หนี้รัก

7.0

เขียนโดย LoveLoveLovekaewjai

วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.29 น.

  4 session
  27 วิจารณ์
  13.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2556 12.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
เรื่อง หนี้รัก
 
" ม๊าของฉันมีอาการเป็นยังไงบ้างคะ คุณหมอ "
 
" ตอนนี้ คนไข้ยังไม่ปลอดภัยดีนะครับเธมีอาการครียดมากจนส่งผลให้อาการของโรคหัวใจกำเริบขึ้นมานะครับ "
 
" หมอขอให้คุณและป๊า ดูแลคนไข้อย่าให้มีเรื่องมากระทบกระเทือนจิตใจของคนไข้ซ้ำอีก เพราอาจจะทำให้ "
 
" คนไข้ช็อคและอาจจะเสียชีวิตได้ครับ ถ้ายังไงวันนี้หมอขออนุญาตให้คนไข้พักผ่อนและดูอาการอยู่ในห้อง icu "
 
" โดยงดเยี่ยมไปก่อนนะครับ และถ้าอาการของคุณสุมณดีขึ้น หมอจะให้ย้ายไปพักฟื้นที่ห้องคนไข้พิเศษครับ "
 
" ถ้าไม่มีอะไรข้องใจแล้ว หมอขอตัวไปดูเครสอื่นต่อก่อนนะครับ "
 
" คะ คุณหมอขอบพระคุณมากนะคะ "
 
 
    กิ่งเดินออกมาจากห้องของคุณหมอและตรงมาโผล่เข้ากอดผู้เป็นป๊า พร้อมบอกอาการของผู้เป็นม๊าฟังตามที่
คุณหมอชี้แจงให้เธอทราบโดยละเอียด จนผู้เป็นป๊าถึงกับถอนหายใจเบา ๆ อย่างโล่งอกแต่มันก็ยังไม่เต็มที่เท่าไหร่
นักเมื่อใจของเขาตอนนี้ก็ห่วงลูกสาวคนเล็กอย่างแก้วไม่ใช่น้อย ว่าจะถูกคุณโทโมะกระทำย้ำยีอะไรบ้าง ก่อนที่จะ
ชวนกันไปดูม๊าอยู่ที่หน้าห้องไอซียูและพล่อยหลับไป
 
 

 
 
     ส่วนทางด้านโทโมะ เขาพึ่งพาตัวแก้วใจที่ร้องไห้อย่างหนักตลอดการเดินทางจากภูเก็ตมาถึงกรุงเทพมหานคร
และสลบคาอกของเขาไป ลูกน้องของโทโมะมาเปิดประตูให้ชายหนุ่มที่อุ้มแก้วใจอยู่ออกมาจากรถ ก่อนจะสั่ง
กำชับว่า
 
"  วันนี้ฉันไม่รับแขก และก็เฝ้ารอบ ๆ บริเวณบ้านดี ๆ หล่ะ "
 
" ครับนาย !! นี่ครับยาไวอาก้า เมผ็ดเดียวรับรองผู้หญิงคนนี้ขัดดอกให้นายจนคุ้มดับเงินที่สูญเสียไปแน่ "
 
" ขอบใจแกมากนะ ที่ช่วยฉันคิดแผนกำราบและได้ตัวยัยนี่อย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องเหนื่อยใช้กำลัง "
 
" สิ้นเดือนนี้ฉันจะจ่ายโบนัสเพิ่มให้กับสมองอันฉลาดเฉลียวของนายอย่างคุ้มค่าเชียวกหล่ะ เอาหล่ะ " 
 
" แก้วใจ สาวน้อยของฉัน ได้เวลาขึ้นสวรรค์มาเป็นเมียขัดหนี้ขัดดอกให้กับเงิน 50 ล้านที่แม่ของเธอ "
 
" ติดฉันไว้แล้ว และฉันกวังไว้ลึก ๆ ว่าเธอจะยังไม่ผ่านการเชยชมดอนดมจากใครมาก่อนนะ เพราะฉัน "
 
" อยากจะเป็นคนแรกของเธอ ถึงแม้จะไม่ได้รักก็ตามแต่ วิศวะ ไม่ชอบใช้ของที่ผ่านมือใครมาแล้ว แม้ "
 
" เธอจะมาเป็นผู้หญิงขัดดอกก็ตาม !! "
 
     แก้วลืมเปลือกตาขึ้นช้า ๆ และเผยอปากสวยตั้งใจจะด่าโทโมะให้สาสม แต่นั้นเป็นโอกาสชั้นดีเลิศให้โทโมะย่อน
ยาไวอาก้าเข้าปากสวยของแก้วไปได้โดยง่าย แต่แก้วก็ไม่ยอมกลืนมันลงคอสวยไปง่าย ๆ เช่นเดียวกันเพราะเธอไม่
แน่ใจว่า ชายหนุ่มเอายาที่มีลักษณะปลุกเร้าอารมณ์ทางเพศของธอให้ตื่นขึ้นมาจาดภวังค์และมีอาการร่วมสมยอม
พลีร่างกายที่ไม่เคยเป็นของชายใดให้เป็นของเขาอย่างที่ต้องการหรือเปล่า จนชายหนุ่มต้องขู่ว่า
 
