The sixth sense สื่อรักสัมผัสหัวใจ ภาค 2
9.6
เขียนโดย Yanisa_mami
วันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.02 น.
18 chapter
6 วิจารณ์
28.58K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2557 18.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15) The sixth sense 2 : บทที่ 15
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 15
เมื่องานต้อนรับแม่ติณฆ์และน้องสาวใกล้จะเสร็จก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ติ้ดๆ
เสียงโทรศัพท์ของสุคนธรสดังขึ้น สุคนธรสเหลือบมองโทรศัพท์เห็นเป็นชื่อ ไตรรัตน์
ซึ่งเขาโทรหาเธออยู่บ่อยๆ แต่สุคนธรสเลือกที่จะวางโทรศัพท์ทิ้งไว้และเดินไปอีกทาง เพราะมันมักจะทำให้เธอร้องไห้ตลอด ซึ่งครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้ง
กรรณา เนตรสิตางค์และโกลเด้นเบบี้ เดินมาหา
“ชิ พี่ไตรทำให้บอสหนูต้องร้องไห้ หนูจะไม่ให้อภัยเลย” โกลเด้นพูดพร้อมโยนโทรศัพท์ของรสลงคลองข้างๆ
“เฮ้ยย โยนลงคลองทำไมล่ะโกลเด้น ไม่รับสายเฉยๆก็ได้นี่” เนตรสิตางค์ถาม
“แต่ฉันว่า โยนลงไปนะดีล่ะ ผู้ชายเลวๆแบบนี้ก็ต้องเจออย่างนี้ล่ะ” กรรณาบอก
ณ บ้านไตรรัตน์
“ทำไมที่รักไม่รับสายเนี่ย” ไตรรัตน์บ่นพร้อมโทรหาสุคนธรส
“ไม่สามารถติดต่อในขณะนี้ กรุณาฝากข้อความหลังเสียงสัญญาณ ตี๊ดดดด”
“ที่รัก คุณเป็นอะไรรึเปล่า คุณหายไปจากบ้าน ผมเป็นห่วงคุณมากนะ ได้รับข้อความเสียงนี้แล้วโทรกลับด้วย”
---------------------------------- 50% ----------------------------
หลังจากวางสายไป 50 นาที ไม่มีใครติดต่อกลับา เขาจึงตัดสินใจโทรไปหาญาณิน
“ฮัลโหลครับ คุณณิน รสอยู่กับคุณรึเปล่าครับ” ไตรถาม
“อ้อ อยู่กับพวกเราที่รีสอร์ทติณห์ค่ะ แค่นี้นะคะ ณินยุ่งอยู่ ไว้คุยกันใหม่นะคะ” ณินวางสายอย่างรวดเร็ว ไตรได้ยินดังน้นจึงขับรถไปรีสอร์ทติณห์ทันที
อีกฝั่งของรีสอร์ท ด้านหน้า
“นี่นายจะเดินตามฉันอีกนานไหม” กรรณาพูด
“ก็ฉันไม่รู้จะไปไหนนี่” โจ้พูด
“งั้นก็ช่วยหยิบกรรไกร กระดาษแข็ง กล่อง โฟม โอเอซิส เชือก แล้วก็ดอกลิลลี่ กุหลาบ ลาเวนเดอร์~~~~บลาๆๆๆ~~~ตาม”แต่พูดไม่ทันจบ ก็องก็รีบวิ่งเข้ามาหน้าตาตื่นแล้วบอกว่า
“พี่ๆๆๆ พี่ไตรมาอะ แล้วพี่รสจะเอาไงดีอะ” ก๊องพูด
“เฮ้ย มาได้ไง ไอ้ก๊องแกไปรับหน้าก่อน ส่วนนายไปกับฉันพายัยรสไปจากที่นี่ เร็ว”
กรรณากับพงอินทร์เดินไปหารสแล้วเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง
“เอาไงดี ยัยรส สามีแกน่าจะโกรธมาก ถึงได้บุกมาขนาดนี้” กรรณาถาม
“อะ.......เออๆๆเอาแบบนี้ดีกว่า ฉันมีลูกพี่ลูกน้องอยู่เขาใหญ่ แกไปส่ฉันหน่อยสิ” รสบอก
“ได้ๆๆ งั้นเดี๊ยวฉันกับนายโจ้ไปส่งแกเอง”กรรณาบอก
กรรณ โจ้ รส ขึ้นรถมุ่งหน้าสู้เขาใหญ่ โดยโจ้เป็นคนขับ ทั้งสามคนภาวนาขอให้ใครทันสังเกตมาหายไปไหนกันสามคน
เมื่องานต้อนรับแม่ติณฆ์และน้องสาวใกล้จะเสร็จก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ติ้ดๆ
เสียงโทรศัพท์ของสุคนธรสดังขึ้น สุคนธรสเหลือบมองโทรศัพท์เห็นเป็นชื่อ ไตรรัตน์
ซึ่งเขาโทรหาเธออยู่บ่อยๆ แต่สุคนธรสเลือกที่จะวางโทรศัพท์ทิ้งไว้และเดินไปอีกทาง เพราะมันมักจะทำให้เธอร้องไห้ตลอด ซึ่งครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้ง
กรรณา เนตรสิตางค์และโกลเด้นเบบี้ เดินมาหา
“ชิ พี่ไตรทำให้บอสหนูต้องร้องไห้ หนูจะไม่ให้อภัยเลย” โกลเด้นพูดพร้อมโยนโทรศัพท์ของรสลงคลองข้างๆ
“เฮ้ยย โยนลงคลองทำไมล่ะโกลเด้น ไม่รับสายเฉยๆก็ได้นี่” เนตรสิตางค์ถาม
“แต่ฉันว่า โยนลงไปนะดีล่ะ ผู้ชายเลวๆแบบนี้ก็ต้องเจออย่างนี้ล่ะ” กรรณาบอก
ณ บ้านไตรรัตน์
“ทำไมที่รักไม่รับสายเนี่ย” ไตรรัตน์บ่นพร้อมโทรหาสุคนธรส
“ไม่สามารถติดต่อในขณะนี้ กรุณาฝากข้อความหลังเสียงสัญญาณ ตี๊ดดดด”
“ที่รัก คุณเป็นอะไรรึเปล่า คุณหายไปจากบ้าน ผมเป็นห่วงคุณมากนะ ได้รับข้อความเสียงนี้แล้วโทรกลับด้วย”
---------------------------------- 50% ----------------------------
หลังจากวางสายไป 50 นาที ไม่มีใครติดต่อกลับา เขาจึงตัดสินใจโทรไปหาญาณิน
“ฮัลโหลครับ คุณณิน รสอยู่กับคุณรึเปล่าครับ” ไตรถาม
“อ้อ อยู่กับพวกเราที่รีสอร์ทติณห์ค่ะ แค่นี้นะคะ ณินยุ่งอยู่ ไว้คุยกันใหม่นะคะ” ณินวางสายอย่างรวดเร็ว ไตรได้ยินดังน้นจึงขับรถไปรีสอร์ทติณห์ทันที
อีกฝั่งของรีสอร์ท ด้านหน้า
“นี่นายจะเดินตามฉันอีกนานไหม” กรรณาพูด
“ก็ฉันไม่รู้จะไปไหนนี่” โจ้พูด
“งั้นก็ช่วยหยิบกรรไกร กระดาษแข็ง กล่อง โฟม โอเอซิส เชือก แล้วก็ดอกลิลลี่ กุหลาบ ลาเวนเดอร์~~~~บลาๆๆๆ~~~ตาม”แต่พูดไม่ทันจบ ก็องก็รีบวิ่งเข้ามาหน้าตาตื่นแล้วบอกว่า
“พี่ๆๆๆ พี่ไตรมาอะ แล้วพี่รสจะเอาไงดีอะ” ก๊องพูด
“เฮ้ย มาได้ไง ไอ้ก๊องแกไปรับหน้าก่อน ส่วนนายไปกับฉันพายัยรสไปจากที่นี่ เร็ว”
กรรณากับพงอินทร์เดินไปหารสแล้วเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง
“เอาไงดี ยัยรส สามีแกน่าจะโกรธมาก ถึงได้บุกมาขนาดนี้” กรรณาถาม
“อะ.......เออๆๆเอาแบบนี้ดีกว่า ฉันมีลูกพี่ลูกน้องอยู่เขาใหญ่ แกไปส่ฉันหน่อยสิ” รสบอก
“ได้ๆๆ งั้นเดี๊ยวฉันกับนายโจ้ไปส่งแกเอง”กรรณาบอก
กรรณ โจ้ รส ขึ้นรถมุ่งหน้าสู้เขาใหญ่ โดยโจ้เป็นคนขับ ทั้งสามคนภาวนาขอให้ใครทันสังเกตมาหายไปไหนกันสามคน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