รักเราสายไป

" กริ๊ดดดด ชั้นจะฟ้องพี่ป๊อป นายมันหนอนหนังสือ " แก้วดวยวายใส่โทโมะที่กำลังดึงขาแก้วไป
ล่ามโซ่
 
" หยุดนะ!! " โทโมะตะเบ็งเสียงใส่แก้ว จนแก้วกลัวแล้วเงียบ
 
" ฮึกๆ...ปล่อยชั้น" แก้วพูดเบาๆเพราะความกลัว
 
" ถ้าเธอยังไม่เงียบ ชั้นจะจูบเธอจริงๆด้วย " โทโมะขู่แก้ว
 
"...... " ไม่รู้เพราะความเขินหรือกลัวทำให้แก้วหน้าแดง
 
" เป็นไรของเธอ ไม่สบายหรอไง " โทโมะถาม
 
" ใช่ "ทั้งๆที่แก้วสบายดี แต่ก็ตอบว่าไม่สบาย แก้วต้องการอะไรกันแน่?
 
" ไม่สบาย? แล้วปากดีแรงเยอะขนาดนี้ ใครเชื่อก็โง่แล้วยัยบ้า ! "โทโมะบอกแล้วยกมือลูบหัวแก้ว
 
" กริ๊ดดดดดดดดด !!! นาย นายกล้าว่าชั้นโง่หรอ กริ๊ดดด " แก้วทันทีที่โดนว่า ก็กริ๊ดลั่นบ้านหลัง
ใหญ่ จนทุกคนเริ่มวิ่งมาดู ยกเว้น ฟางที่กำลังนอนสลบ
 
อุ๊บ~
 
"0///0" โทโมะก้มลงจูบแก้วทันทีที่แก้วร้องวิ๊ดเสียงดัง จุบได้ 5 วินาที ดทโมะก็รีบถอนจูบ
 
" เอาสิ ชั้นมีสมุดเล่มนี้อยู่ที่ชั้น เธอจะพูดอะไร ระวังเสียคนรักละกัน " โทโมะบอกแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
 
" เกิดอะไรขึ้น "ป๊อปปี้รีบถามทันทีที่มาถึง
 
" บอกเขาไปสิแก้ว " โทโมะสะกิดไหล่แก้ว
 
" คือ..."แก้วอึกอักในการพูด
 
"อ่อ..พี่เข้าใจว่าแก้วจะอยุ่กับแฟน แต่ไม่ต้องกริ๊ดก็ได้มันหนวกหู = =' " ป๊อปปี้บอกแล้วเดินกลับ
 
" ไม่..."แก้วกำลังจะพูดแต่โทโมะก็เอามือปิดปากแก้วไว้
 
" ชั้นก็ไม่ได้อยากขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนกันเธอนะ แต่ชั้นทำเพื่อฟาง !! " โทโมะบอกแก้วและผลัก
แก้วล้มลงกับพื้น แล้วเดินออกจากห้องทันที
 

ดีจ้า เมื่อกี้เค้าพึ่งเห็นว่านิยายเค้าติดที่ 4 ด้วย เค้าดีใจมากๆเลย ตอนแรกจะเลิกแต่งนิยายแล้วเพราะไม่มีใครเม้นไม่มีใครโหวต มันเสียกำลังใจมากๆ แต่พอเห็นแล้วมีกำลังใจ
มากค่ะ เลยกลับมาแต่งนิยายอีกครั้ง >w<