 
" ถ้าเธอไม่กลืนมันลงคอไปเสียตอนนี้หล่ะก็ ฉันจะสั่งลูกน้องไปเก็บครอบครัวของเธอ ว่าไง จะเลือกทางไหน "
 
" ฉันกลืนมันลงไปแล้ว นะนายอย่าทำอะไรครอบครัวฉันเลยนะ "
 
" ผมไม่ทำอะไรครอบครัวคุณหรอกแก้ว ขึ้นห้องกันเถอะครับ "
 
   ชายหนุ่มพูดจบก็ชายหนุ่ก็อุ้มแก้วขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน ฤทธิ์ยาค่อย ๆ กระตุ้นและปลุกเร้าอารมณ์ของแก้ว
อย่างช้า ๆ มาตลอดทาง แก้วเองก็ทนฤทธิ์อารมณ์ทางเพศที่ถูกปลุกเร้าออกมาไม่ไหว ค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าออกจาก
กายสวยออกไปทีละชิ้น ทีละชิ้นจนหมดไปจากกายสวยของเธอ มือไม้ของหญิงสาวอ่อนปวกเปียกและปลดกระดุม
เสื้อของโทโมะออกสองเม็ด และล้วงมือเข้สไปลูบซิกแพ๊กกำยำของโทโมะพร้อมเริ่มครางเสียงหวานระทวยจน
โทโมะถึงกับกลืนน้ำลายเมื่ออุ้มเรือนร่างเปลือยเปล่าของแก้วมาจนถึงประตูห้องของตัวเอง
 
" อ๊ะ อี๊ อ๊าย อ๊าย ชะ ช่วยแก้วด้วยคะ คุณโทโมะ แก้ว แก้ว ต้องการเป็นของคุณ อ๊ะ "
 
" ครับ !! อดทนหน่อยนะครับแก้ว "
 
    ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างช้า ๆ และสัมผัสได้ว่าภายใต้หว่างขาอันกำยำและหล่อเหลาของผม เจ้ามังกรโมะ
น้อย ๆ ได้ตื่นขึ้นมาพร้อมอยากจะเข้าไปสำรวจกายสาวของแก้วอย่างเต็มที่ ผมเปิดประตูห้องและวางแก้วลงบน
เตียงนุ่มช้า ๆ ก่อนที่แก้วจะปลดพันธนาการของผมออกจนหมด และผมก็อดใจไม่ไหวอีกต่อไป ปลุกเร้าร่างกาย
ของเธอที่ไม่เคยเป็นของชายอื่นใดจนกลายเป็นของผมอย่างสมบูรณ์ ฤทธิ์ยาหมดลงตอนเวลาเที่ยงคืน ผมกับ
แก้วนั้นเหงื่อผุดเต็มร่างกายไปหมด ตอนนี้แก้วสลบอยู่ใต้ซิกแพ๊กกำยำของผม ผมก้มลงจูบเนินอกของแก้วช้า ๆ 
ก่อนจะมองหว่างขาสวยของแก้วที่มีน้ำรักของเธอและผมปนอยู่กับเลือดบริสุทธิ์ของเธอ ก่อนจะกระซิบข้างหูแก้ว
เบา ๆ ว่า 
 
" เมียจ๋า ไม่ได้ซิงอีกแล้วนะ เมียจ๋ามีสามีแล้ววันนี้ขัดดอกได้คุ้มค่ามาก เลย ทำเอาสามีหลงใหลจนอยากจะปลด "
 
" หนี้ให้ครอบครัวของเมียจ๋าหมดเลย แต่โมะก็คงจะใจดีกับเมียจ๋าไม่ได้ เพราะร่างกายเมียจ๋า เป็นของเล่นของ "
 
" โมะ ที่หวานไปทั้งตัว แต่โมะไม่ได้รักเมียจ๋าหรอกนะ จำไว้ และไม่คิดจะรับผิดชอบการกระทำนี้ด้วย "
 
   ชายหนุ่มพูดจบก็พล่อยหลับไปโดยวางยาไวอาก้าไว้ที่หัวเตียง ก่อนจะล่ามโซ่ที่ข้อมือข้อเท้าของแก้วและเขาให้
ติดกันไว้ข้างหนึ่ง เพราะเขาคิดว่ายังไงซะแก้วก็คงจะต้องคิดหนีอย่างแน่นอน...
 
♥ LOve  LOVE LOVE KAEWJAI ♥
 
เขียนเมื่อ วันที่ 24 / 10 / 2013
 

 
 
ขอสักสิบคอมเม้นนะคะรีดเดอร์ทั้งหลาย ส่วนโหวตแล้วแต่จะกรุณาคะ สนุกไหม บอกแอนด้วยนะคะ หรือจะให้
ปรับปรุงตรงส่วนไหนก็บอกได้คะ 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา