หญิงหล่อใจร้ายกับคุณชายเย็นชาหน้าหวาน (Hey Boy !!)

          ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ห้องชมรม ห้องนี้กว้างมากและก็มีเครื่องดนตรีเยอะมากๆ ไม่ว่าจะเป็น กลองชุด เบส กีต้าร์ เปียโน เป็นต้น ห้องนี้เป็นห้องเก็บเสียงเพื่อไม่ให้เสียงรบกวนข้างนอก
          "เป็นไงบ้างฟาง ห้องนี้สวยมั้ย " ป๊อปปี้ถามฟาง
          "ห้องนี้กว้างมากอ่ะ สวยมากด้วย โมเดิร์นสุดๆ "
          "เชื่อมั้ย พวกเรามีห้องส่วนตัวด้วยนะ "           
          "จริงหรอ >0<"           
          "เฟย์จ๋า อยากไปดูห้องของพวกเรามั้ย " เขื่อนก็ไม่น้อยหน้า
          "อยากสิ เขื่อนพาเราไปดูหน่อยได้มั้ย " เฟย์บอกเขื่อน แหม.. เฟย์อ้อนซะขนาดนี้ เขื่อนจะไม่ไปนี่คงใจแข็งมากอ่ะ           
          " ดะ..ได้สิ เฟย์ >///< " แหม..ทำเป็นเขินนะ
          " แก้วล่ะ อยากไปดูมั้ย เดี่ยวเราพาไปดู " ป๊อปปี้ถามฉัน
          " อยากสิ >< "
          " ยัยนี่อ่ะ ไปอยู่แล้ว (- -)" โทโมะพูดหน้าตาเฉย
          " ไม่เกี่ยวกับนาย !! "
          " อ้อ !! ป๊อป ทำไมมีแต่ชุมนุมนี้อ่ะ ที่มีห้องส่วนตัว ?? " ฟางถามป๊อป เออ..จริงแฮะ ไมหว่า
          "ก็เพราะครอบครัวของพวกเราร้วมหุ้นกับ รร. นี้ไงล่ะ " เขื่อนบอก
          "โห...เจ๋งอ่ะเขื่อน "
          " ไม่ขนาดนั้นหรอกเฟย์ >\\\< " แหม..เขินใหญ่เชียว
               ...แกร๊ก...
               ...แอ๊ดด...
               โห...ห้องกว้างมากอ่ะ ตกแต่งเฟอร์นิจอร์เป็นสีขาวดำ ดูผู้ชายมาก เดินไปจนสุดห้องก็จะเห็นหน้าต่างกระจกบานใหญ่ๆมีผ้าม่านบังอยู่ ใหน..ขอดูวิวบนนี้หน่อยซิ
               โห...คือแบบเห็นสวนหย่อมได้ทั้งสวนเลยอ่ะ แสดงว่าพวกเคโอติคใช้ห้องนี้เอาไว้โดดเรียนแล้วมาหลบอยู่ที่นี่สินะ 
          "ถูกใจมั้ย ฟาง " ป๊อปปี้ถามฟาง
          "สะ..สวยมาก " ฟางดูอึ้งๆไปนะ
          "ตอนนี้ฟางก็จะอยู่ชมรมนี้แล้วนะ ฟางจะมากี่ครั้งได้สบายเล้ยยย " ป๊อปปี้ดูภูมิใจ๊..ภูมิใจเน๊าะ - - 
          "ขอบคุณนะ ^^" ฟางก็ดูดีใจมิใช่น้อย
          "ฉันว่านะ ตอนนี้เราไปหาพี่เจ๊ฟเหอะ เดี๋ยวก็โดนบ่นอีกอ่ะ - -" โทโมะขัดจังหวะสองคนนั้นอ่ะ หูยยยย
          "โอเคๆ " ป๊อปปี้ดูเซ็งๆนะ แหงล่ะ..โดนขัดซะขนาดนั้นอ่ะ
 
