เมียจ้าง

“ใครพูดอะไรกับเมียผม”เมื่อไม่ได้รับคำตอบจากคนตัวเล็ก ร่างสูงเลยมาคาดคั้นถามคนที่บ้านเอง
“...”
“ผมถามว่าใคร! ถ้าไม่มีใครยอมบอกแล้วมารู้ที่หลัง ผมไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น!!”คนตัวสูงประกาศกร่าว “คุณภาคินปล่อยผมก่อน อายเค้า”ร่างเล็กดิ้นไปมาบนไหล่ของคนตัวสูงที่ตนโดนพาดอยู่ ร่างสูงเอาเสื้อคุมขาเนียนสวยไว้
“ไม่! ตกลงใครเป็นคนพูดกับเรืองฤทธิ์ แม่...”
“มะ...แม่พูดเอง แต่ไม่ได้มีแค่แม่นะ”
“พวกพี่ก็พูด”สองสาวเสียงเบาเชียว
“ทำไม”
“ก็ฉันอยากให้มันตอบแทนแกบ้าง เป็นแค่เมียจ้าง!”หม่อมไพลินสวนลูกชายทันควัน
“ทุกคนรู้...”
“รู้! ฉันรับไม่ได้ที่ฉันมีน้องสะใภ้เป็นโสเภณี!”
“ผม อึก...ไม่ใช่โสเภณีนะ”ร่างเล็กร้องไห้กับแผ่นหลังของคนตัวสูง ร่างสูงวางคนตัวเล็กให้ยืนก่อนกอดคนตัวเล็กไว้ ให้ร้องไห้กับอกกำยำ
“ถึงมันไม่ใช่ แต่มันก็เป็นหลานของโสเภณี!!”
“ไม่นะ...อย่าว่าป้าผมนะ อย่ามาว่าป้าของผม อึก ฮื่อ”ร่างเล็กทุบตีไปที่อกร่างสูงไปมา
“ใจเย็นๆ ไม่มีใครว่าป้าเธอได้อีกแล้ว ใจเย็นๆนะครับ ที่รัก”ร่างสูงกอดปลอบโยนและลูบผมคนตัวเล็กไปมาเบาๆ
“อย่ามาว่าเมียผมอีก เมียผมไม่ใช่โสเภณี! พี่ติ พี่เต แล้วก็แม่ บอกเองไม่ใช่เหรอครับว่าอยากมีหลาน อยากเห็นหน้าหลาน อยากเห็นผมมีความสุข แต่ที่แม่กับพวกพี่กำลังทำอยู่ในตอนนี้มันไม่ได้ทำให้ผมมีความสุขเลย!!”
“แต่พี่กับไอ้ติ...”
“ไม่มีแต่...ตั้งแต่เรืองฤทธิ์มาอยู่ที่นี่แม่มีความสุขมั้ย? แม่ยิ้มมากขึ้นมั้ย? แล้วพวกพี่ละ พี่สองคนมีความสุขมั้ย? กับข้าวที่พวกพี่ทานทุกวันทานทุกมื้ออร่อยรึเปล่า? ถ้าที่ผมพูดมาแล้วพวกพี่รู้สึกดีๆกับมัน ก็เลิกเกลียดเรืองฤทธิ์ซะ ถ้าจะเกลียดก็เกลียดผมที่เป็นคนทำให้เรืองฤทธิ์ต้องมาโดนพวกพี่เกลียดและรับสภาพแบบนี้”
“พวกเราขอโทษ...”ทั้งสาวกล่าวของโทษคนตัวเล็กด้วยความสำนึกผิด ร่างเล็กชะงักไป ก่อนจะออกจากอ้อมกอดของร่างสูงแล้วมองทั้งสามคนไปมา
“ไม่ใช่ขอโทษผม...คนที่พวกพี่กับแม่ต้องขอโทษคือเรืองฤทธิ์”
“ริท..พวกเราขอโทษ ขอโทษจริงๆ”ทั้งสามคนจับมือคนตัวเล็กที่ยังคงมีกุญแจมืออยู่
“ไม่เป็นไรครับ ริทก็ต้องขอโทษที่โกหกทุกคนด้วย แล้วก็ขอบคุณที่ยอมรับริท ของคุณครับ ><”
“กรี๊ด! น่ารักอะ แม่”เตร่าและติน่ากระโดดกอดคนที่ส่งยิ้มแสนน่ารักมาให้แน่น
