You are mind..มาเป็นของหนูซะดีๆ คิๆๆ!! [3ตอนจบ]

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

เรื่องสั้น : You are mind!! ... มาเป็นของหนูซะดีๆ คิคิคิ!! [3/3] ตอนจบ

ผู้เขียน : ออมอนี่_cake

Rate : PG-15 [เรทรั่ว] อย่าได้หาสาระจากเรื่องนี้ ..... เพราะมันไม่มี อารมณ์พาไปล้วนๆ มีแต่บทสนทนา ไร้การบรรยาย ไร้สาระสุดๆ!=[]=

 

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

 

 

 

“เอางี้ไหมเดือนหน้ามีพิธีปัจฉิม เอาดอกไม้ไปลาแล้วบอกความในใจของแกไปเลย”

 

 

 

 

“จะบ้าเหรอ....จะให้พูดได้ยังไง ยิ่งพี่โทโมะจำเราได้แล้วแบบนี้ พูดไม่ได้หรอก...พูดไม่ได้....พี่โทโมะจะลำบากใจเพราะน้องข้างบ้านแบบเราไม่ได้เด็ดขาด ไหนจะพี่นิกกี้อีกล่ะ ยัยแก้วอย่าทำนะ...”

 

 .

.

.

.

.

.

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ยัยมิกกี้เม้าจะไปแล้วเหรอ? รอก่อนดิ่ แป๊บนึงๆๆ อย่าพึ่งไปนะ ฉันไปด้วยเดี๋ยวฉันไปสาย ขอปั่นจักรยานให้แป๊บนึงๆๆ”

 

 

 

 

 

“ห้ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! T____T ไม่นะ ยัยแก้วยัยบ๊องงงงงงงเอ้ย!!!”

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮ้าววววววววววววววววววววววว ง่วง”

 

 

 

 

 

 

“.......”

 

 

 

 

 

“สงสัยล่ะสิ เมื่อคืนไปค้างบ้านแฟนมาน่ะ ไม่ค่อยได้นอน แหน่ะ ทำเป็นเงียบ เรื่องของผู้ใหญ่เด็กอย่างเธอไม่ต้องรู้หรอก”

 

 

 

 

 

 

“.......ฮึก.....”

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ถามหน่อย ทำไมกระเป๋าใหญ่จัง ยังกะใส่ปิ่นโตอันใหญ่ๆมาเลย กระเป๋าเธอมันเท่ากะตู้ล็อกเกอร์ของนักกีฬาเลยนะนั่น 5555 เด็กเรียนเหลือเกิน แบกกระเป๋าตั้ง 2-3 ใบ”

 

 

 

 

 

 

“......”

 

 

 

 

 

 

“นี่ ชอบไอ้ป๊อบมันเหรอ?”

 

 

 

 

 

 

“คะ? อะ อะไรนะ??”

 

 

 

 

 

 

“ฉันถามว่าเธอชอบไอ้ป๊อบมันเหรอ เอาตรงๆนะ ฉันเห็นเธอบ่อยนะ แต่ไม่ได้รู้จักว่าเป็นเพื่อนน้องฟางน่ะ แต่ฉันจำได้ว่าเธอชอบมานั่งตรงนั้นประจำ คือยังไงดีล่ะ เห็นแต่เธอไม่ได้มองว่ามากับน้องฟางอ่ะ”

 

 

 

 

 

 

“ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก”

 

 

 

 

 

 

“ว่าไง ชอบไอ้บ๊อบใช่ป่ะ จะว่าไปแฟนคลับมันก็เยอะอยู่นะ สุภาพบุรุษจุฑาเทพซะขนาดนั้น ชอบมันก็ไม่แปลกหรอก ให้ฉันบอกให้ไหมล่ะ ถือซะว่าช่วยน้องสาวข้างบ้านให้สมหวังในรักอ่ะ”

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่ค่ะ ไม่ๆๆๆๆๆ...ไม่ค่ะ ไม่ต้อง”

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ เออๆๆ ไม่ให้ช่วยก็ไม่สิ .....ซี้ดดดดดดดดดดด”

 

 

 

 

 

 

“แขนไปโดนอะไรมาคะ? จอดก่อนๆๆๆ”

 

 

 

 

 

 

“เมื่อกี๊สงสัยรีบไปหน่อย โดนรั้วบาดอ่ะดิ่ มันแหลมๆอยู่อันนึงจะซ่อมก็ลืมทุกที ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็หาย อ้ะ ซี้ดด เบาๆดิ่ยัยมิกกี้เม้า”

 

 

 

 

 

 

“ต้องทำความสะอาดแผลก่อนค่ะ แก้วมีน้ำ เช็ดแผลแล้วก็แปะนี่ พลาสเตอร์แบบนี้มียาในตัวนะคะ ไม่ต้องใส่ยาเพิ่ม เป็นไงบ้างคะ รู้สึกดีขึ้นไหม?”

 

 

 

 

 

 

“.....”

 

 

 

 

 

 

“อะ เอ่อ ...."

 

 

>///////////////////////<พี่โทโมะจ้องหน้าเราทำไมกันนะ?

 

 

 

 

 

 

“อ่อ เอ้อ ดีแล้วไม่เจ็บแล้ว ขอบใจนะ "

....ทำไมมองใกล้ๆน่ารักจังวะยัยมิกกี้เม้า.....

 

 

 

 

 

 

"มะไม่เป็นไร ./////. "

 

 

 

 

 

 

 

"อ่ะ เอ่อ .... พลาสเตอร์ก็ลายมิกกี้เหรอเนี่ย??? อะ อ้อ เธอห่อข้าวไปด้วยเหรอ? อืมกลิ่นแฮมชีทอ่ะ 5555 หิวเลย”

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ แต่มันไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ ^__^,,ไปกันรึยังคะ”

ดีจัง วันนี้ได้ทำแผลให้พี่โทโมะด้วย >___< บ้ารึเปล่าเนี่ยเรา อยากให้เค้าเจ็บ อยากให้เค้าปวดหรือยังไงนะ ยัยบ้า!!

 

 

 

 

 

 

 

“ห้ะ เอ้อไปกันเถอะเดี๋ยวสาย....”

 

ไอ่บ้าเอ้ยใจเต้นตึกตักเลย แค่เด็กกะโปโลยิ้มให้แค่นี้???? ตึก ตึก ตึก -/////-

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

.

 

 

“เอ็งมาเช้าติดกัน 2-3 วันแล้วนะไอ่โมะ?”

 

 

 

 

 

 

“ข้ามีสารถีว่ะ ปั่นจักรยานเด็กข้างบ้านมา 55555 เออ จะบอกว่าเด็กนั่นชอบแกด้วยนะไอ่ป๊อบ เป็นแฟนคลับว่ะ แต่เด็กน้อยขี้อายไม่ให้บอก”

 

 

 

 

 

 

“ใครวะ ข้างบ้านเอ็ง???....”

 

มันก็ยัยแก้วไม่ใช่รึ? โธ่ ไอ่ฟายยยยยยยย เด็กมันชอบมรึงนั่นแหล่ะครับ โอ้ยยยย อยากจะฆ่าตัวตายด้วยการซุกอกนิ่มๆของสาวอึ๋มๆ =___=

 

 

 

 

 

 

“เออ เอ็งไม่ต้องรู้หรอก เย็นนี้ข้าไม่ซ้อมนะ นิกกี้นัดว่ะ อยากให้รีบไป”

 

 

 

 

 

 

“อะไร ไหนบอกว่ามะวานก็ไปขี่กันยันเช้า?”

 

 

 

 

 

 

“เออ ก็จะทำไมล่ะครับพี่เขื่อนครับ? พี่มีปัญหาอะไร ผมไม่อยู่พี่ก็ซ้อมได้มั้งครับ????”

 

 

 

 

 

 

“แซนวิชแฮมชีท?” ....กลิ่นแฮมชีทอ่ะ 5555 หิวเลย...

 

 

 

 

 

 

“เออ แซนวิท 2 วันติดเลยว่ะ สงสัยไม่ได้ไปจ่ายตลาด เอ็งไม่กินหรอกมั้งโมะ เมื่อวานก็กินคนเดียวตั้ง 4 ชิ้น ข้าขอนะ”

 

 

 

 

 

 

“เฮ้ยย ไม่ๆๆๆๆ ข้าจะกิน ของข้ามั้งมึงงงงครับ ปล่อยเลย ตูหวงเว่ย”

 

 

 

 

 

---------------------------------

 

 

 

 

 

 

“วันนี้แก้วใจอารมณ์ดีอีกแล้วล่ะค่ะ เฟย์เย่// อืมมม นั่นสิคะฟางจ๋า เกิดอะไรขึ้นนะ 2-3 วันมานี้ดูอารมณ์ดีพิลึก”

 

 

 

 

 

 

“หืม เปล่าซะหน่อย อ้อ นี่ น่ารักไหม? แก้วไปเสิร์จจดูตามอินเตอร์เน็ตมาน่ะ”

 

 

 

 

 

 

“ตุ๊กตาวูดูอ่อ? จงเป็นของแก้วใจ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ฮ่าๆๆๆ เออ เข้าท่าดีอ่ะแก้ววว ทำให้ฉัน 4 ตัวจะเอาให้พี่เขื่อน พี่เบ พี่เคน พี่ป๊อบบบบบ >__<”

 

 

 

 

 

 

“ฉันให้ดู มินนี่ย่ะ =__= น่ารักป่ะ”

 

 

 

 

 

 

“อือ แกอยากจะบอกอะไรมากกว่าความน่ารักของมันบ้างป่ะ?”

 

 

 

 

 

 

“ที่แกบอกไง พิธีปัจฉิม....อ้ะ แต่ฉันไม่ได้จะสารภาพนะ ฉันแค่จะทำให้พี่โทโมะเป็นที่ระลึกเฉยๆ จากแฟน...คลับคนนึงน่ะ”

 

 

 

 

 

 

“แฟนคลับคนพิเศ้ษพิเศษล่ะไม่ว่า เออ บอกให้สารภาพไปก็ไม่ยอม ถ้าเป็นฉันนะ ฉันไม่เลือกป้านั่นหรอก อายุก็มากกว่า นมหมดอายุหรือเปล่าก็ไม่รู้ แกอ่ะยังเด็ก น่ารักด้วย แถมยังทำอาหาร ขนม น้ำนู่นนี่นั่นอร่อยเด็ด!!!!!”

 

 

 

 

 

 

“หืมมมมมมมมมมมมม ยายต่ายเป็นไรอ่ะ ทำไมดุเดือดจังอ่อวันนี้???? แก้วแกคิดเหมือนฉันป้ะ?”

 

 

 

 

 

 

“อือ เป็นอะไร?”

 

 

 

 

 

 

“เปล๊า ฉันก็แค่อยากจะรู้ว่าถ้าพี่โทโมะรู้ว่าแกชอบน่ะ เค้าจะไม่หวั่นไหวเลยเหรอ ตอนนี้ที่ดูๆพี่เค้าก็คุยกับแกดี คนสวยกับคนน่ารัก พี่โทโมะจะเลือกแบบสวยแต่แบบเดี๋ยวก็เบื่อเหรอ คบแบบน่ารักแล้วเอาไว้มองนานๆดีกว่าตั้งเยอะ”

 

 

 

 

 

 

“....แกเห็นด้วยเหรอว่าพี่เค้า...”

 

 

 

 

 

 

“ก็เมื่อวานตอนไปหาหมี แก2 คนคุยกันอยู่นิ่ // เออ คุยกันเป็นเรื่องเป็นราว เอ้อ แล้วพี่เค้ารู้หรือยังว่าแกอยู่ข้างบ้าน? แบบนี้ก็ดีสิ อ๊ายยยยยยย แก บอกไปเลย แล้วคอยดูนะ คนเราถ้ารู้ว่ามีคนชอบอ่ะ ยังไงมันก็ต้องหวั่นไหว่ ลังเลกันบ้าง แล้วยิ่งถ้ารู้ว่าแกเป็น เชฟโนเนม 3 ปีซ้อนคนนั้นอีกนะ แกเอ้ยยยยย พี่โทโมะหลงแกตายแน่ๆๆ”

 

 

 

 

 

 

“พี่เค้ามีแฟนแล้ว พวกแกก็รู้.....เลิกพูดเหอะ ทำไมถึงอยากให้ฉันไปแย่งแฟนคนอื่นจังนะ”

 

 

 

 

 

 

“แฟนเฟินอะไร พี่นิกกี้น่ะสวยจะตาย ฉันได้ยินเค้าเม้ามอยกันนะ ว่าพี่เค้ามีหนุ่มๆที่ ม. มาจีบเยอะแยะ คิดเหรอ ว่าพี่นิกเค้าจะยังรักพี่โทโมะ เด็ก มัธยมไก่กาอ่ะ ถามหน่อยๆๆๆ”

 

 

 

 

 

 

“พวกแกไม่รู้หรอก ว่าพี่เค้าก็เจอกันอยู่บ่อยๆ”....แม้กระทั่งเมื่อคืน...พวกแกไม่รู้อะไรเลย ;____; ฮือออออ แก้วใจเจ็บ หัวใจจ๋า แก้วใจขอโทษ...

 

 

 

 

“.....ฉันง่วง นอนแป๊บนะ”

 

 

 

 

 

 

“เฮ่อ นี่ยัยฟางแกก็คิดเหมือนฉันป่ะ? สมมตินะถ้าพี่โมะรู้ว่าใครเป็นคนทำของอร่อยๆให้กินตั้ง 3 ปี มีดอกไม้ ตุ๊กตาหมี ช็อกโกแลตทำเอง ตามเทศกาลงานต่างๆมาตั้ง 5 ปีเนี่ย พี่เค้าจะรู้สึกยังไง?”

 

 

 

 

 

 

“ฉันเคยถามพี่ป๊อบนะ พี่ป๊อบตอบว่าแบบนี้ขอคบไปตั้งแต่เข้าปีที่ 2 แล้ว คนอะไรจะรักเดียวใจเดียวแบบไม่หวังอะไรตอบแทนได้นานขนาดนั้น แต่มันอ่ะปากเสีย มันบอกว่าพี่โทโมะรักพี่นิกมากกกกกกกกก ชิ อยากให้ไอ้แก้วมันกล้าอ่ะ อยากหักหน้าไอ้พี่หมี!!!!”

 

 

 

 

 

 

“นี่แกเชื่อฉันป่ะฟาง เย็นนี้ลากไอ่แก้วไปกะฉัน บ้านฉันอ่ะอยู่ติดกะหอที่ยัยป้านิกไปพัก เชื่อฉัน ฉันจะพาไปดูอะไรเด็ดๆๆๆ”

 

 

 

 

 

---------------------------------

 

 

 

 

 

 

“ไปบ้านยัยเฟย์ ไปทำไม?”

 

 

 

 

 

 

“แหมมมมมมมมมมมมมมมมม แกไม่ได้ไปบ้านฉันนานแล้วนะ ไปหน่อยจะเป็นไรไป ยังไงวันนี้พี่โทโมะก็ไม่ได้ซ้อมอยู่แล้วนี่ แกจะไปดูเหรอ? ใช่ป่ะยัยฟาง // อือ หมีบอกวันนี้พี่โทโมะงดอ่ะไปหาพี่นิกกี้...”

 

 

 

 

 

 

“อ่อ อืม ฉันเดาเอาไว้แล้วล่ะ เดี๋ยวฉันไปเอาปิ่นโตก่อนนะ แล้วเจอกันที่หน้าประตูโรงเรียน”

 

 

 

 

 

 

“ทำไมพี่โมะเค้าไม่คิดจะไปแอบดูมั่งวะ ว่าใครมันกล้าเอาปิ่นโตโบราณๆแบบนั้นมาวางทังเช้า ทั้งเย็นยังเอาไปล้างให้อีก? แม่ม ไม่สงสัยเลยเหรอ 3 ปีนะเว้ยเห้ย ตุ๊กตาหมีปีละ 2 ตัว 5 ปี ก็ 10 ตัวแล้วนะเว้ยเห้ยยยยยยยยยย งง ว่ะ // ก็คนให้เค้าไม่อยากให้รู้ เป็นแกๆจะอยากหาคำตอบไหมล่ะ แฟนแกก็มีเป็นตัวเป็นตน อีกคนก็แค่แฟนคลับธรรมดาๆเท่านั้นเอง”

 

 

 

 

 

 

“สงสารเว้ย เฮ้ยยย นี่มันคอมมาดี้นะครับคนแต่งงงงง มันจะมาม่าไปไหนวะเห้ย??????” [ออมอนี่_cake: อือ ฉันก็ งง ว่ามันจะดราม่าไปถึงไหนเมื่อไหร่จบ =___= เดี๋ยวนะ ขอเปลี่ยนเรทกับแนวเรื่องหน่อยเหรอ ดราม่าสึดดดด ;_;]

