Princess of hell ค้นใจยัยตัวร้าย

" หืม.. " หมอนั่นคังอินเงยหน้าขึ้นมา แล้ว.. สบตาฉัน ?!
เป็นเพราะว่าเรานั่งใกล้กันหรอรึเพราะฉันนั่งโต้ะข้างหน้าหรือ
เพราะอะไร ทำไม ถึงเห็น.. ผู้ชายคนนี้ หล่อจัง

" ... " ฉันมองเขา
" ... " เขามองฉัน
" ... " เรามองกัน
" เอ่อ.. อโน คือว่า จะมองกันอีกนานปะครับ "
ดาซองโบกมือไปมาต่อหน้าพวกเราสองคน

" เธอ.. " หมอนั่น คังอิน กำลังจะพูดอะไร..
" เอ้ะ ? " จะพูดอะไรนะ
" ทำไม... " ทำไมมมม ??
" ทำไม ? " ทำมายยย ???
" ทำไม..... หน้าแก่จัง -_- "
" !!!!!!! "
" อุ๊บ.. "
ทั้งเพื่อนฉันและเพื่อนอิตาบ้านี่ร่วมแรงร่วมใจกันกลั้นขำ
อย่างสุดชีวิต แต่อย่าคิดว่าจะเนียนนะ โทษทีฉันดูออกย่ะ -_- !!
" ตลกตายล่ะ! " ฉันกระแทกเสียง
" โป๊ก ! " เอาหัวโขก
" โอ้ยย !!! " และแน่นอนเขาเจ็บ เออ สม !
" เธอทำอะไรของเธอยัยบ้า ! " คังอินลุกขึ้นทำท่าจะเอาเรื่อง
" โขกหัวไง โง่หรอ !? " ฉันตอบ
" ยัยบ้านี่ ! " หมอนั่นพูด
" ปล่อยฉันสิวะ ! " มีโซร้องเสียงดังขัดฉันกับอีตาคังอิน
จนพวกฉันต้องละความสนใจแล้วหันไปมองอีกครั้ง
" เมื่อเช้าเธอเตะน้องฉัน - - " แทซองพูดเสียงอู้อี้
" ห้ะ อะไรนะ ? " มีโซทำท่าไม่ได้ยิน
พลันสายตาฉันก็เหลือบไปเห็นซึลกิและแชวอนค่อยๆ
พากันแอบกระดึ๊บๆออกจากมุมอันตรายไปยืนหลบมุม
ข้างหลังอีตาดาจองและจีซุน เห้ นั่นมันมิตรศัตรูนะ -_- !
" ปึง ปึง ปึง ! " เสียงเอกสารกระทบกับโต้ะดังขึ้น
เรียกร้องความสนใจจากพวกเราได้ทั้งหมด
" ???x8 " What ? เครื่องหมายคำถามของเราทั้งแปด
" ได้เวลาพักแล้วไปนั่งที่ใครที่มันทำความเคารพแล้วไปพักซะ "
กรรม ยังกับขู่ให้เราไปพักงั้นแหละจารย์ - -

หลังจากที่ทำความเคารพเสร็จสรรพพวกเราทั้งสี่ก็อาศัย
จังหวะวุ่นวายชิ่งหนีอิตาสี่ประสาทนั่นชะแว้บมาโรงอาหาร
ทันที ใครจะไปอยู่ล่ะคะแหม เดี๋ยวก็ได้มีสงครามเย็นกันอีกพอดี
" กินไรกันดี " แชวอนถาม
" นั่นน่ะสิ " ซึลกิเสริม

" ฉันไม่ค่อยหิวแหะ เดี๋ยวฉันนั่นโต๊ะนี่รอนะมีโซฝากซื้อขนมปังเนยนมด้วยนะ "

ฉันหันไปวานมีโซ

" โอเค " มีโซยิ้มแล้วทั้งสามก็พากันแยกย้ายไปหาซื้ออะไรมาทาน
ฉันจึงเดินไปนั่งโต๊ะอาหารแล้วหยิบไอโฟนรุ่นใหม่ที่เพิ่งถอยมาเมื่อวานขึ้นมาเล่นรอ

" ยัยนี่น่ะหรอ ใช่หรอ " หืม.. เสียงซุบซิบดังมาจากโต้ะข้างๆ
" ใช่ๆ คนนี้แหละ "

พลันหางตาก็เหลือบไปเห็นยัยผมแกละโต๊ะข้างๆมองมาทางฉัน อะไรกันฟะ -_-

" เห้อะ หน้าตาก็งั้นๆ "

หนอยยัยผมบลอนหล่อนส่องกระจกบ้างปะยะ

" เอาเลยดีมั้ย " ยัยผมแกละ
" เอาสิ " ยัยผมบลอน เอาไรกันยะจะเอากันหรอ ?!! - -
" ตึ่ก..ตึก.. นี่ ! หล่อน " หืม นั่นเดินมาหาฉัน ?
" ...? " เงยหน้ามองแล้วหันมองซ้ายขวา
" หล่อนนั่นแหละ !! "

กรรม ขึ้นเสียงแว้ดใส่ฉันอีกวิทยาลัยนี้มันยังไงกันขายนกหวีดแทนข้าวจ้าวหรอ หึ๊ !

" มีธุระอะไร " นิ่งไปใจดีสู้ชะนีค่ะ
" ได้ข่าวมาว่าหล่อนทำร้ายพี่คังอินหรอ ! "

นั่นขึ้นเสียงใส่อีก รำคาญนะรู้รึเปล่าวะ - -

" ทำร้าย ? " ฉันทำท่าเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ

" อย่ามาทำเป็นแอ็บใสไม่รู้เรื่องนะยะ ซ่า !! "

ไม่พูดเปล่านังชะนีผมแกละก็หันหลังหยิบแก้วน้ำแดงที่โต๊ะหล่อนหันมาสาดใส่ฉันจนทำให้

ณ จุดจุดนี้กลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งโรงอาหารทั้งหัวฉันเปียกหน้าและเสื้อเลอะน้ำแดง
หนำซ้ำไอโฟนฉันยังเปียก หนอย - -

... Next ...