You are is it ท้ารัก นายเย็นชา [PF]
10.0
เขียนโดย muham
วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.47 น.
19 ตอน
12 วิจารณ์
26.92K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 มกราคม พ.ศ. 2557 11.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) เข้าค่าย 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเวลา.ตี 5
ชั้นเพิ่งก้าวขาลงออกมาจากรถหรู ซึ่งตอนนี้สภาพหน้าตาชั้นนั้นมันไม่ค่อยเป็นใจซักเท่าไหร่
(ขอบตามันฟ้องง่ะ) ≡≡ อีกทั้งยังต้องแบกสำภาระนี่เองอีกเฮ้อออ กระเป๋า3ใบเลยนะ ใหญ่ๆทั้งนั้น
อืมม ต้องไปที่ห้องซ้อมเพลงสินะ อยากจะบ้าตาย หนักเป็นบ้าอ่ะ
อ่า...นั่นมันกลุ่มเลตัสนี่นา เค้ากำลังนั่งอยู้บนสแตนที่โรงยิมกีฬาสีย่อย ซึ่งอีกวักพัก ชันก็จะต้องมานั่งที่นี่เหมือนกัน ความรู้สึกนั้นมาอีกแล้ววว รีบเดินดีกว่าาาาา ><
เลตัส- นี่ ให้ชั้นช่วยมั้ยยยยย //ตะโกนมาแต่ไกล
จูเนียล- ΥΥ ไม่เป็นไร ชั้นถือเองได้ //หลบหน้าอีกคน
เลตัส- ชั้นช่วยดีกว่านะ มา //แย่งกระเป๋าไป
จ
จูเนียล- อ่า...ขบคุณนะ //เดินตามอยู่ห่างๆ
เลตัส- อืม ว่าแต่จะเอาไปไว้ที่ไหนเหรอของของเทอเนี่ย
จูเนียล-ห้องซ้อมดนตรีของกลุ่มชั้นน่ะ
เลตัส- อ่อโอเคเยอะจังนะ ของนี่
จูเนียล- ก็ไปตั้ง 7 วันเลยนะ ก็ต้องเตรียมไปเยอะๆสิ
เลตัส- หรอ ของชั้นมีไม่มากหรอก ก็มี...
จูเนียล- กางเกงในตัวเดียวอะดิ 5555555 //หัวเราะอีกคน
เลตัส- -//- ไม่ใช่ซัหน่อยยยยย 55555// หัวเราะบ้าง
จูเนียล- ก็นายบอกเองนี่ว่าไม่เยอะ 5555
เลตัส- //หน้าแดง // ก็นะ... 555
ห้องซ้อมร้อง//ห้องดนตรี
จูเนียล- นี่ๆ ส่งชั้นตรงนี้ก็พอแล้ว ขอบคุณ //จับแขนอีกคน
เลตัส- อ่าอีกนิดเดียวก็ถึงแล้วนินา แค่นี้เอง
จูเนียล- ไม่เป็นไรๆ ชั้นไปเองได้ นะๆ
เลตัส- อ่าๆ ก็ได้ // ส่งของให้ // แน่ใจนะว่าจะถือดองได้นะ ชั้นว่ายังหนักเลยนะ
จูเนียล- สบายมากกก ชั้นอยากจะฝึกกล้ามแขนบ้างน่ะ ไปละ เจอกัน
เลตัส- อือ เจอกัน //โบกมือ
ซันเดย์- มาช้านแก โหหหหห //นั่งมองพร้อมตกใจ
จูเนียล- ค ใครตาย อะไรของแก = = //วางสำภาระลงท่พื้น
ซีซ่า- แกจะไปหนายยยของแกหาาาา ของเยอะจังงงงง
จูเนียล- แน่นอนเตรียมไว้ก่อนไม่เห็นเป็นไร เฮ้อ เมื่อยยยย //นั่งลงที่เกาอี้
ซันเดย์-// นั่งยองๆลงจับกระเป๋าพลิกไปมา // ของเยอะนนาดนี้อ่ะ หมอนั้นช๋วยถือมาใช่มะ
จูเนียล- หมอนั่น¿ ใครกัน //ใจเต้นตึกตัก
ซีซ่า-ก็... //กดรูปในโทรศัพท์ให้อีกคนดู // คนนี้ไง
จูเนียล- O.o ไม่ใช่ ไม่ๆ ไม่ใช่ตานี่
ซันเดย์-เลตัสแน่ๆ หน้าแดงแล้ววววววววว //ตบหน้าอีกคนเบาๆ
จูเนีบล- ม่ายช่ายยยย ชั้นถือมาคนเดียวจริงๆ
ซีซ่า- ลากเสีบงซ่ะยาวเลยนะ ^^
จูเนียล- ไม่ใช่จริงๆ นี่พวกแกจะไม่เชื่อดพื่อนรักแกเลยใช่มั้ยเนี่ย
ซันเดย์- มันไม่น่าเชื่ออ่ะ ของเยอะขนาดนี้ แกถือมาคนเดียว ถือว่าเก่งมาก อีกอย่างนะ แค่แกถือ
ถุงเซเว่นแค่ใบเดีบวแกก็บ่นว่าหนักแล้ววว
จูเนียล- ก็ชั้นอยากมีกล้ามไง เลยหัดถือของหนักๆ (นี่คือข้อแก้ตัว 55)
ซีซ่า-อ่อหรอ ไปเถอะจะไดเวลาแล้ว //ลุกขึ้นสะพายกระเป๋า
ซันเดย์- อือ อ้อ ห้าทช่วยยัยเนียลถือกระเป๋านะ
จูเนียล- ง่ะ ทำไมอ่ะ ไม่เพื่อนอ่ะ
ซันเดย์- แกบอกเองนะว่าอยากมีกล้าม ป่ะเหอะ
ค่อยมาต่อนะครับ กำลังมันส์เลยใช่ม้าาา เดี๋ยวต่อไปเรามาดูกันนะคะว่า
การผจญภัยจะเป็นแบบไหน ขอบคุณค่าาาาา
ชั้นเพิ่งก้าวขาลงออกมาจากรถหรู ซึ่งตอนนี้สภาพหน้าตาชั้นนั้นมันไม่ค่อยเป็นใจซักเท่าไหร่
(ขอบตามันฟ้องง่ะ) ≡≡ อีกทั้งยังต้องแบกสำภาระนี่เองอีกเฮ้อออ กระเป๋า3ใบเลยนะ ใหญ่ๆทั้งนั้น
อืมม ต้องไปที่ห้องซ้อมเพลงสินะ อยากจะบ้าตาย หนักเป็นบ้าอ่ะ
อ่า...นั่นมันกลุ่มเลตัสนี่นา เค้ากำลังนั่งอยู้บนสแตนที่โรงยิมกีฬาสีย่อย ซึ่งอีกวักพัก ชันก็จะต้องมานั่งที่นี่เหมือนกัน ความรู้สึกนั้นมาอีกแล้ววว รีบเดินดีกว่าาาาา ><
เลตัส- นี่ ให้ชั้นช่วยมั้ยยยยย //ตะโกนมาแต่ไกล
จูเนียล- ΥΥ ไม่เป็นไร ชั้นถือเองได้ //หลบหน้าอีกคน
เลตัส- ชั้นช่วยดีกว่านะ มา //แย่งกระเป๋าไป
จ
จูเนียล- อ่า...ขบคุณนะ //เดินตามอยู่ห่างๆ
เลตัส- อืม ว่าแต่จะเอาไปไว้ที่ไหนเหรอของของเทอเนี่ย
จูเนียล-ห้องซ้อมดนตรีของกลุ่มชั้นน่ะ
เลตัส- อ่อโอเคเยอะจังนะ ของนี่
จูเนียล- ก็ไปตั้ง 7 วันเลยนะ ก็ต้องเตรียมไปเยอะๆสิ
เลตัส- หรอ ของชั้นมีไม่มากหรอก ก็มี...
จูเนียล- กางเกงในตัวเดียวอะดิ 5555555 //หัวเราะอีกคน
เลตัส- -//- ไม่ใช่ซัหน่อยยยยย 55555// หัวเราะบ้าง
จูเนียล- ก็นายบอกเองนี่ว่าไม่เยอะ 5555
เลตัส- //หน้าแดง // ก็นะ... 555
ห้องซ้อมร้อง//ห้องดนตรี
จูเนียล- นี่ๆ ส่งชั้นตรงนี้ก็พอแล้ว ขอบคุณ //จับแขนอีกคน
เลตัส- อ่าอีกนิดเดียวก็ถึงแล้วนินา แค่นี้เอง
จูเนียล- ไม่เป็นไรๆ ชั้นไปเองได้ นะๆ
เลตัส- อ่าๆ ก็ได้ // ส่งของให้ // แน่ใจนะว่าจะถือดองได้นะ ชั้นว่ายังหนักเลยนะ
จูเนียล- สบายมากกก ชั้นอยากจะฝึกกล้ามแขนบ้างน่ะ ไปละ เจอกัน
เลตัส- อือ เจอกัน //โบกมือ
ซันเดย์- มาช้านแก โหหหหห //นั่งมองพร้อมตกใจ
จูเนียล- ค ใครตาย อะไรของแก = = //วางสำภาระลงท่พื้น
ซีซ่า- แกจะไปหนายยยของแกหาาาา ของเยอะจังงงงง
จูเนียล- แน่นอนเตรียมไว้ก่อนไม่เห็นเป็นไร เฮ้อ เมื่อยยยย //นั่งลงที่เกาอี้
ซันเดย์-// นั่งยองๆลงจับกระเป๋าพลิกไปมา // ของเยอะนนาดนี้อ่ะ หมอนั้นช๋วยถือมาใช่มะ
จูเนียล- หมอนั่น¿ ใครกัน //ใจเต้นตึกตัก
ซีซ่า-ก็... //กดรูปในโทรศัพท์ให้อีกคนดู // คนนี้ไง
จูเนียล- O.o ไม่ใช่ ไม่ๆ ไม่ใช่ตานี่
ซันเดย์-เลตัสแน่ๆ หน้าแดงแล้ววววววววว //ตบหน้าอีกคนเบาๆ
จูเนีบล- ม่ายช่ายยยย ชั้นถือมาคนเดียวจริงๆ
ซีซ่า- ลากเสีบงซ่ะยาวเลยนะ ^^
จูเนียล- ไม่ใช่จริงๆ นี่พวกแกจะไม่เชื่อดพื่อนรักแกเลยใช่มั้ยเนี่ย
ซันเดย์- มันไม่น่าเชื่ออ่ะ ของเยอะขนาดนี้ แกถือมาคนเดียว ถือว่าเก่งมาก อีกอย่างนะ แค่แกถือ
ถุงเซเว่นแค่ใบเดีบวแกก็บ่นว่าหนักแล้ววว
จูเนียล- ก็ชั้นอยากมีกล้ามไง เลยหัดถือของหนักๆ (นี่คือข้อแก้ตัว 55)
ซีซ่า-อ่อหรอ ไปเถอะจะไดเวลาแล้ว //ลุกขึ้นสะพายกระเป๋า
ซันเดย์- อือ อ้อ ห้าทช่วยยัยเนียลถือกระเป๋านะ
จูเนียล- ง่ะ ทำไมอ่ะ ไม่เพื่อนอ่ะ
ซันเดย์- แกบอกเองนะว่าอยากมีกล้าม ป่ะเหอะ
ค่อยมาต่อนะครับ กำลังมันส์เลยใช่ม้าาา เดี๋ยวต่อไปเรามาดูกันนะคะว่า
การผจญภัยจะเป็นแบบไหน ขอบคุณค่าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