Love is เพราะเธอทำให้ผมรักเป็น
9.8
เขียนโดย MPFOREVER
วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.05 น.
28 ตอน
145 วิจารณ์
44.48K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 21.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) กอขอคอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟางยังอยู่ในห้วงนิทราของตนเองบนเตียงนอนอย่างมีความสุข มองแบบนี้ก็เหมือนว่าฟางกำลังยิ้มไป
ด้วย
แอ๊ดดด~~~~~~
ประตูห้องฟางเปิดขึ้นพร้อมกับร่างสูงของใครบางคน ที่เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มอันแสนอบอุ่น ฟางค่อ
ยๆขยับตัว
"เห้ย ยังไม่เปลี่ยนชุดอีกอ่อว่ะเนี่ย"ป๊อปปี้สบถทันที ฟางขยับตัวพร้อมใส่ชุดอันแสนสั้น ไม่ได้การล่ะ
ป๊อปปี้รีบเอาผ้าห่มมาคลุมตัวฟางแต่ฟางละเมอดึงมือป๊อปปี้ให้ขึ้นคร่อมเธอในบัดดล ฟางรู้สึกตัวลืมตา
ขึ้นมาก่อนจะยิ้มให้ป๊อปปี้ แล้วหลับต่อ
สักพักพอรู้ตัวก็ถีบป๊อปปี้ลงจากเตียง"กรี๊ด นายมาทำอะไรบนเตียงชั้น ไอบ้าๆ"ฟางเอาไม้ข้างไล่ตีป๊
อปปี้"โอ๊ย ยัยบ้าชั้นเจ็บ ชั้นจะมาปลุกเธอเว้ย"พอป๊อปปี้ขึ้นเสียง ฟางเลยหยุดตีป๊อปปี้มองเขาอย่าง
สงสัย
"ไม่ต้องมามองแบบนั้น เมื่อวานเธอเมา ชั้นเลยพากลับบ้าน ตอนนี่ที่บ้านไม่มีใครอยู่ เพราะฉะนั้นเธ
อต้องทำอาหารให้ชั้นกิน ชั้นหิวแล้ว อ่อ เปลี่ยนชุดด้วยนะ ก่อนที่ชั้นจะอดใจไม่ไหว"ป๊อปปี้พูดก่อน
จะทำท่าเลียริมฝีปาก แล้วต้องรีบวิ่งออกจากห้องเมื่อฟางโยนหมอนมา
"กรี๊ดยัยฟาง พอเธอเมานี่ตาย ตาย ตาย"ฟางบ่นกับตัวเองก่อนที่จะรีบไปอาบน้ำ 5 นาทีผ่านไป ฟา
งเดินออกมาในสภาพนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวแล้วก็ต้องแปลกใจเมื่ิีอมีเดรส เปิดไหล่ แขนยาว สีฟ้าอ่อ
น วางอยู่คู่กับเครื่องประดับเข้าชุด และมีโน้ตแผ่นเล็กๆ ลายมือยุกยิกว่า'เลือกเสื้อหาแล้ว ทำอาหาร
ให้กินเร็ว หิวววววว -3-"
ฟางถึงกับอมยิ้มรีบใส่เสื้อผ้าแล้วลงไปหาป๊อปปี้ที่กำลังยิ้มเพราะฟางใส่เสื้อที่เลือกให้ "ป๊อปปี้ๆ"
ฟางเรียกป๊อปปี้อย่างเบาๆเล่นเอาป๊อปปี้รีบเดินเข้าไปหา ฟางกระซิบที่หูแล้วบอกว่า"ชั้นทำอาหารไม่
เป็นอ่ะ ปกติพี่แก้วพี่เฟย์ทำ"พอป๊อปปี้เงยหน้ามาสบตาฟางก็พบว่ายัยตัวร้ายยืนยิ้มทะเล้นอยู่
