Love is เพราะเธอทำให้ผมรักเป็น

9.8

เขียนโดย MPFOREVER

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.05 น.

  28 ตอน
  145 วิจารณ์
  44.48K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 21.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) เป็นอะไรไปหน่ะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฟางนั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ในห้องนอน อย่างเซ็งๆตั้งแต่วันที่เขาจากไปเรียนต่อ แล้วก็มีคนเฟสไทม์

มาหาฟาง หวายเฟสไทม์มาหา ฟางมองหน้าจอโทรศัพท์อย่างใจจดใจจ่อ มันเป็นรูปป๊อปปี้นอนเปลือย

ท่อนบนอยู่บนเตียง โดยมีหวายนุ่งผ้าขนหนูอยู่ "น้องฟางคะ ถ้าพี่กลับไปเมืองไทย พีี่จะชวนไปงาน

แต่งงานของพี่กับป๊อปนะ"

 

 

 

ฟางปิดเครื่องทันที เพลย์บอยอย่างป๊อปปี้ไม่เคยจะหยุดหัวใจกับใครจริงๆหรอก แต่งงาน แต่งงาน

 

 

 

 

"ไม่~~~~~~~~~~~~~"ฟางสดุ้งตื่นขึ้นมา เธอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อนที่หวายติดต่อมา

พอฟางลืมตามาก็เห็นเพดานห้องสีเทา ไม่ใช่เพดานห้องเธอนิ

 

 

 

"ตื่นแล้วหรอ มากินข้าวมา"เสียงทุ้มของใครบางคนที่ไม่ได้ยินเสียงมานาน ป๊อปปี้ เธอมาอยู่ที่นี่่ได้ไง

เนี่ย เมื่อวานจำได้ว่า พอกลับจากสนามบินก็นั่งแท็กซี่แล้วก็ นี่ป๊อปปี้มาช่วยเธอไว้ได้หรอ ไม่รู้ ฟางจำ

อะไรไม่ได้เลย

 

 

 

ฟางเดิอนมานั่งเก้าอี้สูงที่เคาท์เตอร์พร้อมตักข้าวต้มเข้าปาก แต่ต้องสะดุ้งเพราะข้าวต้มมันร้อน ป๊อปปี้

เดินมายิ้มขำๆ ก่อนจะแย่งช้อนจากมือฟางแล้ว ตักข้าวต้มมาเป่าให้ก่อนจะป้อนให้ฟาง

 

 

 

ฟางมองหน้าป๊อปปี้สักพัก เธอไม่ควรจะยุ่งกับ เจ้าบ่าวของรุ่นพี่นะ เธอไม่ควรยุ่ม เดี๋ยวจะตัดใจไม่ได้

ทำไมทั้งๆที่จะแต่งงานแต่กลับมาทำดีด้วยอ่ะ ไม่เข้าใจจริงๆ 

 

 

 

"นายมาทำดีกับชั้นทำไมป๊อปปี้ นายจะแต่งงานแล้วนะ"พอฟางพูดป๊อปปี้วางช้อนลง ทำหน้างงๆว่าจะ

แต่งงานอะไร เขาไม่รู้เรื่อง  ฟางจึงหยิบโทรศัพท์ที่แคปรูปที่ หวายเฟสไทม์มา ป๊อปปี้มองอย่างตกใจ

เขาไม่เคยคิดอะไรเกินกับหวาย นอกจากคำว่าเพื่อน ตอนไปฝรั่งเศส หวายไปก็จริง แต่เรียนคนละที่

 

 

 

และเค้าก็ไม่เคยไปเที่ยกับหวายเลยสักครั้งนึงที่ฝรั่งเศส ป๊อปปี้มองรูปนั้นดีๆ แล้วก็หัวเราะออกมา

 

 

 

"นิ คนในรูปนั้นไม่ใช่ชั้น เธอดูดีๆดิ ชั้นไม่มีไฝที่คอนะจ๊ะ น้องสาว"ป๊อปปี้กวนฟางแล้ว นึกถึงตอนที่

ไปเข้าค่าย ฟางก้มลงสังเกตุดูอีกที นี่ไม่ใช่ป๊อปปี้จริงๆด้วยแต่เป็นใครก็ไม่รู้ 

 

 

 

"ถามจริงเธอคิดมากกับเรื่องนี้ใช่ม่ะ"ฟางมองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะสบัดหน้าหนี"ชั้นจะคิดมากทำไม มัน

ไม่เกี่ยวกับชั้นสักหน่อย ป่านนี้พี่พิชชี่ห่วงแย่เลย"พอฟางพูดถึงชื่อพิชชี่ขึ้นมาทำให้ป๊อปปี้ซึมลงไป

โดยที่ฟางไม่แม้แต่จะมอง ป๊อปปี้เดินเข้าห้องนอนตัวเองไป

 

 

ปล่อยให้ฟางนั่งกินข้าวต้มต่อไป ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องนอนเปิดกระจกที่ถายในเก็บรูป ฟางในทุก

อิริบถ 'ป๊อปเลิกชอบเค้าได้แล้ว เค้าชอบพิชชี่ไม่ใช่เรา ลืมๆ' ป๊อปปี้หยิบรูปที่ฟางนอนซบไหล่เค้า

แล้วก็ขยำทิ้งลงถังขยะ'เราจะต้องไม่ชอบเค้า'

 

 

ฟางนั่งกินข้าวเสร็จก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเสื้อนักศึกษาตัวเองขาดนิ ป๊อปปี้คงเห็นแนาแต่พอฟางงก้มลง

มองดูตัวเอง พบว่าตัวเองใส่เสื้อเชิร์ตของป๊อปปี้และกางเกงขาสั้น เหอะ ป๊อปปี้จะซื้อมาทำไม ถ้าไม่

มีสาวๆ

 

 

 

พอป๊อปปี้ออกมาจากห้องก็บอกว่าจะไปส่งฟางที่บ้าย โดยที่หน้านิ่งเย็นชาไม่เหมือนก่อน ฟางจะพูด

อะไรก็ทำเหมือนรำคาญ พอฟางลงจากรถ ป๊อปปี้ก็รีบขับออกไปอย่างรวดเร็ว

 

 

 

นี่คือวิธีตัดใจ ใช่มั้ยนะ 

 

 

 

 

วันนี้ไรเตอร์ไม่ค่อยมีเวลาเลยหง่าาาาาา ขอเม้นกับโหวตหน่อยนะฮับ ว่าป๊อปจะเมินฟางได้นานแค่ไหน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา