รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางผิดเองที่เปิดใจให้คุณ ต่อจากนี้ฟางจะจำไว้ว่าจะไม่เปิดใจให้คุณหรือใครง่ายๆอีกแล้ว”

 

 

 

 

ป๊อปปี้อ่านข้อความที่แนบมากับซองทะเบียนหย่าของฟางซ้ำไปมาแล้วเศร้า เรื่องทั้งหมดมันเกิดจาก

เขา เขาทำให้ฟางต้องหนีไป

 

 

 

“ฟางไม่รับสายเลย ทำไงดี”โทโมะพยายามโทรหาฟางแต่ฟางไม่ยอมรับโทรศัพท์เลย

 

 

“เป็นยังไงคะพี่ป๊อป กับสิ่งที่พี่ทำกับฟาง สิ่งที่พี่ลำเอียงกับฟางและลูก”แก้วเดินเข้ามาพูดใส่ป๊อปปี้

ทันที

 

 

 

“ถึงจะบอกว่าฟางเข้าใจๆ แต่หัวอกผู้หญิงเค้าไม่ยอมหรอกนะคะ ที่เห็นคนที่เรารักไปมีความสุขจน

ไม่เห็นหัวเราเลยแบบนี้”เฟย์พูด

 

 

“ผมเห็นฟางแอบร้องไห้หลายรอบนะเฮีย ผมรู้ว่าเฮียทำไปเพราะอยากให้ยอร์ชอยู่กับหวาย แต่นี่มัน

ก็ทำให้เมียคนปัจจุบันของเฮียเค้าเสียใจเหมือนกัน”เขื่อนพูด

 

 

 

 

“พอเถอะครับทุกคน อย่าว่าพ่อป๊อปอีกเลย ทั้งหมดมันคือความผิดของยอร์ชเอง ถ้ายอร์ชไม่งอแง

จะอยู่กับแม่หวาย แม่เป็ดน้อยกับน้องแม๊คก็ไม่หนีไปแบบนี้ อย่าว่าพ่อป๊อปเลยครับจะว่าก็ว่ายอร์ช

เถอะ”ยอร์ชพูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมาอาบแก้มตัวเอง

 

 

 

“อย่าร้องสิยอร์ช พ่อบอกแล้วไง ว่าอะไรที่ทำให้ยอร์ชมีความสุขพ่อก็จะทำนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดิน

เข้ามาปลอบลูกชาย

 

 

“แม้กระทั่งพ่อต้องทิ้งความสุขของตัวเองไปน่ะหรอครับ”ยอร์ชเงยหน้ามองป๊อปปี้

 

 

“ความสุขของลูกคนเป็นพ่อให้ได้เสมอล่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มให้ยอร์ชเศร้าๆ

 

“แล้วแม๊คล่ะพี่ป๊อป แม๊คก็ลูกพี่อีกคนนะ”แก้วพูดแย้งทันที

 

 

“ใครว่าที่พ่อป๊อปว่าน้องแม๊คแล้วพ่อป๊อปไม่เสียใจ เดี๋ยวยอร์ชจะเอาอะไรให้ดู”ยอร์ชพูดจบก็วิ่งที่

รถยนต์แล้วเอาตุ๊กตาหมีพูห์ที่อัดเสียงได้เข้ามาก่อนจะกดเปิดเสียง

 

 

 

 

 

“ติดแล้วพ่อป๊อปพูดให้น้องแม๊คเลย”เสียงของยอร์ชดังขึ้น

 

 

“โอเค แม๊คนี่พ่อป๊อปนะ วันนี้ที่พ่อว่าเราพ่อขอโทษแม๊คนะครับ พ่อรักแม๊คนะพ่อเลยดุไปแบบนั้น

พ่อไม่อยากให้แม๊คอ่อนแอ อยากให้แม๊คเข้มแข็ง ไม่ใช่พี่ยอร์ชจะไม่โดนพ่อดุแบบนี้ ตอนพี่ยอร์ช

อยู่เมืองนอกนะ พ่อน่ะดุพี่ยอร์ชมากกว่าเราอีก แม๊คครับ อย่าคิดน้อยใจว่าพ่อไม่รักนะ เราเป็นลูก

ของพ่อ พ่อรักแม๊คเท่าๆกับพี่ยอร์ชนะครับ แล้วเอ่อ พ่อ เอ่อ ก็รักแม่ฟางมากที่สุดเลยด้วย เลิกงอน

เลิกน้อยใจได้แล้วนะ เดี๋ยวพ่อจะพาไปเล่นสวนสนุกไถ่โทษเลย”

