Pain...ความรักที่ผิดบาป...

 

                ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
“โอ๊ย! คนกำลังจะหลับจะนอนเลย  ใครมันมากดออดตอนนี้เนี่ย -0- ”  หญิงสาวที่อยู่ในบ้านกำลังบ่น  เพราะเธอง่วงมากเหลือเกิน
            ออดๆๆๆ!
“ค่ะๆ  มาแล้วค่าาาาา ”  แก้วที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มๆก็กระโดดลุกขึ้นมา เพื่อไปเปิดประตูให้ใครบ้างคน
            แอ๊ดดดด!
“มาละ...พี่โทโมะ!! 0_0 ”  แน่นอน ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอชื่อ ‘โทโมะ’ เป็นพี่ชายแท้ๆของเธอเอง
“แก้ววววว  เอิ้กกก! ”
“หืมมมม...พี่ไปทำไรมาเนี่ย?  เหม็นเหล้ามากอ่ะ!  ยี๋ยยยย!! >/\< ”  ไปกินเหล้าที่ไหนมาอีกเนี่ยยย  โอ้ยยย! พี่ชายฉัน! - -
“พาพี่ไปข้างในบ้านหน่อยสิ  เอิ้กๆ *0* ”
“มาๆ  เดี๋ยวแก้วช่วยพยุงไปข้างในล่ะกัน  โห้! หนักเหมือนกันนะเนี่ย -.,- ”  แล้วแก้วก็เอาแขนของโทโมะมาพาดบนคอตัวเอง  แล้วพาเข้าไปในห้องของโทโมะ
 
            ณ  ห้องโทโมะ
 
“เห้ออออ...กว่าจะถึง  เล่นซะเหงื่อตกเลย -0- ”  แก้วค่อยๆวางโทโมะลงบนเตียง
 
            ตึก!!
 
“พะ...พี่โทโมะ”  แก้วถึงกับร้องเสียงหลง เมื่อเธอวางพี่ชายตัวดีของเธอลงบนเตียงของเขา  แต่เมื่อเธอกำลังจะลุกจากตัวของเขา  โทโมะกับดึงตัวแก้วให้ทับเขาไว้อีกครั้ง แล้วก็เอามือของตัวเองรัดเอวแก้วไว้  แล้วทั้งคู่ก็สบตากัน  แววตาของทั้งคู่ที่มองกัน มันไม่เหมือนแววตาที่พี่น้องมองกันเลย  แต่มันกลับเปล่งประกายเต็มเปี่ยมไปด้วยความสงสัย และแฝงความลับบางอย่างเอาไว้
“แก้ว...เอ่อ...พี่มีอะไรจะบอก”  โทโมะบองกับน้องสาวของตน
“อะ...อะไรหรอ? ”  แล้วแก้วก็หลบสายตา
“แก้วรู้ไหม?   เอ่อ...พี่ชอบแก้วมานานแล้วนะ  พี่รู้ว่ามันผิด เพราะเราสองคนเป็นพี่น้องกัน  แต่พี่รักแก้วมากนะ  แก้วคงเข้าใจใช่ไหม?  ว่าความรู้สึกของคนเรามันห้ามกันไม่ได้  แต่...แก้วช่วยให้โอกาสพี่สักครั้งได้ไหม?”
“แก้ว...แก้วไม่รู้... (. .) ” แก้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
“นะแก้ว  ให้โอกาสพี่สักครั้งนะ  นะค่ะ  คนดีของพี่ ”   โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ปนเศร้าส้อย  เขาจับปลายคางของเธอให้หันกับมาสบตาเค้าอีกครั้ง
“เอ่อ...กะ...ก็ได้ค่ะ (. .)” แก้วพูดอย่างอ่อนใจ  จะทำอย่างไรได้ล่ะ?  ในเมื่อเธอก็รู้สึกกับเค้ามากกว่าพี่ชายเหมือนกัน...
“พี่รักแก้วที่สุดเลยยยยย   เป็นแฟนกับพี่นะครับ?^^ ”
“อืม... >///< ”
 
            3 วันผ่านไป
 
“พี่โมะๆ >0< ” หญิงสาววิ่งเข้าไปหาชายหนุ่มที่กำลังนั่งดีดกีตาร์ตัวโปรดอย่างสบายอารมณ์
“ว่าไงครับคนสวย?”  โทโมะหันไปมองคนตัวเล็กที่กำลังยืนมองเค้าตาแป๋ว
“เล่นกีตาร์ให้แก้วหน่อยสิ  น้าาาาา  (>.<) ” หญิงสาวกล่าวขอร้องชายหนุ่ม พร้อมกับทำหน้าตาน่ารักๆใส่
“เล่นทำไมหว่า? ”  ก็ปกติคนสวยของเค้าไม่ค่อยชอบร้องเพลงนี่นา  มันไม่น่าสงสัยรึไงกัน? -0-
“ก็แก้วต้องสอบร้องเพลงที่ม.ไง  แต่ว่า แก้วร้อง ยังไงๆ มันก็ไม่อินไปกับเพลงอยู่ดีอ่ะ!   พี่โมะช่วยดีดกีตาร์บิวด์อารมณ์ให้แก้วหน่อยสิ  นะๆๆๆ ^0^”
“ก็ได้ๆ  200 จ่ายมา - -”
“โห้! พี่โมะอ่ะ!  งอนเล่าาา  >/\< ”  หญิงสาวทำแก้มป่องแล้วกอดอกหันหน้าหนีชายหนุ่ม
“โอ้ๆ  อย่างอนนะๆ พี่แค่ล้อเล่นนิดเดียวเอง  อะๆเดี๋ยวพี่ดีดกีตาร์ให้แก้วก็ได้ๆ”
“จริงๆนะ! เย้! รักพี่โมะที่สุดอะ! >< ”  หญิงสาวยิ้มร่า พร้อมกับกระโดดกอดชายหนุ่ม  จนแทบจะล้มลงไปนอนด้วยกันทั้งคู่
“ฮ่ะๆ  แล้วแก้วจะร้องเพลงอะไรเนี่ย?”
“เพลง มากกว่ารัก ค้าบบบบ!  พี่โมะต้องร้องกับแก้วด้วยนะ! >0< ”  หญิงสาวทำหน้าจริงจัง แล้วยกนิ้วขึ้นมาจิ้มๆที่อกของชายหนุ่ม
“ได้เลยครับ^^  ว่าแต่?...ต้องเอาพี่ไปสอบที่ ม. ด้วยป่ะเนี่ย? 5555 ”
“เว่อร์ไปเล่า! ไม่ต้องเอาไปหรอกน่าาาาา แค่คอยเป็นกำลังใจให้เค้าก็พอล่ะ > <”  
“ฮ่ะๆ  งั้นร้องเลยดีกว่า  เดี๋ยวพี่ดูคอร์ดเพลงแป๊บนะ...อะๆ ร้องเลยๆ ”
……….
เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต ฉันใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนาน และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่างที่เติมเต็มหัวใจ จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ
………..
“เย้ๆๆ  จบแล้วววว!!  คราวหน้ามาร้องกับแก้วอีกนะ! > < ”
“ยังมีสอบร้องเพลงอีกหรอเรา? ”
“ปล่าวววว! แต่แก้วอยากร้องกับพี่โมะอีก^^ ”
“โอเคครับผม!^0^”  แล้วหญิงสาวก็นั่งฟังชายหนุ่มดีดกีตาร์ไปเรื่อยๆ.....
 
 
 
--------------------------------------------------------------------------------------------------
 
สวัสดีค้าบบบบ!!^0^  ความจริงตอนนี้แต่งไว้เป็นเดือนล่ะนะ  แต่ไรเตอร์ขี้เกียจอัพอ่า  แห่ๆ^^'    ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยล่ะกันเนอะ!  คืนนี้ฝันดีนะค้าบบบบ  นักอ่านทุกคนนนนน^+++^
 
ปล.ครบ 15 เม้นเมื่อไหร่  จะมาอัพตอนต่อไปให้นะก่าาาาา