               เย็นแล้วจ้าา....
          "เย้ๆเลิกแย้ววว >O< " รู้สึกเฟย์จะดีใจเป็นพิเศษเลยนะ สำหรับการได้เลิกเรียนเนี่ย
          "น้อยๆหน่อยเฟย์ ดีใจเกินไปมั้ย" 
          "ก็มันดีใจนี่นา " เฟย์ยังคงตื่นเต้น
          "เดี๋ยวแก้วกับเฟย์กลับบ้านกันไปก่อนเลยนะ "
          "อ้าว !! ไมอ่ะ ฟาง " เฟย์ถาม
          "เออน่า.." ฟาง
          "อ๋อ..เรารู้แล้วล่ะ ใช่ซี้..เดี๋ยวนี้มีชายหนุ่มไปส่งที่บ้านแล้วหนิ ฟางคงลืมไปพวกเราที่เดินกลับบ้านด้วยกันทุกวันๆ แล้วสินะ เฮ้อๆ -3- " ฉันตีบทแตกมั้ยล่ะ คุคุ
          "แหม..แก้วก็ ก็ฟางสัญญากับป๊อปปี้แล้วนี่นา " ฟางลำบากใจ
          "ไม่เป็นไรหรอก ฟาง เมื่อกี้แก้วแค่ประชดเล่นเฉยๆ เนอะๆแก้ว " เฟย์พูดกับฟางเพื่อไม่ให้ฟางลำบากใจไปมากกว่านี้
          "ช่ายยย.."
          "งั้นบายน้าาา " เฟย์บ๊ายบายฟาง
          "จ้าา..บายน้า " ฟางยังคงยิ้มให้อีกเช่นเคย
          
          ทางด้านฝ่าย โทโมะ 
 
               ณ ห้องชมรมดนตรี
          พวกเราเคโอติคยังอยู่ในห้องชมรมเพื่อทำความสะอาดห้องชมรม เพื่อที่จะพร้อมสอนให้แก่คนที่มาสมัครชมรมของพวกเราได้ซ้อมได้เรียนดนตรีกัน 
          5 นาทีผ่านไป..
          "เฮ้ย ! ตอนนี้กี่โมงแล้วว่ะ จงเบ " ป๊อปปี้ถามจงเบที่กำลังนั่งเล่นเปียโนที่ห้องส่วนตัวของพวกเราในชมรมอย่างสบายใจ 
          " 4 โมงสี่สิบห้าแล้ว ทำไมหรอป๊อปปี้" จงเบก้มดูนาฬิกา PATEK PHILIPPE  ที่มีราคาแสนแพงของตัวเองก่อนจะเงยหน้ามาบอกเวลาแก่ป๊อปปี้ที่ดูรีบๆ
          "ชิบหายแล้ว นัดกับฟางไว้นะสิ นัดไว้สี่โมงครึ่ง ตอนนี้กี่โมงนะ" ป๊อปปี้ดูตกใจน้อยถึงมาก
          "สี่โมงสี่สิบห้าจะสี่สิบหกแล้ว" จงเบก้มดูนาฬิกาอีกรอบ
          "โอยยย...ฟางต้องงอนเราไปแล้วแน่เลย " ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบวิ่งไปเอากระเป๋าของตัวเองที่วางไว้บนโซฟา แล้ววิ่งไปใส่รองเท้าแล้วรีบตรงดิ่งไปที่ที่นัดกับฟางไว้อย่างรวดเร็ว
          ส่วนพวกเราสี่คนยังคงอยู่ในห้อง จงเบนั่งเล่นเปียโน เคนตะเล่นเกมส์PSP เขื่อนและผม นั่งเล่นที่โซฟาอย่างสบายใจ
          "โทโมะ ขอถามไรหน่อยสิ " เขื่อนที่นั่งข้างผมหันมาถามผมอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
          "ว่า ??" หวังว่าคงไม่ได้ถามอะไรที่มันแปลกๆหรอกนะ
          "ทำไมชอบแกล้งแก้วว่ะ เห็นนายชอบไปแขวะไปกวนแก้วตลอดเลย" ถามงี้เลยหรอว่ะ
          "ไม่รู้ว่ะ แกล้งยัยนั่นแล้วสนุกดี " 
          "ระวังเหอะ แกล้งเค้าบ่อยๆระวังจะรักเค้าไม่รู้ตัว "
          "ฮ่าๆ ไม่มีทางว่ะ" ไม่มีทางหรอก ยัยนั่นนะ ทั้งห้าว ทั้งซาดิสก์ ใครจะไปรักไปชอบลง ไม่มีทาง..
          "แล้วทีนายล่ะ เขื่อน คิดยังไงไปจีบเฟย์ว่ะ "
          "เฮ้ย ! รู้ได้ไงว่ากูจะจีบเฟย์ " เขื่อนตกใจที่ผมรู้ทัน
          "ก็แหม..มองเค้าตาไม่กระพริบยังงั้น แล้วเวลาเฟย์นะ แกก็จะมองด้วยตาที่หวานเยิ้มมมม แล้วยังงี้จะไม่รู้ได้ไงว่ะ ฮ่าๆ " 
          "เหอะ.. รู้ทัน " 

 
ตามคำขอค่าาา ตอนนี้ไม่อะไรมาก แต่งให้ไม่ให้ทะเลาะแต่ก็มีนิดนึงเพื่อให้มันดูสนุกหน่อยๆ(มั้ง) 
 
     ยังไงก็ขอบคุณที่คอมเม้นท์กันนะค้าาา