 

 

 

เสียงอัดของป๊อปปี้ทำให้ทุกคนในห้องที่ฟังอึ้ง

 

 

 

“อันนี้แม่หวายช่วยพ่อป๊อปเลือก บอกว่าให้เอามาง้อแม่ฟาง เพราะแค่ง้อปากเปล่าผู้หญิงที่ไหนจะ

หายโกรธ”ยอร์ชเปิดกล่องแหวนที่มีแหวนทองคำขาวมีเพชรเม็ดเล็กๆน่ารักประดับอยู่ให้ทุกคนดู

 

 

 

“I'm very bad husband, I’m so sorry”แก้วอ่านการ์ดที่ป๊อปปี้ตั้งใจเขียนให้ฟางละอึ้งอีกครั้ง

 

 

 

“แต่ ทำแบบนี้มันเหมือนตบหัวแล้วลูบหลังกันชัดๆ จะมาดีแบบนี้ในตอนที่สายแล้วเนี่ยนะ”โทโมะ

พูด

 

 

 

“ชั้นรู้ว่าเหตุผลของชั้นครั้งนี้ที่ทำไปมันทำร้ายจิตใจฟางมากจนฟางจะเกินรับได้ แต่ชั้นอยากจะให้

ฟางได้ฟัง และรับคำขอโทษจากชั้น ถ้าฟางไม่ให้อภัย ใบหย่าใบนี้ ชั้นก็ยินดีจะเซ็นชื่อชั้นลง

ไป”ป๊อปปี้พูดแล้งมองทะเบียนหย่าที่มีลายเซ็นของฟาง จะขาดแต่ลายเซ็นของเขาเอง

 

 

 

 

 

 

“ถึงกรุงเทพแล้วครับแม๊ค ตื่นก่อนเร็ว”ฟางพูดแล้วพาแม๊คลงจากรถทัวร์แล้วเดินมาที่ด้านหน้า

หมอชิตเพื่อโบกแท๊กซี่

 

 

“เราจะไปไหนฮะแม่ฟาง”แม๊คขยี้ตาตัวเองแล้วถามฟาง

 

 

“แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันครับแม๊ค แม่ฟางว่าแม่อาจจะลองไปแถวๆย่านที่แม่อยู่ตอนเด็กๆ”ฟางพูดก่อน

จะพาแม๊คมาที่บ้านของแม่ชบาที่ครั้งหนึ่งเธอเคยอยู่ที่นี่

 

 

“ลุงกับป้ายังจะอยู่มั้ยนะ”ฟางพึมพำมองหน้าบ้านแม่ชบา

 

 

“ไม่มีใครอยู่หรอกจ้ะหนู ผัวเมียบ้านนี้มันหนีหนี้ไปนานแล้ว”เสียงของป้าแก่ๆคนหนึ่งเดินมาแล้วพูด

กับฟาง

 

 

“ป้านิ่มใช่มั้ยจ้ะ ป้านิ่มจริงๆได้วย”ฟางหันไปมองผู้หญิงสูงวัยที่พูดอยู่

 

“จ้ะว่าแต่หนูคือใครรึ”ป้านิ่มพูด

 

 

“ชั้นเอง ฟาง ป้าจำชั้นไม่ได้หรอจ้ะ ฟางลูกแม่ชบาบ้านหลังนี้ไง”ฟางรีบพูด

 

 

“อ้าว ฟางเองเรอะ หายไปเกือบ10ปี สวยขึ้นนะเนี่ย แล้วนี่หนุ่มน้อยคนนี้ลูกเราหรอ”ป้านิ่มพูด

 

“ใช่จ้ะ ลูกของฟางเอง ชื่อแม๊ค”ฟางพูดอย่างดีใจ

 

 

“หรอ มีลูกแล้ว ละไหนผัวเราล่ะ ไปไหนทำไมถึงปล่อยให้เรามากัน2คน”ป้านิ่มถามทำเอาฟาง

ชะงักกึก

 

 

“เลิกกันแล้วจ้ะป้า แล้วนี่ลุงกับป้าไม่อยู่แล้วใครอยู่ที่นี่ล่ะจ้ะ”ฟางรีบเปลี่ยนเรื่อง

 

“อ๋อ มันขายให้คนอื่นอยู่แล้วล่ะ ว่าแต่เราล่ะ มีอะไรรึเปล่า”ป้านิ่มถาม

 

 

“คือ ชั้นว่าจะกลับมาอยุ่แถวนี้น่ะจ้ะ แต่ลุงกับป้าขายบ้านหลังนี้ไปแล้วก็ไม่เป็นไร ว่าแต่ป้าพอมีบ้าน

เช่าให้ชั้นอยู่กับลูกมั้ยจ้ะ”ฟางพูด

 

 

 

“มีสิๆ บ้านหลานป้าเอง มันแต่งงานมีผัวที่ญี่ปุ่นแล้ว ป้าเลยเปิดเช่า ไปดูก่อนมั้ยล่ะ”ป้านิ่มเดินนำฟาง

และแม๊คลัดเลาะเข้ามาในชุมชนจนถึงบ้านเช่าริมน้ำหลังเล็กๆหลังหนึ่ง

 

 

 

“น่าอยู่จังเลยจ้ะป้า ป้าคิดค่าเช่าเท่าไหร่จ้ะ”ฟางมองรอบๆแล้วถาม

 

 

“สำหรับเราถ้าอยู่กัน2คนป้าคิดเดือนละ3,500นะ ปกติ4,500นี่เห็นว่าคนกันเอง”ป้านิ่มพูด

 

 

“งั้นชั้นเช่าอยู่ที่นี่เลยนะจ้ะ ข้าวของชั้นไม่มีอะไรมากหรอก มีแค่กระเป๋าของชั้นกับลูกแค่นี้เอง”ฟาง

พูดแล้วควักเงินจ่ายมัดจำให้ป้านิ่ม

 

 

“เออ แล้วว่าแต่เราเถอะ ทำงานอะไรล่ะ ดูสิต้องเลี้ยงเจ้าหนูคนนี้ด้วย”ป้านิ่มนั่งคุยกับฟาง

 

 

“ชั้นออกจากงานแล้วจ้ะ เลยว่าจะทำพวกขนมขาย ป้าพอรู้จักร้านให้ชั้นฝากบ้างมั้ยจ้ะ ชั้นทำได้

หมดเลยนะ ทั้งขนมไทยรึว่าพวกเค้ก คุ้กกี้น่ะ”ฟางรีบพูด

 

 

“มีก็มีอยู่นะ ทำพวกขนมเค้กพวกคุ้กกี้สิ เดี๋ยวป้าจะไปฝากเค้าชิมถ้าผ่านก็จะได้ทำเลี้ยงตัวเอง”ป้า

นิ่มพูดฟางรีบขอบคุณป้านิ่มทันที

 

 

 

 

“อุ แหวะ”ฟางที่จู่ๆก็คลื่นไส้รีบวิ่งไปอ้วกทันที

 

 

“แม่ฟาง แม่ฟางเป็นอะไรครับ”แม๊ควิ่งไปหาฟางที่วิ่งเข้ามาในห้องน้ำ

 

 

“นั่นน่ะสิ อ้วกแบบนี้ ไปหาหมอหน่อยมั้ย”ป้านิ่มพูดแล้วลูบหลังฟางเบาๆ

 

 

“พักสักเดี๋ยวก็คงหายน่ะจ้ะป้า สงสัยเดินทางบ่อยคงจะคลื่นไส้”ฟางพูดแล้วควักยาดมมาสูด

 

 

“งั้นป้าไม่กวนเราละนะ เดี๋ยวเรา2คนก็เอากระเป๋าอะไรไว้ละกัน ป้าไปก่อนนะ”ป้านิ่มพูดก่อนจะ

ขอตัวออกจากบ้านไป แม๊เห็นฟางนั่งสูดยาดมที่เก้าอี้ยาวก็เดินมากอดแม่

 

 

 

“แม่ฟาง”แม๊คกอดฟางแน่นฟางลูบหัวลูกไว้

 

“ต่อไปนี้เราอยู่กัน2แม่ลูกนะครับแม๊ค แม่เลี้ยงเราไหว”ฟางพูด

 

 

“แต่ว่าพ่อป๊อป”แม๊คยังคงเรียกหาป๊อปปี้

 

 

“แม่บอกแล้วไง ว่าต่อไปนี้แม่จะดูแลเราเอง แม่เลี้ยงเราไหว”ฟางพูดแล้วน้ำตาก้ไหลออกมาอีกครั้ง

 

“แม่ฟางไม่เอาไปร้องไห้นะครับ”แม๊คพูดแล้วกอดฟางไว้

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

“ย่าตบผมอีกก็ได้นะครับ ให้มันสาสมกับสิ่งโง่ๆที่ผมทำไป”ป๊อปปี้กลับมาจากเชียงใหม่พร้อมทุกคน

แล้วเล่าทุกอย่างให้ย่าใหญ่ฟัง ย่าใหญ่จึงตบบป๊อปปี้ไปแล้วร้องไห้ไป ยอร์ชวิ่งมากอดพ่อตัวเอง

ทันที

 

 

“ถ้าย่าทวดตีพ่อ ย่าทวดตีผมด้วยเลยฮะ ผมเองที่งอแงทำให้พ่อไม่สนใจแม่เป็ดน้อยเอง”ยอร์ชร้อง

ไห้สงสารพ่อ

 

 

“ย่าน่ะจะตีเราทั้งคู่นั่นล่ะ ทั้งพ่อทั้งลูกเลย”ย่าใหญ่เช็ดน้ำตาแล้วพูด

 

 

“ผมขอโทษครับย่า ที่ทำให้ย่าผิดหวัง และทำให้ฟางกับแม๊คเสียใจ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“คนที่เราต้องขอโทษคือฟาง ไม่ใช่ย่า ย่าจะไม่พูดอะไรนะเพราะเราโตแล้ว ย่าจะให้เราคิด ถ้าเรารัก

หนูฟางเราก็ไปตามลูกเมียกลับมา ถ้าไม่รักเราก็ไม่ต้องไปตาม”ย่าใหญ่พูดก็เดินขึ้นไปชั้นบนบ้าน

ทันที

 

 

“ข้าวเย็นมาแล้วจ้ะทุกคน”ป้านิ่มเดินถือกับข้าวมาจากบ้านให้ฟางและแม๊ค

 

“เย้ๆ ขอบคุณมากครับคุณยายใจดี”แม๊คยกมือไหว้ขอบคุณ

 

 

“ล้างมือด้วยนะครับแม๊ค”ฟางพูดเมื่อแม๊คไปเอาจานชามมาใส่กับข้าว เมื่อฟางเปิดกับข้าวฟางก็เอา

มือปิดจมูกทันที

 

 

 

“อุ แหวะ”ฟางวิ่งไปอ้วก ป้านิ่มตกใจรีบไปหาฟาง

 

 

“ฟาง ป้าว่าไม่ใช่เราเดินทางบ่อยแล้วล่ะ ไปหาหมอดีกว่ามั้ย อ้วกเอาๆแบบนี้น่ะมันไม่ดีเลย”ป้านิ่ม

พูดแล้วมองหน้าฟาง ฟางจึงยอมไปหาหมอที่คลีนิกใกล้ๆกับป้านิ่มและแม๊ค

 

 

 

 

 

“ขอเชิญคุณธนันต์ธรญ์ค่ะ”เสียงของนางพยาบาลเรียกฟาง ฟางเดินเข้าไปที่ห้องตวรจของหมอ

 

 

“ชั้นเป็นอะไรคะหมอ ทำไมถึงอ้วกบ่อยแบบนี้”ฟางถามหมอ

 

 

“ก็เป็นธรรมดาของคุณแม่ท้องอ่อนๆล่ะค่ะ ได้กลิ่นคาวอะไรก็อ้วกเป็นธรรมดา”หมอพูดทำให้ฟางอึ้ง

 

 

“ชะ ชั้นท้องหรอคะหมอ”ฟางถามอีกครั้ง

 

 

 

“ค่ะ ยินดีด้วยนะคะ คุณท้องได้2เดือนแล้ว”หมอพูดก่อนจะให้ฟางออกมารับยาบำรุงครรภ์ ภาพคืน

ที่ฟางและป๊อปปี้มีอะไรกันที่บริษัทคืนนั้นผุดเข้ามาในหัว จริงสิ ตั้งแต่นั้นมาประจำเดือนเธอก็ไม่มา

อีกเลย แต่เธอกลับเข้าใจว่าเธอแค่เครียด ภาพที่ป๊อปปี้ หวายและยอร์ชเป็นครอบครัวกันผุดเข้ามา

ในหัวทำให้ฟางน้ำตาไหล

 

 

 

 

“ลูกจ๋า หนูไม่ต้องห่วงนะ แม่จะเลี้ยงหนูเองด้วยมือของแม่เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น”ฟางพูดแล้วเอา

มือลูบท้องตัวเองเบาๆก่อนจะปาดน้ำตาทิ้ง

 

 

 

 

ฟางท้อง แล้วเอาไงล่ะทีนี้

 

 

เดี๋ยววันนี้อาจจะกลับมาอัพค่ำ เลยรีบอัพให้ก่อนนะคะ อย่าลืมเม้นกับโหวตด้วยน้า