Deceive กลรัก หลอกลวง

หมอกควันบนดอย ทำให้อากาศหนาวจนพูดควันออกปาก

"แม่ฮะ ผมหิว"เด็กชายผิวขาววิ่งมาหาฟาง

"อ๋อ หิวหรอแป๊บนะลูก"ฟางลูบหัวเด็กน้อยด้วยสายตาเอ็นดู

แม้ที่นี่จะลำบากยากเท่าไร แต่ฟางก็จะทนเพื่อครอบครัวของเธอ

ฝ่ายที่บ้านพ่อฟาง

พ่อฟางไม่ได้รู้สึกผิดแต่อย่างใดที่ลูกสาวตัวเองหายไป แถมยังผิวปากด้วยความอารมดี

"คุณคะ ป้ามีเรื่องจะสารภาพ"ป้าน้อยคนใช้ที่บ้านเดินเข้ามาในห้องพ่อฟางช้าๆก่อนเม้มปากสีหน้าแสดงถึงความไม่สู้ดี

"อะไรหล่ะน้อย อยากได้เงินเดือนขึ้นหรอ"พ่อฟางเซ็นเอกสารด้วยความอารมดี

"ไม่ใช่ค่ะ.. คือ..."ป้าน้อยทำเหมือนไม่อยากพูดออกมา

"...."พ่อฟางไม่พูดอะไรกลับแต่หันไปมองป้าน้อย

"คุณฟางเป็นลูกแท้ๆของคุณค่ะ!"ป้าน้อยพูดท่ามกลางความตกใจของพ่อฟาง

หลายปีก่อน

พ่อฟางเคยมีภรรยาอื่นมาก่อนที่จะมีแม่ของแบม

วันที่ฟ้าเกรี้ยวกราดพ่อชี้นิ้วไล่ภรรยาคนนั้นออกจากบ้าน ไม่มีใครรู้ว่าภรรยาคนนั้นท้องอ่อนๆอยู่

น่าประหลาดที่ภรรยาคนนั้นคลอดวันเดียวกับวันที่แบมเกิด

ภรรยาคนนั้นคือแม่ของฟาง.. ในวันนี้ เธอเอาฟางมาวางทิ้งไว้หน้าบ้าน และก็ไปแต่งงานใหม่

เหมือนความสำนึกผิดที่ได้เคยทำไว้กับลูกตัวเองพร่างพรูมาจากดวงตา

"ฉันจะไปตามฟางกลับมา!!"

พ่อพูดจบก็ตามหาตัวฟางทันที เขาถามชาวบ้านแถวนั้น ตามหาฟางไปทั่วประเทศ

เท้าของชายชราก้าวขึ้นมาบนดอย ลมหนาวเย็นและหมอกพัดผ่านตัวเขาไป..

2 ปีเต็มๆที่เขาตามหาฟาง

"โอ๊ย"เด็กชายตัวเล็กวิ่งชนพ่อของฟาง

"ขอโทษฮะ"เด็กคนนั้นขอโทษพ่อฟาง

"หนุูๆพอรู้มั๊ยว่าที่นี่มีคนชื่อ..เอ่อ..ฟางมั๊ย"

"มีฮะๆผมรู้จักดีเลย"เด็กน้อยพูดจบก็จูงมือที่เริ่มเหี่ยวย่นเดินไปตามทางภูเขา

แอ๊ด

ประตูไม้ไผ่เปิดออก

"ฟิน ทำไมไปเล่นนานจังเลยลูก"ฟางที่กำลังเด็ดยอดผักพูดกับลูกชายตัวเอง

"แม่ครับ ผมเจอคุณลุงคนนี้ด้วย"

ฟางเงยหน้าไปมองคุณลุงที่ลูกชายตัวเองว่า แล้วถึงต้องกับผงะ

"พ.พ่อ"ฟางพูดด้วยเสียงสั่น

ความรู้สึกกลัวที่ฟางมีต่อพ่อยังไม่เสื่อมคลาย เธอยังคงกลัวพ่อตัวเอง

"พ..พ่อขอโทษฟาง"ชายชราเข่าทรุดน้ำตาไหลริน

พ่อและฟางได้ปรับความเข้าใจกัน

ฟางและป๊อบปี้ย้ายมาอยู่ที่บ้านฟางด้วยกัน

พ่อฟางได้จัดงานแต่งงานให้ป๊อบปี้และฟางอย่างเป็นพิธีการ

ณ งานแต่งงานของฟางกับป๊อบปี้

ทั้งสองได้เข้ามาอยู่ในงานแต่งงงานอีกครั้ง แต่เป็นงานที่ทั้งสองเต็มใจ

"จูบเลยๆ!"เสียงกองเชียร์ในงานดังสนั่น

ป๊อปปี้โน้มตัวประกบปากฟางลิ้นพัวพันเข้ามาดูดดื่ม เหมือนยามกระหายความทรงจำต่างๆเหมือนไหลสู่เข้ามาในสมองฟางอีกครั้ง

น้ำใสๆไหลออกมาจากตาของฟาง

ป๊อบปี้ค่อยๆคลายริมฝีปากนั้นออก แล้วยิ้มให้ฟาง ต่างกับเจ้าสาวในคืนนี้ที่น้ำตาไหลไม่หยุดด้วยความปลื้มปิติ

เสียงปรบมือดังสนั่นลั่นทั่ว

ฟิน ลูกของป๊อปและฟางเดินขึ้นมาบนเวทีแล้วหอมฟอดหนึ่งที่แก้มของฟางและป๊อบปี้

"ฟิน ลูกอยากได้น้องมั๊ยลูก"ป๊อบปี้ถามเด็กชายที่กำลังตาแป๋วจ้องพ่อตัวเอง

"อยากฮะ ฟินอยากมีเพื่อนเล่น"เด็กน้อยทำท่ากระดี๋กระด๊าดีใจ

"ฟาง..."ป๊อบปี้มองฟางตาหวาน

"บ้า"ฟางเอามือมาตีป๊อบปี้เบาๆ

"เพื่อให้ลูกมีเพื่อนเล่น"ป๊อบปี้อุ้มฟางขึ้นมา ฟางหน้าแดงอย่างห้ามไม่อยู่

ป๊อบปี้พาฟางเข้าห้องหอไป ปล่อยให้เด็กน้อยเกาหัวงงๆอยู่ตรงนั้น

จบบริบูรณ์