หนี้รัก

 
เรื่อง หนี้รัก
 
" อ๊ะ !! อี๊ !! อ๊าย คะ คุณ โทโมะ ดะ ได้โปรดช่วยแก้วด้วย "
 
" ใครนะมาร้องครางอยู่ในห้องของพี่โทโมะ น้ำเสียงหวาน ๆ อย่างกับผู้หญิงแนะ "
 
" อ๊ะ !! อี๊ !! อ๊าย คะ คุณโทโมะ แก้ว แก้ว กรี๊ดดดดด !!! " 
 
" ว๊ายย !! ผะผู้หญิงนุ่งผ้าขนหนู น้ำอะไรเยิ้มเต็มขาเลยด้วย แถมถูกมัดด้วยโซ่อีกต่างหาก หรือว่าพี่โมะจะ "
 
" ยัยเฟย์เข้ามาในห้องพี่ทำไมมิทราบ "
 
" เฟย์ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนี้เขาครางตั้งแต่เช้าจนถึงตอนเย็น พี่ลักพาตัวเขามาหรือเปล่า บอกเฟย์มาเดี๋ยวนี้นะ "
 
" พี่ไม่ได้ลักพาตัวเขามา อีกอย่างเขาเป็นเมียขัดดอกพี่ พี่มีสิทธิ์จะทำอะไรกับเขาก็ได้ เฟย์ไม่มีธุระอะไรแล้ว "
 
" ใช่ไหมงั้นก็ออกไปจากห้องพี่ได้แล้ว พี่จะได้ปลงเปลอผู้หญิงคนนี้ "
 
~ เพี๊ย !! เฟย์ตบหน้าพี่ชายอย่างแรง ~ 
 
" พี่โมะ !! ผู้หญิงทุกคนมีชีวิต มีจิตใจ พี่ได้ย้ำยีร่างกายของเธอให้ตกเป็นของพี่ไปแล้ว เธอไม่อาจจะเรียกร้อง "
 
" มันกับคืนมาได้ ถึงพี่จะคิดว่าร่างกายของเธอสามารถขัดดอกให้พี่ได้ และจิตใจของเธอหล่ะ มันแถบจะตาย "
 
" ไปแล้วทั้งเป็นเลยนะ แล้วอีกหน่อยพี่ก็จะต้องตกหลุมรักเธอ แต่เธอจะพยายามหนีไปจากพี่ หนีไปให้ไกล "
 
" เฟย์ขอร้อง ในเมื่อเขาตกเป็นเมียของพี่แล้ว ถนอมน้ำใจและหัวใจของเธอไว้เถอะนะคะพี่ ทำให้เธอยอมมอบใจ "
 
" ให้กับพี่ ดีกว่าให้เธอชังและเกลียดจนไม่อยากมองหน้าพี่ไปทั้งชีวิตนะ และนี่เธอชื่อว่าอะไรหล่ะ เฟย์จะได้เรียก "
 
"ถูก "
 
" เธอชื่อแก้ว อ๋อพี่จะลองเก็บคำพูดเราไปคิดดูนะ ถ้าเราไม่มีอะไรจะเทศน์ต่อแล้ว เชิญออกไป "
 
" ชิห์ !! ไปก็ได้ แต่เฟย์ขอไอ้ยาไวอาก้านี่ไปทิ้งชักโถส้วมนะ จะร่วมรักกับร่างกายของเขา ก็น่าจะให้เจ้าของร่าง "
 
" กายเขารู้เนื้อรู้ตัวจะดีกว่า ว่าไงตกลงอนุญาตให้น้องเอายาบ้า ๆ นี่ไปทิ้งไหม "
 
" เออ จะเอาไปทิ้งก็เอาไป ออกไปได้แล้ว "
 
" ขอบคุณนะคะ เฟย์ไม่กวนและ "
 
     หลังจากที่ยัยเฟย์ออกจากห้องไปแล้ว ผมก็ปลดผ้าขนหนูที่ห่อคลุมร่างกายสวยของแก้วออกจนหมดก่อนจะ
ปลดพันธนาการของร่างกายของตัวเองออกจนหมด ก่อนจะเล้าโลมร่างกายของแก้วไม่ว่าจะเป็น คอสวย หน้าอก
อวบอิ่ม แขนสวย แก้มใส ๆ หู รักแร้ และเนินสงวนสวยจนแดงจ้ำ ก่อนจะสอดใส่แกนกลางลงไปและกระแทรกเข้า
ออกเนินสงวนสงวนของแก้วไม่ยั้น พร้อมปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่น รอบแล้ว รอบเล่า ลงสู่ดายแก้วจนหมดก่อนจะถอน
แกนกายออกจากลำตัวของแก้ว แล้วครุ่นคิดในคำพูดของน้องสาวและมองหน้าแก้วที่แดงจัด ผมเอามือไปจับหน้า
ผากแก้วก็รู้ทันทีว่าไข้ขึ้นสูงมาก ก่อนที่จะมีเสียงเคาะประตูห้องผมอย่างถี่ ๆ 
 
" รอแปปครับ เดี๋ยวไปเปิดให้ "
 

 
 
     ผมใช้ผ้าขนหนูคลุมช่วงท่อนล่างของกายตัวเองไว้ ก่อนจะห่มผ้าห่มคลุมเรือนร่างและกายสวยของแก้วไว้เช่น
เดียวกัน ก่อนจะเปิดประตูออกไป เมื่อเห็นว่าเป็นลูกน้องคนสนิทที่ผมใช้ให้ไปส่งดอกไม้และการด์ภาพของแก้วตอน
มีอะไรกับผมที่โรงพยาบาล ผมจึงเดินออกมาข้างนอกและปิดประตูอย่างสนิท เพื่อไม่ให้คนบนเตียงได้ยิน 
 
" นายครับ ม๊าของคุณแก้วเธอเสียแล้วนะครับ "
 
"อะไรนะ คุณสุมณ สะ เสียแล้วงั้นหรอ แก้ว  O.O คะ คุณใจเย็น ๆ นะไปคุยกันในห้อง
 
" ม๊า ฮือ ๆ คุณมันเลว คุณมันเลว ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ ฮือ ๆ ม๊า ม๊าจ๋า แก้วขอโทษ คุณเป็นต้นเหตุให้ม๊า "
 
" ม๊าต้องตาย กรี๊ดดดด !! กรี๊ดดด !! " 
 
~ ล้มลงไปคาอกโทโมะ หน้าซีดเผือก เลือดอาบลงมาจากหัวสวยเพราะเครียดจัด " 
 
" พี่แก้ว เกิดอะไรขึ้นพี่โมะ "
 
" แก้ว แก้ว ผะ ผมขอโทษ รีบไปติดเครื่องรถ ฉันจะพาแก้วไปโรงพยาบาล เดี๋ยวพี่ค่อยเล่า ให้ฟังที่โรงพยาบาล "
 
" ครับนาย !! "
 
~ รีบวิ่งไปติดเครื่องรถทันที ~
 
" นะเฟย์ พี่ขอไปใส่กางเกงแปป ส่วนแก้วคงต้องเอาผ้าห่มคลุมไป " 
 
     ผมรีบจัดการใส่กางเกงในและกางเกงขายาวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมกายสวยของแก้วแล้วอุ้มร่าง
ของแก้วขึ้นรถไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดโดยมีเฟย์นั่งไปด้วยผมเดินวนไปวนมากุมขมับอยู่หน้าห้องไอซียูอย่าง
หนัก ที่ผมทำลงไปไม่ได้อยากให้ถึงตาย แค่อยากให้สะเทือนใจ แต่ผลกระทบที่จะเกิดขึ้น ผมไม่เคยคิดมาก่อน รวม
ถึงจิตใจของแก้วด้วยว่าเธอจะเป็นเช่นไร เมื่อต้องสูญเสียทุกสิ่งที่เธอรักเพราะน้ำมือของผม...
 
♥  LOVE LOVE LOVE KAEWJAI ♥
 
เขียนเมื่อ วันที่  24 / 10 / 2013
 
 

 
 
สภาะจิตใจและร่างกายของแก้วจะเป็นเช่นไรบ้าง โทโมะจะสำนึกในความเลวของตัวเองได้หรือไม่  อยากอ่าน
 
ก็เม้นสิ !! ก็โหวตสิ หรือจะแนะนำ ติดตามก็ได้ อย่าปล่อยให้แอนท้อแท้  วันนี้แอนอัพไปหลายตอนแล้ว พรุ่ง
นี้จะมาอัพต่อนะคะ ขอพักสายตาบ้าง รีดเดอร์อย่าโกรธกันนะ