Harmful to the heart พื้นที่ตรงนี้อันตรายต่อหัวใจ!

        โป้ก!
 
 
    เสียงกระป๋องโค้กตกไปกระทบกับชายหัวทองด้วยความแรงจนเขาถึงกับหลุดคำหยาบออกมา
"โอ้ย!เชี่ยไรมึงเนียจงอิน"เสียงผู้ชายผิวขาวร่างสูงผมสีบลอนทองพูดกับจงอินชายหนุ่มผิวสีแทนที่ยื่นอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
"โดนเรียนอีกแล้วนะมึง"จงอินถามเขาเสียงเรียบแล้วหยิบโค้กอีกกระป๋องหนึ่งขึ้นมาเปิดดื่ม
"...มึงก็รู้สาเหตุนี้"เขาเงียบไปสักพักก่อนจะตอบจงอินเพื่อนสนิทคนเดียวของเขาที่รู้เรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมาของเขาแทบจะทุกเรื่อง
 
    เขากับจงอินน่ะสนิทกันมาตั้งแต่ตอนเด็กๆเพราะพ่อแม่ของเขากับจงอินเคยเป็นเพื่อนสนิทกันตอนสมัยมัธยมนั้นเลยทำให้เขากับจงอินต้องเป็นเพื่อนสนิทกันไปโดยปริยาย
 
"มึงยังไม่ลืม...อีกเหรอ?"จงอินหันมามองเขาเล็กน้อยแล้วถาม
"...เลิกพูดเรื่องนี้เถอ..!"
 
 
       ปัง!
 
  
    เสียงประตูบนดาดฟ้าถูกเปิดออกอย่างแรงเผยให้เห็นผู้หญิงหน้าหวาน ไม่สิ!ผู้ชายหน้าหวานต่างหากที่อยู่ในชุดนักเรียนเหมื่อนกับจงอินและเขา
 
    ดวงตาโตๆเหมื่อนกวางน้อยผมสีเหมื่อนครีมคัสตาร์ทผิวขาวอมชมพูเหมื่อนเกล็ดหิมะที่ตกใส่ดอกซากุระ
 
 
 
                     'สวย'
 
 
 
    ไม่รู้ว่าเขาเผลอมองผู้ชายหน้าหวานคนนั้นไปนานเท่าไรรู้ตัวอีกทีผู้ชายคนนั้นก็หายไปแล้ว
 
 
  
                หายไปไหน?
 
 
"อิเชี่ยฮุนนนนนนน!!"
"อะ..อะไร"
"มึงเป็นห่าไรเนียกูเรียกชื่อมึงตั้งสามล้านแปดแสนรอบ!"จงอินบ่นเขาแล้วหยิบกระป๋องโค้กที่วางอยู่ข้างๆเขามาเปิดกินอีกกระป๋อง
 
 
                 ก็มันไม่ยอมดื่มงะ-3-
 
 
"ผู้..ผู้ชายคนนั้นไปไหนแล้ว?"เขาถามจงอินเสียงสั่นๆเหมื่อนคนตื่นเต้นอะไรสักอย่างแต่สายตายังจดจ้องไปที่ประตูของดาดฟ้าเหมื่อนเดิมเพื่อว่าชายร่างบางคนนั้นจะเดินขึ้นมาอีกรอบ
 
   และใช่!เธอเดินขึ้นมาอีกรอบด้วยแววตาใสซื่อและเธอก็กำลังเดินมาหาเขา !
 
 
         
              เธอเดินมาหาเขา !
 
 
              เธอเดินมาแล้ว !
 
 
"...เฮ้!พวกนายอ่ะไม่ลงไปเรียนกันเหรอ"เสียงหวานๆเอยเอื้อนถามเขาอยู่ตรงหน้า
 
 
       สติของเขาค่อยๆหายไปทีละนิดๆจนมันไม่สามารถรับรู้อะไรได้แล้วเขารู้เพียงแค่ว่าเธอกำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่ตรงหน้าแต่เขาไม่สามารถจับใจความได้ว่าเธอพูดอะไร
 
     
      และกว่าสติของเขาจะกลับมาเธอก็หันหลังเตรียมจะเดินลงไปอีกรอบ
 
 
 
       ไม่ นะ!.
 
 
              เขายังไม่รู้เลยว่าเธอเป็นใคร?
 
 
"ดะ..เดี๋ยว!"เขารีบลุกขึ้นยื่นแล้ววิ่งไปรั้งมือของเธอเอาไว้ทำให้เธอต้องหันหน้ามาหาเขาอย่างช่วยไม่ได้
 
 
                         มือนุ่มจัง
 
 
"หืม?นายไม่ได้หูหนวกเหรอ เมื่อกี้ฉันพูดกับนาย นายไม่เห็นคุยกับฉันเลย"เธอถามเขาด้วยแววตาใสซื่อเหมื่อนเด็กน้อยจนเขาที่มองอยู่ก็อดจะเผลอยิ้มออกมาไม่ได้
 
 
 
                น่ารักจัง จับกดได้มั้ยครับ-///-
 
 
"เธอ...เธอเป็นใคร?"เขาพยายามถามเธอเสียงเรียบ
"อ๋อ สวัสดีฉันชื่อ เสี่ยว ลู่หาน หรือเรียกสั่นๆว่าลู่หานก็ได้ เป็นนักเรียนเพิ่งเข้ามาใหม่^^"เธอตอบเขาพร้อมกับส่งรอยยิ้มอันสดใสมาให้
 
 
 
       ลู่หาน
 
       เสี่ยว ลู่หาน
 
       กวางแห่งรุ่งอรุณ
 
"เสี่ยว  ลู่  ลู่ ห่าน  เสี่ยวลู่.."เขาพูดชื่อเธอออกมาอย่างเพ้อๆ
"ใช่ ฉันเป็นคนจีน"
"สวัสดี ฉันชื่อ คิม จงอิน หรือเรียกสั้นๆว่า ไคนะ>3<"จงอินที่เงียบอยู่นานก็เดินมาแทรกกลางระหว่างเขากับเธอก่อนจะแนะนำตัวด้วยน้ำเสียงสดใสเช่นกันซึ่งแน่นอนมันทำให้เขาไม่พอใจเล็กน้อยที่อยู่ดีๆไอ้เพื่อนตัวดำก็เดินมาแทรกกลางเขา
 
 
              จงอินรู้ว่าเขาคิดอะไร
 
 
              และเขาก็รู้ว่าไอ้ดำจงอิน จงใจแกล้งเขา
 
 
"จง อิน อ๋อ นายสินะที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน"
"ว้าว เธอเรียนห้องเดียวกับพวกฉันเหรอ"จงอินทำท่าทางดีใจอย่างออกหน้าออกตาจนเขาเห็นก็อดจะมันใส้ไม่ได้
 
 
 
                 อิดำ!กัมจง!- -
 
 
"...ส่วนนาย โอ เซฮุน ใช่มั้ย?"เธอชี้มาทางเขาแล้วถามซึ่งมันก็ทำให้เขาตกใจเล็กน้อย
 
 
             
                 คนสวยจำชื่อผมได้ด้วยครับ.///.
 
 
 
"ที่โดนเรียนใช่มั้ย นิสัยไม่ดีเลยนะ"
 
  
 
                  โธ่ คนสวย ผมไม่ได้เป็นคนแบบนั้นนะ.____.
 
 
 
"กร๊ากกกก!ใช่ อิฮุนแม่งนิสัยไม่ดีครับ อย่าไปยุ่งกับมัน"พอเธอพูดจบไอ้กัมจงก็ใส่ไฟเขาทันที
 
 
        
                  คืนนี้มึงตายแน่ อิดำ!
 
 
"คิม จง อิน!"เขาขยับปากพูดชื่อจงอินช้าๆแล้วมองด้วยสายตานิ่ง ส่วนจงอินก็ไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลยกลับขำออกมาซะอีก
 
 
        
                ผมคิม จงอิน หนุ่มหล่อผู้หน้าด้าน  กร๊ากกกกกกกกกก!
 
 
 
"เอ่อ งั้นฉันขอตัวก่อนนะ ต้องลงไปเรียนพละต่อนะ"เธอพูดแล้วเดินลงไปข้างล่างซึ่งแน่นอนว่าเขาก็กำลังจะเดินลงไปเช่นเดียวกันถ้าไม่ติด อิดำกัมจง! -_-
"ไรมึงเนียจงอิน!"เขาถามจงอินที่เอามือมาจับไหล่เขาอย่างไม่สบอารมณ์
"ไหนมึงบอกจะโดดเรียน"
"...กูว่านะบางทีการเข้าเรียนทุกคาบ มันก็ไม่ได้แย่อะไร:)"
 
 
 
               มันกลับดีมากๆต่างหาก ถ้าภายในห้องเรียนมีเธอนั่งเรียนอยู่ด้วย...
 
 
 
 
 
"เซฮุน!...กูรู้ความคิดมึงนะ!"
 
 
 
            "...คนนี้กูจ้อง!"
 
 
 
..........................................................................................................
มาอัพแล้วฮิฮิ
 
ฮุนฮานชิบเปอร์!