หนี้แค้นแสนรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดะ เดี๋ยว แล้วชั้นกับฟางล่ะ”ป๊อปปี้ร้องโวยวายเพราะ3หนุ่มมารถโทโมะคันเดียวกันหมดแล้วโท

โมะเล่นพาแก้วไปดูแลแล้วเขากับเขื่อนล่ะจะกลับยังไง

 

 

 

“แท็กซี่ละล่ะ ป๊อป”เขื่อนพูดก่อนจะอุ้มเฟย์กลับไปที่ห้องเช่าของเฟย์แล้วเหลือแต่ป๊อปปี้ที่ประคอง

กอดฟางที่ตอนนี้หยุดร้องไห้แล้ว

 

 

 

“สงสัยต้องกลับแท๊กซี่จริงๆอย่างที่ไอ้เขื่อนบอกแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ อย่างน้อยก็ไปจากที่นี่เหมือนกัน”ฟางพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะโบกแท็กซี่ ชายหนุ่มก็ถอด

เสื้อแจ๊กเก็ตให้ฟางสวมทับไว้

 

 

 

“ใส่ซะ เสื้อเธอขาดหมดแล้ว”ป๊อปปีพูดก่อนจะจูงมือฟางไปโบกรถแท็กซี่เพื่อกลับบ้าน เมื่อขึ้นรถ

ฟางก็เหม่อไม่พูดกับป๊อปปี้เลย

 

 

 

 

“นี่ โอเครึเปล่า ทำไมเงียบแบบนี้ล่ะไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยรึไง”ป๊อปปี้ถามฟางที่นิ่งเงียบ

 

 

“ฟางไม่รู้จะพูดอะไรนี่คะ ขอฟางอยู่เงียบๆคนเดียวดีกว่าค่ะ”ฟางพูด ป๊อปปี้มองฟางนิดนึงก่อนจะ

ขยับตัวไปใกล้ฟางแล้วเอาหัวฟางมาซบลงที่ไหล่เขาแล้วกอดปลอบไว้

 

 

“ชั้นมาช่วยแล้ว ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้วนะ ไม่ต้องกลัวแล้ว”ป๊อปปี้ปลอบฟาง เพราะรู้ว่าฟางคงต้อง

กลัวอยู่แน่ๆเลยไม่ยอมพูดอะไร

 

 

 

“…”ฟางแอบตกกับการกระทำของป๊อปปี้แต่ก็สวมกอดชายหนุ่มไว้ เพราะตอนนี้เธอเองกลัวกับ

เหตุการณ์เมื่อกี้เหลือเกิน

 

 

 

 

 

แท๊กซี่มาจอดลงที่บ้านป๊อปปี้ก็แปลกใจที่บ้านเงียบหมด

 

 

 

“ป้าพรครับ อยู่ไหนกันหมด”ป๊อปปี้แปลกใจ พอเดินไปที่บ้านของโบว์ด้านหลังก็เห็นปิดไฟเงียบ จึง

โทรศัพท์หาน้องสาวทันที

 

 

 

“ฮัลโหลโบว์ พี่กลับมาที่บ้านเนี่ย ทำไมบ้านพี่บ้านเราเงียบแบบนี้ หา อะไรนะลุงชุ่มคนขับรถโดนรถ

ชน ป้าพรเลยไปเฝ้า ส่วนเรามาหัวหินกับเพื่อน อ๋อ เปล่าๆ พี่แค่แปลกใจเฉยๆ งั้นรีบกลับมา

ล่ะ”ป๊อปปี้คุยโทรศัพท์กับโบว์ก็รู้เรื่องราวทันทีว่าทำไมทุกคนถึงไม่อยู่บ้านก่อนจะหันมามองหางที่

กอดตัวเองยังเหม่ออยู่

 

 

 

“วันนี้ป้าพรไปเฝ้าลุงชุ่มนะ ลุงแกโดนรถชน ส่วนโบว์ไปหัวหินกับเพื่อน เอ่อ วันนี้เราต้องอยู่กัน

แค่2คนในบ้านนี้แล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วลอบมองฟาง ฟางพยักหน้านิ่งๆแต่ไม่พูดอะไร

 

 

“จะค่ำแล้ว เธอจะกินข้าวก่อนรึว่าอาบน้ำก่อนล่ะ”ป๊อปปี้ถามฟาง

 

 

“อาบน้ำก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฟางลงมาหาอะไรกินเอง”ฟางพูดก่อนจะเดินกลับห้องไป ป๊อปปี้ลอบมอง

ฟางเป็นระยะ กลัวว่าเธอจะเป็นอะไรรึเปล่า

 

 

 

 

“ว้ายยย”ฟางร้องมาจากห้องน้ำเจอป๊อปปี้ที่ยืนรอที่หน้าห้องของฟางก็รีบวิ่งไปหา ฟางที่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืน

เดียวเปิดประตูมากอดป๊อปปี้แน่น

 

 

 

ตึกๆ

 

 

ใจของป๊อปปี้เต้นรัว

 

 

“เกิดอะไรขึ้น”ป๊อปปี้คุมสติแล้วถามฟางทันที

 

 

 

“ตุ๊กแกตัวเบอเริ่มเลยค่ะ”ฟางร้องแล้วหลับตาปี๋ชี้ไปในห้องน้ำ ป๊อปปี้มองฟางก็ส่ายหน้าเบาๆ

 

 

“งั้นรอก่อนนะ เดี๋ยวเข้าไปไล่ให้ เนี่ยคงจะเข้ามาตอนที่เธออาบน้ำแล้วลืมปิดหน้าต่างแน่ๆ”ป๊อปปี้พูด ทำให้ฟางพยักหน้ารับรู้ก่อนจะรู้สึกตัวว่ากอดชายหนุ่มอยู่ก็รีบผละออกจากอ้อมกอดชายหนุ่ม ป๊อปปี้แอบมองคนตัวเล็กที่สวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำแล้วกอดเขาก็หน้าแดงก่อนจะรียเปลี่ยนเรื่อลเข้าไปในห้องน้ำ

 

 

 

“เป็นบ้าอะไรของเราวะเนี่ย”หลังจากที่จัดการไล่ตุ๊กแกให้ฟางแล้ว ป๊อปปี้ตบหน้าผากตัวเองเบาๆก่อนจะลงไปที่ชั้นล่างเพื่อดูในครัวว่ามีอะไรทำเป็นอาหารเย็นบ้าง

 

 

 

 

 

“เอ่อ เดี๋ยวฟางทำกับข้าวเองก็ได้ค่ะคุณป๊อป”ฟางที่อาบน้ำเสร็จแล้วก็ลงมาพบว่าป๊อปปี้กำลังนั่งหั่นผักในครัว

 

 

“เอาน่า เชื่อมือชั้นเถอะ ชั้นน่ะก็ทำกับข้าวเป็น สบายมากโอ๊ย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะร้องเมื่อเขาหั่นแครอทแล้วไปโดนนิ้วตัวเองเข้า

 

 

 

“ทำกับข้าวเป็นแล้วยังโดนมีดบาดอีกนะคะ”ฟางตกใจรีบพูดก่อนจะดึงนิ้วที่โดนมีดบาดของป๊อปปี้ไปดูดเลือดออกทันที ป๊อปปี้หน้าแดงจัดเมื่อฟางทำแบบนี้กับตัวเอง

 

 

 

“ก็เพราะ เธอทักละน่า เลยหันไปคุยกับเธอมีดเลยบาด เอ่อ หายละล่ะมั้งตอนนี้”ป๊อปปี้พูดฟางจึงปล่อย

มือป๊อปปี้ก่อนจะวิ่งไปที่กล่องปฐมพยาบาลแล้วหยิบพลาสเตอร์ยามาแปะให้ชายหนุ่ม

 

 

“งั้นฟางช่วยดีกว่านะคะจะได้เสร็จไวๆ”ฟางพูดก่อนจะช่วยป๊อปปี้หั่นหมูและผักเพื่อกับข้าวออกมา

เป็นข้าวผัดแบบง่ายๆ2จาน

 

 

 

“ของในตู้เย็นมีแค่นี้ เลยทำแค่นี้นะ ตอนแรกกะจะเอาเป็ดปักกิ้งร้านประจำของเขื่อนให้เธอลองชิม แต่ดันมีเรื่องซะก่อน”ป๊อปปี้พูดแล้วทำเป็นตักข้าวเจ้าปากไม่มองฟางที่นั่งตรงข้ามตัวเอง

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ดีกว่าไม่มีให้กิน โอ๊ย”ฟางพูดก่อนจะตักข้าวเข้าปากบ้างแต่ไปโดนแผลที่ปากตัวเองก็

ร้อง ป๊อปปี้รีบมาดูอาการฟางทันที

 

 

“จริงสิ เธอมีแผลนิ กินได้มั้ย ถ้าไม่ได้เดี๋ยวชั้นทำอะไรอ่อนๆให้ทานแทน”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ค่อยๆทานก็ได้ คุณป๊อปไม่ต้องทำใหม่หรอก”ฟางพูดก่อนจะนั่งทานข้าวช้าๆไป

ป๊อปปี้ที่กินข้าวเสร็จไวก็นั่งรอฟาง เมื่อฟางทานข้าวเสร็จก็หายเข้าไปหยิบยาแก้ปวดลงมาให้ฟาง

 

 

 

“อ่ะ ทานซะ ยาแก้ปวด”ป๊อปปี้ยื่นยาให้ฟางที่ล้างจานเสร็จแล้วพอดี

 

 

“ขอบคุณค่ะ”ฟางตอบก่อนจะกินยานั้นไป

 

 

“ยังกลัวอยู่รึเปล่า”ป๊อปปี้ถามฟางเมื่อทั้งคู่เดินเข้ามาที่ห้องนอน

 

“กลัวค่ะ"ฟางตอบก่อนจะเดอนไปหยิบผ้าห่มและหมอนมาไว้ที่โซฟาตัวใหญ่ในห้องป๊อปปี้ เพราะถึลแม้เขาและเธอจะนอนห้องเดียวกัน แต่ฟางเป็นคนขอนอนที่โซฟาเองทุกครั้ง

 

 

“อ๊ะ คุณป๊อปจะทำอะไรฟาง”ฟางตกใจเมื่อป๊อปปี้เดินเข้ามาอุ้มเธอมานอนที่เตียงนอน

 

 

"มานอนห้องเดียวกันแท้ๆ ยังจะดื้อไปนอนโซฟาทิ้งให้ชั้นนอนคนเดียว แล้วเจ็บตัวแบบนี้อีก นอนเตียงล่ะดีแล้วป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

“ฟางนอนดิ้นจะตาย ถ้านอนกับคุณ แล้วถ้าฟางเผลอถีบคุณป๊อปตกเตียงล่ะคะ”ฟางพูดเสียงอ่อย

 

 

 

“งั้นทำแผลก่อนจะกัน แก้ช้ำไปมากกว่านี้”ป๊อปปี้ส่ายหน้าแล้วพูดพลางนั่งทำแผลให้ฟาง ทำให้ฟางใจสั่นกับการก

ระทำของป๊อปปี้

 

 

 

“ขะ ขอบคุณค่ะ”ฟางบอกเมื่อป๊อปปี้ทำแผลให้เสร็จแล้ว ชายหนุ่มมองฟางเล็กน้อยก่อนจะลุกไปอาบน้ำ

บ้าง ฟางมองป๊อปปี้ที่หายเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็รีบวิ่งไปที่กระจกแล้วเอามือจับที่แก้มตัวเองทันที

 

 

 

 

“หน้าแดงหมดแล้วยัยฟาง”ฟางพูดกับตัวเองหน้ากระจกแล้วเอามือจับที่อกข้างซ้ายตัวเองเพื่อคุม

สติตัว คืนนี้เธอกับเค้าต้องนอนเตียงเดียวกันหรอเนี่ย

 

 

 

 

“เอ้า ทำไมยังไม่นอนอีก”ป๊อปปี้ที่อาบน้ำเสร็จแล้วเดินเช็ดผมออกมาถามฟางที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียง

 

 

“เอ่อ เดี๋ยวก็นอนแล้วล่ะค่ะ”ฟางตอบ

 

 

“งั้นดี ไดร์ผมให้หน่อยสิ”ป๊อปปี้พูด ฟางจึงเดินไปไดร์ผมให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้ลอบมองฟางที่ยืนเป่า

ผมให้ตัวเองนิ่งๆไม่พูดอะไรเช่นเดียวกับฟางที่แอบมองป๊อปปี้เป็นระยะๆ

 

 

“พอแล้วล่ะ มานวดให้หน่อยสิ เมื่อย”ป๊อปปี้พูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปที่เตียงแนวนอนคว่ำ ฟางเหวอทันที

 

 

 

“ตายจริง ที่หลังมีรอบช้ำรอยใหญ่เลย เดี๋ยวฟางทายานวดตรงนี้ให้นะคะ”ฟางพูดก่อนจะขึ้นไปนวดหลังและทายาให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้กลับพลิกตัวดึงฟางไปกอดทันที

 

 

 

“ว้าย คุณป๊อปเล่นอะไรอกคะ ปล่อยฟางนะ ฟางจะทายาให้คุณอยู่นะ”ฟางดิ้นในอ้อมกอดป๊อปปี้

 

 

 

“หาวว นี่มันก็ดึกแล้ว ออกแรงมาทั้งวัน ชั้นง่วงแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยทาก็ได้นอนกันเถอะ”ป๊อปปี้ไม่พูดอะไรก็ทำเป็นหลับใส่ฟาง ฟางอึ้งแล้วมองตัวเองที่ถูกป๊อปปี้กอดไว้ไม่ปล่อย

 

 

 

 

“งั้น ถ้าไม่ปล่อยฟางจะหลับแล้วนะคะ ง่วงแล้วด้วย หาวว”ฟางพูดก่อนะหาวแล้วหลับตาลงในอ้อม

กอดป๊อปปี้ ชายหนุ่มเมื่อเห็นฟางหลับตาแล้วก็ลืมตาขึ้น มองคนตัวเล็กที่หลับเอาหน้าซุกลงไปใน

แผงอกกว้างตัวเองก็แอบยิ้มนิดนึงก่อนจะปัดปรอยผมของฟางออกจากหน้าเนียนของฟางแล้วแอบ

หอมแก้มฟางทีนึงก่อนจะหลับตาลง

 

 

 

 

 

คงไม่บอกแล้วล่ะมั้งว่าคู่ไหนหวานสุดใน3คู่นี้

 

 

 

แต่งพาร์ทพิเศษให้แล้วอย่าลืมเม้นกับโหวตเยอะๆน้าาาา