So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.
เขียนโดย THEBOOK
วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.23 น.
แก้ไขเมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลายวันผ่่านไป....
"ฟางไปโรงเรียนได้แล้วลุก หนูไม่ได้ไปโรงเรียนหลายวันแล้วน่ะ จนคุณป๊อปปี้เค้าโทรมาตามแล้ว"แม่ฟางบ่นให้ฟางที่นอนสบายใจเฉิบอยู่บนเตียงนอน
"โอ้ยย แม่ค่ะก็เรื่องของอีตาหมีบ้าโรคจิตนั่นสิค่ะ เกี่ยวอะไรกับฟาง ฟางไม่อยากไปโรงเรียนนั้นแล้ว"ฟางที่ฟังแม่บ่นก็รำคาญ
"แล้วแต่ลูกล่ะกัน แม่เหนื่อยแล้วจริงๆ"แม่ฟางพูดอย่างเอือมระอา แล้วเดินออกจากห้องไป ฟางจึงนอนต่อโดยไม่รู้เลยว่าป๊อปปี้ได้แอบเข้ามาในห้องของเธอ แล้วเดินตรงไปที่เตียงของฟางจากนั้นก็ก้มลงจูบฟางอย่างอ่อนโยน
"อื้อออ"ฟางครางในลำคอ แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ จึงรีบผลักออก
"นี่นายทำอะไรของนายเนี่ย"ฟางรีบลุกขึ้นมาจากเตียง แล้วเอามือถูปากตัวเอง
"ฮ่าๆ แม่เธอปลุกดีๆไม่ชอบใช่ไหม ต้องให้ฉันมาปลุก"ป๊อปปี้บอกฟาง
"นี่นายเข้ามาได้ยังไง ออกไปเดี๋ยวนี้เลยน่ะ ไอ่หมีบ้า"ฟางไล่ป๊อปปี้แล้วเอาหมอนตีป๊อปปี้
"โอ้ยๆ เรื่องอะไรฉันจะออก เธอต้องไปโรงเรียนกับฉันวันนี้"ป๊อปปี้พูด
"ไม่ ฉันไม่ไป ให้ตายยังไงฉันก็ไม่ไป แล้วนายก็ออกไปจากห้องนี้ได้แล้ว"ฟางบอกป๊อปปี้
"เธอต้องไป ไม่งั้นจะโดนลงโทษ"ป๊อปปี้พูดแล้วกระชากตัวฟางเข้าไปใกล้ๆ
"เอะอะก็ลงโทษ นายจะอะไรนักหนาห้ะๆ"ฟางบ่นอย่างรำคาญ
"ก็เํธอเคยเป็นเด็กดีให้ฉันดูไหมล่ะ วันๆก่อแต่เรื่อง"ป๊อปปี้ว่า
"ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉันหน่า นายไม่ต้องมายุ่ง"ฟางตะโกนใส่ป๊อปปี้ ป๊อปปี้จึงดึงฟางเข้าไปจูบ
"อื้อออ"ฟางคราง ก่อนป๊อปปี้จะถอนจูบออก ฟางตบหน้าป๊อปปี้
เปรี๊ยะ ! เสียงฟางตบหน้าป๊อปปี้
"อย่ามาทำอะไรทุเรศๆอย่างนี้ ฉันไม่ชอบ !"ฟางพูดแล้วเอามือถูปากไปมา
"นี่คือบทลงโทษที่ฉันจะทำกับเธอ ถ้าเธอไม่ฟังคำสั่งของฉัน"ป๊อปปี้พูดแล้วหันหน้าไปอีกทาง
"นายจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้น่ะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องแม่"ฟางพูด
"ก็ลองดูสิ แม่เธอเป็นคนโทรตามฉันมาเองน่ะ"ป๊อปปี้บอกฟาง ฟางเริ่มหมั่นไส้
"แล้วนายจะจะตามราวีฉันไปถึงไหน ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่อยากไปโรงเรียนของนาย จะให้ฉันบอกอีกกี่รอบน่ะ"ฟางเริ่มอารมณ์เสีย
"นี่ ! ฉันถามจริงๆเถอะ เธอทำไมถึงไม่อยากไปโรงเรียนของฉันนักห้ะ"ป๊อปปี้ถามฟาง
"ก็เพราะว่า แม่ฉันไปเป็นกิ๊กกับคุณพง คุณภัทรอะไรนั้นที่เป็นเจ้าของโรงเรียน แล้วฉันก็ไม่ชอบขี้หน้าเค้าด้วย จำไว้"ฟางตอบ
"แค่เนี่ยอ่ะน่ะ เธอเคยถามแม่เธอรึยังว่าแม่เธอเค้าเป็นกิ๊กกับพ่อของฉันหรอ?"ป๊อปปี้ถามอีก
"ฉันไม่รู้ แต่ฉันไม่ชอบเค้า เค้าทำให้แม่กับพ่อฉันต้องเลิกกัน"ฟางพูดก่อนน้ำใสๆที่ตาจะไหลลงมา
"ฉันจะบอกอะไรให้น่ะ พ่อของฉันเค้าไม่ได้เป็นกิ๊กกับแม่ของเธอ ท่านทั้งสองแค่เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันก็เท่านั้น"ป๊อปปี้บอกฟางไปแล้วเอามือมาแตะไหล่ฟางเบาๆ
"ฉันไม่เชื่อหรอก ก็พอแม่รู้จักกับเค้าคนนั้น แม่ก็เลิกกับพ่อทันทีจะให้ฉันคิดยังไง?"ฟางตอบเสียงสะอื้น
"นี่ฟังฉัน ท่านทั้งสองเป็นเพื่อนกัน และไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านั้นด้วย"ป๊อปปี้บอกฟางอีก
"อย่า อย่ามายุ่งกับฉัน"ฟางพูดพร้อมกับปาดน้ำตา
"เลิกร้องไห้ได้แล้ว ไปอาบน้ำแล้วไปโรงเรียน กับฉัน"ป๊อปปี้พูด แล้วเน้น'กับฉัน'มากที่สุด
"งั้นฉันจะไปอาบน้ำ นายก็ออกไปจากห้องฉันได้แล้ว"ฟางไล่ป๊อปปี้
"ไม่ ! ฉันจะเฝ้าเธออยู่ในห้องนี้ เผื่อเธอจะเล่นตุกติกอะไรกับฉัน"ป๊อปปี้พูด
"งั้นก็เรื่องของนายเถอะ"ฟางพูดก่อนจะเดินไปไปอาบน้ำ
"ฮึๆ ยัยลูกเป็ดติงต๊องเอ้ย"ป๊อปปี้เอ่ยเบาแล้วนั่งที่ขอบเตียงของฟาง
ซ่าา !! เสียงฟางที่กำลังอาบน้ำอยู่
"อาบน้ำเสียงดังชะมัด"ป๊อปปี้เอ่ยยิ้มๆแล้วส่ายหน้าน้อยๆ
"บ่นอะไรย้ะ !"ฟางที่ได้ยินป๊อปปี้พูดถึงตัวเองจึงตะโกนออกมา
"รีบอาบน้ำได้แล้ว"ป๊อปปี้พูด พลางสายตาหันไปเห็นสมุดไดอารี่ที่อยู่หัวเตียงของฟาง เขาจึงหยิบขึ้นมาอ่าน
11/11/xx : วันนี้ฉันมีความสุขมากเลย ได้ไปเที่ยวและทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัว
12/11/xx : วันนี้ประกาศผลสอบ ฉันสอบได้ที่ 2 ของห้อง ภูมิใจสุดๆ
13/11/xx : วันนี้ซวยชะมัดเดินตกท่อ ฉันมันโง่เองฟาง TT'
"คนอะไร ติงต๊องชะมัด 555"ป๊อปปี้พูดแล้วหัวเราะเบาๆ
14/11/xx : ว้ายยย อยากจะกรี๊ดวันนี้เดินชนรุ่นพี่หน้าหล่อคนนึงด้วยล่ะ เห็นแล้วจะละลาย
15/11/xx : วันนี้เห็นรุ่นพี่เล่นกีฬาด้วย เท่อ่ะ ฉันว่าฉันเริ่มแอบชอบพี่เค้าแล้วล่ะ
16/11/xx : วันนี้รุ่นพี่มองหน้าแล้วยิ้มให้ด้วย โอ้ยยย อยากจะบ้าตาย
"รุ่นพี่ รุ่นพี่ไหนว่ะ !"ป๊อปปี้เอ่ยอย่างหงุดหงิดที่ฟางเขียนแต่รุ่นพี่
17/11/xx : วันนี้พ่อกับแม่ทะเลาะอะไรกันก็ไม่รู้...
18/11/xx : ทำไมพ่อไม่กลับบ้านน้ะ ไปไหน??
19/11/xx : เศร้าจัง แอบเห็นแม่ร้องไห้คนเดียวด้วย
20/11/xx : วันนี้เพื่อนเอาเบอร์ฉันไปให้รุ่นพี่ด้วย แต่เราก็เศร้าอยู่ดีเพราะพ่อไม่กลับบ้านช่วงนี้แม่ก็ซึมๆอีก เฮ้อออ !!!
21/11/xx : อ้ายยย เบอร์รุ่นพี่ 085-xxx-xxxx จะจำให้ขึ้นใจเลย
22/11/xx : พ่อหายไปไหน หลายวันแล้วน่ะ คิดถึงพ่อจัง
23/11/xx : คิดถึงพ่อ พ่อเมื่อไหร่จะมา TT'
24/11/xx : ในที่สุดก็รู้ความจริง..แม่เลิกกับพ่อแล้ว TT'
25/11/xx : ทำไมถึงไม่บอกกัน ทำไมถึงทำให้หนูเสียใจอย่างนี้ค่ะแม่...
26/11/xx : วันนี้ฉันไม่ไปโรงเรียน เพราะตาบวมจากการร้องไห้หนัก
27/11/xx : วันนี้ฉันนำรูปภาพต่างๆของพ่อแม่และฉัน ไปเผาหลังโรงเรียนจนโรงเรียนไหม้ไปครึ่งแอบเจ็บในใจที่รุ่นพี่มองฉันอย่างไม่พอใจ
28/11/xx : ถูกไล่ออก เพราะทำโรงเรียนไหม้ รุ่นพี่มาอำลาด้วย มีความสุขจัง
29/11/xx : หาที่เรียนใหม่... แม่ว่าฉันว่าเป็นเด็กมีปัญหา ได้ฉันจะเป็นเด็กมีปัญหาให้ดู !
30/11/xx : มาเรียนแรกก่อเรื่อง ถูกไล่ออก...
1/12/xx : หาที่เรียนใหม่อีก เนื่องจากทำตัวมีปัญหา
2/12/xx : อยู่โรงเรียนใหม่ ก่อเรื่องอีกครั้ง ถูกไล่ออกอีกครั้ง
..........................................................................................................
"คนบ้าอะไรเปลี่ยนโรงเรียนเป็นว่าเล่น ไม่น่าล่ะแม่เธอถึงหนักใจยัยลลูกเป็ด"ป๊อปปี้เอ่ยเบาๆส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเก็บไดอารี่ไว้ที่เดิมแล้วฟางก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี
"นายทำอะไรน่ะ?"ฟางถามป๊อปปี้
"ก็ไม่ได้ทำอะไรนี่"ป๊อปปี้เอ่ยแล้วส่ายหน้า
"งั้นก็ดี เมื่อไหร่นายจะออกไปฉันแต่งตัวไม่ได้"ฟางเอ่ย เธอนุ่งผ้าขนหนูแค่ตัวเดียว ป๊อปปี้มองฟางตั้งแต่หัวจรดเท้าก็อึ้ง เพราะฟางทั้งขาว อึ๊ม เสป็กเขาเลย
"ซ่อนรูปเหมือนกันนี่นา ฮ่าๆๆ"ป๊อปปี้แซวฟาง ทำเอาฟางทำตัวไม่ถูก
"นี่นายพอได้แล้ว ออกไปๆ"ฟางไล่ป๊อปปี้ที่กำลังนั่งมองเธออยู่แต่...
กรี๊ดดดดด !! เสียงฟางกรี๊ด เพราะผ้าขนหนูที่เธอนุ่งอยู่หลุดลง
"เฮ้ยยยยย"ป๊อปปี้ตะโกน แล้วมองฟางที่กำลังรีบปิดเนื้อปิดตัว
"ปิดตาเดี๋ยวนี้เลยน่ะ ไอ่หมีบ้าโรคจิต"ฟางด่าป๊อปปี้ไป
"ฉะ ฉะ ฉันว่าฉันออกไปรอข้างนอกดีกว่า ธะ ธะ เธอก็รีบๆแต่งตัวล่ะกัน"ป๊อปปี้เอ่ยตะกุกตะกักหน้าแดงแล้วรีบเดินออกไป
"ไม่น่ะ ฮืออออ ~"ฟางร้องออกมา เพราะป๊อปปี้เห็นทุกส่วนของร่างกายเธอหมดแล้ว...
ติดตามต่อเลยจ้าา ขอบคุณที่เม้นต์โหวตกัน เม้นต์กันเยอะๆน้า
ป.ล เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจาก เรื่องของแสตมป์เบอร์รี่น่ะค่ะ แต่ไม่ได้ลอกเลียนแบบน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