หนี้แค้นแสนรัก

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ”แบมวิ่งร้องไห้ออกมานอกบ้านของโทโมะแล้วเดินมาตามทางเรื่อยๆอย่างไม่รู้จุดหมาย เพราะ

ตั้งแต่โทโมะรับเธอมาอยู่ด้วยเธอก็ไม่คิดจะกลับไปที่บ้านของเธออีกเลย เพราะที่นั่นมันมีแต่คนเลวๆ

 

 

 

“แล้วชั้นจะไปอยู่ที่ไหนกัน”แบมร้องไห้ออกมาอีกครั้งแล้วนั่งลงกอดตัวเองนั่งที่ศาลาข้างทาง

 

 

“มานั่งร้องไห้อะไรคนเดียวแถวนี้จ้ะ”เสียงชายคนหนึ่งพูดทำให้แบมหันขวับไปมองด้วยความตกใจ

 

 

“แก”แบมตกใจเมื่อรู้ว่าคนที่มาทักเธอคือใครและพยายามจะวิ่งหนี แต่ชายคนนั้นล๊อคตัวแบมไว้

 

 

“มึงจะหนีไปไหนห้ะนังแบม แหมๆไม่เจอกันตั้งนาน ได้ข่าวไปเป็นเมียลูกเศรษฐีแล้วไหงมานั่งอยู่

คนเดียวแบบนี้”ชายคนนั้นพูดเยาะๆ

 

 

“อย่ามายุ่งกับชั้นนะ ทำไมแกไม่เข้าคุกหรือไม่ก็ตายๆไปซะเลย”แบมว่าก่อนจะโดนตบคว่ำ

 

 

“ทำมาเป็นปากดีนะมึง นี่กูเป็นพ่อเลี้ยงมึงนะ”พ่อเลี้ยงแบมพูด

 

 

“พ่อเลี้ยงเลวๆคิดจะข่มขืนลูกเลี้ยงอย่างแก ชั้นไม่นับเป็นพ่อ ออกไปนะ”แบมว่าแล้วพยายามผลัก

พ่อเลี้ยงออกไป

 

 

 

“ดีไม่นับเป็นพ่อก็ดี งั้นกูนี่ล่ะจะเป็นผัวมึง หนอย ถ้าตอนนั้นไอ้แก่นั่นไม่มาช่วยมึงนะ ป่านนี้มึงเป็น

เมียกูนานแล้ว แต่ก็เอาเถอะไหนๆวันนี้โชคมันก็เข้าข้างกูล่ะ มานี่”พ่อเลี้ยงแบมพูดก่อนจะจิกหัว

แบมเข้าพงหญ้าข้างทางแบมทั้งเตะทั้งถีบพ่อเลี้ยงแต่พ่อเลี้ยงโมโห ตบแบมอีกครั้งและชกเข้าที่

ท้องก่อนจะลากเข้าพงหญ้าไป

 

 

“อย่านะ”แบมร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว ภาพในอดีตผุดเข้ามาในหัว ใครก็ได้ช่วยชั้นที โทโมะ

ช่วยแบมด้วย

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

“ไอ้โรคจิต”ชายคนหนึ่งเอาไม้หน้าสามฟาดเข้าที่ท้ายทอยพ่อเลี้ยงแบมทันที ก่อนจะพาแบมวิ่งหนี

ออกมา

 

 

 

“แฮ่กๆ ไม่เป็นอะไรนะ”ชายคนนั้นถามเมื่อพาแบมวิ่งมาหลบที่ซอกตึกแคบๆ

 

 

“มะ ไม่เป็นไร ขอบใจนายมากนะที่ช่วยชั้นไม่งั้นแย่แน่ๆ”แบมพูด

 

 

“แบมใช่มั้ย”ชายคนนั้นพูด

 

 

“ใช่ รู้จักชั้นได้ไง”แบมถามกลับ

 

 

 

“นี่จำกันไม่ได้จริงๆหรอ”ชายคนนั้นถามแบมแล้วชี้ให้แบมมองหน้าเขาดีๆ

 

 

 

“คะ เควิน”แบมอึ้ง

 

 

 

 

 

 

“ยังๆ ยังไม่หายงอนกันอีกหรอเนี่ย”ฟางถามเมื่อเห็นแก้วเดินเชิดไม่ยอมให้โทโมะจับมือขณะมา

เที่ยวห้างกัน

 

 

“ใครงอน เปล่าซักหน่อยแก้วแค่อยากเดินคนเดียวเฉยๆ”แก้วพูดแล้วไม่สนใจโทโมะกับป๊อปปี้ที่เดิน

ตาม2สาวเลย

 

 

“แก้ว เนี่ยไปดูร้านตุ๊กตาตรงนั้นมั้ย มีตุ๊กตาที่เธอชอบด้วยไง”โทโมะพยายามชวนแก้วคุย

 

 

“ไม่ค่ะ แก้วจะไปช้อปปิ้งกับฟาง”แก้วไม่สนใจโทโมะกลับคล้องแขนฟางเดินด้วยกัน

 

 

 

“เออ ก็ดีว่ะโทโมะ ไม่สนใจเรา2คนก็ดี จำน้องเกลได้มั้ยๆ กิ๊กเก่ามึงอ่ะ เห็นว่าเปิดร้านกาแฟแถวนี้

พอดี เราแวะไปคุยกับน้องเค้ากันเถอะ”ป๊อปปี้รีบพูดทำเอาแก้วที่เดินกับฟางหยุดชะงัก

 

 

“อ่อ เอาดิๆไม่ได้เจอกันตั้งนานเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้”โทโมะยิ้มก่อนจะรีบตอบกลับ

 

 

“โอ๊ย น้องเค้าโสดไปกันเถอะๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วจะพาโทโมะไป

 

 

 

“ไม่ให้ไป”แก้วกับฟางพูดพร้อมกัน โทโมะกับป๊อปปี้แอบยิ้มก่อนจะรีบหันหลังกลับไป

 

 

“เอ้า ก็เธออยากไปกัน2คนพวกชั้นก็ไปกัน2คนบ้างไง พวกเธอไปช้อปปิ้งกันเถอะๆ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“คนท้องจะให้เดินยกของหนักได้ไงล่ะ มานี่เลยๆ”แก้วพูดก่อนจะบิดหูโทโมะลากมาเดินด้วยกัน

ฟางแอบขำกับท่าทางเพื่อนที่แอบหวงโทโมะแต่ไม่ยอมพูดออกมา

 

 

 

“เมื่อกี้รีบพูดเชียวนะ หวงชั้นล่ะสิ”ป๊อปปี้แกล้งแหย่ถามฟาง

 

 

“เปล่านะคะ ใครหวงไม่มีซักหน่อย ฟางไม่ได้หวงนะ”ฟางรีบพูด

 

 

“อ้อ หรอ แต่แก้มแดงเชียวนะ เธอน่ะชอบชั้นแล้วใช่มั้ยล่ะ”ป๊อปปี้ถาม

 

 

“บ้า ฟางไม่ได้ชอบซักหน่อย แล้วนี่คุณป๊อปเป็นอะไรคะเนี่ย มาถามแต่เรื่องแบบนี้กับฟางตั้งแต่อยู่

โรงพยาบาลแล้วเนี่ย”ฟางถามป๊อปปี้ตรงๆ

 

 

 

“สังเกตด้วยหรอ นี่แสดงว่าเธอน่ะชอบชั้นจริงๆแล้วล่ะสิ”ป๊อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วยื่นหน้าเข้าใกล้

 

 

“ฟางไม่ได้ชอบคุณนะ คนบ้า ไปเลย”ฟางผลักป๊อปปี้ออกห่างก่อนจะรีบวิ่งไป ป๊อปปี้รีบเดินตามไปทันที

 

 

 

 

“อ้าว วันนี้นึกไงเนี่ยควงกันมาเป็นคู่ๆเลย”เขื่อนถามเมื่อเห็นแก้วเดินกับโทโมะ ฟางเดินกับป๊อปปี้

 

 

“แล้วเพื่นเขื่อนละครับทำไมถึงมาเดินคนเดียวแบบนี้”โทโมะถาม

 

 

“ใครว่ามาคนเดียว รอที่รักซื้อของต่างหากล่ะ”เขื่อนพูดก่อนจะแอบขยิบตากับป๊อปปี้

 

 

 

“พี่เขื่อนวันนี้เฟย์ว่าเฟย์จะทำแกงกะหรี่อ่ะ เมื่อกี้เฟย์เห็นซองผงแกงกะหรี่ญี่ปุ่นน่ากินมากเลย

นะ”เฟย์จ่ายเงินเสร็จแล้วเดินมาพูดกับเขื่อน

 

 

“เฟย์”ฟางเรียกเฟย์

 

 

“พี่ฟาง”เฟย์ตกใจที่เห็นพี่สาวตัวเองและจะวิ่งหนีแต่เขื่นรีบล๊อคตัวเฟย์ไว้

 

 

 

 

“อ๋อ นี่มันเป็นแผนพี่เขื่อนใช่มั้ยที่ให้เฟย์มาซื้อของกับพี่น่ะ”เฟย์หันไปโวยวายกับเขื่อน

 

 

“เอ้า ก็ถ้าบอกเราตรงๆว่าจะให้มาหาฟางทำอย่างกับเราจะมา”เขื่อนพูด

 

 

“เฟย์ เฟย์เป็นยังไงบ้างสบายดีมั้ย หลังจากวั้นนั้นพวกนั้นมาทำอะไรเฟย์มั้ย แล้วนี่ได้ไงงานทำรึ

ยัง”ฟางรีบเดินเข้าไปถามน้องสาวหลากหลายคำถามด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

“ก็สบายดีเพราะมีพี่เขื่อนดูแลนี่ล่ะ ตอนนี้ก็ได้งานแล้วเป็นเด็กเสิร์ฟร้านกาแฟ แล้วรับงานพริตตี้บ้าง”เฟย์ตอบสั้นๆห้วนๆ

 

 

“พริตตี้ นี่เฟย์ยังทำมันอยู่หรอ เลิกเหอะอาชีพนี้มันเสี่ยงโดนไอ้พวกหัวงูลวนลามนะ”ฟางพูด

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกน่าเฟย์ดูแลตัวเองได้”เฟย์พูดแล้วจะหนีฟาง

 

 

 

“พี่มีน้องสาวแค่คนเดียวนะ พ่อก็ไปต่างจังหวัดแล้วเรามีกันแค่นี้ ”ฟางพูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมาทันที

 

 

“เฟย์ พี่น่ะเป็นแฟนเฟย์ก็จริง แต่ความรักของคนในครอบครัวสำคัญที่สุดนะ ”เขื่อนพูด

 

 

 

“พี่สาวเธอน่ะห่วงเธอที่สุดเลยนะ ทำไมเธอไม่ลดทิฐิกลับไปหาพี่สาวเธอล่ะ กลับไปอยู่ที่บ้านซะ

อย่างน้อยมันก็ทำให้พี่เธอเบาใจนะว่าเธอะปลอดภัย”ป๊อปปี้พูด ฟางหันไปมองป๊อปปี้ไม่คิดว่าเขาจะ

ใส่ใจเธอด้วย

 

 

 

“แต่พ่อก็ต้องว่าเฟย์อีก”เฟย์ซึมลงไป

 

 

 

“ไม่นะ พ่อไม่ว่าอะไรหรอก พ่อไม่อยู่ที่บ้านออกไปหางานทำที่ต่างจังหวัด ถึงแม้เราจะเป็นลูกคนละแม่แต่พี่รักเฟย์มากนะ ถ้าเฟย์เกลียดพี่ไปแล้วพี่ก็คงจะไม่ยุ่งอะไรกับเฟย์อีก”ฟางพูดก่อนจะร้องไห้ออกมาเฟย์เห็นฟางร้องไห้ก็วิ่งไปกอดฟางทันที

 

 

“อย่าร้องไห้สิพี่ฟาง เฟย์ขอโทษนะทำพี่ร้องไห้แบบนี้”เฟย์กอดฟางแน่นแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

“เฟย์กับไปอยู่ที่บ้านนะ ตอนนี้พ่อไม่อยู่ที่บ้านแล้วเฟย์สบายใจได้”ฟางขอร้อง

 

 

 

“อื้อ เฟย์จะกลับไป”เฟย์พูดก่อนสองพี่น้องจะร้องไห้กอดกันด้วยความคิดถึงทำเอาเขื่อน ป๊อปปี้ โท

โมะและแก้วอดยิ้มไม่ได้

 

 

 

“แต่เดี๋ยวก่อน พี่แก้ว อ้วนขึ้นรึเปล่าทำไมดูมีน้ำมีนวลจัง”เฟย์ถามแก้วทันที

 

 

“เอ้า ไม่ให้อ้วนได้ไง ท้องจะ3เดือนแล้วนิ”เขื่อนพูด

 

 

“หา อะไรนะพี่แก้วท้อง แล้วนี่พี่ชื่อโทโมะใช่มั้ย ที่ทำพี่แก้วท้อง พี่อ่ะแต่งงานกับพี่แก้วรึยังทำเค้า

ท้องเนี่ย ถ้ายังรีบแต่งงานกันเลยเดี๋ยวนี้นะ”เฟย์หันขวับไปหาโทโมะทันที

 

 

 

“เอ่อ ใจเย็นๆก่อนก็ได้เฟย์ ค่อยๆพูด”ฟางพูด

 

 

 

“แล้วพี่ฟางล่ะบอกให้เฟย์กลับบ้านแล้วพี่ฟางอ่ะได้กลับบ้านรึเปล่านี่ใช่ป้ะพี่ป๊อปปี้เพื่อนพี่เขื่อนอ่ะ แต่งงานกันคลุมถุงชนแบบนี้แถมยังเคยคิดจะหาเรื่องแก้แค้นพี่ฟางแทนพ่ออีก ใช้ได้ที่ไหนกัน ถ้าพี่ไม่ได้คิดอะไรกับพี่ฟาง ก็ควรจะหย่ากันนะ นี่มันยุคไหนแล้วทำไมถึงได้ยอมให้คลุมถุงชน”เฟย์ว่าป๊อปปี้ยาวเหยียด

 

 

 

 

“จะหย่าได้ไงก็ไม่ได้จดทะเบียนกันนี่”โทโมะหลุดปากออกมาทำเอาเฟย์ตาโตหันขวับไปเอาเรื่องป๊อปปี้

 

 

"อะไรกันแต่งงานกันไม่ได้จดทะเบียน นี่เท่ากับพี่ฟางก็ไม่ใช่เมียถูกต้องตามกฏหมายงั้นสิ ใช้ได้ที่ไหนเป็นลูกผู้ชายรึเปล่าถ้าพี่ทำอะไรเสียหายกับพี่ฟางแล้วพี่ฟางท้องขึ้นมาล่ะจะว่ายังไง"เฟย์โวยวายชุดใหญ่

 

 

"เฟย์ใจเย็นๆก่อนมันเป็นความต้องการของพี่เอง ที่พี่แต่งงานตามคำสั่งคุณท่านเค้าและไม่หวังสมบัติอะไรจากคุณป๊อปเลย และอีกอย่างถ้าคุณแครอลกลับมาพี่ก็คงจะกลับไปอยู่บ้านกับเรา"ฟางรีบบอกถึงสิ่งที่ตัวเองตั้งใจทำให้ป๊อปปี้มองฟางแล้วนิ่งไปทันที

 

 

“ตอนกูเจอเฟย์แรกๆ เฟย์ก็ทำแบบนี้กับกูนั่นแหล่ะ”เขื่อนกระซิบบอกโทโมะเมื่อนึกถึงคืนนั้นที่เจอเฟย์ครั้งแรกที่เขาเผลอเอาเวอร์จิ้นไปจากเฟย์แล้วเฟย์โวยวายให้รับผิดชอบ และเป็นที่มาของเรื่องราวเขาและเฟย์

 

 

“กระซิบอะไร แอบนินทาเฟย์รึไง”เฟย์หันขวับไปหาเขื่อน เขื่นและโทโมะรีบเด้งออกจากกันทันที

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ หยุดก่อนนะโบว์”ป๊อปปี้หันขวับไปเจอกั้งกับโบว์ที่เดินจูงมือกัน โบว์และกั้งเห็นป๊อปปี้ก็รีบ

วิ่งหนีป๊อปปี้ทันที

 

 

“ไม่หยุด วันนี้กั้งอุตส่าห์ว่างพาโบว์มาเที่ยวแล้วนะ”โบว์พูดเมื่อโดนป๊อปปี้วิ่งมาดัก

 

 

“ไม่ นี่มาเที่ยวกัน2คนงั้นหรอ ไปทำอะไรกัน แล้วนี่จับมือกันทำไมขออนุญาตชั้นแล้วหรอจับมือน้องชั้นน่ะ”ป๊อปปี้ดุกั้ง

 

 

“พี่ป๊อปห้ามว่าแฟนโบว์นะ”โบว์ปกป้องกั้งทันที

 

 

 

“คุณโบว์”กั้งเขินหน้าแดงเมื่อโบว์ยอมรับเป็นแฟนเขาแล้ว

 

 

 

 

“ห้ะ นี่ไปเป็นแฟนกันตอนไหนห้ะ แล้วนี่บอกคุณลุงแล้วหรอว่ามีแฟนแล้ว”ป๊อปปี้ถามโบว์ยาว

เหยียดจนฟาง โทโมะ เฟย์ เขื่อนและแก้วเดินตามเข้ามา

 

 

 

“ว่าแต่โบว์ๆละทีพี่ป๊อปอ่ะ พาฟางไปเที่ยวด้วยกันตลอด ไปไหนก็ไปกับฟางตลอดโบว์ว่าการแต่งงานตามคำสั่งคุณย่าคงไม่ได้ทำตามหน้าที่อีกต่อไปแล้วล่ะมั้ง”โบว์ย้อนถามป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

“พี่แค่พาฟางมาเจอน้องสาวต่างหากล่ะ ไม่ได้ไปกัน2คนซักหน่อย นี่เขื่อนกับโทโมะก็มา”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

“พี่เค้าก็มากับแฟนพี่เค้าล่ะน่า พี่ป๊อปอย่ามาอ้างเลย”โบว์ไม่ยอมแพ้

 

 

“ตกลงฟางเป็นกับคุณป๊อปรักกันจริงๆแล้วหรอ”กั้งถามฟาง

 

 

“ไม่ใช่นะ ไม่ได้เป็นซักหน่อย”ฟางและป๊อปปี้พูดพร้อมกันปฎิเสธเสียงแข็ง

 

 

 

“แน่ใจนะพี่ป๊อปไม่ได้คิดอะไรกับฟางเค้าน่ะ แน่ใจเหรอๆ”โบว์ถามยั่วพี่ชายจนป๊อปปี้มองฟางแล้วหน้าแดง

 

 

 

“จะไปเที่ยวกันไม่ใช่หรอไปไหนก็ไปสิๆ”ป๊อปปี้รีบไล่โบว์กับกั้งเดินไปทันที

 

 

 

 

 

“เออ ไอ้คนปากแข็ง”เขื่อนและโทโมะพูดพร้อมกันเมื่อเห็นป๊อปปี้ไล่โบว์กับกั้งที่แซวตัวเองก่อนจะ

รีบเดินห่างๆฟาง แต่พอลับหลังทุกคนก็ชอบไปเดินข้างๆฟางตลอด

 

 

 

 

ไม่รู้ว่าคู่พระเอกนางเอกจะปากเเข็งกันอีกนานเท่าไหร่เนาะ

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะ