Not credibly....ไม่สนิทใจ

 Not  credibly....... ไม่สนิทใจ chapter 17

---

 

       ขนมจีนที่ปลอบฟางจนนอนหลับก็ออกจากห้องนอนของฟางไป 

แล้วพบจองเบก็จะรีบเข้าไปกอดทันที ร้องไห้ออกมาพร้อมพูดว่า 

 

      " จีน....สงสารฟาง "

 

      จองเบได้ยินอย่างนั้นก็กอดขนมจีนให้แน่นขึ้น แล้วถอดกอดออกาแล้ว

มองหน้าขนมจีน ก่อนจะเอามือปาดน้ำตา ขนมจีนมองจองเบอย่างลึกซึ้ง

แล้วก้มหน้าเข้ามาใกล้ขนมจีนแล้วจูบที่ปากอย่างเบาบาง แล้วถอดจูบออกมา

แล้วพูดว่า

 

      "  ให้จองเบไปคุยกับป๊อปไหมครับ "

 

      ขนมจีนได้ยินดั้งนั้นก็ส่ายหน้าพร้อมพูดว่า

 

      " ต้องให้ฟางตัดสินใจเองค้ะ เพราะจีนทำได้แค่ปลอบใจ "

 

       จองเบมองร่างบางพร้อมกับกอดให้กำลังใจ ก่อนที่ขนมจีนจะกอดจองเบ

เช่นกัน แล้วถอดกอดออกมา พร้อมเดินจูงมือจองเบเข้าไปในห้องนอนฟาง

ขนมจีนที่เห็นฟางร้องไห้ขนาดที่นอนหลับก็อดจะร้องตามไม่ได้ ก่อนจะเอามือ

ไปลูบหัวฟางเบาบางก่อนจะเดินออกจากห้องของฟางไป พร้อมกับจองเบ

 

---

 

ตอนเช้า ณ 6:15

 

        ฟางที่ตื่นมาพร้อมกับร้องไห้ไม่หยุด ได้แต่คิดว่า ทำไมกัน ทำไมเรื่องแบบ

นี้มันต้องเกิดขึ้นกับเธอ ฟางที่ร้องอย่างเจ็บปวด ทำไมกัน ความรู้สึกแบบนี้ที่

หายมานานกับเธอต้องย้อนกลับมาหาเธออีกครั้ง ก่อนจะพูดว่า

 

       "  ทำไมกันน้ะป๊อป "

 

         ฟางที่เอ่ยชื่อของคนที่เธอรัก อย่างเจ็บปวด พร้อมกับลุกขึ้นไปหยิบตุ๊กตา

หมีพูห์ ที่เขาเคยให้เธอไว้ แต่ตอนนี้ เขาคนนั้นกลับไม่อยู่ให้เธอสัมผัสความ

อบอุ่น ฟางที่หันส่ายหันขวา ไม่มีที่จะมีร่องรอยของเขา 

 

         ก่อนจะเดินไปที่ระเบียงมองไปที่เมืองที่เริ่มจะแสนวุ่นวายกำลังเกิดขึ้น 

ก่อนจะนึกถึงเรื่องราวระหว่างเขาและตัวเองที่มีความสุขด้วยกันแต่ตอนนี้มัน

ไม่มีอีกต่อไป แล้วเธอจะต้องเดินชีวิตอย่างไรเมื่อไม่มีเขาที่อยู่ข้างกายเธอ 

เธอต้องทำยังไง ให้เขาได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม  แต่นึกไปสักพักก็นึกถึงคนๆ

นึงที่เธอไม่อยากเจอด้วยซ้ำก่อนจะเอ่ยมาว่า

 

         "  พี่พิม " 

 

        ฟางเอ่ยออกมาพร้อมกัยร้องไห้ อย่างหนักอีกครั้งจนได้ แต่ก็ต้องหยุดคิด

เรื่องราวต่างๆ เมื่อ

   

        ' เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ......... '

 

        ฟางเมื่อได้ยินเสียงดั้งนั้นก็เช็ดน้ำตา พร้อมเดินเข้าไปหาโทรศัพท์ แล้วยก

ขึ้นมาดู ว่าใครโทรมา ปรากฎว่า คนๆนั้นที่โทรมาคือ

 

         ' คุณแม่ '

 

          ฟางเห็นดั้งนั้นก็ครุ่นคิดสักพัก ก็เพราะพ่อแม่ของเธอและเขาคนๆนั้น

ไม่ค่อยที่จะโทรมาเธอและเขาเท่าไหร่แสดงว่าต้องมีเรื่องสำคัญจริงๆ พ่อแม่

ของเธอจะโทรมา ก่อนจะรีบรับสายอย่างเร็ว

 

         "( ฮัลโหล ลูกฟาง ) "

 

          ฟางได้ยินอย่างนั้้นก็รีบพูดไปว่า

 

         " มีอะไรรึเปล่าค้ะคุณแม่ "

 

          " ( ป่าวหรอกลูก แม่จะโทรมาว่า แม่กับพ่อได้กลับมาบ้านแล้วน้ะลูกก็เลย

โทรมาบอกลูกก่อน แล้วอีกอย่างแม่จัดงานเลี้ยงด้วย ) "

 

         ฟางได้ยินดั้งนันว่าพ่อแม่ของเธอกลับมาแล้วก็ดีใจ แต่เมื่อได้ยินว่าจัด

งานเลี้ยง ฟางก็ตกใจถ้ามีงานเลี้ยงเธอต้องเจอป๊อปปี้เป็นแน่ จะทำยังไงดีล้ะ

 

         " ( มีอะไรรึเปล่าฟาง เอาแบบนี้พรุ่งนี้ฟางมาบ้านเลยน้ะ อ่อๆๆ ได้ยินว่า

ขนมจีนกับจองเบกลับมาแล้ว รถฟางอยู่ที่อู่ใช่ไหมลูก )"

 

          ฟางที่ตกใจก็ยิ่งตกใจเข้าไปอีกเมื่อขนมจีนกับจองเบไปแล้ว แล้วที่นี้

จะทำยังไงล้ะ รถของเธอก็อยู่ที่อู่ ถ้าเป็นไปได้คงได้ใช้อาทิตย์หน้าแน่นอน

ไม่แน่แม่อาจจะให้ เขามารับเธอก็เป็นได้

 

         " ( ใช่ค่ะแม่ รถฟางอยู่ที่อู่ งั้นเดียวฟางไป....)"

 

         ฟางที่ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนๆนั้นตะโกนว่า

 

         " ( เดียวผมไปรับฟางเองคับ คุณน้า ) "

 

         ฟางได้ยินอย่างนั้น ก็ตกใจแต่จะรีบปฏิเสธแต่ก็ตกสายไปเมื่อแม่ของเธอ

พูดว่า

 

          " ( ได้ยินแล้วน้ะลูก แค่นี้น้ะ พรุ่งนี้ป๊อปปี้จะไปรับน้ะลูก )"

 

        

---

 ฟางนิยายเรื่องนี้ด้วยน้ะค้ะ

ไม่รู้จะสนุกรึเปล่า ไม่ค่อยได้ลงด้วยตอนนี้

เพราะใกล้จะสอบแล้วน้ะค้ะ ยังไงช่วยให้กำลังใจด้วยน้ะค้ะ