“ใช่ไหมละๆ เห็นแล้วจะหลง”ร่างสูงมองหม่อมไพลินและพี่สาวจอมแสบสองคนเล็กน้อย
“ขอตัวไปเคลียร์ปัญหาของผมกับภรรยาผมบ้าง”
“เย้ย! คุณภาคินอุ้มอีกแล้วเหรอ?”ร่างเล็กถามคนตัวสูงที่อุ้มตนขึ้นมา
“อืม...”ร่างสูงตรงขึ้นบ้านและเข้าห้องทันทีล็อคกลอนอีกต่างหาก
ฝุบ...วางร่างเล็กลงบนเตียง ก่อนร่างสูงจะตามขึ้นมาคร่อมไว้ไม่ให้หนี
“อย่าทำแบบนี้อีกเข้าใจมั้ย?”ซุกหน้าลงกับลำคอขาวๆ
“ขะ...เข้า คริคริ ใจ ฮ่าฮ่า ครับ คุณภาคินพอแล้วมันจั๊กจี้ไปโกน ฮ่าฮ่า หนวดก่อนสิ”ร่างเล็กหัวเราะไปมาเพราะหนวดที่เริ่มยาวของร่างสูงถูไปมากับลำคอขาวเนียน
                ร่างสูงจูบริมฝีปากอมชูพูดที่หัวเราะไปมา จูบด้วยความโหยหาและปรารถนา ลิ้นชื้นๆรุกล้ำเข้าไปหาลิ้นร้อนชื้นหยอกล้อและตวัดไปมา ฝ่ามือสากๆบีบเค้นยอดอกที่ชูชันขึ้นมา ร่างสูงถอยออกจากริมฝีปากอมชมพู ก่อนซุกใบหน้าลงที่คอขาวเนียนทิ้งร่องรอยความรักไว้รอบๆ
“อะ...”เสียงครางหวานเมื่อร่างสูงลูบไล้ช่องทางรัก ในขณะที่ใบหน้าของร่างสูงกำลังวุ่นวานกับยอดอก ดูดดันและขบเม้ม อาจมีกัดมันบ้างอย่างอดไม่ได้
สวบ...แก่นกลางถูกใส่เข้ามาช้าๆ ก่อนทิ้งระยะไว้ซักพัก
สวบ...แก่นกลางอยู่ภายในตัวของคนร่างเล็กจนหมด
“อ๊ะ...อา จูบหน่อย คุณภาคิน”ร่างสูงก้มลงมาจูบคนตัวเล็ก แต่แก่นกลางก็ยังคงขยับเข้าออกภายในช่องทางรักไปมา ลิ้นชื้นๆกลับมาทำหน้าที่ของมันอีกครั้งตวัดและหยอกล้อกับลิ้นชื้นๆร้อนๆของร่างเล็ก
สวบ...สวบ... ตับ! ตับ!
                เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นเป็นระยะ ก่อนที่เสียงจะดังขึ้นรัว
“อ๊ะ...อ๊า”ร่างของทั้งคู่กระตุกเกร็งเล็กน้อยก่อนน้ำขาวขุ่นจะหลั่งออกมาภายในช่องทางรักและเลอะลำตัวของคนตัวเล็กและฝ่ามือของร่างสูงที่ช่วยคนตัวเล็กโดนจับแก่นกลางร่างเล็กลูบขึ้นลงไปมาเพื่อช่วยคนตัวเล็ก
“แฮ่กๆ” ร่างเล็กหายใจด้วยความเหนื่อยหอบ
“เหนื่อยเหรอ?”คนตัวสูงอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาวางบนตัวของเขา จับขาร่างเล็กให้แยกออกมาวางข้างๆลำตัวของร่างสูง จับแก่นกลางใส่เข้าไปภายในอีกครั้ง นิดหน่อย อ๊ะ...”ร่างสูงจับแก่นกลางใส่เข้าไปในช่องทางรักอีกครั้ง ก่อนดึงคนตัวเล็กให้เงยหน้าขึ้นมาเพื่อรับสัมผัส รับจูบที่อ่อนโยนจากร่างสูง
 
 
--------------------------------
เอ๊ะๆๆๆๆ ยังไม่จบนะคะกลีบมาอ่านและคอมเม้นที่ ที่นี้นะค่า กลับมาน้า ><