[ Y Boy Love ]BE LOVED MABOY

[ Y Boy Love ]BE LOVED MABOY1
By : P OoCHa
 
 
            "แทยอนตื่นเถอะ หมดคาบเรียนแล้ว" เจ้าของใบหน้าค่อยๆค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะมองซ้ายทีขวาทีแล้วบิดขี้เกียจเพื่อไล่ความเมื่อยออกไป
            "นายนี่หลับได้ตลอดเวลาจริงๆ"
 
            "บ่นมากน่ะจินฮวาน อาจารย์สั่งอะไรบ้างวะ"แทยอนหันไปถามจินฮวานพลางทำท่าจะหลับลงไปอีก จินฮวานส่ายหน้าเบาๆก่อนจะสมุดจดการบ้านให้กับเพื่อนรัก แทยอนรับมาก่อนยิ้มกว้างแล้วเอ่บขอบคุณจินฮวาน
 
            "ไปกินข้าวเที่ยงเถอะหิวแล้ว"  พูดจบเจ้าตัวก็แจ้นออกจากห้องไปโดนไม่สนใจคนตัวเล็กกว่าที่ต้องรีบวิ่งตามไปซะจริง
 
            "แทยอนรอฉันบ้างสิ ขาฉันไม่ได้ยาวเหมือนนายนะเว่ย"
 
           
 
 
            "เฮ่ยๆมินโฮนั่นแทยอนนี่"  ร่างสูงที่กำลังนั่งดูดน้ำอยู่ใต้ตึกเรียนมองตามร่างเพรียวที่กำลังรีบวิ่งไปที่โรงอาหารด้วยใบหน้ายิ้ม  นัมแทยอน
            "ไปจีบเลยดิ"ซึงฮุนพูดขึ้น
 
            "ถ้านายชอบก็ไปจีบน้องเค้าดิ จะรออะไร"จินวูที่กำลังเมามันส์กับการเล่นเกมในโทรศัพท์มือถือพูดขึ้นแต่ตายังจ้องที่มือถืออยู่
 
            "ไม่เอาหรอก น้องเค้าไม่มาชอบคนอย่างฉันหรอกน่า"มินโฮพูดเสียงเซ็งๆ เอาจริงเค้าเริ่มชอบแทยอนตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเลยล่ะ ก็คงจะเป็นตอนที่ร่างบางเข้ามาเรียนม.ต้นใหม่ๆล่ะมั้ง ก็สวยซะขนาดนั้นนี่
 
            "โฮ่....มึงอ่ะ บ้านก็อยู่ข้างกันทำเนียนไปตีสนิทก่อนก็ได้"  มินโฮมองดูร่างเล็กของแทยอนที่นั่งกินข้าวอยู่กับเพื่อนก่อนจะอมยิ้มบางๆ เวลาที่แทยอนยิ้มคิ้วของแทยอนมักจะตกลงมา เป็นเอกลักษณ์ดีจัง
            "อ่ะๆ มองเข้าไป ยิ้มเข้าไป ถ้าจะเพ้อขนาดนั้นผมแนะนำให้เข้าไปจีบครับคุณเพื่อนที่เคารพรัก"ซึงฮุนพูดประชดขึ้น
 
 
            "ไม่เอาอ่ะ......กูไม่กล้าว่ะมึงแทยอนป๊อปขนาดนั้นจะมาสนใจกุทำไมวะ แม่งคิดอะไรดูสถานการณ์บ้างดิวะ"มินโฮบ่นอุบก่อนจะโยนแก้วน้ำทิ้งถังขยะไป
 
            "ไม่ลองแล้วจะรู้หรอสาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส"
 
            "ไอ้จินวูมึงเงียบไปเลย ไม่เอาอ่ะ แอบรักแบบนี้ก็ดูอยู่แล้ว "
 
            "เออ....ครับพ่อพระเอก พระเทพบุตร เฮอะ คอยดูถ้าแทยอนมีแฟนขึ้นมามึงจะขำไม่ออกกูไม่ปลอบนะเว่ยเฮ่ย ไอ้จินวูเลิกเล่นได้แล้วเกมส์น่ะแม่งเล่นอยู่ได้"
 
            "อะไรวะไอ้ซึงฮุน กำลังมันส์เลยนะนั่นเอามา"จินวูกับซึงที่กำลังตบตี(?)แย่งโทรศัพฺกันอยู่โดยไม่ได้มองเลยว่าใครกำลังเดินเข้ามา
 
            "จินวูไปกินข้าวกัน"  เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น คนหน้าหวานที่โดนเรียกเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าก่อนจะสบถออกมาอย่างเสียอารมณ์
 
            "ไอ้จินวูผัวมึงชวนไปกินข้าวไปดิ"ซึงฮุนได้ทีแซวเพื่อนรักทันที
 
            "มึงเงียบเลยนะไอ้หน้าแปะยิ้ม มันไม่ใช่ผัวกูเว่ย"
 
            "เดี๋ยวก็ใช่" คนมาใหม่พูดขัดขึ้นทำเอาจินวูแทบควันออกหู  "ไปกินข้าวกับกู!" ร่างสูงเน้นย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าจินวูยังเฉยเค้าเลยจัดการคว้าแขนเล็กก่อนจะออกแรงลากไปที่โรงอาหารด้วยกันทันที
 
            "แม่งไอ้ซึงยูนโหดชิบ กูว่าไม่นานไอ้จินวูแม่งมีผัวแน่ๆ"ซึงฮุนบ่นหลังจากที่คล้อยหลังเพื่อนรักไปแล้ว
 
            "มึงก็หาผัวบ้างดิ"
 
ป้าป!
 
          "พ่องมึงสิ อย่างกูต้องมีเมียโว้ย! แล้วกูก็ไม่ได้ชอบผู้ชายเว่ย"  มินโฮมองเพื่อนรักล้อๆ
 
            "หรอครับสัส......กูขอแช่งให้มึงได้ผัวไม่ก็ได้เมียเป็นผู้ชาย ยุยงคนอื่นดีนัก" พูดจบมินโฮก็ลุกขึ้นก่อนจะเดินขึ้นตึกเรียนไป ซึงฮุนได้แต่โวยวายเป็นหน้าเป็นหลังอยู่คนเดียว
 
 
           
 
            "เฮ่ยปล่อยดิวะ ซึงยูน มึงลากกูมาทำไมเนี่ย"  ซึงยูนกดร่างบางของจินวูนั่งลงที่เก้าอี้แต่เมื่อจินวูทำท่าจะลุกร่างสูงของซึงยูนเลยโน้มหน้าเข้าไปในใกล้กับคนหน้าหวานจนแทบจะชิดกันทำเอาจินวูชะงักกึกทันที
 
            "อยู่นิ่งๆเดี๋ยวไปซื้อข้าวมาให้" ซึงยูนพูดเสียงเรียบ จินวูเสมองไปทางอื่นนิ่งๆ
 
            "กูไม่หิว กูอิ่มแล้ว"
 
            "แต่มึงต้องกินอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่าตั้งแต่เช้ามึงยังไม่ได้แดกข้าวเลยตั้งแต่ออกจากบ้าน"จินวูทำท่าจะหันมาโวยวายใส่ซึงยูนแต่ต้องเงียบเพราะเค้าลืมไปว่าตอนนี้หน้าเค้ากับซึงยูนห่างกันคืบ ไอ้บ้าเอ้ย!
 
            "กูรุ่นพี่มึงนะช่วยพูดกับกูเพราะๆด้วย"จินวูพูดออกไปทำเอาซึงยูนถึงกับกระตุกยิ้มอย่างพอใจ
 
            "หรอ.......แต่กูไม่นับมึงเป็นรุ่นพี่กู อย่างมึงตำแหน่งที่จะได้จากกูคือเมีย!"พูดจบร่างสูงของซึงยูนก็เดินไปซื้อข้าว ทิ้งเอาไว้เพียงร่างบางของจินวูที่นั่งโกรธหน้าดำหน้าแดงอยู่คนเดียว  อะ....ไอ้เด็กเปรตตตตตตตตตต
 
 
            "อ้าวจินวูฮยอง โดนไอ้ซึงยูนบังคับมานั่งด้วยอีกแล้วหรอครับ"จินวูที่นั่งเขี่ยข้าวเล่นเงยหน้าขึ้นมองจินวอนกับยุยฮยองที่เดินมาพร้อมกันก่อนจะพยักหน้ารับส่งๆไป
 
            "ไอ้เชี่ยยูนมึงอ่ะก็ไปบังคับฮยองเค้าเดี๋ยวเค้าก็ถีบยอดหน้ามึงหรอก"ยุนฮยองพูดพลางนั่งลงข้างๆจินวอน
 
            "เออนั่นดิ"จินวอนพูดออกมา ซึงยูนไม่สนใจคำพูดของเพื่อนแต่กลับหันไปมองจานข้าวของคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ
 
            "มึงแดกหรือดม"  ซึงยูนถามเสียงกวน จินวูไม่ตอบแต่ปรายตามองเฉยๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นแทน
            "เฮอะ......แล้วอยากให้กูเรียนฮยอง ดูการกระทำ อนุบาลชิบหาย" ซึงยูนพูดขึ้นมาแต่ทำเอาจินวูถึงกับของขึ้น
 
            "เรื่องของกู"จินวูตอบกลับเสียงแข็ง แต่ซึงยูนกลับทำลอยหน้าลอยตาเฉยเลย ทำเอาจินวอนกับยุนฮยองถึงกับไปต่อไม่ถูก
 
            "พวกมึงไม่กินรึไงข้าวมานั่งมองกูกับจินวูทำไม"  ซึงถามเพื่อนรักสองคนที่เอาแต่นั่งจ้องพวกเค้าสองคนนิ่งๆมาได้ซักพัก
 
            "อ่ะ.....เอ่อ พวกกูกินแล้ว แต่ไอ้เชี่ยยูนมึงพูดกับฮยองดีๆหน่อยดิวะยังไงก็รุ่นพี่นะเว่ย"ยุนฮยองพูดขึ้นมาเมื่อเห็นใบหน้าของจินวูเริ่มไม่รับแขกขึ้นเรื่อยๆ
 
            "เรื่องของกู กูพอใจจะเรียกมันแบบนี้"
 
            "ไอ้ยูน"
 
            "มึงเงียบเลยนะไอ้จินวอน ถ้าพวกมึงไม่แดกก็กลับห้องไป"ยุนฮยองกับจินวอนจึงลุกขึ้นก่อนจะเอ่ยลาจินวูแล้วรีบขึ้นห้องเรียนไป
            "มึงจะไปไหน"
 
            "ไปเรียน ถึงเวลาพวกกูเข้าห้องแล้ว" เมื่อเห็นว่าจินวูต้องไปเรียนซึงยูนจึงพยักหน้ารับก่อนจะปล่อยจินวูไป  ดวงตาคมมองตามร่างบางที่เดินหายเข้าไปในตึกเรียนชั้นปีสามด้วยอารมณ์หลากหลาย ทั้งดีใจที่ได้เจอและหงุดหงิดที่เป็นที่หมายปอง จินวูไม่เคยรู้ตัวเองเลยว่าตัวเองน่ะป๊อปมากขนาดไหนในโรงเรียนมีผุ้ชายหลายคนทำท่าจะเข้ามาจีบแต่เค้าก็กันออกหมด ก็มันหวงนี่อุตส่าห์แอบรักมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ เรื่องอะไรจะยอมเสียให้คนอื่น จินวูต้องเป็นของเค้าคนเดียวเท่านั้น เพราะจินวูไม่ชอบเด็กเค้าเลยต้องทำตัวให้ดูเป็นผู้ใหญ่เข้าไว้ เฮ้อ......เค้าต้องทำยังไงนะจินวูถึงจะยอมใจอ่อนให้เค้าซักที
 
 
 
          "แทยอน มินโฮมองมาที่นายอีกแล้วอ่า"จินฮวานสะกิดเพื่อนหน้าสวยให้มองไปทางรุ่นพี่ที่เอาแต่มองเพื่อนรักได้ซักพักก่อนที่พวกพี่เค้าจะขึ้นตึกเรียนไป
 
            "ชิ ก็เอาแต่มองไม่เห็นจะเข้ามาจีบซักที" คนหน้าสวยเอ่ยพร้อมกับตักข้าวคำใหญ่เข้าไปพลางเคี้ยวอย่างเดือดดาล ก็แน่ล่ะเค้ารู้ตลอดว่ามินโฮฮยองชอบเค้า ก็รอให้มาจีบแต่ดันป๊อดไม่กล้าจีบซะนี่ เค้าล่ะอุตส่าห์ทำตัวให้ว่างให้โสดเพื่อรอให้มาจีบแต่ โอ๊ย!!!!! คิดแล้วเครียด-.-?????
 
            "แล้วทำไมนายไม่รุกเองเลยล่ะ"จินฮวานพูดเสียงใสพลางมองหน้าเพื่อนรักยิ้มๆแทยอนหันมามองทางคนตาใสก่อนจะประเคนมะเหงกไปหนึ่งที
 
            "จะบ้ารึไงเรื่องอะไรฉันต้องไปจีบมินโฮฮยองก่อนด้วย" คนหน้าสวยพูดเสียงฉุนทำเอาเพื่อนรักส่ายหน้ายิ้มๆกับท่าทีวางมาดของเพื่อนรัก
 
            "ระวังจะโดนแย่งนะ"  เพียงแค่คำพูดลอยๆก็ทำเอาแทยอนถึงกับหูผึ่ง" รู้สึกว่าช่วงนี้มินโฮฮยองกำลังเนื้อหอมด้วยแหละ"
 
            "นายหมายความว่าไงจินฮวาน"แทยอนมองเพื่อนรักพลางถามเสียงนิ่ง
 
            "นายไม่รู้หรอว่าตอนนี้เจนนี่ คิมดาวเด่นประจำโรงเรียนหญิงล้วนที่อยู่ใกล้ๆกับเรากำลังรุกหน้าตามตื้อบวกจีบมินโฮฮยองอยู่"จินหวานตอบเสียงซื่อแต่เพียงเท่านั้นทำเอาคนห้าสวยถึงกับฉุนกึก  สงสัยคงปล่อยเลยตามเลยไม่ได้แล้วมั้ง หึ มินโฮฮยองในเมื่อไม่กล้าจีบผมงั้นผมจีบฮยองเองก็ได้!!!!!
 
 
 
            "ทำไมฉันต้องเอางานมาส่งที่ห้องอาจารย์คนเดียวด้วยนะ "หนักก็หนักแถมไอ้เพื่อนรักแทยอนยังทิ้งเค้าให้รับงานมาทำคนเดียวแล้วยังต้องแบกมาส่งคนเดียวอีก ตัวเค้าใหญ่ซะเมื่อไหร่ เฮ้อเมื่อนึกถึงสัดส่วนร่างกายตัวเองก็นึกน้อยใจทำไมเค้าถึงต้องเกิดมาตัวเล็กขนาดนี้ด้วยไม่เข้าใจเลยซักนิด พูดแล้วอยากจะร้องไห้
 
            "มาช่วย"  เสียงเรียบๆนิ่งๆดังขึ้นพร้อมกับมือหนายื่นมาเอางานที่ล้นมือของเค้าไปถือกว่าครึ่ง จินฮวานมองคนที่ช่วยถือก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจ
 
            "ฮะ.....ฮันบิน อ่ะ...เอ่อ ไม่เป็นไรฮยองถือเองได้"  คนหน้านิ่งหันมามองคนที่อายุมากกว่าแต่ตัวเล็กกว่าเยอะข้างๆ ใบหน้าขาวใสที่มีแว่นใสหนาเตอะปิดบังใบหน้าเอาไว้ยิ่งกว่าครึ่งแต่ไม่ได้ทำให้ความน่ารักของคนตรงหน้าลดลงเลยแม้แต่น้อย
 
            "ใครฮยอง?????นายหรอฮยองฉัน  ฮึ........เตี้ยๆอย่างนายฉันไม่นับเป็นฮยองหรอก" พูดจบก็เดินนำคนตัวเล็กไปยังห้องอาจารย์ทันทีทำเอาจินฮวานถึงกับพูดไม่ออก
 
            "ฮันบินไอ้เด็กบ้าอย่ามาว่าฉันเตี้ยนะ"  โวยวายไปก็เท่านั้นเฮ้อ ร่างเล็กรีบวิ่งตามคนตัวสูงกว่าไปทันที
 
 
            "อ้าวไอ้ฮันบินมาทำอะไรวะ"  ร่างสูงอีกคนที่เอางานมาส่งอาจารย์เอ่ยถามเพื่อนรักที่บังเอิญพบกันที่ประตูทางเข้าพอดี
 
            "เอางานมาส่งอาจารย์น่ะ มึงอ่ามาทำอะไรไอ้จุนฮเว"   ร่างสูงของเพื่อนตรงหน้าไหวไล่น้อยก่อนจะชูสมุดสามสี่เล่มขึ้นเป็นอันรู้กันว่าเค้าเอางานมาส่ง
 
            "แล้วนี่งานใครรู้สึกว่างานมึงอย่ในมือกูนะ"ฮันบินอมยิ้มน้อยๆก่อนมองไปยังด้านหลังที่มีคนตัวเล็กวิ่งตามมา
            "อ่า งานแฟน"ฮันบินกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ
 
            "ฮันบินเอางานฮยองคืนมานะ"จินฮวานพูดพลางหอบไปด้วยก็นะ เค้าขาสั้นนี่วิ่งเร็วสุดก็ยังแพ้คนขาที่เดินเอาอย่างสบายใจซะนี่ เกรียดความสูงตัวเองจริงวุ้ย
 
            "สวัสดีครับจินฮวานฮยอง"จุนฮเวทักคนตัวเล็กที่เอาแต่ก้มลงมองพื้นพลางหอบหนักไปด้วยความเหนื่อยจากการวิ่งตามเพื่อนรักของตน
 
            "อ่าจุนฮเวเอางานส่งหรอ"จุนฮเวพยักหน้ารับยิ้มๆ
 
            "จะส่งมั้ยงานยืนยิ้มอยู่นั่นแหละ" ไม่วายคนหน้านิ่งก็พูดแซะคนตัวเล็กข้างๆเฉยเลยทำเอาจินฮวานถึงกับชักสีหน้าใส่
 
            "เอามาสิจะเอาเข้าไปส่งเอง" ว่าพลางเอื้อมมือหมายจะแย่งงานไปส่งแต่ฮันบินกลับเบี่ยงหลบแล้วเดินเข้าไปในห้องอาจารย์เฉยเลย จินฮวานมองตามด้วยอารมณ์หงุดหงิดนิดๆ
 
            "หึหึ มันเป็นวิธีแสดงความรักของมันน่ะครับฮยอง"จินฮวานมองหน้าจุนฮเวงงๆ
 
            "ความรักอะไรหรอ" เอ่ยถามเสียงใสตาแป๋วทำเอาจุนฮเวถึงกับใจกระตุก เฮ้อ หน้ารักจังนะไม่แปลกที่ไอ้นิ่งฮันบินจะตกหลุมรักง่ายๆ แถมเจ้าตัวยังดูไร้เดียงสาซะเหลือนเกิน ถามจริงจะรู้มั้ยเนี่ยว่าเพื่อนเค้ากำลังจีบตัวเองอยู่
            "จุนฮเวความรักอะไร ฮันบินรักใครหรอ"ถ้าฮยองลองพิจารณาประโยคข้างต้นที่ผมได้กล่าวฮยองคงจะรู้นะว่าผมหมายถึงใคร อะไร ยังไง เฮ้อ ไอ้ฮันบินกูว่าถ้ามึงไม่บอกตรงมีหวังมึงแดกแห้วแน่เพื่อฮยองเค้าเล่นซื่อเกิ๊น-.-
 
            "ปล่าวครับ เอางานเข้าไปส่งเถอะครับ"จินฮวานเมื่อนึกได้ว่าต้องส่งงานเลยเลิกสนใจเรื่องเมื่อกี้ทันที แล้วเค้ากับรุ่นน้องอย่างจุนฮเวจึงรีบเอางานเข้าไปส่งทันที
 
 
 
 
 
 
 
To Be Con…………..
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 
 
อันยอง คราวนี้เรากลับมาพร้อมกับฟิคเรื่องใหม่แกะกล่อง ใหม่ทั้งเรื่องและตัวละคร ใครที่เป็นแม่ยกหนุ่ม วินทั้ง11คนบ้าง ยกมือขึ้น ไรท์คนนึงรักมาก รักสุดๆ><เอาเลยคราวนี้เอามาให้เสพ ไม่มั่นใจว่าเป็นคนแรกมั้ยที่แต่งแต่ ยังไงก็ตั้งใจมากจะถ่ายทอดบทความออกมาให้ดีที่สุด ในตอนแรกขอเบาๆไปก่อนแต่ใครนะที่ยังไม่โผล่
ดงฮยอก : ผมไงTT
ไรท์: อ่อ ขอโทษนะเอาไว้เราค่อยโผล่ตอนของเราเถอะนะดงฮยอก
ดงฮยอก : ครับผมจะรอ^^
 
ติดตามด้วยนะคะ^^