รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปจะออกไปตามหาฟางหรอคะ”แก้วถามป๊อปปี้ที่ออกไปตามหาฟางทุกวันนตอนนี้เป็นเวลา

เกือบเดือนแล้ว ป๊อปปี้ก็ไม่มีท่าทีจะหยุดพักเลย

 

 

“อือ งั้นพี่ไปก่อนนะ”ป๊อปปี้ที่นั่งอ่านข่าวทุกวันเห็นข่าวหญิงสาวถูกฆ่าตายบ้างล่ะ สองแม่ลูกฆ่าตัว

ตายบ้างล่ะมันทำให้เขาเองอยู่ไม่ติดบ้าน ร้อนเป็นห่วงว่าสักวันข่าวพวกนั้นจะกลายเป็นข่าวของฟาง

กับแม๊ค

 

 

“ถ้าจะไปก็มาทานอะไรก่อนสิตาป๊อป เราน่ะ โหมจนร่างกายซูบลงไปละนะ”ย่าใหญ่พูด

 

 

“อุ๊ แหวะ”ป๊อปปี้เมื่อเดินมาที่โต๊ะอาหารแล้วได้กลิ่นข้าวต้มก็เอามือปิดปากแล้วรีบวิ่งไปอ้วกที่

ห้องน้ำทันที

 

 

“เฮีย เป็นอะไรรึเปล่า”เขื่อนรีบวิ่งมาดูอาการป๊อปปี้ทันที

 

 

“ไม่เป็นไรๆ สงสัยช่วงนี้เครียดๆน่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกมา แต่เมื่อได้กลิ่นอาหารก็รีบวิ่งไปอ้วก

อีก

 

 

“ป๊อป ย่าว่าวันนี้เราพักไม่ต้องตามหาฟางสักวันเถอะนะ หน้าเราซีดมากเลย”ย่าใหญ่เดินมาดูอาการ

หลานชายที่เอาแต่อ้วกๆ

 

 

“ไม่ได้ครับ ย่าก็เห็นว่าข่าวมันออกทุกวันว่ามีผู้หญิงถูกฆ่าตายบ้างล่ะ แม่ลูกฆ่าตัวตายบ้างล่ะ ผมไม่

อยากให้คนในข่าวนั้นเป็นฟางกับแม๊คนะครับ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“แต่ถ้าเรายังดันทุรังตามหาฟางทั้งๆที่ตัวเองยังป่วยแบบนี้นะ มีหวัง ฟางได้กลับมาเยี่ยมเราในหลุม

ศพแน่ๆ”ย่าใหญ่พูด แต่ป๊อปปี้จะแย้งก็จะอ้วกอีก

 

 

“ป๊อป เราอ้วกแบบนี้ทานอะไรรองท้องไหวมั้ย”ย่าใหญ่ถามป๊อปปี้ที่นั่งสูดยาดมอยู่

 

 

“คงไม่ไหวครับย่า แค่ได้กลิ่นก็จะอ้วกแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วเอาหัวพิงหมอนที่โซฟา โดยมีแก้วดู

อาการ

 

 

“งั้นเอางี้ค่ะ ถ้าพี่ป๊อปยังร้อนใจแบบนี้เดี๋ยวแก้วกับพี่โทโมะจะตามหาฟางเอง จนกว่าพี่จะหายป่วย

นะคะ”แก้วพูด

 

 

“งั้นผมอีกคนครับ ผมกับเฟย์จะช่วยเฮียตามฟางกลับมานะ เฮียไม่ต้องห่วง ดูแลตัวเองดีๆให้หาย

เถอะ”เขื่อนพูดก่อนทั้งคู่จะเดินออกไปจากบ้าน

 

 

“เอายังไงดีละเอียด หลานชั้นกินอะไรไม่ได้เลยแบบนี้”ย่าใหญ่มองป๊อปปี้ที่นอนซมอยู่แล้วพูด

 

 

“ถ้าทานอะไรไม่ได้แบบนี้คงต้องตามหมอมาตรวจละล่ะค่ะ”คุณละเอียดพูด ป๊อปปี้หันไปเห็นเด็กใน

บ้านถือถุงมะม่วงดองเข้ามาในบ้านก็ลุกขึ้นนั่ง

 

 

 

“อะไรน่ะ”ป๊อปปี้ถามทันที

 

 

“มะม่วงดองค่ะคุณป๊อป เจ้านี้ทำเปรี้ยวสะใจมากเลยนะคะ”สาวใช้บอก

 

 

“เอ่อ ชั้นซื้อต่อได้มั้ย ชั้นให้เลย100นึง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาถุงมะม่วงดองของสาวใช้มานั่งทาน

ทันที

 

 

 

“ตาป๊อป มากินของดองแล้วไม่กินข้าวแบบนี้เดี๋ยวก็เสียดท้องหรอก”ย่าใหญ่พูด

 

 

“ไม่นิครับ ผมว่าไม่เปรี้ยวเกินไปนะ อร่อยออก ย่าทานมั้ยครับ”ป๊อปปี้ชูถุงมะม่วงดองให้ย่าใหญ่

 

 

 

“คณท่านคะ นี่หลานเขยละเอียดเคยเป็นแบบนี้ตอนหลานของละเอียดท้องนะคะ เค้าแพ้ท้องแทน

เมียนะคะอาการแบบนี้”ละเอียดดึงย่าใหญ่ไปพูดเบาๆ

 

 

 

“นี่ถ้าฟางอยู่ก็ดีสิ เราจะได้รู้ว่าฟางท้องรึเปล่า ตาป๊อปเลยมีอาการแบบนี้”ย่าใหญ่พูดแล้วมองป๊อปปี้

ที่นั่งกินมะม่วงดองอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่ชอบทานมันเลย เช่นเดียวกับฟางที่นั่งกิน

มะม่วงดองอยู่ที่บ้านเช่า

 

 

 

 

“แอ๊ เปรี้ยวอ่า”แม๊คเดินมากินมะม่วงดองของฟางแล้วร้องอี๋ทันที

 

 

“เอ้า นั่นมันของคนท้องนิแม๊ค มานี่ กินชมพู่จากสวนยายดีกว่า”ป้านิ่มเดินเอาชมพู่มาให้แม๊คทาน

แทนมะม่วงดอง

 

 

 

“ขอบคุณป้านิ่มมากนะจ้ะที่เอาของมาให้ฟางกับลูกบ่อยๆ”ฟางพูด

 

 

“ก็เราน่ะมีกันแค่2แม่ลูกเองนะ แล้วอีกอย่างเราน่ะก็กำลังท้องกำลังไส้ด้วยนะ ป้าต้องดูแลมากๆ

สิ”ป้านิ่มพูดแล้วเดินมานั่งดูอาการของฟาง

 

 

 

“ฟางขอบคุณป้าจริงๆนะคะที่ดูแลฟาง”ฟางยิ้มแล้วมองท้องตัวเองที่ตอนนี้กำลังได้3เดือนแล้ว

 

“ละนี่ฟางจะไม่บอกพ่อเด็กหน่อยหรอว่าเราท้อง”ป้านิ่มถาม

 

 

“ไม่ค่ะ ฟางเลือกแล้วว่าฟางจะดูแลลูกทั้ง2ของฟางด้วยมือของฟางเองโดยไม่ต้องการที่จะพึ่งเค้า

อีก เค้าจะได้มีเวลากลับไปคืนดีกับเมียเก่าเค้า”ฟางพูดอย่างปวดใจ

 

 

 

“หนูไม่รักเค้าแล้วหรอเลยหนีมาแบบนี้”ป้านิ่มถาม

 

 

“เพราะฟางรักไงคะและฟางไม่อยากจะเจ็บที่ถูกเห็นเป็นของตายอีกต่อไปแล้วฟางเลยเลือกจะเดิน

ออกมามีชีวิตใหม่กับลูกดีกว่า”ฟางพูด

 

 

“แต่พ่อลูกยังไงก็ตัดไม่ขาดนะหนูฟาง แล้วนี่จะไปเอาขนมไปส่งกี่โมงล่ะ เดี๋ยวบ่ายแล้วแดดมันแรง

นะ”ป้านิ่มถาม

 

 

 

“งั้นคงอีกสักพักล่ะค่ะ ป้านิ่มคะเดี๋ยวฟางฝากลูกด้วยนะคะ เดี๋ยวฟางไปแปปเดียวแล้วจะรีบ

กลับ”ฟางพูด และสักพักฟางก็หิ้วตะกร้าขนมเตรียมออกไปส่งที่ร้านตามที่ป้านิ่มเอาไปฝาก เพราะ

