รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 “ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกกันล่ะฟาง ตามหาซะทั่วห้องเลย”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องของแม๊คกับยอร์ช

หลังจากจัดการตัวเองแล้วก็หาฟางไม่เจอ

 

“เอ้า ก็ถ้าไม่เจอห้องนี้ก็อบู่ห้องลูกนี่คะ ง่ายจะตายจะตามหาทำไม”ฟางพูดก่อนจะสวมหมวกไหม

พรมให้แม๊ ที่นั่งเล่นกับยอร์ช

 

 

“แม๊ค ดูแม่เราสิไม่สนใจพ่อเลย”ป๊อปปี้งอนฟางแล้วไปอ้อนลูก

 

“ไม่สน สนลูกๆดีกว่าเนอะ”ฟางพูดแล้วหอมแก้มแม๊คกับยอร์ชทันที

 

 

“ไม่เอาสิพ่อป๊อป ไม่ทำหน้าบูดแบบนั้น ฮิฮิ”ยอร์ชพูดแซวป๊อปปี้ที่ทำหน้ามุ่ยทันที

 

 

 

“ไปเถอะค่ะ มัวทำหน้ามุ่ยอยู่ได้ เราไปทานข้าวเช้าดีกว่านะ”ฟางพูดแล้วเดินนำป๊อปปี้ทันทีจนมาถึง

ห้องอาหารของโรงแรม

 

 

 

“แม่ฟางป้อนขนมปังแม๊คหน่อย”แม๊คอ้อนฟาง ฟางจึงทาแยมแล้วป้อนแม๊ค

 

 

“ป้อนแม๊คแล้วป้อนพ่อป๊อปด้วยสิฮะ”ยอร์ชพูดขึ้นฟางหันขวับไปมองป๊อปปี้ที่ลอยหน้าลอยตา หนอ

ย ต้องเป็นเมื่อกี้แน่ๆที่ยอร์ชไปเอาขนมปังแล้วป๊อปปี้กระซิบอะไรเมื่อกี้แน่ๆ

 

 

 

“ฟาง ลูกขอแล้วนะ ป้อนหน่อยๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มฟางจึงยิ้มกลับ

 

 

 

“ได้ค่ะป้อนก็ป้อน”ฟางยิ้มก่อนจะเอาขนมปังทาแยมแล้วก็เนยถั่ว ก่อนจะโรยพริกไทย

 

 

 

“ทานสิคะ ลูกขอแล้ว”ฟางยิ้มหวานป๊อปปี้มองขนมปังในมือฟางก่อนจะกลั้นใจกัดมันไป

 

 

 

“แหวะ”ป๊อปปี้วิ่งไปอ้วกแทบไม่ทัน

 

 

 

“55555ยังไม่หมดเลย พอแล้วหรอคะ”ฟางถามป๊อปปี้ทันที

 

“คืนนี้นะเจอเอาคืนแน่”ป๊อปปี้กระซิบบอกฟาง เพราะเมื่อคืนฟางทั้งถีบทั้งเตะเมื่อเขาจะทำอะไร

 

 

“ลองดูสิคะ ถ้าทำอะไรฟาง ฟางหนีไปนอนห้องลูกแน่”ฟางพูดขู่ก่อนจะเดินเชิดไปหาลูกเพื่อรอรถตู้

มารับไปเที่ยวด้านนอก

 

 

“ฮัลโหลแก้ว ช่วยพี่หน่อยสิ”ป๊อปปี้โทรหาแก้วที่กรุงเทพทันที

 

 

 

 

 

“555555555555”โทโมะนั่งหัวเราะท้องแข็งเมื่อฟังเรื่องราวจากแก้ว

 

“นี่แน่ะพี่โทโมะ ให้มาช่วยกันคิดว่าจะเอายังไงต่อไปดี ไม่ใช่ให้มานั่งหัวเราะแบบนี้”แก้วดุ

 

 

“จะว่าไป คุณฟางเค้าก็ใจแข็งนะแก้ว แต่งงานกันไปแล้ว มีลูกแล้ว ยังไม่ยอมใจอ่อนเปิดใจรักคุณ

