รักสุดลุ้นของยัยจอมจุ้นกะนายขี้เก๊ก

"ป๊อปปี้..."ฟางเดินมาหาเขาที่กำลังนั่งเล่นมือถืออยู่ในห้อง
"มีอะไร"ป๊อปปี้ทำเสียงเย็นชา
"ฟางอยากมาคุยกับป๊อป "ฟางนั่งลงข้างๆป๊อปปี้
"เหรอ.... ก็ว่ามาสิ"ชายหนุ่มมองไปทางอื่นแทน เขาไม่อยากเห็นใบหน้า
ที่รู้สึกของเธอ
"คือ ฟางอยากจะขอโทษ ฟางรู้แล้วว่าป๊อปมีฟางคนเดียว "
"เธอเพิ่งจะรู้เหรอ ฟาง"เขาหันมามองหน้าฟางอย่างผิดหวังสุดๆ
"อืม ....ป๊อปจะให้อภัยคนโง่ๆอย่างฟางได้ไหม"
".........."ป๊อปปี้นิ่งเงียบไม่ตอบอะไรทั้งนั้น
"ป๊อปคงไม่ให้อภัยฟางสินะ....ขอบคุณนะกับสิ่งดีๆที่ผ่านมา ฟางรักป๊อปนะ"
"........"เขายังคงเงียบไม่ตอบอะไร ฟางถอนหายใจยาวแล้วค่อยๆเดินออกมา
ชายหนุ่มนิ่งไปสักพักก็เริ่มทนไม่ได้วิ่งออกไปตามฟาง
"ฮึก....ป๊อป ฟางขอโทษ"ร่างเล็กเดินไปร้องไห้ไปไม่ได้ดูทางเพราะน้ำตา
ไหลจนมองแทบไม่เห็นทาง
"ฟาง ระวัง!"ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางก้าวพลาดตกบันได
"โอ๊ย...."เธอนั่งกุมข้อเท้าด้วยความเจ็บปวด
"เป็นอะไรไหม"ชายหนุ่มรีบมาดูอาการหญิงสาว
"ฮือ.....ป๊อป "ร่างบางโผกอดเขาแน่น เมื่อเห็นเขาห่วงใยเธอ
"ลุกไหวไหม ฟาง"ป๊อปปี้ถาม ฟางพยักหน้าก่อนจะลุกโดยมีป๊อปปี้ประคอง
 
 
 
หายไปซะนาน ไรเตอร์กลับมาแล้วนะ คิดถึงรีดเดอร์จังเรย