เมียจ้าง

“คุณริทคะ มีคนมาขอพบค่ะ”
“ใครเหรอครับ พี่ลำไย”
“เค้าบอกว่า เค้าชื่อกันค่ะ”
พรึ่บ! ร่างเล็กลุกขึ้นจากโซฟาทันที ก่อนออกไปหาคนที่มาพบ
“พี่กัน”ร่างเล็กวิ่งมากอดนภัทรแน่น
“คิดถึงพี่ใช่ไหม?”นภัทรกอดร่างเล็กกลับไป
“คิดถึงที่สุดเลย กลับมาจากอเมริกาเมื่อไรอะ >?<”ดึงนภัทรให้มาที่ห้องรับแขก
“พึ่งกลับมาได้ไม่นานอะ”
“พี่ดูโทรมๆนะ มีแผลที่ข้อมือ ข้อเท้า แล้วก็ที่คอด้วย”ร่างเล็กสำรวจร่างกายของนภัทรไปมา
“ไม่เป็นอะไรหรอกริท พี่มีเรื่องจะขอร้องหน่อย...”
“ถ้าช่วยได้ริทก็จะช่วย”ร่างเล็กรู้ดีว่าพ่อของนภัทรไปสร้างหนี้ไว้มากไปกู้เงินเค้าแล้วเอานภัทรไปขัดดอก ทำให้นภัทรต้องหนี้ไปเมืองนอก ดีที่ตอนนั้นนภัทรได้ทุนไปเรียนต่อที่เมืองนอกพอดี นภัทรเลยตัดสินใจไปเมืองนอกทันที หลังจากนั้นนภัทรก็ขาดการติดต่อไปเลย
“พี่ขออยู่ที่นี่สักพักได้ไหม?คนตัวเล็กชะงักการทำแผลให้กับนภัทรไป เมื่อได้ยินคำขอนี้
“มันก็ได้อยู่หรอก...แต่ริทต้องขอคนที่บ้านนี้ด้วยอะ”ร่างเล็กตอบนภัทรออกไป
“อืม...พี่เข้าใจ ถ้าไม่ได้เดี๋ยวพี่ไปอยู่ที่อื่นก็ได้”
“เดี๋ยวริทไปขอแม่ดูก่อน...มาด้วยกันสิพี่กัน”ร่างเล็กดึงนภัทรให้เดินมาในครัวเพื่อมาหา มล.ไพลินดา ที่ทำของหวานให้ทุกคนทาน
“แม่ครับ...ริทขอคุยกับแม่สักครู่ได้ไหมครับ?”หม่อมไพลินล้างมือก่อนจะหันมาคุยกับคนตัวเล็ก
“มีอะไรลูก...อ้าว นั้นใครน่ะ”
“พี่ชายริทเองครับ...ชื่อ กัน”
“สวัสดีครับ ^6^”นภัทรยกมือไหว้ มล.ไพลินดา
“ไหว้พระเถอะลูก...”
“คือ ริทอยากจะขออนุญาตให้พี่กันพักที่นี่ได้ไหมครับ? เดี๋ยวรายละเอียดริทเล่าให้ฟังอีกทีนะครับ”
“ได้สิลูก...จะอยู่นานแค่ไหนก็ได้”นายใหญ่ของบ้านรู้ดีว่าทำไมคนตัวเล็กถึงมาขอแบบนี้ เพราะสำรวจจากร่างกายของนภัทรคร่าวๆ
“ขอบคุณครับ แม่ ^^”ร่างเล็กกอดหม่อมไพลินแน่น
“ขอบคุณนะครับ คุณป้า ^-^”นภัทรยกมือไหว้หม่อมไพลินที่โดนร่างเล็กกอดแน่น
“จ้า^6^ มาช่วยแม่ทำขนมดีกว่า เดี๋ยวริทต้องเอาข้าวเที่ยงไปให้โน่ใช่ไหม?”
“ใช่ครับ ^^”ร่างเล็กหันมาช่วย มล.ไพลินดา ทำขนมโดยไม่ลืมชวนนภัทรด้วย
 
