หนี้แค้นแสนรัก
เขียนโดย Chapond
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.29 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) One night stand
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฮึก”แก้วนอนกอดตัวเองซุกในผ้าห่มหันหลังให้โทโมะที่นอนอยู่ข้างๆแล้วสูบบุหรี่อยู่
“จะช้าจะเร็วก็ต้องมีวันนี้อยู่ดีจะร้องไปทำไม”โทโมะพูดแล้วมองแก้วที่นอนหันหลังร้องไห้ให้ตัวเองอยู่
“ชั้นเกลียดแก แกข่มขืนชั้น”แก้วพูดทั้งน้ำตา โทโมะจึงดับบุหรี่ก่อนจะขยับตัวมาใกล้แก้ว
“เอ แต่เมื่อกี้เธอเองก็ครางลั่นห้องเลยไม่ใช่หรอ หึ ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นนี่ล่ะจะทำให้เธอครางลั่น
ห้องเอง”โทโมะกระซิบบอกแก้วข้างหูแก้วหันขวับมาจะต่อยหน้าโทโมะแต่ต้องร้องเมื่อปวดที่ท้อง
น้อยอย่างแรง
“อย่าขยับตัวเลย เพราะคนพึ่งผ่านครั้งแรกมาเนี่ยมันจะเป็นแบบนี้ทุกคน”โทโมะพูด
“เลวที่สุด ชั้นจะฆ่านาย”แก้วร้องไห้ออกมา
“กล้าฆ่าคนที่เป็นสามีเธอรึไง ระวังจะท้องไม่มีพ่อเอานะ เพราะเมื่อกี้ชั้นเองก็ หนัก กับเธออยู่
พอกัน”โทโมะยิ้มเยาะ
“ไม่มีวัน ชั้นจะไม่ท้องแน่นอน”แก้วว่า
“อ๋อ ถ้ากลัวท้องไม่เป็นไรนะ ครั้งต่อไปชั้นสัญญาจะใส่ถุงยางแน่นอน”โทโมะพูแก้วจะเอามือสวย
ฟาดเข้าที่แขนโทโมะอย่างแรง
“ชั้นจะไม่ท้องและชั้นก็จะไม่ยอมเป็นของนายอีกเด็ดขาด”แก้วร้อง
“พูดมาได้ทั้งๆที่เธอเป็นเมียชั้นแล้วนะ”โทโมะว่า
“ชั้นไม่ใช่เมียแก ไอ้ผู้ชายเจ้าชู้ มักมาก”แก้วว่าทั้งน้ำตาเพราะนึกถึงพิมและแบม สิ่งที่เธอว่าแบม
บ่อยๆตอนนี้มันกลับเข้าตัวเธอแล้ว เธอไม่ต่างจาก2คนแล้วตอนนี้
“เธอเองไม่ใช่หรอที่อยากเก็บเงินแล้วออกไปจากชีวิตชั้นน่ะ เอาน่าชั้นนอนกับแบมกับพิม2คนนั้นก็
มีค่าขนมติดไม้ติดมือ เธอเป็นเมียชั้นชั้นไม่ทอดทิ้งเธอหรอกน่า เอาไงแสนนึงพอมั้ย”โทโมะพูดยิ่ง
ทำให้แก้วปล่อยโฮออกมากว่าเดิม
“ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ ฮือๆ”แก้วพูดเพราะนึกถึงอดีตที่รู้ว่าตัวเองถูกเก็บมาจากซ่อง สิ่งที่แม่
เลี้ยงเธอด่าว่าวันนั้น ตอนนี้มันเป็นจริงแล้ว เลือดของผู้หญิงขายตัวยังไงก็เป็นผู้หญิงขายตัววันยังค่ำ
“พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงเธอขายเธอมาให้ชั้นตั้งแต่แรกแล้ว เธอน่ะเป็นผู้หญิงของชั้นตั้งแต่วันนั้นแล้ว เอ้า
ก็เห็นว่าอยากได้เงินเลยกะช่วยสงเคราะห์นะเนี่ย”โทโมะว่า แก้วก็ร้องไห้หนักกว่า
“ฮือๆ ชั้นไม่ใช่นะ ฮือๆ”แก้วร้องไห้ออกมาแล้วกำมือแน่น เธอไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ครั้งแรกที่เธอ
เสียไปทำไมถึงต้องเป็นเขาคนนี้ด้วย
“อื้อออ”แก้วร้องเมื่อโทโมะดึงไปจูบปิดปาก ชายหนุ่มไม่อยากฟังเสียงแก้วร้องไห้อีกจึงทำเช่นนั้น
“ขายก็ขายให้ชั้นคนเดียวนี่ล่ะจะไปกลัวอะไร แสนนึงสำหรับคืนนี้ ถ้าเธออยากไปจากชั้นไวๆชั้นก็
ช่วยอยู่นี่ไง นอนกับชั้นได้ครั้งละแสนไถ่ตัวเธอออกไปเป็นอิสระไม่ชอบหรอ”โทโมะพูด แก้วนิ่งคิด
ตอนนี้เธอไม่ใช่สาวบริสุทธ์อีกต่อไปแล้ว ไม่เหลืออะไรจะเสียแล้ว จะมาร้องไห้คร่ำครวญให้มันได้
อะไรขึ้นมา
“ก็ได้ นอนกับนาย1คืนเท่ากับ1แสน ถ้าเงินครบตามหนี้ที่พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงชั้นเอาไปจากนายเมื่อ
ไหร่ชั้นจะไปจากนายทันที”แก้วพูดจบก็ปาดน้ำตาแห่งความอ่อนแอตัวเองทันที
“ดี นี่ก็ยังไม่พ้นคืน ไหนๆก็เสียแสนนึงไปแล้ว งั้นชั้นขอใช้ให้คุ้มละกัน”โทโมะร้องก่อนจะตัดสินใจ
บรรเลงเพลงรักกับแก้วอีกครั้ง
“ฮึก”ฟางที่เริ่มเมาแล้วก็หน้าแดงจัดเริ่มร้องไห้ออกมาเล่นเอาเขื่อนเหวอทันที
“ทำไมชีวิตชั้นต้องเป็นแบบนี้เพิ่งจบมาแต่ต้องมาแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก ต้องมาเป็นทาส เป็นคนใช้คุณแบบนี้ ฮืออ”ฟางร้องไห้
ด้วยความเมาไวน์ชี้ที่ป๊อปปี้ที่นั่งข้างๆทำเอาชายหนุ่มมองฟางอย่างตกใจ
“ช่วยไม่ได้คุณย่าอยากประเคนเธอให้ชั้นเอง แล้วพ่อเธอก็ฆ่าพ่อแม่ชั้น ทำแครอลต้องเป็นเจ้าหญิงนิทรา เท่านี้มันยังน้อยไป”ป๊อปปี้ว่าฟางยิ่งทำให้ฟางร้องไห้
“คนใจร้าย แม่ฟางก็ตายในวันนั้นเหมือนกันนะ”ฟางกระชากคอเสื้อป๊อปปี้แล้วพูด
“เห้ย ฟางใจเย็นๆ”เขื่อนดึงฟางออกมาจากเพื่อนตัวเองแล้วเข็ดน้ำตาให้ฟาง
“เพราะพ่อของเธอมันเห็นแกตัวไม่ยอมรับผิด เลยทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ต่างหากล่ะ”ป๊อปปี้พูด
“พ่อฟางน่ะหรอ ฮืออออ พ่อฟางไม่ได้ตั้งใจทำต่างหากล่ะ ไม่มีทางที่พ่ออยากจะฆ่าแม่ คนใจร้ายไม่เคยจะฟังเหตุผล”ฟางร้องไห้แล้วเริ่มทุบอกกว้างของป๊อปปี้พลางสะอึกสะอื้น
“ป๊อปเอาฟางไปนอนเถอะว่ะ ฟางเมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องแล้วเนี่ย”เขื่อนบอกเมื่อเห็นฟางร้องไห้หนักกว่าเดิม
“ไม่เมา ฟางไม่เมา”ฟางดิ้นไม่ยอมแล้วดิ้นไปมาไม่ฟัง ป๊อปปี้เลยตัดสินใจอุ้มฟางขึ้นไปบนห้องตัว
เองทันที เพราะตอนนี้ดึกมากแล้วขึ้นฟางโวยวายที่ห้องพักคนใช้มีหวังบ้านแตกแน่ๆ
“อ้วกกก”ฟางมาถึงห้องป๊อปปี้ก็อ้วกใส่ป๊อปปี้ทันที
“โอ๊ย ยัยบ้าอ้วกใส่ชั้นทำไมเนี่ย”ป๊อปปี้โวยวายเขื่อนวิ่งขึ้นมาตามก็ตกใจ
“หมดกัน หญิงไทยใจงามของเขื่อน”เจื่อนมองฟางที่นอนร้องไห้บนเตียงป๊อปปี้อย่างหมดสภาพ
“เอ้าๆอ้วกอีกแล้ว ไอ้เขื่อนเอายัยนี่ไปห้องน้ำที”ป๊อปปี้บอกก่อนเขื่อนจะรีบลากฟางมาอ้วกที่ห้องน้ำ
ทันเวลาพอดี
“ฮือออ ปวดหัว”ฟางร้องไห้ หน้าแดงจัดหลังจากอ้วกเสร็จแล้ว ป๊อปปี้ที่ถอดเสื้อตัวเองที่ฟางอ้วกใส่
เดินมาดูอาการฟาง
“ป๊อปเดี๋ยวเช็ดตัวให้ฟางนะ เดี๋ยวชั้นไปในรถชั้นดูว่ามียาแก้เมารึเปล่าแล้วจะเอาน้ำอุ่นมาให้ฟาง
เอง”เขื่อนบอกเพราะเขาเป็นพวกชอบเที่ยวกลางคืนย่อมมียาแก้แฮ้งค์ในรถแล้วยิ่งฟางเมาครั้งแรก
แบบนี้มีหวังปวดหัวหนักแน่ๆ เขื่อนรีบออกไปจากห้องทันที
“เออๆๆๆ ความผิดชั้นเองล่ะที่แกล้งมอมเหล้าเธอ ถ้ารู้ว่าเมาแล้วเป็นงี้นะไม่แกล้งให้ตัวเองลำบาก
แบบนี้หรอก”ป๊อปปี้มองฟางที่นอนพิงอ่างอาบน้ำตัวเองก็ประคองอุ้มฟางออกมา
“อ้วก”ฟางอ้วกใส่เส้อผ้าตัวเองป๊อปปี้ตกใจรีบพากลับเข้าห้องน้ำอีกรอบแทบไม่ทัน
“ยัยบ้า ปล่อยมาได้ นึกว่าจะหมดแล้ว เอาไงล่ะเสื้อเปื้อนหมดแล้วชั้นไม่ยอมลงไปเอาเสื้อผ้าให้เธอ
หรอกนะ”ป๊อปปี้ว่าฟางที่เมาแล้วหลับไปแล้วก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าฟางออกก็หน้าแดง
“ตายล่ะ เปื้อนเลอะชุดชั้นในอีก”ป๊อปปี้ตกใจก่อนจะวิ่งไปเอาผ้าคลุมอาบน้ำมาใส่ให้ฟางแล้วถอด
เสื้อผ้าฟางจนหมด
“อืมมม”ฟางร้องเมื่อผ้าชนหนูชุบน้ำถูกตัวเองแล้วดิ้นไปมา
“ฤทธิ์เยอะชะมัด”ป๊อปปี้จัดการดึงฟางไปกอดเพื่อล๊อคตัวฟางก่อนจะเช็ดตัวให้ฟาง
ตึกๆ
ป๊อปปี้มองฟางที่หลับในอ้อมกอดตัวเองก็ใจเต้นไม่มีสาเหตุขึ้นมา
“ไม่ได้ เรามีแฟนแล้วๆ”ป๊อปปี้ท่องไว้เพื่อตั้งสติเพราะป๊อปปี้เช็ดตัวช่วงตัวแล้วมือเผลอไปโดน
หน้าอกที่นุ่มนิ่มของฟางทำให้ชายหนุ่มแทบคุมสติไม่อยู่
“เห้ยๆ คนเมาก็ไม่เว้นหรอวะ”เขื่อนขึ้นมาเห็นสภาพฟางในเสื้อคลุมอาบน้ำที่ข้างนึงเสื้อไหลลงมา
เห็นหัวไหล่เนียนของฟาง ส่วนช่วงล่างก็เลิกขึ้นมาหมิ่นเหม่เห็นขาขาวนอนในอ้อมกอดป๊อปปี้ที่ถอด
เสื้อเหลือแต่กางเกง
“บ้าหรอเช็ดตัวอ่ะดิ ยัยนี่เมาละอ้วกใส่เสื้อตัวเองเนี่ย”ป๊อปปี้ชี้ไปที่กองเสื้อผ้าฟางเขื่อนมองตาม
ก่อนจะเอายาและน้ำอุ่นให้ฟางกินแล้วจัดท่านอนให้ฟางนอนหลับสบายๆ
“คืนนี่ยัยนี่ต้องนอนห้องชั้นแล้วล่ะ ไงฝากนายพาหวายไปส่งที่บ้านหน่อยนะ”ป๊อปปี้บอก
“นอนเฉยๆห้ามลักหลับคนเมานะเว่ย”เขื่อนแซวจึงโดนป๊อปปี้เตะไปทีนึง เมื่อเขื่อนไปแล้วป๊อปปี้จึง
ล้มตัวนอนข้างฟาง
“ยัยคออ่อนเอ๊ยย”ป๊อปปี้มองฟางที่หลับไปแล้วพูดขึ้นก่อนจะหลับตาลงด้วยความเพลีย
เอ พอถึงเวลานั้นแก้วจะไปจากโทโมะจริงๆมั้ยน้อ แล้วโทโมะล่ะมีสาวๆมากมายแต่แคร์
สาวๆทุกคนเหมือนกับที่แคร์แก้วรึเปล่าน้อ แล้วใครที่บอกป๊อปปี้ใร้ายคงจะสะใจแล้วละนะ
เล่นนางเอกของเราที่เมาทำกับป๊อปปี้ซะเเสบเลยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