School of Love รักตัวร้ายกับยัยจอมเฟค

**กลับเข้าสู่ปัจจุบัน**
วันนี้เราจะเริ่มทำตามเเผนที่ยัยแก้ววางไว้นั่นก้อคือ...เเผนยั่ว!!!
เเต่ไม่ใช่ไปยั่วพิศวาสอะไรเเบบงี้หรอกนะ เเค่คิดจะให้ฉันไปยั่วพิศวาสหมอนั่น
ฉันก้ออยากจะอาเจียณเป็นปลวกอ้วกเป็นพยาธิเเล้ว แผนยั่วที่ว่าคือให้ฉันไปยั่ว
อารมณ์โมโหหมอนั่น จนทนไม่ไหวเเล้ววิ่งหนีไปลาออกเอง หึๆๆ
ตอนนี้ฉันต้องเริ่มหาตัวนายป๊อปปี้ก่อน อ๊ะ..นั่นไง
เมื่อฉันมองเหนนายป๊อปปี้ ฉันจึงรีบเดินไปหาเพื่อเริ่มเเผนการ
ฟาง::พี่ป๊อปคะ
กระดากปากจังแหะต้องเรียกอย่างงี้
ป๊อปปี้::ครับ น้องฟาง
หนอยไอบ้า ฉันเรียกพี่เเค่นี้ต้องมาเรียกฉันอย่างงี้เลยหรอ ฮื้ยโมโหๆ 
ฟาง::คือ..ฟางอยากไปช้อปปิ้งนิดหน่อยน่ะค่ะ ช่วยขับรถไปส่งหน่อยได้ไหมคะ
หึหึ รับรองการไปห้างครั้งนี้นายลืมไม่ลงเเน่
ป๊อปปี้::เเล้วนายต้นไปไหนเเล้วล่ะครับ
เวรกรรม ลืมคิดข้ออ้างไปเลย เอาไงดีๆ
ฟาง::เอ่อ..คือ
เอาไงดี คืดสิยัยฟางคืด
ป๊อปปี้::ว่าไงครับตกลงว่านายต้นอยู่ไหน
นายป๊อปปี้ถามฉันเสียงนุ่ม
ฟาง::เอ่อ..อ่อพี่ต้นพานมทิพย์ไปตลาดนะค่ะ
ฟิ้ว รอดตัวไป ทันใดนั้น..
ต้น::ใครพูดถึงผมหรอคร้าบบบ
ไอ...ไอพี่ต้นบ้ามาทำไมเนี่ยยยย TT
 
//Poppy Talk//
 ตอนนี้ผมกำลังกลั้นขำสุดฤทธิ์ 
โถ่ ยัยบ้าเอ้ยถ้าจะเบ๊อะขนาดนี้นะ
ผมรู้นะว่ายัยนี่คิดจะทำอะไร เเต่ใครจะไปยอมลาออกง่ายล่ะ เเบบนี้ก้อไม่สนุกซิ
อยากจะรู้จริงๆว่าจะมาไม้ไหนต่อ หึๆ
ฟาง::เอ่อ..คือ
เหอะๆ ยัยนี่เริ่มเหงื่อตกเเละ เอาล่ะจะทำไงต่อล่ะครับน้องฟาง
ป๊อปปี้:อ้าวไหนบอกว่าต้นพานมทิพย์ไปตลาดไงครับ  น้องฟาง
ฟาง::เอ่อ..คือ
ให้ตายเหอะ ผมอยากจะขำออกไปจิงนะ เเต่ต้องเก๊กหน้าให้นิ่งยุอย่างงี้อ่ะ หล่อเซง
ป๊อปปี้::ว่าไงครับน้องฟาง
ฟาง::เอ่อ..คือ
เอ่อ ผมว่าทุกคนคงอยากรุเเล้วว่ายัยเตี้ยนี่จะทำยังไงต่อไปดูเองดีกว่าครับ
ผมก้ออยากรุเหมือนกัน ส่วนที่ว่าผมเปนใครอะไรยังไง มันเป็นความลับน่ะครับ 0.< 
//And Talk//
จะทำยังไงดีเนี่ย โอ้ยคิดสิยัยฟางคิด  
ฟาง::เอ่อ..คือ
ให้ตายเหอะ ในขณะที่ฉันกำลังอำ้ๆอึ้งยุนั้น ภายใต้หน้านิ่งของนายป๊อป 
กำลังกลั้นขำสุดฤทธิ์ หนอยคิดว่าฉันไม่รุเหรอยะ ว่านายกำลังกลั้นขำยุ
เออดี ฮากลั้นเข้าไป ฉันขอให้นายสำลักน้ำลายตัวเองตายไปเลย
เเล้วจะหาข้ออ้างอะไรดีเนี่ย ไอพี่ต้นบ้าจะมาทำไมเนี่ยเฮ้อ สวยเซง(คำนี้มันคุ้นๆนะ)
ในขณะที่นางกำลังคิดหาวิธียุนั้น เหมือนพระเจ้าจะเห็นใจฟางจึงทำให้...
ติ้ดๆๆ
ฟาง::เอ่อ..ฟางขอตัวก่อนนะคะ
เมื่อเหมือนมีเสียงของสวรรค์ที่ทำให้เธอหลุดพ้นจากเดวิลทั้งสอง
ใครโทรมาเนี่ย ยัยเเก้วนี่เอง ฉันรุสึกรักเธอมากก้อวันนี้แหละ
ฟาง::ฮัลโหล ยัยแก้วมีอะรัยหรอ
แก้ว::ยัยฟาง
เดี๊ยวนะ น้ำเสียงเเบบนี้มัน
แก้ว::แกลืมแล้วใช่มั้ยว่าเรานัดกันวันนี้นะหา!!!
โอ๊ะโอ ว่าเเล้วเชียวว่าต้องโมโห เเต่ว่านัด..นัดอะไรหรอ
แต่ความยุรอดของตัวฉันเอง
ฟาง::ไม่ลืมๆ เเต่ว่านัดอะไรหรอ แหะๆ
แก้ว::ยัยบ้าาา!! วันนี้วันอะไรแกแหกตาดูซิเนี่ย พรุ่งนี้จะเปิดเทอมเเล้วเรานัดออกมาซื้อของ
จำได้หรือยัง!!
อ๋อ จะว่าไปพรุ่งนี้จะเปิดเทอมเเล้ว ทำไมเร็วจัง (ถ้าแกไม่เอาเวลาไปมัวเเต่คิด
แผนขับไล่นายป๊อปเวลามันคงจะนานกว่านี้อ่ะย่ะ)
ฟาง::อ๋อๆ เด๋วไปหาเดี๊ยวนี้เเหละ 3 นาที
ขณะนั้นที่ห้างXXX
แก้ว::ยัยฟางบอก 3นาที ถ้ามาสายเเม้เเต่นาทีเดียวนะ หึ!!ตายเเน่ย่ะ
2นาที 50วิ
แก้ว::เหลือเเค่สิบวินะ สิบ เก้า แปด เจ็ด หก..
ห้า
.
.
.
.
.
สี่
.
.
.
.
.
สาม
.
.
.
.
.
สอง
.
.
หนะ
ฟาง::หยู๊ดดด หยุดนับเลยฉันมา3นาทีเป๊ะไม่ขาคไม่เกิน แฮ่กๆๆ 
แก้ว::ดีมาก งั้นไปซื้อของกันเถอะ
ฟาง::ขอ..เเฮ่กๆ..ขอพักก่อน
แก้ว::เคๆ
เมื่อฟางพักจนหายเหนื่อย สาวๆจึงพากันไปซ้อปปิ้งกัน จนได้ของที่ถูกใจ
จึงเริ่มเเยกย้ายกันกลับบ้าน
**********************************************************
Writer
ในที่สุดก้อจบตอนนี้ เดี๊ยวสาวๆเราจะไปเรียนเเล้ว>< 
คราวนี้เเหละเรื่องเเสบๆ เพียบ รวมถึงศัตรูคู่อริของนางด้วย
จะเป็นยังไงรออ่านค่ะ><