ป๊อปปี้แทบอยากจับฟางยัดใส่ตู้เสื้อผ้า"งั้นไปหาไรกินกัน ชั้นหิววววววว"ป๊อปปี้เดินนำฟางไปที่รถ
ฟางมองอย่างเอือมๆก่อนจะเดินตามไป
ป๊อปปี้พาฟางมาที่ร้าน On The Table ป๊อปปี้กับฟางกินกันอย่างอร่อยมีแกล้งกันด้วย พลัดกันป้อน
ดูน่ารักเลยทีเดียวป๊อปปี้หันมาสบตาฟางมองด้วยสายตาเปี่ยมไปด้วยความรัก จนคนที่ถูกมองรู้สึกตัว
"มองอะไร"ฟางตอบกลับอย่างโกรธกลบเกลื่อนความเขิน และป๊อปปี้เหมือนจะดูออกจึงหัวเราะออก
มา ทำให้ฟางยิ่งหน้านิ่ว แล้วก็กินข้าวต่อ ไม่นาน
"ป๊อปมากินข้าวไม่ชวนหวายเลยนะ"หวายเดินเข้ามานั่งข้างๆป๊อปปี้พร้อมกระเเซะเข้าหา จนฟางมอง
อย่างหมั่นไส้ "โอ๊ะ กินข้าวกับน้องฟางอยู่หรอเนี่ย หวายกินด้วยนะคะ"หวายยิ่งกระแซะเข้าไปอีก
ฟางทนไม่ไหว วางช้อนส้อมทันที
"ฟางอิ่มแล้วคะ เชิญพี่หวายกินต่อได้เลยนะคะ ฟางไม่รบกวนแหละ ไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ"ฟางเดิ
นออกจากร้าน ป๊อปปี้จะตามไปแต่โดนหวายรั้งไว้"ป๊อป หวายยังไม่อิ่มเลยกินต่อนะๆ"ในระหว่างที่
กำลังกินข้าวป๊อปปี้ห่วงฟางมากเพราะเธอจะกลับอย่างไง รถก็ไม่น่าเอามา แท็กซี่ก็ไม่น่าไว้ใจ รถ
เมล์ฟางไม่น่านั่ง จะไปหวายก็ไม่ให้ไป
ด้านฟางก็เดินอยู่ในห้างอย่างเซ็งๆ จนกระทั่ง.....
ป๊อปปี้โดนหวายรั้งไว้ ฟางจะเจอะกับอะไร 7 เม้นแล้วอัพให้เด้ออออ
ด้วย
แอ๊ดดด~~~~~~
ประตูห้องฟางเปิดขึ้นพร้อมกับร่างสูงของใครบางคน ที่เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มอันแสนอบอุ่น ฟางค่อ
ยๆขยับตัว
"เห้ย ยังไม่เปลี่ยนชุดอีกอ่อว่ะเนี่ย"ป๊อปปี้สบถทันที ฟางขยับตัวพร้อมใส่ชุดอันแสนสั้น ไม่ได้การล่ะ
ป๊อปปี้รีบเอาผ้าห่มมาคลุมตัวฟางแต่ฟางละเมอดึงมือป๊อปปี้ให้ขึ้นคร่อมเธอในบัดดล ฟางรู้สึกตัวลืมตา
ขึ้นมาก่อนจะยิ้มให้ป๊อปปี้ แล้วหลับต่อ
สักพักพอรู้ตัวก็ถีบป๊อปปี้ลงจากเตียง"กรี๊ด นายมาทำอะไรบนเตียงชั้น ไอบ้าๆ"ฟางเอาไม้ข้างไล่ตีป๊
อปปี้"โอ๊ย ยัยบ้าชั้นเจ็บ ชั้นจะมาปลุกเธอเว้ย"พอป๊อปปี้ขึ้นเสียง ฟางเลยหยุดตีป๊อปปี้มองเขาอย่าง
สงสัย
"ไม่ต้องมามองแบบนั้น เมื่อวานเธอเมา ชั้นเลยพากลับบ้าน ตอนนี่ที่บ้านไม่มีใครอยู่ เพราะฉะนั้นเธ
อต้องทำอาหารให้ชั้นกิน ชั้นหิวแล้ว อ่อ เปลี่ยนชุดด้วยนะ ก่อนที่ชั้นจะอดใจไม่ไหว"ป๊อปปี้พูดก่อน
