รักที่เป็นไปไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
“ใครเค้าจะไปหึงพวกที่ชอบเล่นชู้กับคู่หมั้นคนอื่นอย่างนาย”ฟางว่า ป๊อปปี้นิ่วหน้างงทันที
 
 
“ดะ เดี๋ยวนะ เล่นชู้อะไรของเธอ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“ก็ นายไง นายกับแก้ว แก้วน่ะเป็นคู่หมั้นทีเจ แล้วนาย2คนยังจะกล้าจูบกันอีก นายน่ะกำลังแอบ
สวมเขาให้พวกเดอะ ซันอยู่นะ นี่ถ้าทีจับได้หมอนั่นไม่มาโวยวายถึงมังกรดำรึไง”ฟางรีบพูด
 
 
“ทำไมต้องโวยวายขนาดนี้ หึงชั้นจริงๆขึ้นมาล่ะสิ”ป๊อปปี้กระแซะแกล้งแหย่ฟาง ฟางจึงตีไปที่แขน
ป๊อปปี้ทีนึง
 
 
“ไม่ได้หึงย่ะ ชั้นไม่อยากพูดกับนายแล้ว”ฟางรีบเดินหนีป๊อปปี้ไปที่ชายหาดยามเย็นแล้วมองดู
ท้องฟ้าที่พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าไป
 
 
 
 
 
“เป็นถึงเลดี้มังกรดำทำไมมาเดินตรงนี้คนเดียวไม่มีบอดี้การ์ดตามาล่ะ”โซ่ที่นั่งดูพระอาทิตย์ตกริม
โขดหินก็ทักฟาง
 
 
“ชั้นก็อยากมีเวลาส่วนตัวของชั้นบ้างล่ะน่า ทีนายล่ะ ทำไมถึงชอบมานั่งคนเดียวแบบนี้”ฟางหันไป
หาโซ่
 
 
 
“เบื่อ ไม่มีอะไรทำ”โซ่ตอบสั้นๆพลางดื่มโค้กกระป๋องที่ซื้อมา
 
 
“นายนี่แปลกดีเนาะ ไม่เห็นเหมือนพี่น้องของพวกนายเลย”ฟางพูด
 
 
“ก็ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ เป็นแค่เด็กกำพร้าจะไปมีนิสัยเหมือนกันได้ไงล่ะ”โซ่พูด
 
 
“แล้วนายไม่มีพี่น้องจริงๆบ้างเลยหรอ”ฟางถามทำเอาโซ่นิ่ง
 
 
“ไม่มี ถึงมีชั้นก็ไม่นับมาว่าเป็นพี่ เห้อ แล้วชั้นจะมาพูดให้เธอฟังทำไมเนี่ย เสียเวลาชะมัด”โซ่พูด
แล้วเดินลุกออกไป ฟางมองโซ่งงๆ ก่อนจะนั่งลงแทนที่ของโซ่
 
 
 
“พวกเดอะ ซันนี่แปลกคนดีจริงๆ”ฟางส่ายหน้านึกถึงคนในเดอะ ซันแต่ละคนที่นิสัยแตกต่างกันโดย
สิ้นเชิง
 
 
 
 
 
“คุณฟางหายไปไหนนะคุณฟาง”ฟ้าเดินตามหาฟางแล้วไม่ดูทางทำให้ไปชนกับโซ่แล้วกระป๋องโค้ก
ที่โซ่ถืออยู่หกรดเสื้อ
 
“ว้าย ขอโทษค่ะๆ เดี๋ยวชั้นเช็ดให้นะคะ”ฟ้าพูดแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดที่เสื้อยืดของโซ่ทันที
 
 
“ไม่ต้อง ชั้นเช็ดเองได้”โซ่พูดแล้วดึงผ้าเช็ดหน้าฟ้าไปเช็ดเองก่อนจะเดินหายกลับไปที่ห้องตัวเอง
 
 
 
“คนอะไร หยิ่งชะมัด แถมเอาผ้าเช็ดหน้าคนอื่นไปอีก”ฟ้าพูดก่อนจะรีบเดินตามหาฟางต่อ
 
 
 
 
 
“แล้วนี่โซ่ไปไหนของเค้านะ ไหนว่าจะออกมาหาอะไรกินหายไปไหนนะ มายด์ก็ยังไม่ออกมาจากส
ปาด้วยสิ”แก้วพูดแล้วเดินไปตามทางเพื่อจะกลับห้องพักแล้วต้องชะงักเมื่อเจอโทโมะนั่งสูบบุหรี่ที่
สวน
 
 
 
“มาสูบบุหรี่แบบนี้มันไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ”แก้วเดินเข้าไปทักโทโมะ ชายหนุ่มรีบหยุดสูบแล้วก้น
บุหรี่ทิ้งทันที
 
 
 
“แล้วทำไม คุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ”โทโมะถาม
 
 
“ชั้นมาพักผ่อนกับน้องๆน่ะ คุณเองก็มาพักผ่อนหรอคะ”แก้วถาม
 
 
“เปล่าหรอก ผมน่ะมาส่งคุณหนูฟางเค้าดูกิจการรีสอร์ทของแก้งค์น่ะ”โทโมะบอก
 
 
“อย่าบอกนะคะว่ารีสอร์ทนี้คือกิจการของมังกรดำน่ะ”แก้วพูด
 
 
 
“ครับ ถูกต้องแล้ว แล้วนี่เดอะ ซันมาที่นี่ เพราะมีจุดประสงค์อะไรรึเปล่า”โทโมะมองแก้วอย่างจับผิด
 
 
 
“นี่ ถึงพวกชั้นจะเป็นพวกนักธุรกิจที่มีข่าวคาวเรื่องเสียๆเยอะ แต่พวกชั้นไม่คิดจะเล่นงานใครแบบ
ลอบกัดหรอกนะ”แก้วพูดแล้วแอบหงุดหงิดที่โทโมะไม่เชื่อ
 
 
“เอ่อ งั้นผมขอโทษครับที่กล่าวหาคุณ บางทีคุณอาจเป็นแค่แขกมาพักธรรมดาก็ได้”โทโมะพูด
 
 
“ช่างมันเถอะค่ะ บางทีพวกชั้นมันอาจจะเลวร้ายจนพวกมาเฟียอย่างคุณยังไม่ไว้ใจเลยก็ได้”แก้วพูด
แล้วมองไปที่ทะเลยามเย็น
 
 
 
“ไม่ไว้ใจแต่เราก็สร้างสัมพันธ์ที่ดีกันใหม่ก็ได้นิครับ”โทโมะพูด
 
 
“งั้นยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”แก้วพูดแล้วยิ้มกับโทโมะ โทโมะเผลอยิ้มกับรอยยิ้มแสนหวานของแก้ว
ทันทีโดยไม่รู้ตัว
 
 
 
 
“ตายละไม่น่านั่งเพลินเลย ค่ำแล้วด้วยสิ”ฟางพูดแล้วเดินเลาะจะกลับห้องพักแต่แล้วก็ต้องล้มเมื่อ
พบว่าตัวเองเดินเหยียบเศษเปลือกหอย
 
 
 
“คุณหนู”กราฟที่ออกมาตามฟางเห็นฟางล้มก็รีบวิ่งเข้าไปดูอาการ
 
 
 
“เจ็บจังเลย งานนี้อดไปดำน้ำพรุ่งนี้แน่ๆ”ฟางมองเท้าตัวเองที่มีแต่เลือด กราฟรีบฉีกชายเสื้อตัวเอง
แล้วซับเลือดให้ฟาง
 
 
 
“ความจริงกราฟไม่ต้องถึงกับฉีกเสื้อตัวเองแบบนี้ก็ได้นะ เดี๋ยวก็ถึงห้องพักแล้ว”ฟางพูด
 
 
“ไม่เป็นไรครับ นี่คือหน้าที่ของบอดี้การ์ดที่ต้องดูแลคุณหนู มาครับ ขี่หลังผมนะ เดี๋ยวจะได้ไปทำ
แผลที่ห้องพักกัน”กราฟพูดก่อนจะให้ฟางขี่หลังตัวเอง
 
 
 
“กราฟเป็นบอดี้การ์ดของฟางที่น่ารักที่สุดในโลกเลยรู้มั้ย”ฟางพูดและเมื่อมาถึงที่ห้องพักฟ้าและ
ขนมจีนก็ตกใจมาก
 
 
 
“ตายแล้วคุณน้องฟางไปโดนอะไรมาเนี่ย มาทำแผลก่อนค่ะ”ขนมจีนประคองฟางไปทำแผล กราฟ
เดลยเดินเลี่ยงออกมานอกห้อง
 
 
 
 
“น่ารัก แต่ผมก็อยากให้คุณหนูรักผมเหมือนกัน”กราฟพูดแล้วเดินกลับห้องพักตัวเองไป ฟ้าเดินออก
มาแล้วมองกราฟที่ไปแล้วก็เข้าใจความรู้สึกของกราฟดี
 
 
 
 
 
“ฟ้าจ๋า”เขื่อนรีบวิ่งมาหาฟ้าในวันต่อมา หลังจากประชุมงานกับมังกรดำเสร็จแล้ว
 
 
“พอเลยค่ะ หยุด ห้ามกอดนะคะ เดี๋ยวคุณเฟย์เห็นเอา”ฟ้าพูดแล้วสั่งห้ามเขื่อนเข้าใกล้ตัวเอง
 
