เป็นที่รักหรือที่พักของเธอ

     ''ฟางไปก่อนนะคะ''ฟางแกล้งพูดและหันหลังจะเดินกลับไป

''เดี๋ยวครับ แฮ่ก แฮ่กคุณฟาง''ป๊อบปี้ที่วิ่งมาถึงหน้าประตูพูดพลางหอบ

''คุณป๊อบ''ฟางแกล้งพูดอย่างตกใจ

''คุณป๊อบวิ่งมาถึงนี่เพื่ออะไรคะ''ฟางแกล้งถาม

''คุณฟางอย่าไปเลยนะครับ''ป๊อบปี้บอก

''ไม่ได้หรอกค่ะ ฟางทำคุณผิดหวัง''ฟางแกล้งพูดอย่างเศร้าสร้อย

และแกล้งหันหลังจะเดินต่อ

''ไม่ได้นะครับ''ป๊อบปี้รั้งแขนฟางเอาไว้

''คุณป๊อบอยากให้ฟางอยู่ต่อหรอคะ''ฟางถาม

''ครับ''

''คุณป๊อบไม่กลัวเป็นข่าวหรอคะถ้าฟางทำผิด''

''ครับ''

''งั้นฟางไปนะคะ''

''ครับ เฮ้ย!ไม่ได้นะครับ''ป๊อบปี้พูด

''คือ............ฟางมีเรื่องจะบอก''คราวนี้ฟางพูดอย่างเศร้าจริงๆ

เมื่อ20นาทีที่แล้ว

''นะคะ ช่วยฟางหน่อยนคะ''ฟางขอร้อง

''ไม่ได้หรอกครับ ถ้าคุณป๊อบรู้ คุณป๊อบฆ่าผมตายแน่''เลขาของป๊อบปี้ปฏิเสธ

''นะคะะะะะะะะะะะ ฟางยอมคุณทุกอย่างเลยนะ''ฟางอ้อน

''อ่ะอ่ะ ก็ได้ครับผมช่วยคุณก็ได้''เลขายอมใจอ่อน

''ขอบคุณค่ะ''ฟางร้องอย่างดีใจ

''แต่ที่ผมช่วยไม่ใช่เพื่อคุณคนเดียวนะครับ''เลขาบอก

''แล้วคุณทำเพื่อใครอีกคะ''ฟางถามอย่างสงสัย

''ผมทำเพื่อคุณป๊อบด้วยครับ''เลขายิ้ม

กลับมาสู่ปัจจุบัน

''เป็นแบบนี้นี่เอง''ป๊อบปี้พยักหน้า

''ผมขอโทษนะครับ''เลขาก้มหน้ายอมรับผิด

''ไม่เป็นไร นายทำเพื่อฉันนี่''ป๊อบปี้ยิ้ม

''ขอบคุณครับ''เลขาพูดอย่างดีใจ

''แต่ยังมีอีกเรื่องที่ต้องสะสาง''ป๊อบปี้พูดและหันหน้ามาทางฟาง

''อะไรกันคะ''ฟางพูดอย่างงงๆ

''ในฐานะที่คุณทำผมเป็นห่วง คุณต้องโดนทำโทษ''ป๊อบปี้พูดอย่างเคร่งเครียด

''ลงโทษอะไรง่ะ''ฟางพูดอย่างไม่พอใจ

''เป็นแฟนผม''ป๊อบปี้บอก

''ห๊า!''

ขอโทษที่หายไปหลายวัน ช่างนี้ติวสอบเข้าอ่ะค่ะ เหนื่อยมากเลย