จะทำท่าเลียริมฝีปาก แล้วต้องรีบวิ่งออกจากห้องเมื่อฟางโยนหมอนมา
"กรี๊ดยัยฟาง พอเธอเมานี่ตาย ตาย ตาย"ฟางบ่นกับตัวเองก่อนที่จะรีบไปอาบน้ำ 5 นาทีผ่านไป ฟา
งเดินออกมาในสภาพนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวแล้วก็ต้องแปลกใจเมื่ิีอมีเดรส เปิดไหล่ แขนยาว สีฟ้าอ่อ
น วางอยู่คู่กับเครื่องประดับเข้าชุด และมีโน้ตแผ่นเล็กๆ ลายมือยุกยิกว่า'เลือกเสื้อหาแล้ว ทำอาหาร
ให้กินเร็ว หิวววววว -3-"
ฟางถึงกับอมยิ้มรีบใส่เสื้อผ้าแล้วลงไปหาป๊อปปี้ที่กำลังยิ้มเพราะฟางใส่เสื้อที่เลือกให้ "ป๊อปปี้ๆ"
ฟางเรียกป๊อปปี้อย่างเบาๆเล่นเอาป๊อปปี้รีบเดินเข้าไปหา ฟางกระซิบที่หูแล้วบอกว่า"ชั้นทำอาหารไม่
เป็นอ่ะ ปกติพี่แก้วพี่เฟย์ทำ"พอป๊อปปี้เงยหน้ามาสบตาฟางก็พบว่ายัยตัวร้ายยืนยิ้มทะเล้นอยู่
ป๊อปปี้แทบอยากจับฟางยัดใส่ตู้เสื้อผ้า"งั้นไปหาไรกินกัน ชั้นหิววววววว"ป๊อปปี้เดินนำฟางไปที่รถ
ฟางมองอย่างเอือมๆก่อนจะเดินตามไป
ป๊อปปี้พาฟางมาที่ร้าน On The Table ป๊อปปี้กับฟางกินกันอย่างอร่อยมีแกล้งกันด้วย พลัดกันป้อน
ดูน่ารักเลยทีเดียวป๊อปปี้หันมาสบตาฟางมองด้วยสายตาเปี่ยมไปด้วยความรัก จนคนที่ถูกมองรู้สึกตัว
"มองอะไร"ฟางตอบกลับอย่างโกรธกลบเกลื่อนความเขิน และป๊อปปี้เหมือนจะดูออกจึงหัวเราะออก
มา ทำให้ฟางยิ่งหน้านิ่ว แล้วก็กินข้าวต่อ ไม่นาน
"ป๊อปมากินข้าวไม่ชวนหวายเลยนะ"หวายเดินเข้ามานั่งข้างๆป๊อปปี้พร้อมกระเเซะเข้าหา จนฟางมอง
อย่างหมั่นไส้ "โอ๊ะ กินข้าวกับน้องฟางอยู่หรอเนี่ย หวายกินด้วยนะคะ"หวายยิ่งกระแซะเข้าไปอีก
ฟางทนไม่ไหว วางช้อนส้อมทันที
"ฟางอิ่มแล้วคะ เชิญพี่หวายกินต่อได้เลยนะคะ ฟางไม่รบกวนแหละ ไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ"ฟางเดิ
นออกจากร้าน ป๊อปปี้จะตามไปแต่โดนหวายรั้งไว้"ป๊อป หวายยังไม่อิ่มเลยกินต่อนะๆ"ในระหว่างที่
กำลังกินข้าวป๊อปปี้ห่วงฟางมากเพราะเธอจะกลับอย่างไง รถก็ไม่น่าเอามา แท็กซี่ก็ไม่น่าไว้ใจ รถ
เมล์ฟางไม่น่านั่ง จะไปหวายก็ไม่ให้ไป
ด้านฟางก็เดินอยู่ในห้างอย่างเซ็งๆ จนกระทั่ง.....
ป๊อปปี้โดนหวายรั้งไว้ ฟางจะเจอะกับอะไร 7 เม้นแล้วอัพให้เด้ออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