หญิงหล่อใจร้ายกับคุณชายเย็นชาหน้าหวาน (Hey Boy !!)
9.3
เขียนโดย OriginalGirl
วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.08 น.
12 ตอน
27 วิจารณ์
21.40K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2556 02.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ประวัติหนุ่มๆ ><
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ตอนนี้ขอเอาตัวหนังสือเป็นสีนะ เพราะบทสนทนาเยอะมากๆ แล้วมีหลายคนด้วย
"นี่ๆ แก้ว "
" หือ... ??"
"ทำไมแก้วไปยืนคุยกะโทโมะได้ไงอ่ะ" เอ่อ.. - -
"ก็..ก็ ไม่มีไรหรอก " -3-
"แก้วอ่า เล่าให้ฟังหน่อยสิ " ไม่รู้ไม่ชี้ -3-
"แก้วใจร้าย -0-* ใช่มั้ย ฟาง " << เฟย์ ไม่รู้ไม่ชี้ -3-
"แก้วจ๋าาา..เล่าให้ฟังหน่อยสิ " ม่ายเอาม่ายพูด บุ๋ยๆ -3-
" อ่ะๆ ก็ได้ ไม่เล่าก็ไม่เล่า ตอนแรกนึกว่าแก้วอยากรู้จักหนุ่มๆ เคโอติค ซะอีก !! กะจะเล่าประวัติหนุ่มๆ ซักหน่อย เนอะ !! ฟาง " เฟย์พูดจาประชด
"ช่างเหอะ !! เฟย์ แก้วเค้าคงไม่สนใจหนุ่มๆ เคโอติค อยู่แล้วแหละ " เฮ้ยๆ !! ไม่ใช่อย่างงั้นะ
"เดี๋ยวๆ ใหนเล่าให้ฟังหน่อยสิ " จนได้น้อ..เรา
"คิกๆ"
"คิกๆ"
หัวเราะอะไรกันห้ะ !! เขินน่ะวุ้ยย -////-
"งั้นเฟย์จะเล่าให้ฟัง เริ่มด้วยจงเบ คนนี้พ่อกับแม่เป็นคนเกาหลี ที่บ้านทำธุรกิจสินค้าส่งออก แล้วมีครั้งหนึ่งจงเบได้มาเที่ยวที่ไทยแล้วติดใจเลยขอแม่มาอยู่ที่นี่ พ่อกับแม่จงเบก็อนุญาตนะ เพราะเห็นว่าจะขยายกิจการสาขามาที่เมืองไทยด้วย จงเบเลยย้ายมาเมืองไทยตอนเกรด 10 (ม.4 นั่นเอง ) " โหววว... "จงเบสามารถพูดได้ 3 ภาษา ไทย-อังกฤษ-เกาหลี นี่เห็นคนเค้าเล่าว่ากำลังฝึกภาษาญี่ปุ่นอยู่อ่ะ " โหย..เก่งอ่ะ
"คนต่อไป เคนตะ หนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่น-ไทย เห็นเขาว่าบ้าพลังมากๆ ตอนเย็นมักจะชวนหนุ่มๆ เคโอติค เข้ายิมที่ เคโอติคเป็นวีไอพีหล่ะ เห็นเค้าเล่าว่าจะสร้างยิมเป็นตัวเองด้วยแหละ เคนตะนี่ไม่ธรรมดาน่ะ เคยต่อยคุณครูสลบจนเข้าโรงพยาบาล ด้วยหมัดเดียวด้วยแหละ" เอิ่ม... คนนี้น่ากลัวไปนะ "เคนตะนี่ พ่อแม่ทำธุรกิจหลายอย่าง พ่อเป็นญี่ปุ่น แม่เป็นไทย นี่ๆ !! ถึงเคนตะจะบ้าพลังแต่เคนตะยิ้มเก่งนะ "
"คนต่อไป เฟย์ขอเล่าได้ไหม เฟย์ชอบเล่า >< "
" ไม่เอาอ่ะ เราอยากเล่า "
"ม่าย..รู้..แหละ เฟย์อยากเล่านี่นา T^T " เฟย์อ้อนวอน
"อ่ะก็ได้ แต่ป๊อปปี้ฟางขอนะ น่ารักดี >< " โหย..ฟาง เขินน่ารักอ่ะ ถ้าผู้ชายมาเห็นนี่คงละลายกันเป็นแถวอ่ะ
" เขื่อน หนุ่มตัวสูง ผิวขาวไม่ขาวมาก เห็นเขาว่าเฟรนลี่มาก อยู่ไม่เป็นสุข พ่อเป็นนักธุรกิจ แม่เป็นเจ้าของร้านเค้กชื่อดังของกรุงเทพ ชื่อร้่าน.. โคอี้ (ชื่อสมมติ) ที่ว่าดังๆนั่นหนะ " หือ..โคอี้ !! เย้ย.. นี่มันร้า่นเค้กที่เราชอบสั่งเค้กหน้าริลัคคุมะ นี่หว่า.. พูดแล้วน้ำลายไหล -,,- " วันหลังเราไปกินเค้กร้่านนี้กันม่ะ "
"ก็ดีน่ะ เฟย์ ^^"
"ต่อไปๆ ฟางขอๆ \( ^O^ )\ คนต่อไปป๊อปปี้ คนนี้อ่ะ เรียนเก่งมาก เล่นดนตรีก็เก่ง กีฬาเป็นเลิศ ยิ้มง่าย อารมณ์ดี และเป็นถึงหัวหน้ากลุ่มนี้เลยหละ " โห.. สเป็กฟางชัดๆ มิน่าล่ะ.. ฟางถึงดี๊ด๊าเป็นพิเศษ "นี่ๆ ป๊อปปี้อ่ะ ฐานะไม่เป็นสองรองใครในกลุ่มนี้เลยนะ พ่อเป็นนักการทูต แม่เป็นเจ้าของร้านอาหารที่มีสาขาอยู่ทั่้วเอเชีย.ยย " เฮือก !! หิวอ่ะ " วันหลังเราไปกินร้านป๊อปปี้กันดีม่ะ "
" ก็ดีน่ะ ฟาง คิกๆ >< "
" ส่วนโทโมะ.." ในระหว่างที่เฟย์ยังพูดไม่ทันจบ จู่ๆ..มิล่า สาวร็อคของห้องเราก็โผล่มาจากใหนไม่รู้ มาพูดสมทบด้วย
" โทโมะอ่ะ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-ไทย เท่ที่สุดในกลุ่มเลยหล่ะ บ้านรวยมากกก พ่อเป็นคนไทยเป็นวิศวกรอยู่ญี่ปุ่น ส่วนแม่เป็นเจ้าของธุรกิจเสื้อผ้า ชื่อแบรนด์.. เอ่อ ... แบรนด์ " แบรนด์ไรล่ะ บอกมาซักทีสิ --* "อ้อ ! ใช่ ไทยา (ชื่อสมมติ ) แม่โทโมะนี่เก่งเนอะ " โหย.. ตกอกตกใจหมด ปัดโธ่ !!
แต่ เอ๊ะ ! ไทยา หา !! ไทยา ก้มดูยี่ห้อเสื้อ (. .?) เฮ้ยๆ เสื้อตัวนี้ฉันซื้อมาแพงมากเลยนะ แล้วก็สวยมากๆด้วย คิๆ ><
" แก้ว เสื้อเธอ.. คิคิ ^^ " ขำไรห้ะ ใครมันจะไปรู้หละว่าเป็นเสื้อที่แม่โทโมะออกแบบอ่ะ แต่ก็น่ะ โคตรสวยอ่ะเสื้อ ><
" แหม..แก้ว ชอบเค้าถึงขนาดซื้อเสื้อแม่เค้ามาใส่เลยหรอ คิกๆ "
"เฮ้ยๆ ไม่ใช่น่ะ ไม่ใช่ซักหน่อย เราเพิ่งรู้เมื่อกี้นี้เองว่า เสื้อตัวนี้เป็นเสื้อแม่โทโมะออกแบบอ่ะ "
"นี่ๆ เงียบก่อนได้ไหม --* "
"..."
"..."
"..."
"อาทิตย์หน้าเค้าจะมีการสมัครลงชุมนุมด้วยน่ะรู้มั้ย" มิล่าบอก
" อ้าวหรอ.. แล้วมิล่าจะลงไรอ่ะ " เฟย์ถามด้วยความสงสัย
" มิล่าก็ต้องดนตรีอยู่แล้วววว ก็มิล่าเป็นชาวร็อกนี่นา <( ̄︶ ̄)> " เอิ่ม..
" --* " << ฉัน
" --* " << เฟย์
" --* " << ฟาง
กริ๊งงงงงงง....
"ต้องเข้าเรียนแล้วหรอนี่ "มิล่าบ่นอย่างเซ็งๆ
" --* " << ฉัน
" --* " << เฟย์
" --* " << ฟาง
ฮูเล่ๆ ฮะฮ้า ในที่สุดตอนที่ 4 ก็เสร็จแล้ว สนุกหรือไม่สนุกยังไง บอกด้วยนะคะ แต่ถ้ามีอะไรที่ต้องให้ปรับปรุงก็ด้วยอีกเช่นกันน้าาาา
"นี่ๆ แก้ว "
" หือ... ??"
"ทำไมแก้วไปยืนคุยกะโทโมะได้ไงอ่ะ" เอ่อ.. - -
"ก็..ก็ ไม่มีไรหรอก " -3-
"แก้วอ่า เล่าให้ฟังหน่อยสิ " ไม่รู้ไม่ชี้ -3-
"แก้วใจร้าย -0-* ใช่มั้ย ฟาง " << เฟย์ ไม่รู้ไม่ชี้ -3-
"แก้วจ๋าาา..เล่าให้ฟังหน่อยสิ " ม่ายเอาม่ายพูด บุ๋ยๆ -3-
" อ่ะๆ ก็ได้ ไม่เล่าก็ไม่เล่า ตอนแรกนึกว่าแก้วอยากรู้จักหนุ่มๆ เคโอติค ซะอีก !! กะจะเล่าประวัติหนุ่มๆ ซักหน่อย เนอะ !! ฟาง " เฟย์พูดจาประชด
"ช่างเหอะ !! เฟย์ แก้วเค้าคงไม่สนใจหนุ่มๆ เคโอติค อยู่แล้วแหละ " เฮ้ยๆ !! ไม่ใช่อย่างงั้นะ
"เดี๋ยวๆ ใหนเล่าให้ฟังหน่อยสิ " จนได้น้อ..เรา
"คิกๆ"
"คิกๆ"
หัวเราะอะไรกันห้ะ !! เขินน่ะวุ้ยย -////-
"งั้นเฟย์จะเล่าให้ฟัง เริ่มด้วยจงเบ คนนี้พ่อกับแม่เป็นคนเกาหลี ที่บ้านทำธุรกิจสินค้าส่งออก แล้วมีครั้งหนึ่งจงเบได้มาเที่ยวที่ไทยแล้วติดใจเลยขอแม่มาอยู่ที่นี่ พ่อกับแม่จงเบก็อนุญาตนะ เพราะเห็นว่าจะขยายกิจการสาขามาที่เมืองไทยด้วย จงเบเลยย้ายมาเมืองไทยตอนเกรด 10 (ม.4 นั่นเอง ) " โหววว... "จงเบสามารถพูดได้ 3 ภาษา ไทย-อังกฤษ-เกาหลี นี่เห็นคนเค้าเล่าว่ากำลังฝึกภาษาญี่ปุ่นอยู่อ่ะ " โหย..เก่งอ่ะ
"คนต่อไป เคนตะ หนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่น-ไทย เห็นเขาว่าบ้าพลังมากๆ ตอนเย็นมักจะชวนหนุ่มๆ เคโอติค เข้ายิมที่ เคโอติคเป็นวีไอพีหล่ะ เห็นเค้าเล่าว่าจะสร้างยิมเป็นตัวเองด้วยแหละ เคนตะนี่ไม่ธรรมดาน่ะ เคยต่อยคุณครูสลบจนเข้าโรงพยาบาล ด้วยหมัดเดียวด้วยแหละ" เอิ่ม... คนนี้น่ากลัวไปนะ "เคนตะนี่ พ่อแม่ทำธุรกิจหลายอย่าง พ่อเป็นญี่ปุ่น แม่เป็นไทย นี่ๆ !! ถึงเคนตะจะบ้าพลังแต่เคนตะยิ้มเก่งนะ "
"คนต่อไป เฟย์ขอเล่าได้ไหม เฟย์ชอบเล่า >< "
" ไม่เอาอ่ะ เราอยากเล่า "
"ม่าย..รู้..แหละ เฟย์อยากเล่านี่นา T^T " เฟย์อ้อนวอน
"อ่ะก็ได้ แต่ป๊อปปี้ฟางขอนะ น่ารักดี >< " โหย..ฟาง เขินน่ารักอ่ะ ถ้าผู้ชายมาเห็นนี่คงละลายกันเป็นแถวอ่ะ
