Love than this no more... รักวุ่นวายของนายเพลย์บอย

กลางฟอลเต้น...

   ชายหนุ่มหญิงสาวต่างพากันขยับสะโพกโยกย้ายไปตามจังหวะเพลงที่บรรเลงอย่างสนุกสนาน  สายตาของสาวโสดทั้งหลายต่างมองไปที่ชายหนุ่มและหญิงสาวคู่หนึ่งอย่างอิจฉาตาร้อน ด้วยความสงสัยว่าเธอเป็นใครกันถึงได้มาเต้นกับหนุ่มเพลย์บอยอย่าง “ธามไท” ได้  ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ตรงตามสเป็คของชายหนุ่มเลยแม้แต่นิดเดียว...

    “ฟ้ารู้จักกับแก้วมานานแล้วเหรอฮ่ะ เห็นดูสนิทสนมกันจัง” ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวร่างบางที่อยู่ตรงหน้า

ร่างบางพลันรีบตอบ “เป็นเพื่อนเล่นกันตั้งแต่เด็กนะ เลยสนิทกัน ^ ^”

   “อ่อออ! ครับ แล้วสาวสวยอย่างฟ้าเนี่ยมีแฟนหรือยังเอ่ย?” ชายหนุ่มถามด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ส่อแววเจ้าชู้ระยิบระยับเป็นประกาย

   “ ยะ....” ยังไม่ทันที่ฟ้าจะได้ตอบคำถามของธามไท ก็ได้ยินเสียงเพื่อนสาวคนสนิทเรียกชื่อตนซะก่อน

    “ยัยฟ้า ฉันจะกลับบ้านแล้วนะ! มัวเต้นอยู่นั่นแหละ >[]< ”

    “แก้ว แกจะรีบกลับไปไหนเนี่ย! เพิ่งมาเมื่อกี้เองนะยะ!”

   “ก็ฉันไม่มีอารมณ์จะเที่ยวต่อแล้วอ่ะ” หญิงสาวตอบพลางคิดในใจ โมโหชะมัดเลย  - -' ทำไมฉันถึงดวงซวยขนาดนี้ โดนบังคับให้แต่งงานกับอีตาบ้านั่นไม่พอ! ยังดวงซวยมาเจออีตาบ้านั่นที่นี่อีก! จะตามหลอกหลอนช้านนนไปถึงไหนกันนน

   “แล้วนี่แกไปทำไรมาเนี่ย ทำหน้าอย่างกับตูดลิง!” ฟ้าถามแก้วที่กำลังทำหน้ามุ้ยไม่รับแขก

   “เออน่า แล้วจะกลับไม่เนี่ยบ้าน ถ้าไม่กลับฉันจะปล่อยแกให้เดินกลับเองแล้วนะ >[]<”

   “กลับซิ  ธามไปก่อนนะ บายบาย” หญิงสาวพลันสายตาหันไปพูดกับชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ

   “ครับ กลับบ้านดีๆนะฮะ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะครับ!” ผมชักติดใจฟ้าแล้วซิ!  ชายหนุ่มคิดพลางยิ้มมุมปาก

   แล้วสองสาวก็พากันเดินออกไปจากผับ

             คอนโดฯ        

             ห้องแก้ว

“ห้ะ! แกว่าไงนะ คนที่ชื่อโทโมะเนี่ยเหรอคู่หมั้นแก โอมายก้อด!! โลกกลมไปแหละ”

“ยัยฟ้า แกจะตะโกนโวกเวกโวยวายทำไม่ว่ะ เดี๋ยวเค้าก็แห่กันมาทั้งคอนโดหรอก” แก้วปรามฟ้าที่กำลังอยู่ในอาการอึ้งกิมจิกับเรื่องที่แก้วเล่าให้ฟัง

 “เออโทษๆ ฉันว่ามันอาจจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกมั้งแก อาจเป็นพรหมลิขิตก็ได้น้า ฮิ้ววววว!!”

  “บ้านะ! พรหมลิขง ลิขิตอะไรกัน ไม่มี! มีแต่ความซวยทั้งนั่น! ถ้าให้ฉันแต่งงานกับไอ้หน้าหวานจอมเจ้าชู้นั่นอ่ะนะ ฉันยอมตายดีกว่า! - -' ”

“ให้มันจริงเหอะ! อย่าไปหลงเสน่ห์เพลย์บอยตัวพ่อเข้าแล้วกันล่ะ เดี๋ยวมันจะแก้ไม่หาย”

“ไม่มีทางเด็ดขาด!  ไปๆกลับห้องแกไปนอนได้แล้ว”

“ฉันไปแหละ ฝันดีนะแก” พูดเสร็จฟ้าก็ออกจากห้องไป

อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค่ะ  

เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