 
“แหม ยัยนั่นก็รู้อยู่แล้วว่าพี่กับฟ้าเป็นอะไรกัน รู้ๆไปเลยก็ดี พี่จะได้ไม่ต้องแต่งงานกับยัยนั่น”เขื่อน
พูด
 
 
 
“แต่อย่าลืมนะคะ คุณเฟย์เค้ามีหน้ามีตาทางสังคมและถ้าเกิดพี่เขื่อนมาทำแบบนี้กับฟ้าแล้วทำให้
คุณเฟย์เสียหน้า งานนี้มีหวังพ่อแม่คุณเฟย์ไม่เล่นงานเสือขาวแย่หรอคะ”ฟ้าพูด
 
 
 
“แฟนใครฉลาดจังเลย เดี๋ยวเย็นนี้จะพาไปดินเนอร์แสนหวานของเรานะ”เขื่อนพูดโดยที่เฟย์เดินเข้า
มาฟังก็ซึมลงไปทันทีก่อนจะรีบเดินออกไปซึ่งสวนทางกับป๊อปปี้ที่เดินเอาลาเต้ร้อนมาให้ฟาง ป๊อปปี้
มองเฟย์ก่อนจะหันไปมองเขื่อนกับฟ้าที่หยอกล้อกันก็เข้าใจ และพลางถอนหายใจ
 
 
 
 
“นี่ ลาเต้ได้แล้วไม่เอามาให้ชั้นจนชั้นต้องออกมาเอาเองนี่ใช้ไม่ได้”ฟางเดินกะเผลกๆมาหาป๊อปปี้
แล้วว่า
 
 
“ก็กำลังจะเอาไปให้นี่ไง ละดูเดินเข้า อย่างกับคนขาเป๋ละยังอวดดีเดินออกมาอีก”ป๊อปปี้ว่า
 
 
“นี่นาย ชั้นเจ็บละยังมาว่าชั้นอีกนะ แหม เมื่อวานนายไปไหนมาล่ะยะ ชั้นต้องเจ็บตัวแบบนี้เพราะ
บอดี้การ์ดอีกคนละเลยหน้าที่ ดีนะที่กราฟมาดูแลชั้นทันน่ะ เชอะ คงจะแอบไปจู๋จี๋กับแก้วล่ะสิ”ฟาง
พูดทำให้โทโมะที่เดินออกมาชะงักมองหน้าป๊อปปี้นิ่ง
 
 
 
“ที่ชั้นออกไปข้างนอกน่ะไม่ใช่เพราะว่าชั้นต้องไปทำธุระให้ขนมจีนหรอกหรอ เหอะ ใครจะไปดีเท่า
บอดี้การ์ดคนโปรดของเธอล่ะ”ว่าแล้วป๊อปปี้ก็เดินออกไปทันที ฟางเชิดใส่บ้างก่อนจะดื่มกาแฟใน
แก้วไป
 
 
 
“ความจริงก็จริงอย่างที่ป๊อปปี้ว่านั่นล่ะ พี่เป็นคนใช้เค้าไปทำธุระเองน่ะ พอดีว่าพรุ่งนี้บังเอิญว่าจะมีฟู
ลมูนปาร์ตี้ที่รีสอร์ตเราน่ะเลยให้ป๊อปปี้ไปจัดการ เค้าไม่ได้ละเลยอะไรคุณน้องเลยนะ”ขนมจีนพูด
 
 
 
“แล้วมาบอกฟางทำไมคะ ฟางไม่เห็นจะสนใจอะไรเลย กราฟเราไปดูหนังกันดีกว่า ที่รีสอร์ทเราทำ
ห้องดูหนังเสร็จใหม่ๆนิ”ฟางไม่ฟังแล้วเดินคล้องแขนกราฟไป กราฟยิ้มดีใจก่อนจะประคองฟางไปดู
หนังที่ห้องดูหนังด้วยกัน
 
 
 
 
“แล้วนี่จะไปไหนน่ะโทโมะ”ขนมจีนถามโทโมะที่เดินออกไปที่โซนที่พักของแขก
 
 
 
“อ๋อ ไปว่ายน้ำน่ะก็เสร็จธุระแล้วนิ มะรืนไม่ใช่หรอที่จะไปฟาร์มหอยมุกของเสือขาว ไปก่อนนะ”โท
โมะพูดแล้วเดินเลี่ยงออกไปที่สระน้ำแล้วลงไปว่ายน้ำไปเรื่อยๆ เพื่อหวังว่าสายน้ำจะดับอารมณ์ที่
ครุกกรุ่นของเขาตอนนี้ให้เย็นลงได้
 
 
 
แก้วเดินออกมาแล้วเห็นโทโมะว่ายน้ำไปมาหลายรอบไม่มีท่าทีจะพักก็เดินเข้าไปดู
 
 
"คุณโทโมะ"แก้วโบกมือทักโทโมะที่ว่ายมาถึงฝั่ง แต่โทโมะเห็นแก้วก็รีบโดดลงน้ำหนีลงไปว่ายน้ำ
อีกครั้ง
 
 
 
“เมื่อคืนตอนพาเราไปเที่ยวตลาดใกล้ๆก็ยังดีๆนี่นา เครียดอะไรรึเปล่านะ”แก้วพูดก่อนจะเดินไปหยิบ
ผ้าเช็ดตัวให้โทโมะ
 
 
 
“นี่ค่ะ พักก่อนนะคะเดี๋ยวเป็นอะไรไป”แก้วเมื่อเห็นโทโมะขึ้นมาจากน้ำก็รีบไปหา
 
 
 
“เอ่อ ขอบคุณครับ”โทโมะพูดแล้วไม่มองแก้ว
 
 
“มีอะไรรึเปล่าคะ เครียดอะไรหรอ”แก้วถาม
 
 
 
“ช่างเถอะครับ ไม่มีอะไรแก้วไปเถอะครับเดี๋ยวป๊อปปี้จะว่าเอา”โทโมะพูดทำเอาแก้วชะงักไม่เข้าใจ
ที่เขาพูด
 
 
 
“ทำไมต้องป๊อปปี้ล่ะคะ เค้าเป็นบอกดี้การ์ดของมังกรดำไม่ใช่หรอไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรเลย”แก้วพูด
แล้วยิ้ม
 
 
 
“เอ่อ ก็ได้ยินมาว่าคุณคุยกับป๊อปปี้”โทโมะพูด
 
 
 
“ก็คนรู้จักน่ะค่ะไม่มีอะไรแล้ว แก้วไปละดีกว่า”แก้วพูดก่อนจะลุกขึ้นแต่แล้วก็เซตกลงไปในสระน้ำ
ทันที โทโมะรีบประคองแก้วทันที
 
 
 
“555 เปียกหมดเลย”แก้วหัวเราะก่อนจะทำให้โทโมะหัวเราะออกมาพร้อมกัน
 
 
 
 
“ขอบใจมากนะกราฟ”ฟางพูดแล้วโบกมือลากราฟเมื่อดูหนังเสร็จก่อนจะเลี่ยงไปทางห้องพักป๊อปปี้
ที่ตัวเองไปสืบมาจากพนักงานของรีสอร์ทว่าอยู่ห้องไหน
 
 
 
 
“อ้าวไปไหนแล้วนะ ไม่อยู่งี้สงสัยแอบไปหาแก้วแน่ๆ”ฟางเข้ามาในห้องไม่เจอก็บ่นโดยไม่รู้ว่า
ป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จเห็นฟางก็รีบล๊อคประตูก่อนจะรวบตัวฟางมาแนบลำตัว
 
 
“บอกแล้วใช่มั้ยว่าเป็นผู้หญิงน่ะมาหาผู้ชายในห้อง2ต่อ2แบบนี้มันไม่ดี”ป๊อปปี้ดุ
 
 
“เอ่อ ปล่อยชั้นได้แล้ว ชั้นก็แค่แวะมาดูตามประสาเจ้านายไม่อยากให้ลูกน้องงอนเป็นเด็กต่าง
หาก”ฟางพูด
 
 
 
“แกม ทีตัวเองล่ะ ยิ่งกว่าเด็กอนุบาล”ป๊อปปี้แขวะกลับฟางจึงเข้าไปตีป๊อปปี้เมื่อถูกปล่อย แต่แล้ว
ก้าวผิดเลยโดนแผลเต็มๆทำให้ฟางทรงตัวไม่อยู่ป๊อปปี้รีบเช้าไปประคอง
 
 
 
“นี่นาย ชั้นรู้นะว่านายงอนชั้นเมื่อตอนกลางวัน เอ่อ ชั้นรู้แล้วว่านายมีธุระอย่างอนสิ”ฟางพูด
 
 
 
“เหอะ ชั้นมันก็แค่ลูกน้องจะไปมีสิทธ์งอนเจ้านายได้ไงล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วปล่อยฟางแต่ฟางกลับล๊อค
ตัวป๊อปปี้ไว้
 
 
 
“ได้ ในเมื่อพูดดีๆแล้วไม่หายงอนใช้มั้ย”ฟางพูดจบก็ดึงป๊อปปี้ไปจูบทันที
 
 
 
ขอโทษน้าที่หายไปนาน พอดีติดธุระอ่ะ เลยไม่ว่างมาอัพเลยย