ลิขิตรัก ชะตาชีวิต

"เฟย์ครับ เฟย์จะไม่กลับบ้านจริงๆเหรอ"เขื่อนเอ่ยถาม ร่างบางที่กำลังกอด
ก่ายกายใหญ่ของเขาไว้ เขากับเธอพากันมาต่อที่โรงแรมอีกรอบ
"ไม่ค่ะ เฟย์อยากอยู่กับพี่เขื่อน"เฟย์ยิ้มหวาน
"ปากหวานจริง"เขื่อนยิ้มตอบ ก่อนจะดันตัวสาวเจ้าลงบนเตียงอีกรอบ
"ปากหวานก็ชิมอีกรอบสิคะ"เฟย์ยิ้มยั่ว
"ได้เลยครับ สุดสวย"เขื่อนโน้มหน้าลงไปจะจูบ แต่แล้วก็มีเสียงเคาะประตู
รัวๆขัดขึ้น เขื่อนหัวเสีย เดินไปเปิดประตู
"แก....ไอ้เลว"กวินซัดหน้าเขื่อนทันที เมื่อเขื่อนเปิดออกมา
"เฮ้ย อะไรวะ"เขื่อนมึนไปหมด
"อะไรวะ งั้นเหรอ มึงตายแน่"กวินจะกระทืบเขื่อน เฟย์รีบมาห้าม
"อย่าค่ะ "เฟย์เกาะเเขนกวินแน่น
"หึ...ไป เฟย์ กลับ"กวินลากเฟย์ออกไปข้างนอก
"โธ่เว้ย..."เขื่อนสบถด้วยความโมโห
 
"แก้ว "เจฟเจอกับแก้วพอดีที่โรงอาหาร เจฟเป็นแฟนเก่าของแก้ว
"เจฟ เอ่อ..สบายดีเหรอ"แก้วถาม
"อืม สบายดี"เจฟบอก
"เจฟมีแฟนยังเนี่ย"แก้วถามยิ้มๆ
"เรื่อยๆแหละ ไม่คบใครจริงจัง"เจฟตอบ
"ยังคงเหมือนเดิมสินะ"แก้วว่า
"ใช่ เหมือนเดิม แล้วแก้วล่ะ มีไหม"เจฟถาม
"ต้งแต่เลิกกัน ฉันก็ไม่มีคนอื่นอีกเลย ไม่มีคนเอาฮ่าๆ"แก้วหัวเราะ
"งั้นไปนะ ต้องไปทำงาน"เจฟเดินไป แก้วมองตามนิดนึง เจฟก็ยังคง
เป็นเจฟคนเดิม ไม่ใช่ว่าเขาไม่ดี แต่ที่เลิกเพราะเขาเจ้าชู้ และหัวใจ
เธอเองก็ไม่ได้อยู่กับเขาด้วย...
 
"แม่ครับ แม่เป็นอะไร"ป๊อปปี้กลับมาพบว่าแม่นั่งร้องไห้ก็ตกใจ
"ป๊อป พ่อเขาจะทิ้งแม่ ฮือๆ"
"แม่ครับ แม่ยังมีป๊อปนะ"ป๊อปปี้โอบกอดแม่ไว้ สงสารจับใจ
"ป๊อป ป๊อปต้องช่วยรั้งพ่อไว้นะลูก"แม่ว่า
"ปล่อยเขาไปเถอะครับ แม่จะรั้งทำไม"
"ป๊อปปี้ แม่รักเขามาก"นางร้องไห้ คร่ำครวญ
"แต่พ่อทำร้ายแม่ แถมยังไปมีเมียน้อย"
"รั้งพ่อไว้  ถ้าไม่อยากให้แม่ตรอมใจตาย ฮือ..."ป๊อปปี้มองมารดาอย่าง
สงสาร เขาขึ้นข้างบนไปเพื่อที่จะไปคุยกับผู้เป็นพ่อ
 
ป๊อปนี่ดีจริงๆ ปลื้มอ่า แต่งเรื่องนี้ป๊อปไม่เลวแล้ว ฮ่าๆ