Paradox รักบนเส้นขนาน ;))

10.0

เขียนโดย kunkunkorn

วันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.48 น.

  1 ตอน
  1 วิจารณ์
  3,709 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2556 19.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) 1 เทอคือใคร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     ณ คฤหาสน์หทองคำใหญ่
     นโปเลียน ฉากหน้าของเขาคือเจ้าของธุรกิจเกี่ยวกับปูนซีเมนต์ แต่เบื้องหลังเป็นเจ้าพ่อมาเฟียคุมธุรกิจกาสิโนแถวปอยเปต เขาเพิ่งเดินทางกลับจากดูงานที่มาเก๊าเพื่อร่วมลงทุนกับเจ้าพ่อกาสิโนยักษ์ใหญ่ที่นั่น จากอารมณ์ดีๆ ที่ธุรกิจกำลังไปได้สวยกลับต้องมาชะงักค้างกลางอากาศตอนเห็นบรรดาลูกชาย 'แฝดสี่' ของเขาแต่ละคนทำตัวไม่เข้าท่า
     ลูกชายคนโต สตาลิน กำลังนั่งซดเหล้าแทนกาแฟ ในมือถือหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับฟุตบอลเพื่อค้นหาทีมเต็งหนึ่งของประเทศอังกฤษที่จะเข้าไปชิงแชมป์พรีเมียร์ลีกในฤดูกาลหน้า หึๆ ถ้าเขาวิเคราะห์ทีมชนะได้ถูกเผงละก็ เขาจะได้เงินจากการพนันครั้งนี้เหยัยบล้านเลยทีเดียวและอีก 4 คน คือ ฮิตเลอร์ เลนินซ์ โจโฉ 
     ลูกชายทั้งสี่คนที่เกิดมาห่างคนละประมาณห้านาที หน้าตาเหมือนกันอย่างกะแกะแต่นิสัยไม่เหมือนกันสักนิด เหมือนกันอย่างเดียวก็คือความงี่เง่าไม่เอาไหน -_-; ทำให้เจ้าพ่อมาเฟียอย่างเขาอยากตายวันละหลายๆ รอบ จะบอกว่าเขาสอนไม่ดีก็ไม่ได้ เพราะเขาก็ไม่ได้สอน =__= แต่หน้าที่สอนลูกมันเป็นหน้าที่ของแมีนี่หว่า เขาแค่หาเงินเข้าบ้านอย่างเดียวก็เหนื่อยจนลิ้นห้อยแล้ว ^^
     "ไอ้เด็กเปรตทั้งสี่!" 
     หลังจากหมดความอดทนกับเหตุการณ์โกลาหลตรงหน้าที่แลดูเหมือนกับว่าบ้านหลังนี้เป็นกาสิโนเถื่อนในหนังจีนกลายๆ ไปแล้ว นโปเลียนก็ตะโกนอย่างไมาสงบแต่สยบทุกความเคลื่อนไหว แม้ว่าเสียงอันดังนั่นจะไม่ช่วยให้ทั้งสี่คนหันมาสนใจเขาได้ แต่อย่างน้อยพวกมันก็ไม่หยุดมองเขาเสี้ยววินาทีหนึ่ง!
     พ่ออยากจะกรี๊ดจังเลยเว้ยเฮ้ย!
     (นี่มาเฟียหรือกะเทยเฒ่าแถวรัชดา T^T)
     "นี่! ฉันเรียกพวกแกไม่ได้ยินกันหรือไง คำพูดของฉันมันไม่ได้มีความหมายอะไรอีกแล้วใชมั้ย"
     "โธ่! มีความหมายน่าพ่อ แต่บอลนัดนี้สำคัญกว่านะ มันใช้ตัดสินเงินในกระเป๋าผมได้นะว่าจะอยู่หรือจะไป" สตาลิน
     "ถึงแม่จะคุยโทรศัพท์กับสาวอยู่ แต่ไม่ได้หมายความว่าพ่อสำคัญน้อยไปกว่ายัยพวกนี้เลยนะ" ฮิตเลอร์
     "พ่อก็ว่ามาสิ ถึงสองตาใช้ดู หูซ้ายใช้ฟัง แต่หูขวาก็ยังว่างอยู่นะ" เลนินต์ยักไหล่ (กระดิกเท้าด้วย)
     "โฉใช้สมาธิต่อโมเดลอยู่ พ่อไม่เห็นหรือไงฮะ! แต่เอาเหอะ จะหยุดให้สักนาทีก็แล้วกัน -_-; พ่อมีอะไรก็รีบพูดมาได้แล้ว" โจโฉ
     "พวกแกจะทำตัวไร้ค่าไปวันๆ นี่ก็หยดก่อน ใครสนใจกับสิ่งที่ทำอยู่มากกว่าฉันตอนนี้ ฉันจะไล่ออกจากบ้านแล้วตัดพวกแกออกจากกองมรดกให้เร็วที่สุด!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา