I LOVE YOU MOST (อ้นเชอรีน)

10.0

เขียนโดย SPY_TK

วันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.15 น.

  4 ตอน
  2 วิจารณ์
  12.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2556 12.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) "เลือกชุดแต่งงาน"-/////-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

(Cherreen)

 

เช้าวันเสาร์สุขสบายของฉันถูกปลุกด้วยเสียงเรียกของคุณแม่สุดที่รัก ก่อนจะลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อรอเจอกับว่าที่เจ้าบ่่าวของฉันอ้ากกกกกกกกก!!! ไอ้ฟันเหล็กปากหมา

 

วันแต่งงานของฉันถูกกำหนดขึ้นในวันเสาร์หน้า!!!! ไม่อยากจะเชื่อว่่ามันจะรวดเร็วขนาดนี้บอกเลยว่าฉันรับไม่ได้จริงๆที่ถูกคลุมถุงชนแบบนี้ แต่จะทำไงได้ละ  T^T

 

เมื่อฉันง้องแง้งใส่พ่อกับแม่ไปมาได้ความว่า........ว่่า......ว่่า  จะถูกตัดออกจากกองมรดก เหอะๆๆๆๆๆๆฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ ขนาดเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคนเดียว พ่อกับแม่ทำอย่างนี้ได้ยังไง

 

 

ตั้งแต่เกิดมาเป็นลูกคนเดียว อะไรๆพ่อแม่ก็ตามใจตลอดพอบทจะบังคับก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้

ให้ตายเถอะ.......สมกับคำโบราณที่ว่าไว้จริงๆเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น เฮอะ!!!

 

 

ฉันหันมองนาฬิกาบอกเวลาสิบโมงกว่่าๆแขกที่ฉันกำลังนั่งรอก็ได้เดินทางมาถึง   ฉันได้ยินเสียงทักทายของพ่อกับแม่ดังอยู่ข้างนอกก็เลยเดินไปแง้มประตูนิดๆ

 

ฉันมองร่างสูงทีี่ไม่ได้เจอกันมาหกปี....ให้ตามเหอะตอนนี้ฉันไม่ปฏิเสธได้เลยว่าพี่เค้าหล่อมาก ยิ้มทีโลกแทบหยุดหมุน............แต่ฉันไม่ต้องการ ฉันไม่อยากแต่่งงานนนนนนนนนน

ม่ายยยยยยยยย 

 

ฉันสำรวจดูไอ้พี่อ้นก็ตงิดๆในใจ ก่อนจะก้มสำรวจชุดของตัวเองที่กำลังใส่  กางเกงขาสั้นสีดำกับเสื้อสีขาวรูปดาว

 

 

เป๊ะ!!!!!!!โอ๊ยตายๆๆๆเสื้อในตู้มีเป็นร้อยเป็นพันทำไมต้องมาเลือกใส่ตัวนี้ด้วยเนี่ยยย

 

"มานั่่งในห้องนี้ก่อนนะ น้องเชอรีนอยู่ในห้องนี้แหละจ๊ะ"ฉันที่กำลังจะเปิดประตูออกไปจากห้องก็ต้องชะงักแล้วถอยกับมานั่งที่โซฟาเหมือนเดิม

 

"อ้าวสวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า"ฉันยกมือไหว้ตามมารยาทโดยที่เอ่ยชื่อเพียงสองคนไม่ต้องอธิบายใช่มั้ยคะว่ามันหมายความว่ายังไง.......หึๆ

 

"หวัดดีจ๊ะ"คุณลุงคุณป้าตอบแบบยิ้มๆก่อนที่จะเดินไปนั่งที่โซฟาตัวยาว

 

"ผมว่าเรามากันสามคนนะครับ"เสียงทุ่มเอ่ยพลางมองตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตานิ่งๆ ก่อนจะยิ้มมุมปาก

 

"เอ๊ะ อ้นกับเชอรีนใส่ชุดเหมือนกันเลย.....นัดกันไว้หรือใจตรงกัน"แม่แซวแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม

 

"เหมือนเสื้อคู่รักเลยเนอะ" คุณป้า่พูดเสริม

 

"เธอไปเปลี่ยนไป"คำเรียบๆถูกเอ่่ยออกมาจากปากของไอ้พี่อ้นบ้าปากเสีย

 

"ไม่ต้องสั่ง"

 

"ฉันไม่ได้สั่่งแค่บอกให้ไปเปลี่ยน ก็แค่นั้น"เชอะ!! อะไรที่ไอ้ฟันเหล็กพูดฉันจะไม่ทำ

 

"ฉันว่าฉันเปลี่่ยนใจล่ะ ขี้เกียจ มีไรม๊ะ ใครอยากเปลี่ยนก็เปลี่ยนเองสิ"ฉันตอบพร้อมเลี่ยงออกมานอกบ้านเพื่อไม่ให้ปะทะคารมณ์

.

.

.

.

.

.

 

รถยนต์ราคาแพงจอดลงบริเวณหน้าสตูดิโอแห่งหนึ่ง ฉันเดินเข้าไปพร้อมกับไอ้พี่อ้นบ้าเพื่อไปลองชุด

 

ชุดสูทสีดำแขวนไว้ข้างชุดเจ้าสาวสีชมพูเปิดไหล่ข้างเดียวสวยงามมีเพชรประดับ

เหอะบอกเลยยว่า........สวยมากกกสวยจนไม่อยากใส่ (ไม่ใส่ก็ดียกเลิกงานแต่่งไปเลย)

 

 (Aon)

 

ตอนนี้ผมอยู่ในชุดเจ้าบ่่าวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ขาดอยู่อย่่างเดียวคือ เจ้าสาว ไม่รู้จะแต่งอะไรนานก็ไม่รู้

 

"เจ้าสาวมาแล้วค่ะ"

ผมหันไปตามเสียงของพนักงาน ให้ตายเถอะตอนนี้เชอรีนอยู่ในชุดเจ้าสาวสีชมพูเปิดไหล่ข้างเดียว เธอสวยยังกะนางฟ้า ชุดสีชมพูเข้ากันได้ดี่กับสีผิวของเธอสุดๆ

"นี่นายจะมองอีกนานมั้ย......ฮั่นแนฉันสวยใช่มั้ยล่่่าาาาาา"

เฮ๊ย!!!!! ไม่ได้ๆ่่่่่่่่่ๆเราจะชมยัยนั้นไม่ได้

 

"อะไร ใคร ใครบอกว่าเธอสวย ก็งั้่นๆ ไม่เห็นสวยเลย"

 

"อย่างกะนายหล่อตายล่ะ"

 

"ทำไมคนอย่่างฉันไม่หล่อตรงไหน มีแต่สาวๆวิ่งเข้าหา"

 

"ก็ทุกตรง......."

 

"เธอก็ไม่สวยเหมือนกัน"

 

"นาย......"

 

"หยุดๆ>>>หยุดเดี๋ยวนี้ จะทะเลาะกันอีกนานมั้ย" แม่พูดขึ้นหลังจากผมและเชอรีนเริ่มปะทะคารมณ์กัน

 

"ไปทั้งสองคนไปถ่่ายรูปแต่งงานได้แล้ว"

.

.

.

.

 

"เดียวเชิญพวกคุณเข้าไปเซ็ทฉากนะคะ"

 

"แหะๆพี่ขอความร่วมมือหน่อย น้องคนหล่อเข้าไปชิดน้องคนสวยหน่อยนะครับ" พี่พนักงานเอ่่ยด้วยน้ำเสียงเกรงใจ

 

ให้ตายเหอะทำไมใจผมเต้นแรงแบบนี้เนี่่ย  เวลาที่ยัยนั้นเขยิบเข้ามาชิดผมมันทำให้ผมใจเต้นแรงแทบจะหยุดหายใจ

 

"เสร็จแล้วขอแบบหันหน้าเข้าหากันก่อนค่ะ ชิดๆเอาแบบลำตัวชนกันเลยค่ะ" พี่พนักงานเอ่ย ถ้าพี่จะให้ผมชิดกันขนาดนั้นไม่ให้ผมเข้าสิงร่างยัยเชอรีนเลยล่ะ

 

"แล้วไงต่อครับโอบเลยมั้ย" ผมเอ่ยออกไป แค่อยากจะแกล้งคนตัวเล็กเท่านั้น

 

"นี่นายจะบ้าหรอ พูดทำไมไม่คิด ห้ะ!!!!"

.

.

.

.

.

 การถ่่ายรูปดำเนินไปเรื่อยๆจนมาถึงรูปสุดท้าย

 

"คราวนี้พี่ขอรูปหวานๆนะครับ"พอพี่พนักงานพูดเสร็จก็มาจัดแจงท่าให้พวกผม

 

เชอรีนถูกกดให้นั่งลงอยูบนเก้าอี้นุ่่มตัวหรู ก่อนผมจะตามลงไปนั้งที่วางแขน

 

"น้องอ้นคะหอมแก้มน้องเชอรีนเลยคะ" ห้ะ หะ หอมแก้ม

 

"อ้ากกกกก ฉันไม่ยอมมมมมม" ยัยเชอรีนร้องขึ้นหลังจากที่พนักงานสั่งให้ผมหอมแก้มยัยนั่่น

 

 

 

#ถึงรีดเดอร์จะไม่อยากอ่่านแต่ไรท์ก็จะลง เพราะวันนี้ไรท์มีความสุขมากกกกๆ

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา