Love is เพราะเธอทำให้ผมรักเป็น

9.8

เขียนโดย MPFOREVER

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.05 น.

  28 ตอน
  145 วิจารณ์
  44.49K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 21.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) ซึมมมม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตั้งแต่วันนั้นฟางก็ไม่ได้เจอหน้าป๊อปปี้เลย พอจินนี่นัดกับกลุ่มกวิน กวินก็จะบอกว่าป๊อปปี้ทำงานหน่ะ
เขาทำงานหรอ ไม่พักบ้างเลย จะเป็นอย่างไรบ้าง ฟางนั่งซึมอยู่บนเตียงนอน แก้วเดินเข้ามาหาน้อง
สาว เพราะรู้ว่าช่วงนี้ฟางซึมๆ
 
 
 
"ไง ยัยตัวเล็ก ช่วงนี้เป็นอะไรดูซึมๆนะ"แก้วโอบไหล่ฟาง เพื่อให้กำลังใจ "ไม่มีอะไรหรอกพี่แก้ว
ช่วงนี้ ฟางเบื่อๆหน่ะ ไม่มีอะไรทำเลย"ฟางยื้มให้แก้ว โดยแก้วรู้ว่าฟางฝืนยิ้ม
 
 
 
"งั้นไปลองทำงานมั้ย เดือนหน้าเราก็จบแล้วนิ ไปทดลองทำงานก่อน พี่หาบริษัทให้แล้ว"ฟางมอง
แก้วอย่างงุนงง แต่ก็ตอบตกลงเพื่อที่จะได้ลืมเรื่องนั้นสักที "ลองดูก็ได้"
 
 
 
วันต่อมา ฟางเดินมาที่บริษัทแห่งหนึ่ง ก่อนมาแก้วบอกว่าตำแหน่งที่จะให้มาทดลองทำงานคือ เลขา
ฟางยังงุนงงเพราะเพิ่งมาทดลองทำงานเอง
 
 
ฟางเดินมาหยุดหน้าห้องประธานเรียบ้อย ฟางสูดลมหายใจก่นจะเดินเข้าไปอย่างมาดมั่น เจอ ป๊อปปี้
กำลังนั่งตรวจเช็คงานของลูกน้องอยู่ ฟางมองอึ้ง ส่วนป๊อปปี้รู้สึกตัวว่าถูกมองก็เงยหน้าขึ้นมาสบตา
ฟาง
 
 
 
"สวัสดีค่ะ คุณภาณุ ดิฉันมาทดลองทำงานก่อนจะเรียนจบ ดิฉันทำงานในช่วงเวลาสั้น ฝากเนื้อฝากตั

้ด้วยค่ะ"ฟางพูดอย่างสุภาพ แต่ป๊อปปี้มองอย่างเฉยชา
 
 
 
"เลขาคนใหม่ของชั้น คือเธองั้นหรอ ออกไปซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับเธอ"ป๊อปปี้ตวาดดังลั่น ฟางมองด้วย
ความตกใจ ป๊อปปี้คนเดิมของเธอล่ะ แต่ก็ต้องทำใจดีสู้เสือ
 
 
 
"อันที่จริงชั้นก็ไม่ได้ตั้งใจ จะมาทดลองทำงานที่นี้หรอกนะ ไล่ก็ดีชั้นจะได้พักผ่อน สวัสดี"ฟางเดิน
ออกจากห้องของป๊อปปี้ ด้วยความเจ็บปวด เมื่อโดนตวาด
 
 
ฝั่ง ป๊อปปี้ เกิดอาการคลั่ง ปัดเอกสารบนโต๊ะให้หมด "โธ่เว้ย ไอป๊อป ทำใจเเข็งเข้าไว้เธอเป็นของพิชชี่
อย่างยุ่งกับเธอเด็ดขาด เธอไม่ได้ชอบเราๆ"
 
 
 
ฟางเดินออกหน้าบริษัท แล้วตรงมาที่ สวนสาธารณะใกล้ๆบริษัท ฟางทิ้งตัวลงบนพื้นหญ้า ปล่อยให้
น้ำตาไหลรินลงมาไม่ขาดสาย สักพัก มือของฟางที่วางอยู่บนพื้นหญ้าก็โดนสัมผัสโดยมือของใคร
บางคน
 
 
"พี่พิชชี่"พิชชี่ยิ้มให้ฟางทันที ก่อนจะยื่นดอกไม้ดอกนึงให้"อ่ะ นี่เป็นกำลงัใจจากพี่นะ พี่รู้หมดว่า
เราเป็นอะไร ยัยตัวเล็ก"
 
 
ฟางมองหน้าพิชชี่อย่างซาบซึ้ง เขายังอ่อนโยนไม่มีเปลี่ยนเลยสักนิด ไม่เหมือนคน คนนั้น ฟางรีบโผ
กอดพิชชี่เหมือนต้องการหาที่พึ่ง พิชชี่ก็กอดตอบ
 
 
 
โดยเหตุการณ์นี้อยู่ในสายตาใครบางคนที่ต้องการตามตัวใครคนนึงกลัวว่าจะคิดสั้นอยู่บนรถสีดำ ก่อน
จะขับรถออกไปจากตรงนี้     ป๊อปปี้
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา