รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

เช้าวันต่อมาป๊อปปี้มาพบว่าตัวเองนอนกอดกับฟางอยู่ป๊อปปี้มองฟางแล้วนิ่งอยากรู้ว่าฟางจะทำยังไง

จึงแกล้งหลับต่อ แล้วซักพักฟางก็ตื่นขึ้นเงยหน้ามองป๊อปปี้อย่างตกใจก่อนจะค่อยๆขยับตัวออกห่าง

จากป๊อปปี้ทันที

 

 

“ทำบ้าอะไรเนี่ย”ฟางบ่นกับตัวเองก่อนจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำทันที ป๊อปปี้ลืมตามองฟาง

 

 

 

“นั่นน่ะสิ ทำบ้าอะไรเนี่ย”ป๊อปปี้ส่ายหน้ากับความคิดตัวเองเมื่อกี้ จะรอดูทำไม รู้ทั้งรู้ว่ายัยนี่ไม่ได้

ต้องการเขาเหมือนกับพวกผู้ชายในสต๊อกของยัยนั่นซักหน่อย

 

 

 

 

 

“อ้าว คุณป๊อปตื่นนานแล้วหรอคะ”ฟางเปลี่ยนเสื้อผ้ามาก็เห็นป๊อปปี้ดื่มกาแฟแล้วมองวิวที่ริมระเบียง

อยู่

 

 

“อือ งั้นเดี๋ยวเธอช่วยจัดเอกสารด้วยนะ เดี๋ยวเราจะได้ไปคุยกับลูกค้ากัน”ป๊อปปี้พูดจบก็วางถ้วย

กาแฟแล้วเข้าไปอาบน้ำบ้าง ฟางมองอย่างแปลกใจที่ป๊อปปี้ไม่แขวะอะไรเธอตอนเช้านี้

 

 

 

“แล้วเจ้าของที่นี่เค้าต้องการให้เราต่อเติมตรงไหนอ่าคะคุณป๊อป ในเมื่อที่นี่ก็โอเคแล้ว”ฟางมองไป

รอบๆรีสอร์ตที่สวยงามอยู่แล้วถามป๊อปปี้

 

 

“นั่นน่ะสิ แต่ช่างเถอะ เอาตามลูกค้าว่า”ป๊อปปี้พูด

 

 

“สวัสดีครับคุณป๊อปโทษทีที่ปล่อยให้รอนาน เป็นไงครับเมื่อคืนหลับสบายมั้ยฮะ”ชายคนหนึ่งเดิน

เข้ามาทักป๊อปปี้

 

 

“ไม่เป็นไรครับ แล้วนี่คุณฟิล์มต้องการให้ผมต่อเติม หรือว่าสร้างอะไรเพิ่มหรอครับถึงเรียกตัวผมด่วน

มาจากกรุงเทพได้”ป๊อปปี้ถามฟิล์ม เจ้าของรีสอร์ตที่จ้างเขาด่วนมาจากกรุงเทพ ซึ่งฟิล์มเป็นลูกค้า

เบอร์หนึ่งของบริษัทป๊อปปี้เพราะฝีมือการตกแต่งและการออกแบบรีสอร์ตนี้ทั้งหมดก็เป็นของป๊อปปี้

นั่นเอง

 

 

“พอดีว่าน้องชายกลับมาจากนิวซีแลนด์แล้วเค้าอยากได้บ้านพักส่วนตัวน่ะเลยว่าจะให้คุณป๊อปดูๆให้

หน่อย เดี๋ยวเราต้องเดินเข้าไปในสถานที่ท้ายรีสอร์ตนะครับ เดี๋ยวทานอาหารเช้าแล้วเปลี่ยนเป็นชุด

ที่ถนัดๆดีกว่า”ฟิล์มพูดแล้วมองที่ฟางที่ใส่กระโปรงสั้นกับรองเท้าส้นสูง ทั้ง3คนไปทานอาหารด้วย

กันที่ระบียง

 

 

“พี่ฟิล์ม แบงค์ว่าท้ายรีสอร์ตเราน่ะติดน้ำตกกำลังดีเลยใกล้ภูเขาด้วยแบงค์ชอบนะ”แบงค์น้องชาย

ของฟิล์มเดินเข้ามาหาฟิล์ม

 

 

“อือ เนี่ยพี่ก็จะให้เค้าไปดูที่พอดี นี่คุณป๊อปปี้กับคุณฟางจะมาออกแบบบ้านพักให้แกนะแบงค์”ฟิล์ม

แนะนำป๊อปปี้และฟางให้แบงค์รู้จัก แบงค์มองฟางแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

 

 

“เดี๋ยวเรามาคุยงานกันต่อนะ”ฟิล์มพูด ฟางจึงเดินไปชงกาแฟให้ป๊อปปี้และฟิล์ม

 

 

“เดี๋ยวผมช่วยนะฟาง”แบงค์เดินเข้ามาช่วยฟางถือกาแฟไปให้พี่ชาย

 

 

“ขอบคุณมากนะคะ”ฟางยิ้มหวานให้แบงค์เล่นเอาป๊อปปี้แอบมองด้วยสายตาไม่ค่อยพอใจ

 

 

“เดี๋ยวเสร็แล้วผมพาเดินดูตรงสวนดอกไม้ของรีสอร์ตนะครับผมว่าผู้หญิงสวยๆอย่างฟางต้องชอบ

แน่ๆ”แบงค์พูดกับฟางที่ยิ้มตแบรับกับแบงค์อย่างดี

 

“ถ้าชอบก็ออกไปข้างนอกเลยสิที่นี่คนเค้าจะทำงานกัน”ป๊อปปี้ว่าฟางทันที

 

 

“งั้นขอบคุณนะคะเจ้านาย ไปค่ะคุณแบงค์เจ้านายฟางอนุญาตแล้ว”ฟางพูดก่อนจะออกไปกับแบงค์

ป๊อปปี้มองตามแทบหงุดหงิด

 

 

 

“ชอบเลขาตัวเองหรอคุณป๊อป”ฟิล์มแซวป๊อปปี้

 

“ก็แค่ห่วงเฉยๆยัยนี่เป็นเด็กที่บ้านผมด้วยสิ”ป๊อปปี้พูด

 

“หึงล่ะสิ”ฟิล์มยังแซวไม่เลิกเพราะป๊อปปี้กับฟิล์มร่วมงานกันจนกลายเป็นเพื่อนกันก็ว่าได้

 

 

“ทำงานเถอะครับๆ จะได้ไปดูสถานที่”ป๊อปปี้รีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะนั่งคุยงานกับฟิล์มต่อจนเสร็จ

แล้วป๊อปปี้ก็เดินออกมาตามฟางเพื่อให้ไปเปลี่ยนชุดแล้วต้องเห็นฟางและแบงค์ถ่ายรูปคู่กันหน้ารูป

ปั้นกามเทพที่อยู่ในสวน

 

 

“พอดีว่ามาทำงานน่ะไม่ใช่มาพลอดรักกัน นี่เธออยู่ที่ไหนต้องได้หนุ่มติดมาตลอดเลยรึไง”ป๊อปปี้

เปิดฉากว่าฟางทันที

 

 

“มีคนรักก็ดีกว่ามีคนเกลียดไม่ใช่หรอคะ นี่ไงคะคุณแบงค์บอกฟางเรื่องรายละเอียดแบบบ้านที่เค้า

ชอบตั้งหลายเยอะ”ฟางรีบพูดแล้วหันไปพยักหน้ากับแบงค์ เล่นเอาป๊อปปี้มองด้วยสายตาหงุดหงิด

รู้จักไม่ถึงชั่วโมงยัยนี่ก็สนิทกันกับผู้ชายอื่นแล้ว

 

 

“ใช่ เนี่ยถ้าเสร็จแล้วฟางอย่าลืมมาเที่ยวนะ”แบงค์ชวนฟาง

 

“ได้เลยค่า แต่คุณแบงค์ต้องให้ฟางพักฟรีนะคะ”ฟางยิ้มกับแบงค์

 

“ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว เราต้องเดินไปดูพื้นที่”ป๊อปปี้สั่งฟาง

 

“แล้วเจอกันตอนบ่ายนะฟาง”แบงค์โบกมือให้ฟางยิ่งทำให้ป๊อปปี้หงุดหงิดจูงมือฟางไปทันที

 

 

 

 

“โอ๊ย ฟางเจ็บนะคะ”ฟางร้องและสะบัดมือออกจากป๊อปปี้เมื่อถึงห้อง

 

“เจ็บน่ะสิดี ปล่อยไว้ไม่ได้เลยนะ วิ่งหาผู้ชายตลอด”ป๊อปปี้ว่า

 

“อบ่างน้อยฟางก็ไม่วิ่งหาคุณละกันคนนึง”ฟางว่าป๊อปปี้จึงรวบตัวฟางมาแนบลำตัวแล้วบีบแขนฟาง

แน่น

 

 

“ทำอะไรน่ะดูตัวเองซะบ้าง คนอื่นเค้ามองเธอว่าเป็นพวกยั่วผู้ชายชอบหว่านเสน่ห์ไปถึงไหน

แล้ว”ป๊อปปี้ว่าตามจริง

 

 

“นี่มันตัวฟางแล้วคุณมายุ่งทำไมคะ”ฟางดิ้นไม่ยอมป๊อปปี้

 

 

“ถ้าไม่เห็นแก่ตัวเองช่วยคิดถึงหน้าแม๊คด้วยละกัน ว่าถ้าเค้ารู้ว่ามีแม่ชอบให้ท่าผู้ชายเค้าะรู้สึกยัง

ไง”ป๊อปปี้จี้ประเด็นถึงเรื่องแม๊คทำให้ฟางนิ่งหยุดดิ้น คิดถึงลูกทันที

 

 

“ฟางจะเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วค่ะคุณป๊อปปล่อยฟางเถอะ”ฟางบอกป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่เห็นฟางนิ่งก็ปล่อย

ฟางฟางรีบวิ่งคว้าเสื้อผ้าแล้วเข้าห้องน้ำไปทันที

 

 

“โถ่ โว้ย ทำอะไรคิดถึงหน้าลูกบ้างสิ”ป๊อปปี้เตะใส่ถังขยะอย่างอารมณ์เสีย ยัยนี่จะอัธยาศัยดีเกิน

ไปแล้วนะ

 

 

 

 

 

 

“ตรงนี้มันชันหน่อยนะครับเพราะตรงนี้จะเป็นหิน”ฟิล์มบอกเมื่อเดินนำป๊อปปี้ ฟางและแบงค์

 

 

 

“ว้าย”ฟางจะลื่นล้มป๊อปปี้หันไปดูด้วยความตกใจแต่ต้องชะงักเมื่อแบงค์ประคองฟางไว้ได้

 

 

 

“ระวังหน่อยสิครับ”แบงค์บอกฟางอย่างสุภาพอ่อนโยน

 

 

“ขอบคุณมากนะคะ”ฟางยิ้มรับก่อนจะเดินต่อ

 

 

“เธอนี่มัน ในป่ายังไม่เว้นนะ”ป๊อปปี้กระซิบว่าฟาง

 

 

“เออ แบงค์เดี๋ยวนายไปดูที่ออฟฟิศหน่อยสิว่ามีแปลนบ้านรึเปล่า เอ เหมือนพี่จะลืมเอามาน่ะ”ฟิล์ม

สั่งน้องชายให้ไปเอาของที่รีสอร์ตก่อนจะพาป๊อปปี้กับฟางมานั่งริมน้ำตกเพื่อรอและพาป๊อปปี้ดูรอบๆ

บริเวณน้ำตก

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางเดินจะไปหาป๊อปปี้แต่แล้วก็สะดุดหินตกน้ำไป

 

 

ตู้ม

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจเพราะน้ำในน้ำตกเชี่ยวมาจึงยึดตัวเองกับเถาวัลย์มาแล้วเอื้อมมือจับฟาง

 

“จับมือชั้นไว้”ป๊อปปี้บอกฟางที่พยายามเกาะหินไว้แล้วจับมือป๊อปปี้แต่น้ำเชี่ยวมาก

 

 

 

“กรี๊ดด”ฟางร้องกรี๊ดเมื่อเอื้อมมือจับป๊อปปี้แล้วแต่เถาวัลย์ดันรับน้ำหนัก2คนไว้ไม่ได้ทำให้ป๊อปปี้

และฟางตกน้ำลงไปด้วยกันทั้งคู่

 

 

 

“คุณป๊อปปี้ คุณฟาง”ฟิล์มตกใจเอื้อมมือช่วยจะจับป๊อปปี้และฟางไว้

 

 

 

“คุณป๊อประวังหิน”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้โอบเอวฟางรั้งไว้แล้วส่งตัวฟางให้ฟิล์มแต่ตัวเองโดนหิน

กระแทกใส่จนไม่มีแรงและจะไหลตามน้ำไป

 

 

 

ตู้ม

 

 

“คุณฟางจะไปไหนน่ะ”ฟิล์มร้องเรียกอย่างตกใจเมื่อฟางโดดน้ำตกไปอีกครั้ง

 

 

“คุณฟิล์มตามคนมาช่วยฟางกับคุณป๊อปปี้ด้วยนะคะ”ฟางบอกก่อนจะพยุงป๊อปปี้ที่ตอนนี้เลือดออกที่

หัวไหลตามน้ำไปติดอีกฝั่งขอองน้ำตก

 

 

“งั้นอยู่ตรงนั้นนะครับห้ามไปไหน ผมจะตามคนมาช่วยพวกคุณ”ฟิล์มเมื่อเห็นฟางและป๊อปปี้อยู่อีก

ฝั่งน้ำตกก็บอกก่อนจะวิ่งไปตามคนมาช่วย ฟางเมื่อเห็นป๊อปปี้กลืนน้ำไปหลายอึกและสลบก็

ผายปอดป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

“แค่กๆ”ป๊อปปี้สำลักน้ำออกมา

 

 

“อย่าเป็นอะไรนะคะคุณป๊อป”ฟางเห็นป๊อปปี้พื้นแล้วก็พยุงป๊อปปี้มานอนที่ตักตัวเอง

 

 

“เกลียดชั้นแล้วจะช่วยชั้นทำไม”ป๊อปปี้มองฟางเอาผ้าเช็ดหน้าสีชมพูมากดแผลป๊อปปี้ไว้

 

 

 

“คุณอย่าเป็นอะไรนะคะ ฮือๆ”จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาจากตากลมโตของฟางทั้ง2ข้างไม่หยุด นั่นน่ะสิ

ทำไม ผู้ชายคนนี้ใจร้ายกับเธอในอดีต เป็นคนทำลายเธอ แต่ทำไมเธอถึงต้องร้องไห้ไม่หยุดแบบนี้

 

 

“อย่าร้องสิคนดี อย่าร้อง”ป๊อปปี้เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้ฟางแล้วพูดฟางยิ่งร้องไห้หนักแล้วโผกอด

ป๊อปปี้ไว้กลัวชายหนุ่มจะเป็นอะไรไป

 

 

 

“คุณป๊อป คุณฟางผมตามคนมาช่วยแล้ว”ฟิล์มวิ่งมาพร้อมแบงค์และคนงานจำนวนหนึ่งที่พาฟางและ

ป๊อปปี้ข้ามฝั่งมาได้สำเร็จก่อนจะหิ้วปีกป๊อปปี้ไปที่ห้องพยาบาลของรีสอร์ตทันที

 

 

 

“ดีนะที่หัวแค่แตกไม่เป็นอะไรมาก”ฟิล์มพูดแล้วเห็นฟางวิ่งตามคนงานที่หามป๊อปปี้ไปด้วยความเป็น

ห่วง

 

 

“อย่าเป็นอะไรนะคะคุณป๊อป”ฟางพูดแล้วเดินตามป๊อปปี้ไป

 

 

 

“เลขาคุณป๊อปนี่ดีเนาะพี่ฟิล์มห่วงเจ้านายดีมากเลย”แบงค์พูด

 

 

“สงสัยจะไม่ได้แค่เลขากับลูกน้องแล้วน่ะสิ”ฟิล์มพูดแล้วมองสายตาของป๊อปปี้และฟางก็ยิ้ม

 

 

“ถ้าอย่างงั้นผมก็แห้วอ่ะดิถ้า2คนนี้รักกัน”แบงค์พูด

 

 

“เอาน่าเดี๋ยวแนะนำสาวๆให้รู้จักน่า น้องสาวแฟนพี่เอง”ฟิล์มพูดแล้วกอดคอน้องชายไว้

 

 

ปากบอกว่าไม่รักไม่ชอบกันแต่พอถึงเวลาแบบนี้ทั้งคู่ก็อดเป็นห่วงกันไม่ได้เนาะ

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆน้า