าออกมาจากบ้านหรอก อย่างพวก อ้อ ไม่สิ พวกน้องๆหนูๆ

เนี่ยน่าจะเอาเวลาไปอ่านหนังสือ สอบเข้ามหาลัยดีกว่ามานั่งกรี้ดนักร้องโนเนมแบบนี้ แล้วพี่บ้านไม่

ว่าหรอหนีมากลางคืนเนี่ย”ฟางโต้กลับอย่างเผ็ดร้อน

 

 

“หนอย แก ปากดีแบบนี้ต้องโดนตบ”สาวคนนั้นพูดก่อนจะให้เพื่อนมาล๊อคฟางไว้

 

 

 

“อย่านะ ยัยเด็กบ้า กรี๊ดดด ห้ามเอาปราด้าปลอมตบชั้นนะ”ฟางร้องโวยวายก่อนจะถีบสาวคนนั้นล้ม

ลงไปกองกับพื้น

 

 

 

 

“แกถีบชั้นอย่าอยู่เลย”สาวคนนั้นโมโหจัดก่อนจะคว้าถังน้ำแข็งข้างๆมาสาดใส่ฟาง

 

 

 

ซ่า

 

 

 

“พะ พี่ป๊อปปี้”สาวน้อยคนนั้นทำถังน้ำแข็งหล่นทันทีที่เห็นคนเข้ามาขวางฟางไว้

 

 

 

 

 การเจอกันครั้งที่2ของป๊อปปี้และฟางเกิดขึ้นอีกแล้ว555

 

สงสัยมีแค่ฟางคนเดียวล่ะมั้งที่บอกว่าป๊อปปี้ไม่หล่อ

 

 

  ยังไมก็ฝากเรื่องใหม่ด้วยน้าาา อย่าลืมเม้นกับโหวตนะๆ