วุ่นนัก รักจิง จิ้งจกน้อย [POM AONG]
9.3
เขียนโดย 
CHER
วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 12.30 น.
4 chapter 1 [บทนำ]
0 วิจารณ์
11.50K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
1) จากวันว่างเป็น วันพิเศษ :)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ อ่านบทนำก่อนนะครับ ^________^
มาถึง เดอะ มอล์บางกะปิ และ แต่ไม่รู้จะทำไรต่อ - - บ้าจิงทำไมวันนี้มันน่าเบื่อยังงี้วะ
ผมได้แต่เดินต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย 5โมงเย็นละ ไปหาเก้งดีกว่า ตุ้บ! โอ้ยเดินชนใครว่ะเนี้ย ผมล้มกองไปนอนลงบนพื้นย่างไม่เป็นท่า อับอายชาวบ้านชะมัด! "ขอโทษนะครับ" ห่ะ เสียงใครนะ เมื่อเมื่อผมลุกขึ้นได้ ก็รีบมองหน้าคนที่ชนผมล้มเมื่อกี้ทันที "นี่คุณ วันหลังนะ หัดระมัดระวังซะบะ..." ผมยังพูดไม่ทันจบ พอเห็นหน้าเค้าเท่านั้นแหละ ผมมีความรู้สึกว่า โลกทั้งใบหยุดหมุนนะตอนนั้น เค้าเป็นคนขาว สูงหุ่นดี หล่อชะมัด >< "เอ่อ... พี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ? O-o"
"อ่อ ไม่เป็นไรครับน้อง แค่ล้มเอง ไม่เจ็บหรอกๆ" อ๊ากกก เค้าดูหล่อมากเลย ตอนที่ถามผม ถึงแม้จะเป็นรุ่นน้องก็เถอะ ขอกินเด็กซักครั้ง 555 "อ่อ ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ ผมไปก่อนนะครับ ^^"
"อ้าว ไปและหรอ" ผมรีบถาม "ครับ พอดีต้องรีบไปหาพี่ ^__^ ผมไปก่อนนะครับ หวัดดีครับ"
เฮ้ย ไปกันง่ายๆยังงี้เลยหรอว่ะ ไม่ยอมเว้ย ปอมซะอย่าง เรื่องจีบผู้ชายนะ ถนัดอยู่แล้วว "น้องๆ เดี๋ยวก่อนๆ "
"ครับ??"
"น้องชื่อไรอ่ะ "
"เอ่อ..."
"พี่ชื่อปอมนะ ^^"
"ครับ อ๋องครับ" ว้ากกชื่ออ๋อง น่ารักชะมัด ><
"อ่า ค้าบ อยากรู้แค่นี้แหละ ไปละๆ"
ไม่ไปหาเก้งและโว้ยยย อารมย์ดีและกลับบ้านดีกว่า >///<
ต้องรู้ให้ได้ว่า น้อง อ๋อง เนี้ย เป็นใคร^___^
มาถึง เดอะ มอล์บางกะปิ และ แต่ไม่รู้จะทำไรต่อ - - บ้าจิงทำไมวันนี้มันน่าเบื่อยังงี้วะ
ผมได้แต่เดินต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย 5โมงเย็นละ ไปหาเก้งดีกว่า ตุ้บ! โอ้ยเดินชนใครว่ะเนี้ย ผมล้มกองไปนอนลงบนพื้นย่างไม่เป็นท่า อับอายชาวบ้านชะมัด! "ขอโทษนะครับ" ห่ะ เสียงใครนะ เมื่อเมื่อผมลุกขึ้นได้ ก็รีบมองหน้าคนที่ชนผมล้มเมื่อกี้ทันที "นี่คุณ วันหลังนะ หัดระมัดระวังซะบะ..." ผมยังพูดไม่ทันจบ พอเห็นหน้าเค้าเท่านั้นแหละ ผมมีความรู้สึกว่า โลกทั้งใบหยุดหมุนนะตอนนั้น เค้าเป็นคนขาว สูงหุ่นดี หล่อชะมัด >< "เอ่อ... พี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ? O-o"
"อ่อ ไม่เป็นไรครับน้อง แค่ล้มเอง ไม่เจ็บหรอกๆ" อ๊ากกก เค้าดูหล่อมากเลย ตอนที่ถามผม ถึงแม้จะเป็นรุ่นน้องก็เถอะ ขอกินเด็กซักครั้ง 555 "อ่อ ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ ผมไปก่อนนะครับ ^^"
"อ้าว ไปและหรอ" ผมรีบถาม "ครับ พอดีต้องรีบไปหาพี่ ^__^ ผมไปก่อนนะครับ หวัดดีครับ"
เฮ้ย ไปกันง่ายๆยังงี้เลยหรอว่ะ ไม่ยอมเว้ย ปอมซะอย่าง เรื่องจีบผู้ชายนะ ถนัดอยู่แล้วว "น้องๆ เดี๋ยวก่อนๆ "
"ครับ??"
"น้องชื่อไรอ่ะ "
"เอ่อ..."
"พี่ชื่อปอมนะ ^^"
"ครับ อ๋องครับ" ว้ากกชื่ออ๋อง น่ารักชะมัด ><
"อ่า ค้าบ อยากรู้แค่นี้แหละ ไปละๆ"
ไม่ไปหาเก้งและโว้ยยย อารมย์ดีและกลับบ้านดีกว่า >///<
ต้องรู้ให้ได้ว่า น้อง อ๋อง เนี้ย เป็นใคร^___^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
