รักสุดลุ้นของยัยจอมจุ้นกะนายขี้เก๊ก

"เฮ้ย...แกรอด้วยๆ"ฟางหิ้วข้าวของพะรุงพะรัง
"ฟาง  เร็วๆสิ เดี๋ยวจะต้องไปเรียนคาบไทยนะ"ฟ้าบอก
"จ้าๆ"ฟางตามไปติดๆ  ฟ้ากับแก้วเดินลงไปไวมากจนฟางตามไม่ทัน
"ยัยพวกบ้า ไม่รอกันเลย อ๊ะ...นั่น"ฟางเห็นป๊อปปี้กำลังเดินมา จึงหยุดเดิน
เพราะเขินทำตัวไม่ถูก
"กรี๊ดดด โคตรจะน่ารักเลย"ฟางแอบฟินเบาๆในใจ ป๊อปปี้เดินผ่านหน้าฟางไป
ฟางนิ่งไปสักพักก่อนจะตัดสินใจตะโกนเรียก
"น้องคะ"ป๊อปปี้ชะงักกึกก่อนจะหันมามองรุ่นพี่สาวร่างเล็ก
"เรียกฉันเหรอ"
"คือ เอ่อ...ชื่ออะไรเหรอ"ฟางถามแอบเขินนิดๆ
"ถามทำไม"ป๊อปปี้มองนิ่งๆ 
"บอกมาเถอะน่า ก็อยากรู้"ฟางว่า
"ป๊อป" 
"แล้วขอเบอร์ได้ไหม"ฟางถามอีก ป๊อปปี้อึ้ง  ยัยนี่กล้าชะมัด..
"เอาไปทำไม"
"นะ...อยากได้"ฟางหน้าแดงไปพูดไป
"เอามือถือมาดิ"ป๊อปปี้พูด
"ขอบคุณนะ"ฟางดีใจมากรีบหยิบมือถือส่งให้ป๊อปปี้ทันที
"หึ"ป๊อปปี้กดก่อนจะส่งคืนให้ ฟางมองก่อนจะยิ้มปลื้ม
"เอ่อ...แล้วมีแฟนยัง"
"เดาเอาเอง"ป๊อปปี้บอกก่อนจะเดินออกไป  ฟางมองเขาจนเหลียวหลัง
"คนอะไรมีเสน่ห์ลึกลับน่าค้นหาซะไม่มี"ฟางไปเล่าให้ฟ้ากับแก้วฟัง
"ขี้เก๊กอ่ะดิไม่ว่า"แก้วว่า
"อย่ามาว่าว่าที่แฟนฉันนะ"ฟางบอก
"แหม...ออกตัวอีกล่ะ"ฟ้ายิ้มแซว
"แน่นอน ฉันชอบคนนี้สุดๆ"
"จ้ะๆก็ขอให้ได้นะ"แก้วอวยพร  ฟางยิ้มมองมือถือที่มีเบอร์โทรป๊อปปี้อยู่
อย่างฟินสุดๆ  อีกไม่นานหรอก นายจะต้องเป็นแฟนฉัน!>_<
 
นางเอกจีบพระเอกก่อน ไม่ผิดเนอะดูน่ารักไปอีกแบบ ฮ่าๆ