หนี้รัก

 
เรื่อง หนี้รัก
 
" คุณหมอครับ เมียผมเป็นยังไงบ้างครับ "
 
" คุณ จริญญา มีอาการเครียดอยางหนักมากนะครับ จนสนให้เส้นโลหิตบางส่วนของสมองแตกออกมาและ "
 
" มีอาการที่ถูกกระทบกระเทือนจิตใจอย่างรุณแรง หมอจึงต้องรักษาอาการนี้ควบคู่ไปกับหมอทางจิต และ " 
 
" คนในครอบครัวคนใด คนหนึ่ง อาจจะเป็น พี่สาว ป๊า หรือ สามี ครับ ตอนนี้หมอยังคงต้องให้คุณจริญญา "
 
" อยู่ดูอาการภายในห้อง icu ไปก่อนนะและไม่อนุญาตให้เข้าเยี่ยมนะครับ เพราะร่างกายของคนไข้ตอนนี้ "
 
" อ่อนแอ และมีสิทธิ์เสี่ยงติดเชื้อได้ง่ายมาก ๆ ครับ ถ้าคงไข้มีอาการที่ปลอดภัยและไม่น่าห่วงแล้ว หมอจะ "
 
" ทำการย้ายคนไข้ไปที่ห้องพักพิเศษ ครับ " 
 
" ขอบคุณมากนะครับคุณหมอ " 
 
" ไงคะ พี่โมะ ตอนนี้สิ่งที่เฟย์พูดมันกำลังจะเป็นจริง พี่ฆ่าแม่คุณแก้ว ฆ่าความบริสุทธิ์ในตัวเธอไป เฟย์ว่า คงยาก "
 
" ที่เธอจะให้โอกาสพี่ หรือ ยิ่งเธอมีอาการทางจิตแบบนี้ด้วยแล้วหล่ะก็ เธออาจจะคิดทำร้ายตัวเอง หรือ ฆ่าตัว "
 
" ตายก็เป็นไปได้ ถึงพี่จะมาสำนึกได้เอาตอนนี้ เฟย์ว่า มันก็สาย สายไปมากแล้วจริง ๆ นอกจากพี่จะพิสูจน์หัวใจ "
 
" ของตัวเองว่า จะปกป้องและเยี่ยวยาความบอบช้ำที่เธอได้รับจากการกระทำด้วยน้ำมือคนเลว ๆ อย่างพี่ที่พร้อม "
 
" กับอกกับใจ และเห็นค่าความเป็นคนในตัวเธอ ใส่ใจ เฟย์จองห้องพักวีไอพีในโรงพยาบาลไว้ให้เรียบร้อยแล้ว "
 
" และโทรตามพี่กิ่ง พี่สาวของคุณแก้ว กับ ป๊าของเขาขึ้นมาพักที่นี้เรียบร้อยแล้ว ส่วนงานศพคุณสุมณ เฟย์จะ "
 
" จองวัดในกรุงเทพและเอาเงินของพี่ชายครึ่งหนึ่งออกไปช่วยเหลือ ส่วนพี่ลดทิฐิและความอยากมีลงเสีย " 
 
" ก่อนที่พี่แก้วเขาจะทำอะไรบ้า ๆ ลงไปเฟย์ไปหล่ะ เดี๋ยวจะเอาเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นขึ้นมาให้ จะไปดูคุณ "
 
"แก้วหล่ะสิท่า " 
 
" ใช่ !! พี่จะไปดูคุณแก้ว และขอบคุณนะยัยน้องสาวสำหรับสิ่งที่กระทำมันลงไปทุกอย่างแทนพี่ พี่จะพิสูจน์ให้คุณ "
 
" แก้วเห็นว่า หัวใจของพี่จะไม่ทำร้ายหัวใจของเธอให้บอบช้ำลงไปมากกว่านี้อีกแล้ว เพราะตอนนี้พี่รู้สึกและต้อง "
 
" การคุณแก้วในฐานะของภรรยา ที่ ไม่ใช่ภรรยาเพื่อพลีกายแลกกับหนี้สินที่ครอบครัวของเขาติดหนี้กับพี่ไว้ 50 "
 
" ล้านบาท แต่ตอนนี้เป็นเพราะ พี่ พี่ ไม่มีอะไรหรอกเฟย์พี่ขอตัวไปดูคุณแก้วก่อนนะ "
 
~ เดินออกไปและหยุดพร้อมมองผ่านกระจกจากทางห้องไอซียูเมื่อเห็นร่างของแก้ว ก็ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ~
 
" หลงรักเขาเข้าแล้วหล่ะสิท่า พี่โทโมะ " 
 
~ เฟย์พูดจบก็เดินออกไปขึ้นรถพร้อมคนขับรถและกลับบ้านไปเตรียมเสื้อผ้าและของใช้ให้โทโมะทันที ~
 

 
   
     ผมพล่อยหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนนี้พี่กิ่ง พี่สาวของแก้ว และป๊าของแก้วสะกิดปลุกผม ผม
 
รีบตาเหลือกลุกขึ้นมา ก่อนจะมองไปทางห้องไอซียู พร้อมเห็นแก้วกรีดร้องและอาละวาดอย่างหนักจนพยาบาล
 
สี่คนต้องช่วยกับจับและมัดไว้ด้วยเชือกติดกับเตียงคนไข้ ก่อนจะฉีดยาลงที่แขนสวยของแก้วจนสงบลงและ
 
พล่อยหลับไป ก่อนที่ผมจะก้มลงกราบเพื่อขอขมากับป๊าและพี่กิ่งแต่ทั้งสองเมินหน้าหนีผม พร้อมพูดว่า 
 
" ถ้ายัยแก้วให้อภัยในการกระทำของคุณ พวกเราก็ยินดีที่จะให้อภัยคุณด้วยเช่นเดียวกัน แต่พวกเราเชื่อ "
 
" ว่าคนที่ป่าเถื่อน ทำได้ทุกวิถีทางอย่างคุณ ไม่เคยเห็นอกเห็นใจใคร มองคนเป็นแค่เหยื่อตัวหนึ่ง ไม่มีทาง "
 
" ที่จะเปลี่ยนนิสัยของตัวเองได้หรอก และถึงคุณอยากจะเปลี่ยน ยัยแก้วก็คงมองผ่านไปและไม่เห็นค่ามัน "
 
" อยู่ดี " 
 
" ยังไงผมก็จะทำ ต่อให้ผมพิสูจน์จนต้องตายไปต่อหน้าแก้ว แล้วแก้วไม่มอง ไม่เห็นค่ามัน ผมก็จะยอมรับ " 
 
" ในความเลว และมือชั่ว ๆ ของผมที่แต่งแต้มสีแห่งความเจ็บช้ำลงไปในใจแก้ว ด้วยความเต็มใจและผม "
 
" จะไม่ขอเรียกร้องอะไรอีกเลย แต่จะมอบร่ายกายของผมให้มือของเธอฆ่าตายต่อหน้า ของเธอให้สม "
 
" กับที่ผมพรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเธอ " 
 
" งั้นก็ลองดูสักครั้ง ผมก็อยาจจะลองดูว่าคุณจะทำได้ในสิ่งที่คุณพูดต่อหน้าผมและยัยกิ่งหรือเปล่า " 
 
 

 
     หลังจากนั้นสองวันแก้วก็ถูกเข็นออกมาจากห้องไอซียู อาการเครียดและเส้นโลหิตที่แตกเริ่มดีขึ้นบ้าง แต่อาการทางจิต
 
ของแก้วกับแย่ลงกว่าเดิมเสียอีก แก้วเหม่อลอย ตาสวยมีแต่น้ำตา ไม่พูด ไม่จา จนกระทั่งนอนราบลงกับเตียงสวยของห้อง
 
พักพิเศษ ทุกคนเป็นอกเป็นใจให้ผมได้ดูแลแก้ว ผมค่อย ๆ เดินไปนั่งที่เตียง พร้อมปลดสายเชือกเสื้อผู้ป่วยออกเพื่อจะเช็ดตัว
 
ให้กับแก้วแต่แก้วก็ผลักร่างของผมร่วงลงกับพื้น แล้วพูดทั้งน้ำตาว่า 
 
 
" ฉันไม่ต้องการให้คนที่ฆ่าแม่ของฉันมาดูแลฉัน อะ ออกไป ออกไป กรี๊ดดดด กรี๊ดดด " 
 
 
" แก้ว !! แก้ว !! ผมขอโทษ ขอโอกาสให้ผมได้ดูแลคุณหน่อยได้ไหมแก้ว " 
 
 
" ไม่ !! ไม่ !! กรี๊ดดดด ฉันเกลียดคุณ ฉันไม่ให้โอก่สคุณ คุณฆ่าม๊าฉัน คุณขืนใจพรากความบริสุทธิ์ของฉันไป ไปตายซะ " 
 
 
" ไปตายซะ ไอ้คนเลว ฮือ ๆ ม๊า ม๊าจ๋า แก้วไม่เหลือใครอีกแล้ว กรี๊ดดดด ฮือ ๆ ออกไป ออกไปจากชีวิตฉัน ฉันเกลียด ไม่ต้อง "
 
 
" การเห็นหน้านายอีก ไม่แม้แต่ ฮือ ๆ จะอยากมีชีวิตอยู่ ออกไปสะออกไป กรี๊ดดด " 
 
 
     หลังจากที่แก้วกรีดร้องจนสลบไป ผมก็ออกไปตามหาพยาบาลเกือบ 1 ชั่วโมงก็ไม่พบ จึงเดินกลับเข้ามาภายในห้องแต่ก็ไม่
พบแก้วอยู่ที่เตียงจนกระทั่งผมเปิดข่าวช่องสามดู และเห็นผู้หญิงยืนอยู่บนดาดฟ้าสูงและผู้คนข้างล่างยืนดูมากมายและมีตำรวจ
พยาบาล หมอ คอยเกลี่ยกล่อมผู้หญิงคนนั้นให้ใจเย็น ๆ อย่าพึงคิดสั้นโดดลงไป ผมรีบวิ่งขึ้นไปบนดาดฟ้าของโรง
 
 
พยาบาลทันที  แก้วก้าวเท้าสวยออกไปทั้งสองข้างแต่มือยังคงจับขอบตึกและมือผมคว้ามือข้างหนึ่งของแก้วไว้ได้
 
 
 
สำเร็จ และดึงตัวเธอขึ้นมาไว้แนบอกแกร่งของผมได้สำเร็จอีกครั้งหนึ่ง ผมปล่อยให้แก้วทุบอกแกร่งของผมจนสลบ
 
 
ไป ผมปล่อยน้ำตาให้ไหลอาบสองแก้มพร้อมลูบปอยผมของคนที่สลบอยู่อย่างเข้าใจ ว่าการที่แก้วต้องสูญเสียทุก
 
 
สิ่งทุกอย่างที่ตัวเองรักไปมันเป็นเช่นไร เพราะผมก็เกือบจะสูญเสียคนที่ผทพึ่งรักเขาไปแล้ว และไม่อาจจะถอนใจ
 
 
กับได้ มาสด ๆ ร้อน ๆ นี่เอง ...
 
 
 
 
         
 
 
♥ LOVE LOVe LOVE KAEWJAI ♥
 
 
 
 เขียน เมื่อวันที่ 25 / 10 / 2013
         
 
 

 
  
 แก้วจะหายจากอาการทางจิตไหม โทโมะเปลี่ยนตัวเองได้หรือไม่ ติดตามอ่านตอนหน้ากันดี ๆ ไรเตอร์ขอโทษเรื่องบันทัดติดกัน
 
แก้แล้วแต่มิสำเร็จ อย่าโกรธกันนะ เม้นเยอะ ๆ หล่ะ โหวตนิดก็ได้