" เขื่อน หนุ่มตัวสูง ผิวขาวไม่ขาวมาก เห็นเขาว่าเฟรนลี่มาก อยู่ไม่เป็นสุข พ่อเป็นนักธุรกิจ แม่เป็นเจ้าของร้านเค้กชื่อดังของกรุงเทพ ชื่อร้่าน.. โคอี้ (ชื่อสมมติ) ที่ว่าดังๆนั่นหนะ " หือ..โคอี้ !! เย้ย.. นี่มันร้า่นเค้กที่เราชอบสั่งเค้กหน้าริลัคคุมะ นี่หว่า.. พูดแล้วน้ำลายไหล -,,- " วันหลังเราไปกินเค้กร้่านนี้กันม่ะ "
"ก็ดีน่ะ เฟย์ ^^"
"ต่อไปๆ ฟางขอๆ \( ^O^ )\ คนต่อไปป๊อปปี้ คนนี้อ่ะ เรียนเก่งมาก เล่นดนตรีก็เก่ง กีฬาเป็นเลิศ ยิ้มง่าย อารมณ์ดี และเป็นถึงหัวหน้ากลุ่มนี้เลยหละ " โห.. สเป็กฟางชัดๆ มิน่าล่ะ.. ฟางถึงดี๊ด๊าเป็นพิเศษ "นี่ๆ ป๊อปปี้อ่ะ ฐานะไม่เป็นสองรองใครในกลุ่มนี้เลยนะ พ่อเป็นนักการทูต แม่เป็นเจ้าของร้านอาหารที่มีสาขาอยู่ทั่้วเอเชีย.ยย " เฮือก !! หิวอ่ะ " วันหลังเราไปกินร้านป๊อปปี้กันดีม่ะ "
" ก็ดีน่ะ ฟาง คิกๆ >< "
" ส่วนโทโมะ.." ในระหว่างที่เฟย์ยังพูดไม่ทันจบ จู่ๆ..มิล่า สาวร็อคของห้องเราก็โผล่มาจากใหนไม่รู้ มาพูดสมทบด้วย
" โทโมะอ่ะ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-ไทย เท่ที่สุดในกลุ่มเลยหล่ะ บ้านรวยมากกก พ่อเป็นคนไทยเป็นวิศวกรอยู่ญี่ปุ่น ส่วนแม่เป็นเจ้าของธุรกิจเสื้อผ้า ชื่อแบรนด์.. เอ่อ ... แบรนด์ " แบรนด์ไรล่ะ บอกมาซักทีสิ --* "อ้อ ! ใช่ ไทยา (ชื่อสมมติ ) แม่โทโมะนี่เก่งเนอะ " โหย.. ตกอกตกใจหมด ปัดโธ่ !!
แต่ เอ๊ะ ! ไทยา หา !! ไทยา ก้มดูยี่ห้อเสื้อ (. .?) เฮ้ยๆ เสื้อตัวนี้ฉันซื้อมาแพงมากเลยนะ แล้วก็สวยมากๆด้วย คิๆ ><
" แก้ว เสื้อเธอ.. คิคิ ^^ " ขำไรห้ะ ใครมันจะไปรู้หละว่าเป็นเสื้อที่แม่โทโมะออกแบบอ่ะ แต่ก็น่ะ โคตรสวยอ่ะเสื้อ ><
" แหม..แก้ว ชอบเค้าถึงขนาดซื้อเสื้อแม่เค้ามาใส่เลยหรอ คิกๆ "
"เฮ้ยๆ ไม่ใช่น่ะ ไม่ใช่ซักหน่อย เราเพิ่งรู้เมื่อกี้นี้เองว่า เสื้อตัวนี้เป็นเสื้อแม่โทโมะออกแบบอ่ะ "
"นี่ๆ เงียบก่อนได้ไหม --* "
"..."
"..."
"..."
"อาทิตย์หน้าเค้าจะมีการสมัครลงชุมนุมด้วยน่ะรู้มั้ย" มิล่าบอก
" อ้าวหรอ.. แล้วมิล่าจะลงไรอ่ะ " เฟย์ถามด้วยความสงสัย
" มิล่าก็ต้องดนตรีอยู่แล้วววว ก็มิล่าเป็นชาวร็อกนี่นา <( ̄︶ ̄)> " เอิ่ม..
" --* " << ฉัน
" --* " << เฟย์
" --* " << ฟาง
กริ๊งงงงงงง....
"ต้องเข้าเรียนแล้วหรอนี่ "มิล่าบ่นอย่างเซ็งๆ
" --* " << ฉัน
" --* " << เฟย์
" --* " << ฟาง
ฮูเล่ๆ ฮะฮ้า ในที่สุดตอนที่ 4 ก็เสร็จแล้ว สนุกหรือไม่สนุกยังไง บอกด้วยนะคะ แต่ถ้ามีอะไรที่ต้องให้ปรับปรุงก็ด้วยอีกเช่นกันน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