ป๊อปซักที”เฟย์พูดพลางดูดโกโก้ในแก้ว เนื่องจากวันนี้ย่าใหญ่ชวยเฟย์และโทโมะมาทานข้าวที่บ้าน

เพราะถือว่าให้เขื่อนและแก้วเปิดตัวคนที่กำลังคบหาดูใจให้ผู้ใหญ่รับรู้

 

 

“รึว่าเฮียน้ำยาหมด”เขื่อนรีบพูด

 

 

“บ้าหรอพี่เขื่อน ลูก2น้ำยาจะหมดได้ไง”แก้วรีบพูด

 

 

“นั่นน่ะสิ พี่เองทั้งขำทั้งไม่เข้าใจฟาง จะใจแข็งไปถึงไหนเนี่ย คิดไปก็สงสารไอ้เพื่อนป๊อปเหมือน

กันนะ แต่งไปแล้วยังไม่ได้จิ้มเลย ไม่เหมือนเรา”โทโมะพูดแล้วโอบไหล่แก้ว แก้วกระทุ้งศอกใส่โท

โมะทันที

 

 

“มันมีวันนั้นของเราด้วยหรอพี่โทโมะพูดดีๆ”แก้วรีบพูด

 

 

“แหม ก็ซ้อมไว้ก่อนไงๆ”โทโมะพูดยิ้มๆ

 

 

“เอาล่ะค่ะๆอย่าพึ่งมาคิดถึงเรื่องคู่ตัวเองเลย เราน่ะมาช่วยกันคิดถึงเรื่องคุณป๊อปกันดีกว่าว่าจะเอายัง

ไงต่อดี”เฟย์รีบพูด

 

 

“เดี๋ยวนะๆ เชียงใหม่ใช่มั้ยๆ อ้า เจอแล้ว”โทโมะพูดพลางกดเบอร์โทรศัพท์แล้วยิ้มก่อนจะกดโทร

ออก

 

 

“ฮัลโหล ฟ้านี่พี่โทโมะเองนะจ้ะ ฟ้าจ๋า พี่อยากให้ฟ้าช่วยอะไรพี่นิดนึงสิ คือว่าเพื่อนพี่กำลังเดือด

ร้อน”โทโมะพูดก่อนจะเดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอกต่อ

 

 

“ใครอ่ะแก้ว เพื่อนพี่โทโมะหรอ”เฟย์ถาม

 

 

“ไม่รู้เหมือนกันแฮะ อ๊ะ นั่นไงพี่เค้ากลับมาแล้ว”แก้วพูดแล้วชี้ที่โทโมะเดินกลับมา

 

 

 

“บิงโก ฟ้าบอกว่าฟ้าจะช่วยเรื่องของป๊อปปี้กับฟาง คราวนี้ล่ะ ยัยฟางจะได้รู้ใจตัวเองชัดๆซักที”โท

โมะยิ้มอย่างมีแผนการ

 

“แล้วฟ้านี่ใครหรอคะพี่โทโมะ”แก้วรีบถามทันที

 

 

“เคยคุยกันเมื่อปีก่อนนะ แต่ก็สุดท้ายก็พี่น้องน่ะแก้ว”โทโมะพูด

 

“พี่น้องแบบแก้วน่ะหรอ”เขื่อนรีบถามเล่นเอาแก้วหน้าตึง

 

 

“ไม่นะๆ พี่น้องจริงๆ แก้วอย่าลืมสิ อัพเวลเป็นแฟนแล้วนะๆ”โทโมะรีบอ้อนแก้ว

 

 

“ค่ะ ระดับแก้วน่ะ อัพแล้วไม่มีลดเวลนะ”แก้วหันขวับไปขู่

 

 

 

“คร้าบ อัพขึ้นๆ ไม่มีลดแน่นอน”โทโมะพูดแล้วหอมแก้มแก้วไปทีนึง แก้วอมยิ้มก่อนจะทำหน้าดุใส่

โทโมะแก้เขินทันที

 

 

 

 

 

“เห้อ แล้วจะได้เรื่องมั้ยเนี่ย”ป๊อปปี้วางสายจากโทโมะที่แก้วแนะนำมาเมื่อกี้พลางมองฟางกำลังไหว้

พระธาตุดอยสุเทพอยู่กับลูกๆ

 

 

“พ่อป๊อปเอาแต่คุยโทรศัพท์อีกแล้วมานี่เร็วฮะ”ยอร์ชเดินจูงมือป๊อปปี้มาหาฟางที่ไหว้พระเสร็จพอดี

 

“เอาแต่คุยโทรศัพท์เนี่ยแอบคุยกับใครรึเปล่าคะคุณป๊อป”ฟางรีบถาม

 

 

“คุยกับแก้วน่ะ ไม่มีอะไรหรอก”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

“งั้นพรุ่งนี้เราไปเที่ยวดอยนะคะ แม๊คกับยอร์ชอยากจะไปเที่ยวดอย”ฟางรีบพูด

 

“จ้า ตามใจฟางเลย ว่าแต่ เราน่ะพึ่งแค่หนังสือท่องเที่ยวกับคนขับรถจะเวิร์คหรอฟาง ทำไมเราไม่

หาไกด์ซักคนล่ะ”ป๊อปปี้ถามเพราะวันนี้กว่าจะออกโรงแรมมาได้ ก็ช้ามาก

 

 

“นั่นน่ะสิ แล้วเราจะไปหาได้ที่ไหนละคะ มาถึงเชียงใหม่แล้ว”ฟางพูด

 

“แม่ฟาง แม๊คลงไปดูกำไลชาวเขากับพี่ยอร์ชน้า”แม๊ครีบพูดก่อนจะวิ่งลงบันไดไปตามยอร์ช

 

“อ๊ากก”แม๊ควิ่งลงมาถึงชั้นล่างโดยที่ฟางและป๊อปปี้ตามลงมาติดๆแต่เสียหลักจะล้ม

 

 

 

“ว้าย แม๊คลูก”ฟางตกใจรีบวิ่งไป แต่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาช่วยได้ทัน

 

 

“ตัวเล็ก ค่อยๆวิ่งสิ บันไดมันชันนะ ระวังหน่อย”สาวสวยคนหนึ่งพูดแล้วอุ้มแม๊คมา

 

 

“ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยลูกชั้นไว้”ฟางรีบพูด

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกคะ เอ่อ มาเที่ยวกันหรอคะ”สาวสวยคนนั้นถาม

 

“ใช่ครับ ไปกันแบบกางในที่เอาน่ะครับ ผิดๆถูกๆ ก็สนุกดี”ป๊อปปี้ตอบแทนฟาง

 

 

 

“เอ่อ ชั้นเพิ่งส่งลูกทัวร์ขึ้นรถไปพอดี พวกคุณสนใจจะจ้างชั้นนำทางมั้ยคะ”สาวสวยคนนั้นพูดขึ้น

 

 

“คุณเป็นไกด์หรอคะ ดีจัง กำลังหาอยู่พอดีเลยชั้นชื่อฟางนะคะ นี่แม๊ค กับยอร์ชลูกชายชั้น”ฟางรีบ

แนะนำตัวเองและลูกๆให้รู้จัก

 

 

 

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชื่อป๊อปปี้ครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นมือเช็คแฮนด์

 

 

 

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ชื่อฟ้านะคะ”ฟ้าแนะนำก่อนจะเอามือจับมือกับป๊อปปี้ แล้วทั้งคู่ก็ยิ้มหวานให้กัน

ฟางมองสายตาของฟ้าที่มองป๊อปปี้ก็รู้สึกกังวลๆพิกล

 

 

 

 

อัพช้าเพราะไรเตอร์นั่งรถกลับบ้านมาน่ะ 

 

จะให้หวานๆต้องให้ฟางรู้ใจตัวเองสินะ หึๆ

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตน้าาาา