หนี้แค้นแสนรัก

 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ ตกลงแกหางานทำได้รึยังเนี่ย”เสียงของเอพริลเพื่อนในกลุ่มของเฟย์ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเฟย์
กำลังหางานทำอยู่
 
 
 
“ก็หาๆไปเรื่อยๆนี่ล่ะแก วันก่อนโครตเซ็ง บริษัทนั้นส่งเมล์มาบอกชั้นว่ายังไม่มีประสบการณ์ เลยไม่
รับชั้นทำงาน โอ๊ย ก็ไม่รับๆกันแบบนี้ใครจะไปมีประสบการณ์ล่ะ”เฟย์พูดแล้วหงุดหงิด
 
 
 
“เอาน่าๆ ไม่เครียดๆ ถ้าแกไม่มีเงินจ่ายค่าบ้านเดือนนี้แกก็มาอยู่กับชั้นก็ได้”เอพริลพูด
 
 
“ไม่เอาอ่ะ บ้านนั้น ถึงแม้จะเป็นบ้านเช้านะ แต่มันมีความทรงจำของชั้นกับแม่ไว้อย่างดี ชั้นไม่อยาก
ย้ายไปไหนน่ะ”เฟย์พูด
 
 
“แล้วทำไมแกไม่ย้ายไปอยู่กับพี่กับพ่อแกล่ะ”เอพริลพูด
 
 
 
“ไม่มีวัน ผู้ชายที่เลี้ยงลูกลำเอียงแบบนั้นชั้นไม่มีวันกลับไปอยู่ด้วยเด็ดขาด ส่วนยัยพี่โง่นั่นชั้นไม่นับเป็นพี่ เชิญอยู่กับพวกคนรวยให้เค้าโขกสับไปเลย”เฟย์พูอย่างตัดพ้อน้อยใจ ขนาดหย่ากับแม่เค้ายังไม่เคยมาดูดำดูดีเธอเลย คงจะลืมแล้วมั้งว่าเธอคือลูกอีกคนไม่ใช่มีแค่ฟาง ส่วนฟางถ้าอยากจะเป็นคนทีทำงานรับใช้คนที่พ่อฆ่าลูกของเขาไปก็ตามใจเธอจะไม่ยุ่ง
 
 
“เอาน่าแก แต่ยังไงก็ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ”เอพริลปลอบ
 
 
 
“โอ๊ย อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย เอาเป็นว่า คืนนี้ไหนๆชั้นก็ไม่ได้งานละ ขอดื่มขอแดนซ์ให้มันลืมเศร้าไป
หน่อยละกัน”เฟย์เปลี่ยนเรื่องทันที
 
 
 
“เออๆ งั้นชั้นโทรบอกมีนก่อนนะ ยัยนี่ตั้งแต่ได้พี่เขื่อนเป็นแฟนละชอบลืมเพื่อน”เอพริลพูดก่อนจะ
พูดถึงมีนกับเขื่อน ทำเอาเฟย์ชะงัก ก่อนจะยิ้ม
 
 
 
“เอาเป็นว่าแกก็โทรชวนๆมาเลย ถ้ามันติดแฟนก็เอาแฟนมาด้วยเลยก็ได้ ชั้นไม่ถือ”เฟย์พูดแล้วยิ้มๆ
 
 
“แน่ะๆ ไอ้เฟย์ แฟนเพื่อนนะเว่ย”เอพริลพูดอย่างรู้ทัน
 
 
 
“ถ้าเราแหย่ละเค้าไม่สนเราก็เฉย ไม่ได้แต่งงานแล้วซักหน่อย จะกลัวอะไร”เฟย์พูดเยาะๆแล้วนึกถึง
วันที่เธอไปดูหนังกับเขื่อนรอบดึก แล้วสุดท้ายก็จบที่คอนโดของเขาเหมือนเดิม
 
 
“เฟย์ แกไม่เคยเป็นแบบนี้เลย นั่นแฟนเพื่อนนะ”เอพริลเตือน
 
 
“ถ้าแฟนเพื่อนเค้าเอาเวอร์จิ้นเราไปน่ะ เราจะยอมหรอเอพริล เอาเป็นว่าชั้นจะไม่พูดเรื่องนี้อีก ถ้าพี่
เขื่อนเค้ารักมีนจริง ชั้นก็ปล่อยไป แต่ถ้าเค้ายังวอกแวก มันก็ทำให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ดีไม่มีค่าพอให้
เพื่อนเรารัก”เฟย์พูด
 
 
“เฟย์”เอพริลอึ้งกับสิ่งที่รับรู้ เขื่อนกับเฟย์มีอะไรกันแล้วงั้นหรอ
 
 
 
 
 
 
 
ที่ผับหรูแห่งหนึ่ง
 
 
“เฟย์ๆ ดื่มให้มันน้อยๆหน่อยก้ได้ ช้าๆ”มีนที่นั่งข้างเขื่อนก็พูดปรามเฟย์ที่เอาแต่ดื่มเหล้าหนัก เพราะ
เข้าใจว่าเฟย์เสียใจกับเรื่องงานที่เค้าไม่รับ แต่ริงๆแล้วเฟย์ไม่ได้ซีเรียสอะไรกับเรื่องนี้มากมายเท่า
เขื่อนและมีนสวีทกันอี๋อ๋อต่อหน้าเธอและเอพริลนั้นเอง
 
 
“ช่างมัน คืนนี้ชั้นจะเมา เมาให้ลืมโลกไปเลย”เฟย์โวยวายก่อนจะดื่มเหล้าต่อ เขื่อนลอบมองเฟย์ที่
เอาแต่ดื่มเหล้าก็แอบเป็นห่วง
 
 
 
“นั่งเฉยทำไม กินสิพวกแก กินๆๆๆ”เฟย์จัดการชนแก้วกับเอพริลและเมีน แก้วแล้วแก้วเล่า
 
 
 
“มีนไหวมั้ย”เขื่อนถามแฟนสาวด้วยความเป็นห่วงเมื่อมีนหน้าแดงจัดแล้วเริ่มโงนเงนยึดตัวนั่งไม่อยู่
แล้วซบลงที่อกเขื่อน
 
 
 
“ไหวค่า อ้าวเฟย์ เอพริล ไปหนาย ไปเต้นด้วย”มีนตอบก่อนจะร้องเมื่อเฟย์และเอพริลออกไปเต้น
แล้วตัวเองจะลุกขึ้นตามไปเต้นแต่เซไม่ไหว เขื่อนจึงประคองมีนมานั่งพักแล้วตกใจเมื่อมีผู้ชายมายุ่ง
กับเฟย์ก็รีบลุกไปหาเฟย์ทันที
 
 
 
“เห้ย ยุ่งอะไรด้วยวะ”เขื่อนเดินมาเอาเรื่องวัยรุ่นกลุ่มนั้น
 
 
 
“พี่เขื่อน”เฟย์ยิ้มดีใจที่เขื่อนเข้ามาหาตัวเองก็รีบไปกอดแขนเช่นเดียวกับเอพริลที่กลัวพวกนั้นมา
เกาะแขนเขื่อนอีกข้างนึง
 
 
“กลับบ้าน”เขื่อนดุเฟย์ก่อนจะลากสามสาวออกมาจากผับ
 
 
 
“พวกแกชั้นกลับก่อนนะ แฟนชั้นมารับแล้วอ่ะ ไปละนะคะพี่เขื่อน ฝากดูเพื่อนของเอพริลด้วยนะ
คะ”เอพริลพูดก่อนจะเดินไปขึ้นรถของแฟน
 
 
 
“เอาไงต่อวะเนี่ย”เขื่อนพูดแล้วมองข้างซ้ายก็มีนแฟนตัวเองที่เมาหลับไปแล้ว ข้างขวาก็เฟย์ที่เมา
แล้วเริ่มคุมสติไม่อยู่
 
“ถ้าไม่ให้เฟย์เต้นเฟย์ไปนอนคอนโดพี่เขื่อนน้า”เฟย์เมาแล้วพูดกัยเขื่อน
 
 
“ไม่มีทาง พูดอะไรน่ะเฟย์เห็นมั้ยว่ามีนยังอยู่”เขื่อนพูดอย่างตกใจ
 
 
 
“มันเมาอยู่ ไม่รู้เรื่องหรอกไม่เชื่อดู นังมีน แฟนแกน่ะเค้าเป็นของชั้นแล้วแกเลิกกับพี่เขื่อนซะ
เร็วๆ”เขื่อนประคองมีนนอนที่เบาะหน้ารถแล้วตกใจเมื่อเฟย์เมาแล้วตกโกนให้มีนได้ยิ้นก็รีบห้าม
 
 
 
“อื้อ คนจะนอน หนวกหู”มีนโวยวายแล้วพลิกตัวนอน เฟย์ไม่ยอมหยุด
 
 
 
“นังมีนตื่นมาฟังเซ่ ตื่นมา อื้อออ”เฟย์โวยวายไม่หยุดเขื่อนจึงรวบตัวเฟย์ไปจูบโดยที่เฟย์ก็จูบเขื่อน
ตอบเช่นกัน
 
 
 
 
“แฮ่กๆ ถ้าไปส่งมันแล้ว คืนนี้เฟย์ไปนอนคอนโดพี่นะ”เฟย์ถอนจูบเขื่อนออกมาแล้วพูดก่อนจะหอม
 
แก้มเขื่อนทีนึงแล้วไปนั่งที่รถ โดยที่เขื่อนกุมขมับไม่รู้จะจัดการยังไงกับเฟย์ดี
 
 
 
 
 เป็นยังไงบ้างกับคู่ที่2 บอกเลยว่าเฟย์น่ะเเซ่บได้กว่านี้รับรอง
 
ชอบคู่2ก็เม้นเยอะน้าาา