หนี้แค้นแสนรัก

 
 
 
 
 
 
“นายต้องบอกเรื่องนี้กับเพื่อนนาย”แก้วพูดเมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงานที่โทโมะทำงานกลางดึก
 
 
“บอกน่ะบอกแน่แต่เราน่ะต้องหาหลักฐานให้มันมัดตัวหวายให้ได้ก่อน”โทโมะละสายตาจากงานในโน้ตบุคมาแล้วบอกแก้ว
 
 
 
“นี่ไง หลักฐานชัดพอมั้ย”แก้วชูรูปในไอโฟนตัวเองที่แก้วแอบถ่ายมาให้โทโมะดู
 
“หึ เชื่อสิว่าแค่รูปน่ะหวายก็อ้างได้ว่าเป็นเพื่อนกัน”โทโมะตอบ
 
 
“แล้วจะทำไงเล่า นายก็ถามเขื่อนสิ ไม่ก็ใครก็ได้ว่าพอจะรู้มั้ยว่าหมอนี่มันใครกัน”แก้วถาม
 
 
“อ้อ เขื่อนส่งไฟล์มาพอดี”โทโมะพูดเมื่อเขื่อนส่งลิ้งประวัติกวินเข้ามาให้ตัวเอง
 
 
 
“ไหน เขยิบไปสิ”แก้วพูดก่อนจะนั่งลงบนตักโทโมะเพื่ออ่านข้อมูงที่เขื่อนส่งมาให้ เล่นเอาโทโมะ
น่าแดงที่แก้วมานั่งตักเขา เพราะท่าที่นั่งนี่ช่างล่อแหลมเหลือเกิน
 
 
“อ๋อ หมอนี่เป็นนายแบบถ่ายแบบนี่เองมิน่าหน้าคุ้นๆ อ้าว มีข่าวกิ๊กกับยัยหัวทองอยู่แล้วนิ”แก้วไล่
อ่านข้อมูลในเน็ตก่อนจะขยับตัวให้นั่งเต็มๆทำเอาโทโมะหน้าแดงกว่าเดิมเพราะแก้วนั่งทับน้องชาย
เขาอยู่
 
 
 
“ฮัลโหล ไอ้เพื่อนเลิฟข่าวที่ชั้นหาให้เป็นไงบ้าง อ่าว เธอคนน่ารักนิ”เพื่อนสไกป์มาหาโทโมะแล้ว
ชะงักเมื่อเห็นแก้วในหน้าจอคอมของเขาแทนจะเป็นโทโมะ
 
 
“เอ้า มีอะไรก็พูดมาสิ เพื่อนนายอยู่นี่”แก้วพูดก่อนจะเบี่ยงตัวหลับให้โทโมะยื่นหน้ามาตอบเขื่อนได้
 
 
“อ่ะๆ มีอะไรพูดมาเลย คุยได้ๆ”โทโมะพูด เขื่อนมองแก้วที่นั่งโทโมะนิดนึงก็แอบยิ้ม
 
 
“คืองี้โว้ย ไอ้กวินน่ะ สาวๆที่ชั้นคั่วด้วยน่ะบอกว่าเค้ากิ๊กกันจริงๆ แล้วกิ๊กกันมานานแล้วด้วย”เขื่อนพูด
 
 
“นี่เท่ากับว่า2คนนี้รุมสวมเขาเพื่อนนายน่ะสิโทโมะ”แก้วหันไปพูดกับโทโมะ
 
 
“เยส เป็นอย่างที่ทุกคนคิด 2คนนี้คบกันระหว่างที่หวายคบกับเพื่อนพวกชั้นมาพร้อมๆกับ แล้วสาวๆ
ของชั้นบอกว่าที่หวายคบกับไอ้ป๊อปอ่ะนะเพราะแค่ว่าป๊อปมันรวย”เขื่อนบอก
 
 
“มิน่า ไปไหนมาไหนนะ ยัยหวายเนี่ยชอบให้ป๊อปซื้อโน่นซื้อนี่ให้ตลอดเลย พวกที่คบเพื่อนเงินนี่น่า
กลัวชะมัด”โทโมะพูด
 
 
 
“นี่ คนที่คบคนอื่นเพื่อเงินบางทีเค้าอาจมีเหตุจำเป็นเหมือนกันล่ะน่า”แก้วว่าเพราะรู้สึกเรื่องราวจะ
เหมือนตัวเธอเองเหมือนกัน
 
 
“ก็ไม่ได้ว่าเธอนิ อย่าร้อนตัวดิ เอาล่ะ เข้าเรื่องต่อๆ”โทโมะเปลี่ยนเรื่องคุย
 
 
“เนี่ยละน้องมีนที่ชั้นกิ๊กด้วยนะเค้าบอกว่าพรุ่งนี้น่ะเป็นปาร์ตี้วันเกิดของเพื่อนกวิน แล้วเห็นว่าหวาย
จะไปด้วยล่ะ”เขื่อนพูด
 
 
“เห้ย แต่พรุ่งนี้วันเกิดไอ้ป๊อปนะ หวายจะทำลงหรอวะ”โทโมะถาม
 
 
“ไม่รู้เหมือนกันว่ะ พรุ่งนี้เราต้องลองดู ถ้าหวายเบี้ยวนัดไอ้ป๊อป ทุกอย่างก็ลงล๊อค ที่เราจะทำให้ไอ้
ป๊อปตาสว่างได้เร็วก็สำเร็จ”เขื่อนพูด
 
 
“อือ งั้นเอาตามนี้ พรุ่งนี้ไปตามนัดที่บ้านไอ้ป๊อปตอนกลางวันตามเดิม”โทโมะพูดก่อนจะคุยกับเขื่อน
สองสามประโยคแล้วปิดคอม
 
 
“ปิดคอมแล้วไม่ทำงานต่อหรอ อ๊ะ”แก้วถามก่อนจะร้องเมื่อถูกโทโมะซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวของ
แก้วจากด้านหลัง
 
 
 
“ไม่รู้ตัวเลยรึไงว่าเธอกำลังยั่วชั้นอยู่”โทโมะพูดก่อนจะเอามือเข้าไปในเสื้อนอนของแก้วแล้วลูบไล้
ไปตามหน้าท้องแบนราบจนแก้วขนลุกซู่
 
 
 
“ยะ ยั่วอะไร นาย พอก่อน”แก้วที่เริ่มหน้าแดงกับสัมผัสรีบพูดแล้วดิ้นเพราะเริ่มรู้สึกถึงอย่างอย่างที่
เธอนั่งทับโทโมะก็รู้ทันทีว่าชายหนุ่มต้องเกิดอารมณ์อยู่
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำตีหน้าเซ่อ เธอทำให้ชั้นสติแตกกระเจิงต้องรับผิดชอบ”โทโมะเอื้อมไปแกะกระดุมเสื้อ
นอนแก้วออกจนหมดก่อนจะดันแก้วขึ้นไปบนโต๊ะทันที
 
 
 
“แต่ว่าชั้น”แก้วอึกอักหน้าแดง
 
 
 
“ไม่อยากได้เงินรึยังไง”โทโมะพูดแก้วจึงยอมให้โทโมะถอดเสื้อผ้าเธอออกจนหมด
 
 
 
“ทำไมไม่ทำที่ห้องนอนล่ะ”แก้วถาม
 
 
“เปลี่ยนบบรยากาศบ้างไงล่ะเพื่อความตื่นเต้น”โทโมะพูดจบก็บดจูบแก้วมันทีแล้วเริ่มบรรเลงบทรัก
บนโต๊ะทำงานกับแก้วทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิเธอ ถ้าไม่เต็มใจก็กลับเข้าไปในบ้านเลยป่ะ”ป๊อปปี้บ่นเมื่อเห็นฟางที่ยืน
จัดของเตรียมใส่บาตรวันเกิดกับเขาหน้าบ้านแล้วทำหน้าหงิก
 
 
“แหมๆพี่ที่ป๊อป ก็ได้ข่าวว่าตัวเองทำให้ฟางงอนก่อนไม่ใช่หรอ ไม่แปลกนิฟางทำหน้าหงิกใส่
พี่ แหมก็งี้ล่ะนะ คู่สามีภรรยาก็มีงอนกันเรื่องปกติ”โบว์เดินเข้ามาพร้อมกับป้าพรก็แอบยิ้มหัวเราะกับท่าทางป๊อปปี้และฟาง
 
 
“น้อยๆหน่อยเถอะยัยโบว์ ได้ไงวันนั้นพี่ทั้งโดนยัยนี่ตบ โดนถีบอีกนะ พี่น่ะน่าจะเป็นฝ่ายงอนด้วยซ้ำไม่ใช่ยัยนี่”ป๊อปปี้พูด
อย่างหงุดหงิด
 
 
 
“ถ้าเป็นโบว์โบว์ไม่ทำแค่นั้นหรอก โบว์อัดคนที่มาถอดเสื้อผ้าโบว์ให้น่วมเลย”โบว์พูดก่อนจะยืนข้างฟาง
 
 
 
“โอ้ย พูดเรื่องเก่าไปก็งั้นมันเกิดขึ้นแล้วล่ะน่า เอ้าเธอนี่แป็นคำสั่งชั้นนะ ยิ้ม นี่มันวันเกิดชั้นมาทำบุญ
ต้องยิ้มสิ ยิ้มม”ป๊อปปี้บอกก่อนจะเปลี่ยนเรื่องสั่งฟาง ฟางหันมายิ้มให้ป๊อปปี้ก่อนจะทำบุญด้วยกัน
โบว์ลอบมองนิดนึงที่ป๊อปปี้และฟางนั่งข้างๆทำบุญข้างกันก็แอบยิ้มกับป้าแม่บ้าน
 
 
 
“เอ้า เก็บไปด้วยสิ”เมื่อพระไปป๊อปปี้ก็ยื่นถาดที่ใส่กับข้าวให้ฟาง ฟางมองฮึดฮัดก่อนจะเดินหนีป๊อปปี้ไป
 
 
 
 
 
“ป๊อปขา โทษทีน้า เมื่อคืนเคลียร์งานหนักไปหน่อยเลยมาไม่ทันทำบุญกับป๊อปน่ะ นี่ของขวัญ
ค่ะ”หวายเดินเข้ามาเบียดป๊อปปี้ที่อยู่กับโบว์แล้วเอาของขวัญให้ป๊อปปี้แล้วหอมแก้มชายหนุ่มทีนึง
โบว์มองแล้วแอบเบ้ปากใส่หวายทันที
 
 
“มาก็ดีแล้วนี่จ้ะ ไม่ทันตอนเช้าแต่ก็อยู่ปาร์ตี้ตอนเย็นได้นิจ้ะ”เขื่อนเดินเข้ามาพร้อมกับพูดก่อนจะยื่น
ของขวัญให้เพื่อนรัก
 
 
 
“เอ๋ ปาร์ตี้”หวายเหวอทันทีเพราะคืนนี้เธอต้องไปงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนกับกวิน
 
 
“ใช่น่ะสิ หวายทำเป็นแกล้งลืมล่ะสิใช่มั้ย”โทโมะที่เดินมาพร้อมกับแก้วก็พูดดักคอ
 
 
"อะไรกันเป็นแฟนกัน ไม่มางานวันเกิดของแฟนแบบนี้ได้หรอ"แก้วรีบยุหวาย
 
 
“เงียบไปเลยนังทอม แต่ว่าเอ่อ ป๊อปปี้ คืนนี้หวายมีนัดแล้วน่ะสิ”หวายรีบบอกป๊อปปี้
 
 
“นัดอะไรจะสำคัญไปกว่านัดกับแฟนล่ะจ้ะหวาย”เขื่อนถาม
 
 
“เอ่อ ก็นัดกับคุณพ่อคุณแม่น่ค่ะ ท่านกลับมาจากสวีเดนเลยว่าจะพาท่านไปทานข้าวซะ
หน่อย”หวายโกหก
 
 
“เอ้าก็พาพ่อแม่หวายมาบ้านป๊อปก็ได้นิ ป๊อปอยากเจอพ่อแม่หวายพอดี”ป๊อปปี้พูด
 
“ไม่ได้”หวายตะคอกใส่ป๊อปปี้ทำเอาทุกคนอึ้ง
 
 
“หวายหมายถึงว่า ป๊อปน่ะฉลองกับเพื่อนเถอะค่ะ พกวท่านเค้ากลับมาเหนื่อยๆ ทานข้าวกับหวายน่ะ
จะดีกว่า”หวายรีบกลับไปพูดดีๆกับป๊อปปี้
 
 
“จ้ะ งั้นไม่เป็นไรจ้ะ ตามใจหวายเถอะ”ป๊อปปี้บอกแล้วหวายก็กลับบ้านไป
 
“ฟาง”แก้ววิ่งไปกอดฟางทันทีที่ฟางเอาของว่างมาให้พวกป๊อปปี้
 
 
“เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วยทุกอย่างลงล๊อค”โทโมะพูดเมื่อหวายไปแล้ว
 
 
 
“ลงล๊อคอะไรวะ”ป๊อปปี้ถาม
 
 
“คือเรื่องเป็นแบบนี้”เขื่อนพูดก่อนะเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดพร้อมกับรูปที่ถ่ายได้ให้ป๊อปปี้ดู
 
 
“ที่พวกชั้นเอาเรื่องนี้มาบอกแกไม่ได้มีเจตนายุให้แกกับหวายเลิกกันนะเว่ย”เขื่อนพูดเมื่อเป็นป๊อปปี้
นิ่งไม่พูดอะไร
 
 
“ชั้นก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่เชื่อพวกแกนิ”ป๊อปปี้พูด
 
“งั้นเอาไงต่อไปวะป๊อป”โทโมถาม
 
 
“พวกนายพาชั้นไปได้มั้ย คืนนี้ที่งานวันเกิดเพื่อนกวิน”ป๊อปปี้พูดทุกคนเลยตกลงกันว่าจะไปงานวัน
เกิดเพื่อนกวินกันคืนนี้ที่ผับหรูแห่งหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ทำไมฟางต้องมาด้วยละคะ”ฟางถามเมื่อตัวเองถูกจับแต่งตัวมากับพวกของป๊อปปี้
 
 
“ก็เอาเธอมาเป็นเพื่อนเพื่อนของเธอไงล่ะ รึว่าอยากให้เพื่อนเธอถูกพวกชั้นลวนลามเวลาเมา”ป๊อปปี้
แกล้งพูดขู่ ฟางรีบเอาตัวขวางป๊อปปี้ทันที
 
 
“เห้ยๆ อย่าพึ่งเถียงกัน เราไปนั่งกันตรงนั้นดีกว่า ดูสิ มืดกำลังดีมองเห็นโต๊ะพวกกวินได้ดี
ด้วย”เขื่อนชี้ก่อนจะเดินนำทุกคนไปนั่งที่โต๊ะ
 
 
 
“นั่นไงยัยหัวทองแฟนนาย”แก้วขี้เมื่อเห็นหวายควงคู่มากับกวินแล้วยื่นกล่องของขวัญให้เพื่อนกวิน
 
 
“เพื่อนกันล่ะมั้งไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย”ป๊อปปี้พูดเพราะเห็นว่าไม่มีท่าทีว่าหวายจะสนิทมากกับ
กวินเกินกว่าเพื่อนเลย
 
 
“งั้นดูไปนานๆ เอ้า ชน”เขื่อนพูดก่อนจะเริ่มดื่มเหล้าทันทีเพราะถ้าไม่สั่งคงจะไม่ได้
 
 
“ฟางไม่กินก็กินโค้กก็ได้นะ”แก้วพูดกับฟางที่นั่งข้างตัวเอง
 
 
“ยัยนั่นกินโค้กล่ะดีแล้ว ลองกินเหล้าดูสิ”ป๊อปปี้พูดขู่ฟางเพราะไม่อยากจะนึกถึงสภาพฟางเมาอีกแล้ว
 
 
 
 
“เห้ย ไอ้ป๊อป”โทโมะชี้ให้ป๊อปปี้ดู ป๊อปปี้ช๊อคเมื่อเห็นหวายที่ออกไปเต้นกับกวินแล้วจูบกันนัวเนีย
 
 
 
“นี่มันมากเกินกว่าเพื่อนกันแล้วว่ป๊อป เห้ย ป๊อป”เขื่อนตกใจเมื่อป๊อปปี้ลุกพรวดพราดไปหาหวาย
และกวินทันที
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
“ว้าย ปะ ป๊อป”หวายร้องเมื่กวินถูกป๊อปปี้กระชากไปต่อยจนล้มคว่ำก่อนที่เพื่อนของกวินจะลุกเข้ามา
เอาเรื่อง
 
 
 
“อย่าทำอะไรเพื่อนชั้นนะ”เขื่อนและโทโมะเดินเข้าไปช่วยป๊อปปี้ เช่นเดียวกับแก้วที่ออกมาดู
เหตุการณ์พร้อมฟาง
 
 
 
“ทานข้าวกับพ่อแม่ไม่อร่อยหรอ เลยต้องมาที่แบบนี้”ป๊อปปี้มองหวายอย่างปวดใจก่อนจะพูดออกมา
 
 
 
“เอ่อ แหมป๊อปแค่จูบเอง ป๊อปทำร้ายเพื่อนหวายแบบนี้หวายไม่ยอมนะ”หวายพูดติดตลก
 
 
 
“แค่จูบงั้นหรอ ได้”ป๊อปปี้พูดกับหวายก่อนจะดึงตัวฟางมาใกล้ๆ แล้วก้มลงจูบฟางต่อหน้าทุกคนทันที
 
 
 
 
“เห้ย ไอ้ป๊อป”โทโมะและเขื่อนพูดพร้อมกันเมื่อเห็นป๊อปปี้ดึงฟางไปจูบ
 
 
 
เอ้าแล้วไง หวายเจอป๊อปปี้เล่นแบบนี้ มีเคลียร์กับฟางยาว
 
อยากรู้เป็นไงก็เม้นกับโหวตเยอะๆด้วยน้า