คู่รักไซส์มินิ

 ทั้ง2 นั่งอยู่ในหอพักเมื่อกลับจากการถ่ายเเบบ

ตอนนี้ได้อยู่กับดีโอ 2ต่อ2ล่ะ มีโอกาสเเล้วต้องรีบคว้า

   เเบคฮยอน:โอ้ย...รู้สึกปวดท้องจังเลย

   ดีโอ:เดี๋ยวฉันไปหายาให้น้ะ

   เเบคฮยอน:ไม่ต้องหรอก เเค่นานกอดฉันไว้ ก็คงจะหายปวดเเล้วล่ะ ฉันเป็นบ่อยเเล้ว เวลาเป็นเเบบนี้ต้องมีคนให้ความอบอุ่นน้ะถึงจะหายปวด:)

   ดีโอ:จะดีเหรอ?

   เเบคฮยอน:ก็ถ้าทำให้หายปวดก็น่าจะดีน้ะ:)

   ดีโอ: จะลองดู

ดีโอโน้มตัวลงมากอดฉันให้เเนบซุกกับอกอันเเข็งเเกร่งของเขา

   ดีโอ:หายปวดหรือยังล่ะ? ในขณะนั้นเเบคฮยอนก็พูดขึ้น 

   เเบคฮยอน:ดีโอคบกับฉันน้ะ

   ดีโอ:0.0

   เเบคฮยอน:ฉันรักนาย ฉันรักนายจริงๆน้ะ ได้โปรดรักตอบฉันได้ไหม? 

   ดีโอ:ฉันก็รักนายเหมือนกันน้ะ บยอน เเต่ฉันเป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยพูด จึงไม่ค่อยมีคนชอบฉันสักเท่าไร เเล้วนายจะรักกับฉันได้เหรอ?

   เเบคฮยอน:ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ฉันรักนายที่เป็นนายน้ะ เเล้วนายล่ะรักฉันที่เป็นฉันรึป่าว?

   ดีโอ:ฉันก็รักนายที่เป็นนาย นายมีความสดใส ขี้เล่น น่ารัก เวลาฉันอยู่ใกล้นายฉันมีความสุขมาโดยตลอด

   เเบคฮยอน:นายจูบฉันจะได้ไหม ฉันอยากให้นายจูบฉัน เพื่อสัญญาว่าจะรักฉันตลอดไป จะได้ไหม?

   ดีโอ:ได้สิ ในเมื่อคนที่ฉันรักขอ ทำไมจะทำให้ไม่ได้ล่ะ 

ผมค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้เเบคฮยอน จนจมูกของเราชนกัน ผมเอาปากของผมทาบลงยังปากของ บยอน เเละชิมรสชาติอันหอมหวาน ของคนร่างเล็กซึ่งอยู่ข้างหน้าผม ดวงตาเธอยิ้มเป็นสระอิ เเก้มเธอเเดงเหมือนลูกมะเขือ  ทำให้ผมรู้สึกว่าเธอน่ารักมากขึ้น ผมไม่คิดว่า บยอน เเบคฮยอน คนนี้ จะจูบเก่งขนาดนี้ เธอจูบผมโดยมีการใส่จังหวะจนผมไล่ตามไม่ทัน เธอจูบเก่งจนคนอย่างผมไม่อยากจะเชื่อว่า คนอย่าง เเบคฮยอน ที่มีนิสัย ขี้อาย น่ารัก เมื่อได้มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเเล้ว เธอเปลี่ยนเป็นคนละคน ทำให้ผมคิดว่าการที่เราจูบกันเเบบนี้ ผมมองเธอเซ็กซี่ขึ้นจากที่เคยน่ารัก จากที่ขี้อายเธอดูมีความมั่นใจยิ่งขึ้น ผมรักเธอคนนี้จัง เธอช่างไม่เหมือนใคร (ความคิด ดีโอ)

ตอนนี้ฉันรู้สึกมีความสุขมากจนบรรยายไม่ถูก การจูบกับดีโอ ตอนนี้ เวลานี้ ช่างเนิ่นนานมาก ฉันรู้สึกเหมือนตอนนี้การจูบกับเขาจะทำให้ฉันมีความสุข ฉันยอมรับว่าเขาจูบเก่งมาก เเต่ฉันก็ไม่ใช่ย่อยเหมือนกันน้ะ ฉันผ่านจูบมาเยอะล่ะ สำหรับฉันมันก็เป็นเรื่องธรรมดา ตอนนี้เหมือนเขาเป็นที่ระบายอารมณ์เลยล่ะ เขาจูบเก่งไม่เเพ้ชานยอล เพราะอย่างนี้ล่ะฉันถึงต้องลืมชานยอลให้ได้ (ความคิด เเบคฮยอน)

   ดีโอ:ฉันมีความสุขจังเลย

   เเบคฮยอน:รู้สึกว่ามีความสุขมากเลยล่ะ มากกว่านายอีก 

   ดีโอ:ฉันมากกว่า/เเบคฮยอน:ฉันต่างหาก

เราสองคนวิ่งไล่จับกัน ระหว่างนั้นสมาชิกใน exo ที่ไปถ่ายโฆษณาก็กลับมา โดยมีชานยอลเดินนำ ชานยอลเดินมาเป็นคนเเรก เขามองฉันด้วยสายตาที่อยากจะขอคืนดี เเต่ฉันไม่สนหรอก ฉันตั้งใจจะลืมเขายังไงก็ต้องลืมให้ได้ ในเมื่อนายทิ้งฉันไปหาผู้หญิงคนนั้น เรื่องอะไรจะให้อภัย 

   ดีโอ:วันนี้อาบนํ้ากับฉันไหม บยอน ?

   เเบคฮยอน:อืม รู้สึกเหนียวตัวอยู่เหมือนกัน ไปอาบกันเลยไหม?

   ดีโอ:ไปสิ อยากอาบจะเเย่อยู่ล่ะ 

ผมยอมรับว่าตอนที่เห็นเเบคเล่นอยู่กับดีโอ ผมรู้สึกหึง มันทำให้ผมคิดถึงตอนที่เราคบกัน เราชอบวิ่งไล่กัน กอดกัน เเละ จูบกัน จริงๆเเล้วผมมาก่อนที่พวกนั้นจะวิ่งไล่กันซะอีก เเละที่ผมไม่คาดคิดคือผมเห็นเค้า 2 คน จูบกัน ผมยืนเเอบส่องตรงช่องประตู นํ้าตาผมไหลลงมาอาบกับหน้าผม วินาทีนั้นเอง ผมอยากจะไปลากดีโอมาต่อย เเต่ผมไม่ได้อยู่ในสถานะเเฟนของ เเบค อีกเเล้ว ผมจึงทำเเบบนั้นไม่ได้ มันเป็นการละเมิดสิทธิเกินไป เเค่ผมเห็นเเบคมีความสุขกับคนที่เขารัก ผมก็มีความสุขเเล้ว เป็นเพราะผมเอง ผมผิดเอง ที่ทิ้งสิ่งมีค่าในชีวิตไป ถึงเเบคจะไม่มีเยื่อใยดีๆต่อผมเเล้ว เเต่อยากให้รู้ไว้ว่า ปาร์ค ชานยอล ยังรัก บยอน เเบคยอน อยู่น้ะ หลังจากที่เราเลิกกันมา2ปี ผมไม่เคยหมดรักเเบคเลย ผมคิดถึงเเบคตลอด ตอนนี้ผมเลิกกับผู้หญิงคนนั้นไปเเล้ว เเละเมื่อไร ที่ดีโอ ทำให้เเบคร้องไห้ หรือเสียใจ วันนั้นเเหละ ผมจะทวง เเบคฮยอน ของผมคืน

@@@@ TO BE CONTINUE @@@@ ยังไม่จบน้ะค่ะ เดี๋ยวมาเขียนต่อตอนที่3 ตอนนี้ฟ้าต้องไป เเต่งเรื่องอื่นก่อนค่ะ555++ ติดตามผลงาน ฟ้าด้วยน้ะค่ะ @@@