เป็นที่รักหรือที่พักของเธอ

     ''ฟางไปก่อนนะคะ''ฟางแกล้งพูดและหันหลังจะเดินกลับไป
''เดี๋ยวครับ แฮ่ก แฮ่กคุณฟาง''ป๊อบปี้ที่วิ่งมาถึงหน้าประตูพูดพลางหอบ
''คุณป๊อบ''ฟางแกล้งพูดอย่างตกใจ
''คุณป๊อบวิ่งมาถึงนี่เพื่ออะไรคะ''ฟางแกล้งถาม
''คุณฟางอย่าไปเลยนะครับ''ป๊อบปี้บอก
''ไม่ได้หรอกค่ะ ฟางทำคุณผิดหวัง''ฟางแกล้งพูดอย่างเศร้าสร้อย
และแกล้งหันหลังจะเดินต่อ
''ไม่ได้นะครับ''ป๊อบปี้รั้งแขนฟางเอาไว้
''คุณป๊อบอยากให้ฟางอยู่ต่อหรอคะ''ฟางถาม
''ครับ''
''คุณป๊อบไม่กลัวเป็นข่าวหรอคะถ้าฟางทำผิด''
''ครับ''
''งั้นฟางไปนะคะ''
''ครับ เฮ้ย!ไม่ได้นะครับ''ป๊อบปี้พูด
''คือ............ฟางมีเรื่องจะบอก''คราวนี้ฟางพูดอย่างเศร้าจริงๆ
เมื่อ20นาทีที่แล้ว
''นะคะ ช่วยฟางหน่อยนคะ''ฟางขอร้อง
''ไม่ได้หรอกครับ ถ้าคุณป๊อบรู้ คุณป๊อบฆ่าผมตายแน่''เลขาของป๊อบปี้ปฏิเสธ
''นะคะะะะะะะะะะะ ฟางยอมคุณทุกอย่างเลยนะ''ฟางอ้อน
''อ่ะอ่ะ ก็ได้ครับผมช่วยคุณก็ได้''เลขายอมใจอ่อน
''ขอบคุณค่ะ''ฟางร้องอย่างดีใจ
''แต่ที่ผมช่วยไม่ใช่เพื่อคุณคนเดียวนะครับ''เลขาบอก
''แล้วคุณทำเพื่อใครอีกคะ''ฟางถามอย่างสงสัย
''ผมทำเพื่อคุณป๊อบด้วยครับ''เลขายิ้ม
กลับมาสู่ปัจจุบัน
''เป็นแบบนี้นี่เอง''ป๊อบปี้พยักหน้า
''ผมขอโทษนะครับ''เลขาก้มหน้ายอมรับผิด
''ไม่เป็นไร นายทำเพื่อฉันนี่''ป๊อบปี้ยิ้ม
''ขอบคุณครับ''เลขาพูดอย่างดีใจ
''แต่ยังมีอีกเรื่องที่ต้องสะสาง''ป๊อบปี้พูดและหันหน้ามาทางฟาง
''อะไรกันคะ''ฟางพูดอย่างงงๆ
''ในฐานะที่คุณทำผมเป็นห่วง คุณต้องโดนทำโทษ''ป๊อบปี้พูดอย่างเคร่งเครียด
''ลงโทษอะไรง่ะ''ฟางพูดอย่างไม่พอใจ
''เป็นแฟนผม''ป๊อบปี้บอก
''ห๊า!''
ขอโทษที่หายไปหลายวัน ช่างนี้ติวสอบเข้าอ่ะค่ะ เหนื่อยมากเลย