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวๆๆ ทำไมต้องมาแอบดูชาวบ้านเค้าด้วยเนี่ย??? แกโรคจิตตลอดเลย ชอบชวนมาดูเค้ากัด(ปาก)กัน ไม่เอาไม่ดู”

 

 

 

 

 

 

“เฮ้ย แก้ว เดี๋ยวดิ่ นี่กัดกันของจริงนะ มาดูเร็วๆๆๆ // ยัยฟางลากมาสิ เร็วเข้า เดี๋ยวไม่เห็นช็อตเด็ด โอ้วววววววววววว”

 

 

 

 

 

 

“เฮ้ยยย นั่นพี่นิกกี้..... กับใคร ? ไม่ใช่พี่โทโมะนิ่ ...พี่โทโมะ แก้ว เอ่อแก้วกลับนะ”

 

 

 

 

 

 

“ยัยแก้วเดี๋ยววววววววววววววววว”

 

 

.

.

 

 

 

 

 

 

 

“หมีบอกวันนี้พี่โทโมะงดอ่ะไปหาพี่นิกกี้”

.

.

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ พี่โทโมะจะมาตอนนี้ไม่ได้นะ....ไม่ได้”

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ยัยมิกกี้เม้า มาทำอะไรที่นี่ล่ะเราอ่ะ”

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คือ เอ่อ มาทำรายงานบ้านเฟย์”

.... มาเร็วมาดูอะไรเด็ดๆ โอววววว....

 

 

 

 

 

 

“บ้านเฟย์อ่อ? อยู่นี่เหรอ ฉันไม่รู้นะเนี่ย 555 มาออกบ่อย แล้วกลับยังไง ฉันปั่นพาเธอกลับไม่ได้นะ คืนนี้จะค้างอ่ะ”

 

 

 

 

 

 

“เออ คือ เดี๋ยว อย่าเข้าไปนะ”

...ทำไมแกไม่สารภาพพี่เค้าไปล่ะ....

 

 

 

 

 

 

“หือ อะไรนะ อย่าอะไรนะ?

 

 

 

 

 

 

“คือ อย่า.....”

....เห็นป่ะล่ะ พี่นิกกี้ไม่ได้มีแค่พี่โทโมะนะ แกก็เห็นอ่ะแก้ว....

 

 

 

 

 

 

“ไม่ ไม่ได้นะ อย่าเข้าไป อย่าไปนะ....ฮึก ..... อย่าไป ...ฮึก”

....ถ้าให้เลือกระหว่างคนสวยกับคนน่ารักที่ดูเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อแบบแกอ่ะ เป็นฉันฉันเลือกอย่างหลังนะ.....

 

 

 

 

 

 

“ยัยมิกกี้เม้า....เป็นอะไรน่ะ เฮ้ เดี๋ยวเป็นอะไร?”

 

 

 

 

 

 

“อย่าเข้าไป อย่าไปนะ ....ฮึก อย่าเลย.......”

....ฉันจะพาไปดูอะไรเด็ดๆที่บ้านฉัน มาสิมาดูเร็วๆไอ่แก้ว....

 

 

 

 

 

 

 

“......ยัยมิกกี้เม้า ให้ฉันพากลับบ้านก่อนมั้ย นี่ ป่ะ ลุกเหอะอย่าร้องดิ่ คนมองใหญ่แล้วเฮ้ย....”

 

 

 

 

 

 

“....อย่าทำร้ายหัวใจของพี่โทโมะ แก้วใจเจ็บเหลือเกิน...”

....หมีบอกวันนี้พี่โทโมะงดอ่ะไปหาพี่นิกกี้....

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปหาพี่นิกกี้”

“จะไปหาพี่นิกกี้”

“จะไปหาพี่นิกกี้”

“จะไปหาพี่นิกกี้”

 

 

 

 

 

 

“นี่ตกลงอะไรคืออย่าเข้าไป? แล้วเป็นอะไรหรือเปล่าเรา”

“อื้อ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ... ขะ เข้าไปเถอะ กลับก่อนนะ กลับดีๆล่ะ พรุ่งนี้.....”

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ ไม่เป็นไรแน่นะ โอเค ฉันไปล่ะ....เอ้อ พรุ่งนี้รอด้วยนะ ^____^ อยากปั่นจักรยานคิตตี้อีกอ่ะ”

 

 

 

 

 

 

“อื้ม...”

...จะรอนะคะ แก้วใจจะรอพี่โทโมะ....

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ยยยย แกยัยฟางโทรหายัยแก้วติดยัง??? // ยัง นางไม่รับโทรศัพท์ มีอะไรอีก???”

 

 

 

 

 

 

“แกกกกกกกกกกกกกกก เริ่ดอ่ะแก พี่โทโมะมาแล้ววววววววว อ๊ายยยยยย ยัยป้านิกเล่นอะไรเนี่ย??? นัดผู้ชาย 2 คนมาหาพร้อมกัน??? // เห้ยยยย จริงดิ่? นี่เราไม่ต้องทำอะไรเลยเหรอ ??? เอ่อ เดี๋ยว ที่ไอ่แก้วมันรีบออกไปเมื่อกี๊ฉันคิดว่ามันจะเจอพี่โทโมะซะอีก แสดงว่าไม่เจอสินะ ถ้าเจอมันไม่ยอมให้พี่โทโมะมาเจอหรอก มันห่วง มันหวงความรู้สึกพี่โทโมะจะตาย”

 

 

 

 

 

 

“ไม่เจอก็ดีแล้ว พี่โทโมะจะได้เลิกกะยัยป้านี่สักที แล้วดูดิ้ คราวนี้ยังจะไม่มองเพื่อนเราได้อีกป่ะ // งั้นพรุ่งนี้เราไปแอบถ่ายรูปตอนมันวางปิ่นโตที่ล็อกเกอร์มั้ย แล้วส่งว๊อทแอ๊บให้พี่โมะอ่ะ???”

 

 

 

 

 

 

“เยี่ยม อิอิ// เยี่ยม อิอิ”

 

 

 

 

 

------------------------------------

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับก่อนนะ กลับดีๆล่ะ พรุ่งนี้.....”

“พรุ่งนี้รอด้วยนะ ^____^ อยากปั่นจักรยานคิตตี้อีกอ่ะ”

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำอะไรลงไปนะแก้วใจ...คิดจะแย่งของคนอื่นจริงๆน่ะเหรอ ... ”

.....ไม่ใช่สักหน่อย พี่นิกกี้นอกใจพี่โทโมะนะ ทำแบบนั้นช่วยให้พี่โทโมะตาสว่างต่างหาก!!! ....

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วถ้าพี่โทโมะเสียใจล่ะ คบกันมาตั้งหลายปีนะ ....”

.....คบได้ก็เลิกคบได้ อีกอย่างพี่โทโมะมีคนชอบเยอะแยะ ก็เธอไง1ในนั้นอ่ะ.....

 

 

 

 

 

 

 

“ทำถูกแล้วจริงๆเหรอ....”

....นี่เลิกงี่เง่า เข้าบ้านเตรียมคิดเมนูของวันพรุ่งนี้เหอะ คงไม่อยากให้พี่โทโมะกินแซนวิทอีกหรอกนะ....

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ ใช่สิ เมนูวันพรุ่งนี้ แวะซูปเปอร์ดีกว่า”

 

 

 

 

------------------------------

 

 

 

 

 

 

“ยัยมิกกี้ วันนี้ทำไมช้าจัง ยืนรอตั้งนานละ”

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ เอ่อ คือ ขอโทษค่ะ”

....พี่โทโมะดูปรกติจัง ...คิดอะไรอยู่นะแก้วใจ ต้องการอะไรล่ะ อยากให้พี่โทโมะเลิกกับพี่นิก แล้วคิดว่าเค้าจะสนใจตัวเองเหรอ? ทำไมถึงได้คิดทำอะไรโง่ๆแบบนั้นกันนะ.....

 

 

 

 

 

 

“วันนี้อะไรน่ะ เขียวหวาน? โหยยยย คุณป้าทำของอร่อยๆให้เธอทานทุกวันเลยเหอะ หอมมากอ่ะ”

 

 

 

 

 

 

“อะ อืม....”

....เจ็บที่หัวใจอีกแล้วเรา ... พอแล้วนะ แอบรักอยู่แบบนี้ล่ะดีแล้ว ดีแล้ว ....

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์หาเจอหรือยังเล่า ไอ่แก้วมันจะกลับจากห้องน้ำแล้ว // เออ เจอๆแล้วๆๆนี่ไง มันทำเสร็จแล้วจริงๆๆด้วยตั้งหลายตัวแน่ะ”

 

 

 

 

 

 

“เอาแค่ตัวเดียว วันละตัว เดี๋ยวมันสงสัย // อ่อ เอ่อๆๆๆ ป่ะ”

 

 

 

 

 

 

“พวกแกจะไปไหนกันน่ะ เฮ้ ??? อะไรของมัน เฮ่อ....มินนี่น้อย แก้วใจไม่ทำแล้วนะ เดี๋ยวเย็นนี้จะพาไปหาเด็กๆนะ...” อยากเปิดเผยตัวเองถึงกับต้องถักมินนี่ คิดได้ไงนะ เห็นตัวเองเป็นมิกกี้งั้นเหรอ?

 

 

 

 

 

 

 

“แกว่าแปลกป่ะ พี่โทโมะยังปรกติจัดเลย เมื่อคืนก็ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นบ้าง ยัยป้าดันมาปิดไฟใส่จอซะได้ // อือ เดี๋ยวจะลองถามพี่ป๊อบดูละกันตอนเย็นอ่ะ นี่ไงของพี่โมะ เอามาใส่เลย แขวนไว้กับปิ่นโตนี่แหล่ะ อิอิ”

 

 

 

 

 

 

“ปิ่นโตโบราณกะมินนี่ อ๊อยยยยยย ฟินเฟ่อออออออ *0* // สงสัยมั้ยอ่ะเฟย์ ล็อกเกอร์นี่มันไม่ต้องล็อกกันเหรอ?”

 

 

 

 

 

 

“ถ้าล็อกแล้วบรรดาแฟนคลับโรคจิตจะเอาของมาใส่ให้ได้ยังไงล่ะครับคุณผู้หญิง??”

 

 

 

 

 

 

“หมี!!!! // พี่ป๊อบบบบ >__<”

 

 

 

 

 

 

“มาทำอะไรมิทราบ ?”

 

 

 

 

 

 

“เปล๊า ...... เฟย์ไปเหอะ หึหึ ....พี่โทโมะมาเป็นของหนู(แก้วใจ)ซะดีๆ...อิอิอิอิอิอิอิ”

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ เอ็งบอกว่า พี่นิกนัดให้ไปเจอเมื่อวาน แล้วก็เจอเค้าอยู่กับแฟน เอ่อ สามีที่ช่วยจ่ายค่าเทอมให้ ? // ยังไงวะ งง เองก่อสาเมงาย ถูกป่า ข้าข้าวจายถูกป่า? // เออ แต่สามีคนนี้ไม่มีค่าเทอมให้ว่ะ 5555”

 

 

 

 

 

 

“แต่ดูเหมือนเอ็งสบายใจดี?”

 

 

 

 

 

 

“เหรอ ไม่รู้ดิ่ ข้าก็แค่ เออ อ้าว มีคนอื่นอยู่แล้วเหรอ? อืม ก็ไม่อะไรเท่าไหร่นี่หว่า ไอ่ที่เค้าว่าอกหักๆเนี่ย ไม่เห็นเจ็บสักเท่าไหร่เลย”

 

 

 

 

 

 

“นั่นหมายถึง เอ็งไม่ได้จริงจังกับความรักที่มีให้พี่นิกกี้ตะหาก แบบนี้เรียกว่าแกไม่ได้รักเค้าเลย เพียงแต่คบไปแบบนั้นเอง เหมือนที่เอ็งชอบพูดว่าชีวิตมีแต่บาสไง ถ้าเอ็งแพ้ เอ็งจะทำหน้าเบื่อโลกไป 8 วัน แต่นี่อะไรโดนทิ้งแท้ๆ ไม่เห็นจะรู้สึกรู้สาอะไร แดกข้าวได้ปรกติ”

 

 

 

 

 

 

“เออว่ะ นี่ถ้าไม่ได้เห็นปิ่นโตนี่ ข้ายังรู้สึกอยากจะร้องไห้มากกว่าเลิกกะนิกอีกว่ะ ถ้าไม่ได้เห็นตุ๊กตาหมีปีใหม่ ไม่ได้ช็อกโกแลตวาเลนไทน์ ไม่ได้ของขวัญในวันเกิด ข้าขาดใจตายแน่ ๆ อ้ะ....เขียวหวาน?”

 

 

 

 

 

 

“เห้ยยย วันนี้ปิ่นโตโบราณมีมินนี่น้อยด้วยว่ะ เอ๊ะ หรือจะเปิดตัวแล้ววะ? // มายชายๆ ของขวัญชินหม่ายเชยๆ // เอ่อ แค่ของขวัญว่ะ”

 

 

 

 

 

 

“....มินนี่....”

 

 

 

 

 

 

 

“กลิ่นแฮมชีทอ่ะ 5555 หิวเลย”

“หนูแก้วเอาสาคูไส้หมูมาฝากคุณเมื่อเช้า ทานหรือยังคะ?”

“พายกล้วยหอมของคุณแก้ว ฟินมากอ่ะป้า อ๊ายย ฉันอยากกินอีกจัง”

“น้ำตะไคร้ชื่นใจมากค่ะคุณ ลองดื่มสิคะ หนูแก้วพึ่งทำเสร็จเมื่อกี๊เลย”

“เขียวหวาน? โหยยยย คุณป้าทำของอร่อยๆให้เธอทานทุกวันเลยเหอะ หอมมากอ่ะ”

.

.

.

.

 

 

 

 

 

 

 

“....ยัยมิกกี้เม้า...”

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ วันนี้ทำไมไม่ไปดูซ้อมอ่ะ”

 

 

 

 

 

 

“....เอ่อ” ตายละลืมเอาปิ่นโตใส่กระเป๋า โอ้ยยยยย ไอ่แก้วไอ่โง่ ทำไมถึงไม่คิดว่าจะเจอพี่โทโมะโดยบังเอิญบ้างนะ T____T ก็มันมืดแล้วนี่นาใครจะไปคิดกันเล่า!!!!

 

 

 

 

 

 

“เห็นแต่น้องฟาง กับน้องเฟย์...อะไรอยู่ข้างหลัง?”

 

 

 

 

 

 

“ป่ะ เปล่า ไม่มี ของ กะเก็บได้น่ะ อือ เก็บได้ จะเอาไปทิ้งแล้ว ไปนะ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

.

.

.

.

 

 

“นี่เดี๋ยว! ..... เออออออออ พรุ่งนี้เอาข้าวห่อสาหร่ายนะ แต่ไม่ต้องเยอะอ่ะ ไม่อยากแบ่งพวกมัน....หวง...”

 

 

 

 

 

 

 

“..............”

 

 

 

 

 

 

 

“อ่อ แล้วก็รอด้วยอ่ะ ขี้เกียจเดิน...เข้าบ้านได้ละไป วันหลังจะกลับดึกก็บอก จะไปส่ง ...ห่วง รู้ป่ะล่ะน้องมิกกี้เม้า....”

 

 

 

 

 

 

 

 

“-///////////////- ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 the end...

 

 

 

 

 

 

 

 

…NEVER ENDING STORY 

TK NEVER DIE…

 

 

 

 

Talk : อ๊ายยยยยยยยย -///////- ฟิน.....ตรงไหน?555
เอาน่า จบแบบนี้ก็น่ารักดีออก แต่ดู รต จะทำร้ายแก้วจากไปหน่อยโนะ แก้วใจเสียใจอยู่คนเดียวเลยอ่ะ พี่โมะไม่เจ็บอะไรเลย ขนาดโดนบอกเลิกนะนั่น =___= หรือจะย้อนกลับไปทำให้พี่โมะเจ็บดีล่ะ??

 

ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวไปเขียนสเป ให้น้องแก้วได้แฮปปี้มั่งไรมั่งโนะ อิอิ มาแน่ๆ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่น้าาาาาาาา 5555 ทิ้งไว้กี่เรื่องแล้วล่ะ ?? อืม ไม่ต้องไปสนหรอก บอกแล้วโนะ ไม่ต้องรอ เรียนจบมะไหร่กลับมาจัดให้จบแน่ๆ สัญญาแล้วนิ่ ^___^ ไปละ ไว้เจอกันสเป ยูอาร์มายโนะ!