ป้านิ่มแก่แล้วเลยไปไหนมาไหนลำบาก ฟางเลยต้องไปส่งขนมเองคนเดียว

 

 

 

 

 

 

“เอ ร้านนี้ไปตรงไหนนะ”ฟางเดิมมาตามทางที่บอกในแผนที่บอกทางอย่างมึนงง

 

“หลบหน่อยคร้าบๆ”เสียงขอพนักงานขนของมามากมายเบียดฟางล้มลงไป

 

“ว้าย คะ เค้ก”ฟางร้องเมื่อกล่องเค้กจะตกคว่ำจู่ๆห็มีผู้ชายมาช่วยถือกล่องเค้กได้ทัน

 

 

“ไม่ป็นไรนะฟาง”พิชชี่พูดแล้วยื่นมือมาช่วยจับฟาง

 

 

“ขอบคุณมากนะพิชชี่”ฟางยิ้มขอบคุณก่อนจะรับเค้กมาไว้ตามเดิม

 

 

“แล้วนี่ฟางจะไปไหนล่ะ”พิชชี่ถามฟางทันที

 

 

“ว่าจะเอาเค้กไปส่งร้านนี้อ่ะ พิชชี่รู้จักมั้ย”ฟางยื่นแผนที่ให้พิชชี่ดู ชายหนุ่มยิ้มทันที

 

 

“นี่มันร้านแม่พิชชี่ไง แต่ในแผนที่มันสะกดผิด ป่ะ เดี๋ยวพิชพาไปที่ร้านนะ”พิชชี่พูดก่อนจะพาฟาง

ไปส่งเค้กที่ร้านแม่ตัวเอง

 

 

 

“มา หนูฟาง เดี๋ยวมาแล้วทานข้าวกับแม่ก่อนนะ”แม่ของพิชชี่พูดก่อนจะพาฟางและพิชชี่ไปทาน

อาหารที่มุมของเจ้าของร้าน

 

 

 

“เนี่ย ตั้งแต่แต่งงานไปหนูดูมีน้ำมีนวลขึ้นนะลูก”แม่พิชชี่ทักฟาง

 

“เอ่อ ความจริงแล้ว ฟางอย่ากับคุณป๊อปแล้วค่ะ”ฟางตอบสั้นๆก่อนจะเศร้าลงไป

 

 

“ทำไมกัน เกิดอะไรขึ้นทำไมพึ่งแต่งงานกันแท้ๆ หย่ากันไวจังนี่ยังไม่ถึงเดือนเลยนะ”แม่พิชชี่ตกใจ

 

 

“คือ เราเข้ากันไม่ได้ค่ะ ฟางเลยเซ็นใบหย่าแล้วคืนแหวนเค้า ก่อนจะออกมาน่ะค่ะ”ฟางพูด

 

 

“โถ ฟาง งั้นหนูต้องลำบากมากเลยน่ะสิ มาทานข้าวก่อนนะ”แม่พิชชี่พูด ทันทีที่ตักข้าวให้ฟางฟาง

ได้กลิ่นอาหารก็รีบวิ่งไปอ้วกทันที

 

 

“อุ แหวะ”ฟางคลื่นไส้อย่างแรงนแม่พิชชี่ต้องมาดู

 

 

“หนูฟาง ไม่สบายหรอจ้ะ”แม่พิชชี่ป็นห่วงก่อนะลูบหลังแล้วพาฟางมานั่งที่โซฟา

 

 

“เอ่อ ก็นิดหน่อยน่ะค่ะ”ฟางตอบเลี่ยงๆแล้วสูดยาดม

 

 

“หรือว่าหนูจะท้อง”แม่พิชชี่สงสัย ทำเอาฟางตกใจหน้าซีดทันที

 

 

“ทำไมตกใจอย่างงั้นน่ะฟาง อย่าบอกนะว่า”พิชชี่ถาม

 

 

 

“อือ 3เดือนแล้ว”ฟางตอบสั้นๆแล้วลูบท้องที่นูนออกมา ทำให้แม่พิชชี่และพิชชี่เห็นจากตอนแรกที่

ฟางใส่เดรสหลวมๆบังไว้

 

 

