The sixth sense สื่อรักสัมผัสหัวใจ ภาค 2
9.6
เขียนโดย 
Yanisa_mami
วันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.02 น.
18 chapter
6 วิจารณ์
28.57K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2557 18.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
9) The sixth sense 2 : บทที่ 9
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 9
ในบ้านซิกเซ้น
"คุณใครมานะ" พงอินทร์ถาม
"จะใครซะอีกก็ยัยแก้มกับหวานใจสุดที่เลิฟ'' กรรณาตอบ
"แหม คุณกรรณครับ แซวคนอื่น ตัวเองก็ใช่ย่อยซะที่ไหน" หมอวรวรรธพูดแล้วเดินเข้ามาพร้อมเนตรสิตางค์
"โห้ยย! ยัยกรรณ ฉันไม่อยู่แป๊บเดียวมีแฟนแล้วหรอเนี่ย'' เนตรสิตางศุ์แซวต่อ
"ยัยเนตรหมออย่ามาแซวต้องช่วยกันรุมยัยแก้มสิไม่ใช่ฉัน'' กรรณาพูด
"โถ่ที่รักคุณจะอายอะไรบอกไปสิว่าเราเป็นอะไรกัน" พงอินทร์เดินมาโอบกรรณา
"ไอ้บ้าอย่ามาพูดกำกวมแบบนี้นะฉันไม่ชอบ" กรรณาพูดพร้อมทำหน้าย่น แต่นั้นทำให้พงอินทร์ยิ่งอยากแกล้ง
"ได้ครับเพื่อคนที่ผมรัก" พงอินทร์ตะเบะรับเหมือนทหาร
กริ๊งๆ !!!!!!!! เสียงโทรศัพท์ของกรรณาดังขึ้นสายเรียกเข้าขึ้นคือ "รส"
กรรณาจึงรีบรับ "ยัยกรรณแกช่วยฉันหน่อยสิ ฮือๆ"
"เฮ้ย ยัยรสแกเป็นไร" กรรณาพูดอย่างตกใจ
คำพูดนั้นทำให้ทั้งพงอินทร์ เนตรสิตางศ์และหมอวรวรรธตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น?????????????????????????
----------------------- 50% -----------------------
“เฮ้ย ยัยรสแกเป็นไร” กรรณาพูดพร้อมกดลำโพงเพื่อให้ได้ยินกันทุกคน
“แกต้องช่วยฉันนะ”
“มีอะไรก็ค่อยๆพูดมานะใจเย็นๆ อย่าเพิ่งร้องไห้เยอะ”เนตรบอก
“ไครรรัตน์.....เค้ามี.....ชู้”
“ฮ้า ไม่จริงหรอกมั้ง นายไตรดูรักแกมากเลยนะ” เนตรบอก
“เห็นมั้ย ฉันบอกแล้วผู้ชายมันก็เลวเหมือนกันทั้งโลกแหละ” กรรณาพูด
“ยัยกรรณ แกจะไปพูดให้ยัยรสเสียใจมากขึ้นทำไม”
“ไท่เป็นไร ฉันโอเค พวกแกมาหาฉันที่หน้าบ้านนายไตรหน่อยสิ”
ด้านหน้าบริษัท sixth sense
จองกุ๊ก “จุนจีเมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น”
จุนจี “ไม่มีอะไร ฉันแค่ซ้อมบท แกกลับไปก่อนเหอะไอ้กุ๊ก ฉันมีธุระจะคุยกับคุณแก้ม”
จองกุ๊ก “ได้ แต่อย่ามากองช้าละกัน”
ทางด้านกรรัมภาเธอนั่งคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ จุนจีเดินเข้ามา
“คุณชอบละสิ”
กรรัมภา “ปะ.....เปล่า ฉันเกลียดคุณจะตาย ชิ “
จุนจี “ผมไม่เชื่อ ไม่งั้นคุณจะสายตาแบบนั้นกับผมทำไม”
แก้ม “เอ่อ.....คือ”
จุนจี “งั้นผมไปก่อนนะ”
แก้ม “โอเคฉันชอบคุณ พอใจมั้ย”
หลังจากที่จุนจีได้ยินแบบนั้น ก็เผลอหลุดยิ้มออกมา และเข้ามาหาแก้ม ทำท่าเหมือนจะจูบ จากนั้นจุนจีค่อยประคองหน้ากรรัมภาขึ้นมา กรรัมภาหลับตา จุนจีค่อยๆจุมพิษเธออย่างนิ่มนวล แล้วกระซิบข้างหูแก้ม
“ผมชอบคุณ” แล้วจุนจีก็เดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้ม
-------------------------------- 100% ------------------------------
ในบ้านซิกเซ้น
"คุณใครมานะ" พงอินทร์ถาม
"จะใครซะอีกก็ยัยแก้มกับหวานใจสุดที่เลิฟ'' กรรณาตอบ
"แหม คุณกรรณครับ แซวคนอื่น ตัวเองก็ใช่ย่อยซะที่ไหน" หมอวรวรรธพูดแล้วเดินเข้ามาพร้อมเนตรสิตางค์
"โห้ยย! ยัยกรรณ ฉันไม่อยู่แป๊บเดียวมีแฟนแล้วหรอเนี่ย'' เนตรสิตางศุ์แซวต่อ
"ยัยเนตรหมออย่ามาแซวต้องช่วยกันรุมยัยแก้มสิไม่ใช่ฉัน'' กรรณาพูด
"โถ่ที่รักคุณจะอายอะไรบอกไปสิว่าเราเป็นอะไรกัน" พงอินทร์เดินมาโอบกรรณา
"ไอ้บ้าอย่ามาพูดกำกวมแบบนี้นะฉันไม่ชอบ" กรรณาพูดพร้อมทำหน้าย่น แต่นั้นทำให้พงอินทร์ยิ่งอยากแกล้ง
"ได้ครับเพื่อคนที่ผมรัก" พงอินทร์ตะเบะรับเหมือนทหาร
กริ๊งๆ !!!!!!!! เสียงโทรศัพท์ของกรรณาดังขึ้นสายเรียกเข้าขึ้นคือ "รส"
กรรณาจึงรีบรับ "ยัยกรรณแกช่วยฉันหน่อยสิ ฮือๆ"
"เฮ้ย ยัยรสแกเป็นไร" กรรณาพูดอย่างตกใจ
คำพูดนั้นทำให้ทั้งพงอินทร์ เนตรสิตางศ์และหมอวรวรรธตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น?????????????????????????
----------------------- 50% -----------------------
“เฮ้ย ยัยรสแกเป็นไร” กรรณาพูดพร้อมกดลำโพงเพื่อให้ได้ยินกันทุกคน
“แกต้องช่วยฉันนะ”
“มีอะไรก็ค่อยๆพูดมานะใจเย็นๆ อย่าเพิ่งร้องไห้เยอะ”เนตรบอก
“ไครรรัตน์.....เค้ามี.....ชู้”
“ฮ้า ไม่จริงหรอกมั้ง นายไตรดูรักแกมากเลยนะ” เนตรบอก
“เห็นมั้ย ฉันบอกแล้วผู้ชายมันก็เลวเหมือนกันทั้งโลกแหละ” กรรณาพูด
“ยัยกรรณ แกจะไปพูดให้ยัยรสเสียใจมากขึ้นทำไม”
“ไท่เป็นไร ฉันโอเค พวกแกมาหาฉันที่หน้าบ้านนายไตรหน่อยสิ”
ด้านหน้าบริษัท sixth sense
จองกุ๊ก “จุนจีเมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น”
จุนจี “ไม่มีอะไร ฉันแค่ซ้อมบท แกกลับไปก่อนเหอะไอ้กุ๊ก ฉันมีธุระจะคุยกับคุณแก้ม”
จองกุ๊ก “ได้ แต่อย่ามากองช้าละกัน”
ทางด้านกรรัมภาเธอนั่งคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ จุนจีเดินเข้ามา
“คุณชอบละสิ”
กรรัมภา “ปะ.....เปล่า ฉันเกลียดคุณจะตาย ชิ “
จุนจี “ผมไม่เชื่อ ไม่งั้นคุณจะสายตาแบบนั้นกับผมทำไม”
แก้ม “เอ่อ.....คือ”
จุนจี “งั้นผมไปก่อนนะ”
แก้ม “โอเคฉันชอบคุณ พอใจมั้ย”
หลังจากที่จุนจีได้ยินแบบนั้น ก็เผลอหลุดยิ้มออกมา และเข้ามาหาแก้ม ทำท่าเหมือนจะจูบ จากนั้นจุนจีค่อยประคองหน้ากรรัมภาขึ้นมา กรรัมภาหลับตา จุนจีค่อยๆจุมพิษเธออย่างนิ่มนวล แล้วกระซิบข้างหูแก้ม
“ผมชอบคุณ” แล้วจุนจีก็เดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้ม
-------------------------------- 100% ------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