“กลับมาแล้วเหรอครับ >?<”รอยยิ้มที่มีให้ร่างสูงทุกๆครั้งที่ร่างสูงกลับถึงบ้าน
“อืม...”มองคนตัวเล็กที่ถอดเสื้อสูทให้เค้าและพับแขนเสื้อให้เหมือนทุกๆครั้ง
“ไปกินข้าวกัน ^6^”ร่างสูงแปลกใจเล็กน้อยที่คนตัวเล็กดูอารมณ์ดีแปลกๆ
“สวัสดีครับ...”นภัทรกล่าวทักทายร่างสูงที่เดินลงมาพร้อมคนตัวเล็ก
“อืม หวัดดี”หันมองคนตัวเล็ก
“เค้าเป็นรุ่นพี่ผมครับ...อยู่กับผม เล่นกับผมตั้งแต่เด็ก แล้วพี่เค้าขออยู่ด้วย ผะ...ผมไปขอคุณแม่แล้วนะ คุณแม่อนุญาตแล้วด้วยนะ คุณภาคิน ให้พี่เค้าอยู่ด้วยนะ”ร่างเล็กจับแขนออดอ้อนร่างสูง
“เข้าใจแล้ว...จะอยู่นานแค่ไหนก็ตามใจ ว่าแต่แค่พี่ใช่ไหม?”
“แค่พี่ครับ ไม่มีอะไรเกินเลย แน่นอน”จุ๊บ ♥ร่างเล็กหอมแก้มร่างสูงเบาๆ
“อืม...”ทั้งคู่นั่งทานข้าวกันปล่อยให้นภัทรไปอาบน้ำ หลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว ทั้งสามคนก็มานั่งคุย นภัทรและร่างเล็กเล่าเรื่องสมัยเด็กๆให้ร่างสูงฟัง ก่อนที่ทั้งสามคนจะแยกย้ายกันไปนอน
“มีอะไรจะเล่าไหม?”ถามร่างเล็กที่นั่งดูทีวีที่ห้องต่อ
“มีครับ...”ร่างเล็กเล่าเรื่องราวของนภัทรให้ร่างสูงฟังทั้งหมด
“เดี๋ยวฉันให้คนไปสืบดูให้แล้วกัน”
“ขอบคุณครับ....”ร่างสูงขอร้องให้ร่างสูงหาข้อมูลให้ ไม่รู้ว่าจะได้ข้อมูลเร็วไหม แต่ก็ยังดีกว่าที่ไม่รู้อะไรเลย ร่างเล็กปิดทีวีแล้วมาอ่านนิยายต่อ
“นอนดีกว่า”จับขาคนตัวเล็กดึงลงมาให้นอนราบกับพื้น ก่อนจะคร่อมร่างเล็กไว้
“นี่มันไม่ใช่นอนแล้ว...อือ”ร่างสูงซุกใบหน้าที่คอขาวๆ
“ก็นอนไง...ก่อนนอนก็ต้องออกกำลังกายก่อน”ร่างสูงถอดเสื้อคนตัวเล็กออกเผยให้เห็นสัดส่วนของร่างบาง
“ไปเอา...อ๊ะ มาจากไหนเนี่ย อื้อออ”ร่างสูงจูบปิดปากคนตัวเล็กด้วยริมฝีปาก เสียงหวานๆนี่ก็น่าฟังอยู่หรอก ถ้ามันเป็นเสียงที่ร่างเล็กครางกระเซ้า ไม่ใช่เถียงเค้าแบบนี้
                อาภรณ์ถูกปลดไปกองที่พื้น ลิ้นสากๆลากวนเวียนไปที่รอบๆยอดอก ฝ่ามือสากๆก็ลูบไล้เรือนร่างเปื่อยเปล่าของภรรยาคนสวย ลิ้นสากๆลามเลียยอดอกไปพร้อมๆกับฝ่ามือที่ลูบไล้แก่นกลางของร่างเล็กที่ตื่นตัวขึ้นมา คนตัวเล็กบิดเร้าไปมา พร้อมๆกับน้ำขาวขุ่นที่หลั่งออกมาเลอะฝ่ามือของร่างสูง
“อ๊ะ...”ร่างเล็กบิดเร้าไปมา เมื่อคนตัวโตใช้ลิ้นรุกล้ำเข้ามาภายในทางรักตวัดดันไปมาภายในนั้น ทำให้ลิ้นชื้นๆไปกระทบกับผิวหนังชื้นๆภายใน คนตัวเล็กเด้งตัวขึ้นมาทำให้ใบหน้าของร่างสูงแนบชิดกับปากทางรัก คนตัวสูงกางขาร่างเล็กที่หุบเข้าให้อ้าออก ก่อนจะนำแก่นกลางของตนไปลูบไล้กับปากทางรักไปมาช้าๆ ก่อนกดมันลงไปเพื่อให้เข้าไปข้างใน
สวบ! สวบ!
“อ๊ะ...อ๊า”แก่นกลางถูกใส่เข้ามาจนสุด ก่อนร่างสูงจะขยับเข้าออกช้าๆ
สวบ...สวบ...สวบ...
“อะ...อ๊าาาาาาาา”ร่างของทั้งคู่กระตุกเกร็งก่อนน้ำขาวขุ่นจะหลั่งเข้ามาภายในร่างกายของคนตัวเล็ก ร่างสูงปล่อยให้น้ำขาวขุ่นหลั่งออกมาจนหมดแล้วค่อยๆ ถอดแก่นกลางออกมาแล้วล้มตัวลงนอน ข้างๆร่างเล็ก กอดภรรยาไว้แน่น ร่างเล็กซุกใบหน้ากับอกกว้างๆ
 
 
เอ๊ะๆๆ ยังไม่จบน้า ><  >> กลับมาสิจ๊ะ  <<