“แล้วฟางหนีคุณป๊อปมาแบบนี้เนี่ยนะ คุณป๊อปรู้เรื่องรึเปล่าว่าฟางท้องกับเค้าน่ะ”พิชชี่ถามทันที

 

 

 

“ไม่ ฟางจะไม่ให้เค้ารู้เด็ดขาด ลูกคนนี้ฟางเลี้ยงเค้าเองได้ โดยไม่ต้องการพ่อหรอก”ฟางพูดแล้วกำ

มือแน่น

 

 

 

“แต่ลูกยังไงก็ต้องการพ่อนะฟาง ฟางมีปัญหาอะไรกันกับคุณป๊อปน่ะ”พิชชี่ถามฟาง

 

 

“นั่นน่ะสิจ้ะหนูฟาง บอกพวกเรามาก็ได้ แม่เห็นเราตั้งแต่เรียนกับตาพิชแล้ว แม่ก็รักเหมือนลูกสาว

แม่อีกคนนะ บอกแม่มาเถอะจ้ะ”แม่พิชชี่พูด

 

 

 

“เค้าไม่สนใจฟางกับลูก เอาแต่สนใจเมียเก่ากับลูกของเค้า ฟางเลยคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่ฟางควร

ออกไปจากเค้า เพราะฟางไม่ใช่ของตายที่จะมาทนเห็นสามีตัวเองไปกับคนอื่นได้หรอกนะคะ”ฟาง

พูดแล้วร้องไห้ออกมา แม่พิชชี่รีบเอาทิชชู่มาเช็ดให้ฟางทันที

 

 

 

“แต่เมื่อหลายอาทิตย์ก่อนนะ พิชเจอคุณป๊อป เค้ากำลังเหมือนตามหาใครสักคนตอนแรกพิชก็ไม่รู้

หรอกว่าเป็นฟางเลยไม่ใส่ใจ แต่ฟางรู้มั้ยสภาพคุณป๊อปน่ะดูโทรมมากเลยนะ”พิชชี่พูด

 

 

 

“ละ แล้วไงคะ เค้าก็มีคุณหวายคอยดูแลอยู่แล้วนิ”ฟางพูดแม้ในใจจะตกใจก็ตาม

 

 

“เท่าที่ดูแล้วไม่มีใครเลยนะฟาง คุณป๊อปไม่ได้ควงใครเลย มาคนเดียว”พิชชี่พูด

 

 

 

“เค้าอาจจะอยู่ด้วยกันที่บ้านก็ได้นะ เอาล่ะ ฟางทิ้งลูกทิ้งบ้านมานานละ งั้นฟางขอตัวก่อนนะคะ

เดี๋ยวพรุ่งงนี้ฟางจะมาส่งเค้กอีกนะคะ”ฟางพูดก่อนจะเดินออกไปด้านนอกร้าน แต่สะดุดล้มพิชชี่รีบ

ไปประคองฟางทันที

 

 

 

“ไม่อะไรนะฟาง อย่าลืมสิ ว่าตัวเองน่ะท้องมีหลานพิชอยู่ในนี้นะ มา เดี๋ยวพิชไปส่งฟางดีกว่า

นะ”พิชชี่พูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ฟาง

 

 

 

“เอ่อ แต่ว่า ฟางว่าพิชคงไม่สะดวก”ฟางอึกอักเพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

 

 

“เราเป็นเพื่นกันนะฟาง มีอะไรอย่าปิดกันสิ เผื่ออะไรที่พิชช่วยฟางได้ไง”พิชชี่พูด

 

 

“อือ ก็ได้ งั้นรบกวนหน่อยนะ”ฟางยิ้มก่อนจะเดินตามพิชชี่ไปที่รถ

 

 

 

 

 

“เอ๊ะ นั่นมันพิชชี่กิ๊กเก่ายัยฟางนิ มีสาวควงใหม่ละหรอ”แก้วพูดเมื่อขับรถผ่านพิชชี่

 

 

“นั่นมันฟางนิ”เขื่อนหันไปมองแล้วตกใจเมื่อเห็นฟางอยู่กับพิชชี่

 

 

 

 

 

 

เอ๊ะ ที่ป๊อปปี้เป็นนี่แพ้ท้องแทนเมียรึเปล่าน้าาาาาา

 

 

ละเขื่อนกับแก้วจะไปบอกป๊อปปี้รึเปล่าน้าาาา

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะ