หญิงหล่อใจร้ายกับคุณชายเย็นชาหน้าหวาน (Hey Boy !!)

                    Kaew Part
          "ขอบคุณค่ะ พี่ฟิล์ม ^^ ช่อใหญ่ขนาดนี้คงจะแพงน่าดูนะคะ " ฉันรับดอกไม้ช่อเบ้อเร่อจากพี่ฟิล์ม
          "ไม่แพงหรอกครับ สำหรับน้องแก้วแล้ว ต่อให้แพงกว่านี้พี่ก็ยอม " 
          "เกรงใจจังเลยคะ " 
          "ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอกครับ ละ..แล้วตอนเย็นน้องแก้วว่างมั้ยครับ พี่อยากจะชวนน้องแก้วไปทานข้าวนะครับ "
          อะไรนะ !! เลี้ยง ! ของฟรีใช่มั้ย >< ตอบตกลงไปเลยดีกว่าาา
           ฟึ่บ ~
          "ยัยนี่ไม่ว่างแล้วครับ " อะไรเนี่ย...ทำไมจู่ๆนายนี่ถึงโผล่มาตอบพี่ฟิล์มซี้ซั้วแทนฉัน
ยังงี้อ่ะ ?? " พอดีว่าเย็นนี้ยัยนี่มีนัดกับผมแล้วครับ " โทโมะพูดก่อนเดินมาโอบเอวฉัน
          "งั้น..ไม่เป็นไร ไว้วันหลังก็ได้ครับน้องแก้ว "
          "วันอื่น ยัยนี่ก็ไม่ว่างครับ ยัยนี่ต้องไปกินข้าวกับผมทุกเย็น " 
          ฉึบ~  ฉันหยิกแขนโทโมะ
          "โอ้ย ! " โทโมะสะดุ้งร้องด้วยความเจ็บปวดแต่ไม่มาก
           "มันจะมากไปแล้วน่ะ มาตอบแทนฉันได้ยังไง"
          "เงียบเหอะน่า "
          "เป็นอะไรหรือป่าวครับ " พี่ฟิล์มถามโทโมะ ทั้งๆที่กำลังถูกเจ้าชายชานมเย็น เอ้ย ! เย็นชาทำร้ายจิตใจอยู่
          "ไม่มีอะไรค่ะ "          
          "งั้น..น้องแก้วครับ พี่ไปก่อนนะครับ "
          "เอ่อ..ค่ะ " ฉันยิ้มแหยๆใส่พี่ฟิล์ม
          "เชิญ !! " โทโมะพูดพร้อมกับผายมือเชิญ จากนั้นพี่ฟิล์มก็เดินคอตกเดินไปห้อง สงสารจัง
          "นี่นาย !! นายไปปฏิเสธพี่ฟิล์มแบบนั้นได้ไงกันหาาา " 
          "ทำไม เสียดายหรอ "
          "ไม่ได้เสียดายซักหน่อย >3< " ใครบอก..เสียดายมากๆ อดกินอาหารฟรีเลย T^T 
          "แน่ใจ ? พี่พีหล่อนะ เรียนเก่งด้วย บ้านรวยด้วยน้าา "  >O<
          "แล้วนายปฏิเสธพี่ฟิล์มทำไม ถ้าพี่เค้าดีขนาดนั้น "
          "ก็..U///U "
          "..." ตายแล้ว นี่ตานี่เขินงั้นหรอ แล้วทำไมเราต้องเขินด้วยเนี่ย >///< ใจเต้นด้วย !! ม่ายอาว..ม่ายคิด >o< 
          "ก็...U//U "
          "O.o ? "
          "ก็พี่ฟิล์มหนะมีคนจองอีกตั้งมากมายและดีกว่าเธอตั้งเยอะ ฉันกลัวว่าพี่ฟิล์มอาจจะเลือกคนผิดไง เลยกีดกันไว้ก่อน ฮ่าๆ "
          " --* " หนอย..
          "ฮ่าๆ "
          "สนุกมากใช่มั้ย " ฉันถาม พร้อมปาช่อดอกไม้ใส่หน้าเขาอย่างจัง
          "นี่เธอเอาดอกไม้มาให้ฉันทำไมเนี่ย ของเธอไม่ใช่ของฉัน "
          "ก็นายบอกว่าฉันไม่คู่ควรพี่ฟิล์มไม่ใช่หรือไง เพราะฉะนั้นนายก็เอาดอกไม้นี่ไปให้คนที่ที่นายคิดว่าคู่ควร เหมาะสมกับพี่ฟิล์มสิ "ฉันพูดพร้อมกับหยิบกระเป๋า แล้วเดินไปชวนฟางกลับห้อง 
          "เฟย์ ฟาง !! แก้วอยากกลับห้องแล้ว "
          "แต่.."เฟย์พูดกระอึกกระอัก เหมือนจะยังไม่อยากกลับเท่าไหร่
          "เอ่อ.." ฟางก็เช่นเดียวกัน
          "แล้วแต่นะ..ถ้าเฟย์ ฟางยังไม่อยากกลับจริงๆ แก้วกลับห้องคนเดียวก่อนก็ได้ "
          "เดี๋ยวแก้ว !! รอฟางด้วย  ป๊อป !! ฟางกลับห้องก่อนนะ "
          "เขื่อน เฟย์ไปก่อนนะ ตอนเย็นเจอกัน "
          "บาย/บาย " ป๊อปปี้ / เขื่อน 
          หลังจากที่เฟย์ ฟาง เดินมาถึงฉัน พวกเราก็กลับห้องเลย
 
อีกด้านหนึ่ง
         "เป็นไงล่ะ ไปว่าให้เขา " ป๊อปปี้เดินมาว่าให้โทโมะ ก่อนจะเดินเข้าห้องชมรม
         "กูรู้น้าา ว่ามึงอ่ะชอบแก้ว " เขื่อนแซวโทโมะ
         "เฮ้ย !! กูเนี่ยนะจะชอบยัยนั่น ไม่มีทาง " โทโมะปฏิเสธ แต่ในใจกลับบอกเป็นอีกย่าง
         "อย่าปากแข็งหน่อยเลย กูรู้น้าว่ามึงอ่ะชอบแก้ว พวกเราสามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ยังเด็กนะเว้ยย ทำไมกูจะไม่รู้ล่ะว่ะ "จะทำอะไรก็รีบทำซะ ตอนนี้แก้วยังโกรธอยู่ ตอนเย็นมึงก็ลองชวนแก้วไปทานข้าวที่ร้าน Love Meal (ร้านสมมติ ) ฟางบอกว่าแก้วอ่ะชอบร้านนี้มาก มึงก็ลองพาไปหน่อยล่ะกัน "ป๊อปปี้เดินมาตบไหล่โทโมะเบาๆ ก่อนจะพากันเดินไปห้องเรียน
 

 
ฝากติดตามด้วยล่ะกัน และอย่าลืมคอมเม้นท์ด้วยน้าา 
 
ปล.จะพยายามอัพน้าา