Love Plan ซุปตาร์ขี้เก๊ก & แฟนคลับจอมหยิ่ง
10.0
เขียนโดย ปะการังสีคราม
วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 02.38 น.
2 chapter
0 วิจารณ์
5,811 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 00.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) เรื่องของเรื่อง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดิมตอนที่แล้ว
"อือๆ ฉันสัญญา ทีนี้แกจะบอกได้ยัง??" หญิงสาวขมวดคิ้วเป็นปมเพราะความสงสัย
"เอิ่ม~ เรื่องที่ฉันอยากให้แกช่วยก็คือ................"
ต่อ
"ห๊ะ นี่!! แกทำหน้าร้องไห้จะเป็นจะตายเพราะเรื่องนี้เนี่ยนะ!!" หญิงสาวลุกขึ้นยืนโวยวายหลังจากฟังเรื่องที่เพื่อนสาวของเธอขอร้องให้ช่วยจนจบ
เสียงโวยวายของเธอทำให้เพื่อนร่วมคณะที่นั่งล้อมวงคุยกันอยู่ภายในห้องหันมามองเธอเป็นตาเดียว
"เฮ้ย!! แกนั่งลงก่อนฉันอายเขา" เมื่อเพื่อนสาวเห็นเช่นนั้นจึงกระตุกแขนหญิงสาวให้นั่งลงแล้วเธอก็นั่งลงตามอย่างว่าง่ายเพราะเธอเองก็ไม่ชอบเป็นจุดเด่นสักเท่าไหร่หลังจากนั้นไม่นานก็ทำให้เธอเลิกตกเป็นเป้าสายตาแล้วเพื่อนร่วมคณะคนอื่นๆก็หันไปจับกลุ่มคุยกันต่อเรื่องที่ค้างไว้เมื่อสักครู่
"ยังไงๆ ฉันก็ไม่ไปเด็ดขาด!!" หญิงสาวพูดเน้นย้ำกับเพื่อนสาวของเธอแต่ลดเสียงให้เบาลงเพื่อให้มีเพียงเธอกับคู่บทสนทนาข้างๆได้ยินกันเพียงสองคนเท่านั้น
"แต่แกสัญญากับฉันแล้วนะยัยอายส์~" (ToT)
"เมื่อเย็นวานฉันเห็นข่าวบอกว่าเค้าป่วยฉันแค่อยากไปเยี่ยมเค้าเอง พี่เกรทเค้าไม่สบายเค้าต้องการกำลังใจนะแก" แคทใช้มือทั้งสองเกาะที่แขนของเพื่อนสาวพร้อมทำหน้าแบบแมวน้อยขี้อ้อนสุดๆ
"แต่แกจะบ้าหรอ!! ให้ไปส่งน่ะพอไหวแต่นี่แกจะให้ฉันไปเป็นเพื่อนบุกเข้าไปภายในห้องคนไข้ดาราขวัญใจแกเนี่ยนะขืนมีคนจับได้พวกเรามิหวังเละแน่!!"
"แกช่วยเป็นแฟนคลับธรรมดาๆแบบคนอื่นได้ป่ะว่ะ" เธอเอ่ยออกมาอย่างเซ็งๆ
"ไม่ต้องเป็นห่วงฉันเตรียมแผนไว้เรียบร้อยแล้ว" แคททำหน้าภูมิใจอย่างสุดๆสำหรับการแผนของเธอ
"เอาเป็นว่าแกตกลงสัญญากับฉันแล้วนะพรุ่งนี้วันเสาร์เราจะไปเยี่ยมพี่เกรทกัน!!" (o^^o)
"อะไรนะ?? นี่ฉันตกลงกับแกตั้งแต่เมื่อไหร่มิทราบ?? มีแต่แกที่ เออ ออ อยู่คนเดียว" หญิงพลางชี้นิ้วมาตนเองแล้วทำหน้าอย่างงๆ แล้วชี้ไปยังเพื่อนสาวอย่างปลงๆ
"อ่าวน่า~ แกมีทางเลือกมากนักหรือไงเราเป็นเพื่อนกันมีอยู่กันแค่สองคน" แคททำหน้าเศร้าๆเพราะรู้ว่าเพื่อนสาวของเธอนั้นขี้สงสารคนมากสักแค่ไหน
"เออๆๆ ไปก็ไป!!" แน่นอนล่ะที่เธอตบปากรับคำก็ในเมื่อเพื่อนสาวคนสนิทยกเรื่องเพื่อนที่เรามีอยู่กันแค่สองคนมาอ้างมีหรือเธอจะไม่ไปเพราะปกติเธอเองนั้นก็ไม่ชอบเสียงพูดคุยเรื่องไร้สาระเธอจะพูดก็ต่อเมื่อเรื่องที่เธอจะพูดนั้นมีความสำคัญจริงๆหรืออยากจะพูดเท่านั้นถึงจะเอ่ยออกมาจากปากของเธอและเธอก็ไม่ชอบเข้าหาคนอื่นๆอีกด้วยจึงทำให้หลายๆคิดว่าเธอหยิ่งทำให้คนอื่นๆไม่คิดอยากจะเป็นเพื่อนของเธอ แต่มีหรือเธอจะแคร์ในเมื่อรอบๆตัวยิ่งสงบนักมากสักเท่าไหร่ไม่มีคนมาจุกจิกมากวนใจนั้นก็ถือว่าเป็นสวรรค์ของเธอ แต่ก็น่าแปลกใจยิ่งนักที่มีเพียงหญิงสาวคนเดียวที่เดินเข้ามาขอเป็นเพื่อนกับเธอไม่คิดว่าเธอเป็นยัยจอมหยิ่งเหมือนกับคนอื่นๆและที่น่าแปลกไปกว่านั้นแคทคือเพื่อนคนแรกในชีวิตรั้วมหาลัยของเธอไม่ว่าจะพูดมากพูดเรื่องไร้สาระแต่เธอก็ไม่เคยที่จะรำคาญหรือเบื่อเมื่อได้รับฟังมันเลยและเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เธอสามารถพูดคุยโต้ตอบได้ประโยคยาวที่สุด
"Yes!! ขอบใจมากจ๊ะเพื่อนเลิฟ มาจุ๊บที!!" แคททำปากจู๋ มือทั้ง2จับใบหน้าเพื่อนสาวหันมาให้ตรงข้ามกับเธอพร้อมโน้มจู่โจมตรงไปยังแก้มนุ่มๆของเพื่อนสาวทันทีี
"พอ~หยุด!! หยุดเลย!!ถ้าแกเข้ามานะฉันสาบานได้เลยว่าพรุ่งนี้ฉันจะไม่ไป!!"หญิงสาวทำหน้าเห้ยเกพร้อมกับใช้มือดันร่างบางๆของเพื่อนสาวให้ออกจากตัวเธอ
"OK OK ฉันจะไม่ทำอนาจารณ์กับแก" |( ̄3 ̄)|
ติดตามตอนต่อไป
______________________________________________________________
หวังว่ายังคงไม่เบื่อกันนะ-3-
ช่วยติดตามเป็นกำลังใจให้กับ ปะการังสีคราม ด้วย
"อือๆ ฉันสัญญา ทีนี้แกจะบอกได้ยัง??" หญิงสาวขมวดคิ้วเป็นปมเพราะความสงสัย
"เอิ่ม~ เรื่องที่ฉันอยากให้แกช่วยก็คือ................"
ต่อ
"ห๊ะ นี่!! แกทำหน้าร้องไห้จะเป็นจะตายเพราะเรื่องนี้เนี่ยนะ!!" หญิงสาวลุกขึ้นยืนโวยวายหลังจากฟังเรื่องที่เพื่อนสาวของเธอขอร้องให้ช่วยจนจบ
เสียงโวยวายของเธอทำให้เพื่อนร่วมคณะที่นั่งล้อมวงคุยกันอยู่ภายในห้องหันมามองเธอเป็นตาเดียว
"เฮ้ย!! แกนั่งลงก่อนฉันอายเขา" เมื่อเพื่อนสาวเห็นเช่นนั้นจึงกระตุกแขนหญิงสาวให้นั่งลงแล้วเธอก็นั่งลงตามอย่างว่าง่ายเพราะเธอเองก็ไม่ชอบเป็นจุดเด่นสักเท่าไหร่หลังจากนั้นไม่นานก็ทำให้เธอเลิกตกเป็นเป้าสายตาแล้วเพื่อนร่วมคณะคนอื่นๆก็หันไปจับกลุ่มคุยกันต่อเรื่องที่ค้างไว้เมื่อสักครู่
"ยังไงๆ ฉันก็ไม่ไปเด็ดขาด!!" หญิงสาวพูดเน้นย้ำกับเพื่อนสาวของเธอแต่ลดเสียงให้เบาลงเพื่อให้มีเพียงเธอกับคู่บทสนทนาข้างๆได้ยินกันเพียงสองคนเท่านั้น
"แต่แกสัญญากับฉันแล้วนะยัยอายส์~" (ToT)
"เมื่อเย็นวานฉันเห็นข่าวบอกว่าเค้าป่วยฉันแค่อยากไปเยี่ยมเค้าเอง พี่เกรทเค้าไม่สบายเค้าต้องการกำลังใจนะแก" แคทใช้มือทั้งสองเกาะที่แขนของเพื่อนสาวพร้อมทำหน้าแบบแมวน้อยขี้อ้อนสุดๆ
"แต่แกจะบ้าหรอ!! ให้ไปส่งน่ะพอไหวแต่นี่แกจะให้ฉันไปเป็นเพื่อนบุกเข้าไปภายในห้องคนไข้ดาราขวัญใจแกเนี่ยนะขืนมีคนจับได้พวกเรามิหวังเละแน่!!"
"แกช่วยเป็นแฟนคลับธรรมดาๆแบบคนอื่นได้ป่ะว่ะ" เธอเอ่ยออกมาอย่างเซ็งๆ
"ไม่ต้องเป็นห่วงฉันเตรียมแผนไว้เรียบร้อยแล้ว" แคททำหน้าภูมิใจอย่างสุดๆสำหรับการแผนของเธอ
"เอาเป็นว่าแกตกลงสัญญากับฉันแล้วนะพรุ่งนี้วันเสาร์เราจะไปเยี่ยมพี่เกรทกัน!!" (o^^o)
"อะไรนะ?? นี่ฉันตกลงกับแกตั้งแต่เมื่อไหร่มิทราบ?? มีแต่แกที่ เออ ออ อยู่คนเดียว" หญิงพลางชี้นิ้วมาตนเองแล้วทำหน้าอย่างงๆ แล้วชี้ไปยังเพื่อนสาวอย่างปลงๆ
"อ่าวน่า~ แกมีทางเลือกมากนักหรือไงเราเป็นเพื่อนกันมีอยู่กันแค่สองคน" แคททำหน้าเศร้าๆเพราะรู้ว่าเพื่อนสาวของเธอนั้นขี้สงสารคนมากสักแค่ไหน
"เออๆๆ ไปก็ไป!!" แน่นอนล่ะที่เธอตบปากรับคำก็ในเมื่อเพื่อนสาวคนสนิทยกเรื่องเพื่อนที่เรามีอยู่กันแค่สองคนมาอ้างมีหรือเธอจะไม่ไปเพราะปกติเธอเองนั้นก็ไม่ชอบเสียงพูดคุยเรื่องไร้สาระเธอจะพูดก็ต่อเมื่อเรื่องที่เธอจะพูดนั้นมีความสำคัญจริงๆหรืออยากจะพูดเท่านั้นถึงจะเอ่ยออกมาจากปากของเธอและเธอก็ไม่ชอบเข้าหาคนอื่นๆอีกด้วยจึงทำให้หลายๆคิดว่าเธอหยิ่งทำให้คนอื่นๆไม่คิดอยากจะเป็นเพื่อนของเธอ แต่มีหรือเธอจะแคร์ในเมื่อรอบๆตัวยิ่งสงบนักมากสักเท่าไหร่ไม่มีคนมาจุกจิกมากวนใจนั้นก็ถือว่าเป็นสวรรค์ของเธอ แต่ก็น่าแปลกใจยิ่งนักที่มีเพียงหญิงสาวคนเดียวที่เดินเข้ามาขอเป็นเพื่อนกับเธอไม่คิดว่าเธอเป็นยัยจอมหยิ่งเหมือนกับคนอื่นๆและที่น่าแปลกไปกว่านั้นแคทคือเพื่อนคนแรกในชีวิตรั้วมหาลัยของเธอไม่ว่าจะพูดมากพูดเรื่องไร้สาระแต่เธอก็ไม่เคยที่จะรำคาญหรือเบื่อเมื่อได้รับฟังมันเลยและเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เธอสามารถพูดคุยโต้ตอบได้ประโยคยาวที่สุด
"Yes!! ขอบใจมากจ๊ะเพื่อนเลิฟ มาจุ๊บที!!" แคททำปากจู๋ มือทั้ง2จับใบหน้าเพื่อนสาวหันมาให้ตรงข้ามกับเธอพร้อมโน้มจู่โจมตรงไปยังแก้มนุ่มๆของเพื่อนสาวทันทีี
"พอ~หยุด!! หยุดเลย!!ถ้าแกเข้ามานะฉันสาบานได้เลยว่าพรุ่งนี้ฉันจะไม่ไป!!"หญิงสาวทำหน้าเห้ยเกพร้อมกับใช้มือดันร่างบางๆของเพื่อนสาวให้ออกจากตัวเธอ
"OK OK ฉันจะไม่ทำอนาจารณ์กับแก" |( ̄3 ̄)|
ติดตามตอนต่อไป
______________________________________________________________
หวังว่ายังคงไม่เบื่อกันนะ-3-
ช่วยติดตามเป็นกำลังใจให้กับ ปะการังสีคราม ด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