WANTED!! ตามหาโจรสลัดเพื่อได้เธอมาครอบครอง

วังฮูลาฮูปเมื่อ 8  ปีที่แล้ว....
 
เสียงร้องอันหวานชวนผู้ฟังทุกคนในวังต้องหันมามองเธอ "แก้ว" เด็กน้อยอายุ 9 ปี เธอมีเสียงที่สวยและสดใสตั้งแต่เด็กและความน่ารักของเธอทำให้คนฟังชอบไปใหญ่....เธอเป็นแค่เด็กนอกวังธรรมดาที่มีความสามารถคิงเลยชอบให้เธอเข้าในวังบ่อยๆ)
"แก้วใจ ฉันอยากฟังเพลงที่เธอร้องเมื่อกี้อีกครั้ง ได้โปรด ข้าชอบมากเหลือเกิน" คิง( King)แห่งวังฮูลาฮูปขอฉันให้ร้องเพลงนั้นอีกครั้ง..
"ได้ค่ะ :)" ฉันตอบท่านและพยายามร้องเพลงนั้นให้ดีกว่าเดิมทั้งๆเสียงของฉันก็แหบแล้วด้วยก็ตาม
เวลาผ่านไปนานเสียงตบมือดั่งขึ้นเรื่อยๆ "ข้าขอฟังอีก 30 เพลงนะแก้ว" คิงยังคงสั่งฉัน เอาน่า อีก 30 เเพลงเอง แค่นี้ฉันต้องทำให้ได้!
"พอได้แล้วครับลุง!! จะทรมาณเธออีกนานไหม? ดูหน้าเธอสิ ซีดไปหมดแล้ว" หลานชายของคิง โทโมะ ประคองไหลฉันไปข้างนอกกัน เขาพาฉันไปข้างนอกให้สูดอารกาศเพื่อให้ฉันรู้สึกดีขึ้น โทโมะโตกว่าฉัน 5 ปี... "ท่านชอบการ้องเป็นอย่างมาก อย่าไปถือสาลุงพี่เลยนะ :)" พี่เขายิ้มมาให้ฉันด้วยแหละ น่ารักมากเลย ฉันหลงรักพี่เขาตั้งนานแล้ว...เป็นรอยยิ้มที่ฉันอยากจะเห็นทุกวัน มันทำให้ฉันมีความสุขมากๆ * *
โทโมะย้ายมาอยู่กับลุงหรือคิง เพราะพ่อแม่ของพี่เขาเสียไปตั้งแต่เกิด และวันนี้คือวันเรื่องร้าวทั้งหมดเกิดขึ้น...
"พี่มีอะไรจะให้แก้วดู ตามมาสิ" พี่โทโมะส่งยิ้มให้จุงมือฉันไปที่ส่วนดอกไม้ ตอนกลางคืนมันช่างสวยจริงๆ แสงดาวหลายดวงส่องลงมาตรงส่วนให้ดอกไม้พวกนั้นสวยเข้าไปใหญ่
"อ่า...ฉันเจอดอกไม้แล้ว รู้หรือเปล่าว่าดอกไม้กอดนี้นี้ชื่อเดียกวับเธอเลยนะแก้ว" เราสองคนนั่งบนหญ้าและพี่โทโมะยื่นดอกไม้ดอกมาให้ฉัน "ดอกแก้ว" สวยจริงๆเลย...วันนั้นเป็นวันที่ฉันมีความสุขมากแต่....
"หัวหน้าครับ!! เราเจอมันแล้วไอ้หลานชายของคิงไทยานนท์!!" มีเสียงผู้ชายใหญ่หลายคนตะโกนมาหาเราสองคน
"เออ! ดีมาก จับมันมาเดี๋ยวนี้!!" ผู้ชายร่างใหญ่มีรายสักน่ากลัว รอยสักที่เป็นหัวกระโหลกใหญ่บนหน้าท้องอันแข็งเกรง เขาเป็นหัวหน้าโจรสลัด...
พวกผู้ชายหลายคนนั้นมาจับพี่โทโมะไปจากฉันและพลักฉันทิ้งลงกับพื้นแบบไม่ใยดีนัก (เฮ้ยๆ โหดแว๊ พลักเด็ก 9 ปีด้วย -.- ** ไรเตอร์)
"ถ้าคิงอยากได้หลานชายของท่านคืน จงไปเอาเงินทองมาแรกเปลี่ยน ฮ่าๆๆๆ!" หัวหน้าโจรสลัดหัวเราะอย่างสะใจก่อนนจะกลับไปบนเรือที่จอดซ้อนไว้ข้างต้นไม้ใหญ่เพื่อไม่ให้คนในวังสังเกตุและเขาที่กำลังล็อคคอพี่โทโมะไว้...
"แก้ว อย่าตามมา!" โทโมะตะโกนออกมาหาฉันเมื่อเพราะเขารู้ว่าฉันจะตามเขามา โทโมะกำลังโดนล็อคคอให้ตามหัวหน้าโจรไป
"พี่โทโมะ รอแก้วก่อนนะ แก้วจะไปช่วยพี่ออกมาเอง!" ทหารในวังพยายามต่อสู้และหาทางตามเรือนั้นไปได้แต่เรือรำนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย...
 
8 ปีต่อมา
บนเรือโจรสลัดหวักระโหลก...
"เฮ้!นาย ยื่นวิวชมโววอะไรอยู่วะ!? ตามมานี้เร็ว หัวหน้าอยากรู้จักกับนาย" ชายโจรสลัดคนนึงเอ่ยเรียกฉัน ไม่ใช่ ตะโกนใส่ฉันตั้งหาก - -* 
"ได้..." ฉันตอบสั้นๆ แบบเท่ๆ หึๆ ใช่ ฉันเป็นเด็กใหม่บนเรือรำนี้ที่เคยจับพี่โทโมะตั้งแต่ 8 ปีก่อน! ฉันเคยสัญญาว่าจะมาช่วยพี่เขาและฉันไม่เคยผิดสัญญา ฉันแค้นหัวหน้าโจรสลัดคนนี้มาตลอด ฉันรอวันนี้มานานับ 8 ปี ฉันตักสินใจตัดผมยาวๆของฉันในสั้นลง พยายามทำให้หมือนผู้ชายที่สุด พี่ไม่ต้องห่วงนะ ฉันมาช่วยพี่แล้ว...!! 
 
 
 
อ่านแล้วก็พากันเม้นด้วยเด้อ รอรู้ว่าทุกชอบหรือเปล่า แหะๆ  #Bin