รักบนเส้นขนาน

 
 
 
 
 
 
“นังเฟย์มันโวยวายอะไรมั้ย”แคทพูดเมื่อเดินมาที่โกดังที่มัดเฟย์ไว้แล้วถามลูกน้องที่เฝ้าด้านหน้าไว้
เพราะปกติเฟย์จะเป็นคนชี้โวยวายไม่ยอมอยู่นิ่งๆ
 
 
“ไม่นิครับ นิ่งเงียบมาตลอดเลย น้ำก็ไม่ยอมกินด้วย”ลูกน้องปั้นจั่นพูดแคทจึงเดินเข้ามาด้านในแล้ว
พบกับเฟย์ที่ถูกมัดมือมัดเท้าไว้นั่งนิ่งๆใต้หลอดไฟที่ส่องมา จริงสิ ยัยนี่ไม่ชอบที่มืด ไม่แปลกหรอก
ที่จะนิ่ง
 
 
 
 
“เป็นไง หมดฤทธิ์แล้วล่ะสิท่า”แคทเดินมาหาเฟย์ เฟย์เงยหน้าสบตาแคทนิ่งไม่แสดงความรู้สึก
อะไรเลย
 
 
“ทำไม ชั้นพูดเนี่ยไม่ได้ยินรึไง รึว่าเหนื่อยแล้ว ห้ะ”แคทพูด
 
 
 
“ทำไมพี่แคททำแบบนี้”เฟย์พูดนิ่งๆ
 
“ช่วยไม่ได้แกอยากจะไม่อยู่พวกเดียวกับชั้น อยากจะทรยศไปเข้าข้างผัวแกเองทำไม”แคทว่า
 
 
“เฟย์รักเขื่อน แล้วพวกมังกรดำก็ไม่ผิดอะไรเลย ไม่แปลกที่เฟย์จะเข้าข้าง”เฟย์พูด
 
 
“แกมันโง่นังเฟย์”แคทพูด
 
“ถ้าฉลาดแล้วเลวแบบพี่ เฟย์ยอมโง่ดีกว่า”เฟย์พูด
 
 
 
เพี้ยะ   
 
 
แคทตบหน้าเฟย์ทันที
 
 
“พี่คิดหรอว่าลุงปีเตอร์ พี่วิน ธามไทจะยังให้อภัยพี่ เพราะสิ่งที่พี่ทำมันร้ายแรงเกินที่พวกเค้าะให้
อภัยแน่ๆ”เฟย์พูด
 
 
 
“ชั้นมาไกลกส่าจะให้พวกเค้าเข้าใจและให้อภัยชั้นแล้วล่ะ ถ้าไม่พวกนั้นตาย ชั้นนี่ล่ะก็ตาย”แคท
พูด
 
 
 
“แต่เฟย์ไม่อยากให้พี่ตายนะ”เฟย์พูด แคทอึ้งไม่คิดว่าคนที่ดีแต่ทะเลาะกันมาตลอดจะพูดอะไร
แบบนี้
 
 
“อะไร แกเองน่าจะดีใจนะที่ชั้นตายไปเพราะชั้นมันไม่เคยทำอะไรดีๆให้แกจำเลย”แคทพูด
 
 
“เลวแค่ไหนก็ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชั้นไม่ใช่หรอ”เฟย์พูดแคทอึ้งกว่าเดิมก่อนจะเบือนหน้าหนี
 
 
 
“พูดมากไร้สาระ ไม่ต้องห่ววงหรอกนะ ถ้าพวกข้างนอกตายหมดแล้ว ชั้นจะมาปล่อยแก”แคทพูด
ก่อนจะเดินเปิดประตูออกไปแล้วไม่หันกลับมามองเฟย์อีกเลย
 
 
 
“เขื่อน นายอยู่ไหน มาช่วยชั้นซักทีสิ”เฟย์พูดแล้วคิดถึงเขื่อน
 
 
 
โครม
 
ตึง
 
 
 
เสียงดังด้านหลังทำให้เฟย์หันขวับไปที่กล่องกระดาษอันใหญ่ที่ซ้อนมา เฟย์มองมันหวาดๆเพราะ
กลัวมันจะร่วงมาทับตัวเองเหลือเกิน
 
 
 
โครม
 
 
 
 
ร่างของลูกน้องปั้นจั่นกระเด็นมา4คนนอนตายคาเท้าเฟย์ เฟย์หันขวับไปมองเขื่อนที่บิดขี้เกียจแล้ว
ยิ้มดีใจ
 
 
“รอนานมั้ยจ้ะเมียจ๋า”เขื่อนรีบเดินไปอ้อนเฟย์พลางแกะเชือกให้เฟย์
 
 
 
“เมื่อยจะแย่อยู่แล้ว ถ้ามาช้าแล้วชั้นจะเป็นอะไรไปนะ ชั้นจะเป็นมีมาหักคอ แล้วก็เจี๋ยนนาย”เฟย์ขู่
เล่นเอาเขื่นที่แก้เชือกให้เฟย์หวาดๆน้องชายตัวเอง ทันทีที่แก้เชือกให้เฟย์เสร็จเฟย์ก็กระโดดจูบ
เขื่อนทันที
 
 
 
 
“เห้ยๆ เบาๆก็ได้ เดี๋ยวเสร็จนี่แล้วไปต่อที่บ้านก็ได้ ตอนนี้ช่วยกันก่อนดิ”เคนตะพูดพลางถีบพวกลูก
น้องที่บุกเข้ามาด้านหลังที่พวกเขาพังประตูด้านหลังมาช่วยเฟย์ที่โกดังนี้
 
 
 
“นายน้อยเสือขาว ถ้าระเบิดนี่พังเดี๋ยวชั้นให้คนงานมังกรดำมาซ่อมนะ”เขื่อนพูดพลางเอาไดนาไมต์
ที่ตัวเองพกมาจุดไฟแช็กทันที
 
 
“เอาดิ ถ้าพวกนายออกค่าซ่อมหมดนะ”ธามไทที่สู้กับพวกปั้นจั่นก็พูดอนุญาต
 
 
 
 
ตู้ม
 
 
 
ไดนาไมต์ถูกโยนจากมือเขื่อนไปใส่พวกลูกน้องนับ10ของปั้นจั่นล้มตายจำนวนมาก
 
 
“ไปรวมกับพวกบอสกัน”เขื่อนพูดก่อนจะโยนปืนให้เฟย์แล้ววิ่งนำเฟย์ เคนตะ ธามไทและพวกเสือ
ขาวออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นไงล่ะพวกมึง หื่นมาก นังคุณหนูรองกับนังบอดี้การ์ดนั่นถูกพวกนั้นช่วยเลย”ปั้นจั่นตบหน้าแพน
และโด่งทันทีที่เมาแต่สนใจสาวๆจนลืมเฝ้าทำให้พวกป๊อปปี้มาเอาตัวไปได้และทำให้พวกของเขา
ตายเป็นจำนวนมาก
 
 
“ผมขอโทษครับที่ชะล่าใจไป พวกผมสัญญาว่าจะลากตัวไอ้หัวหน้ามังกรดำนั่นมาให้นายยิงหัวมัน
แน่ๆ”แพนพูดแล้วแค้นป๊อปปี้จัดที่ทำตัวเองหัวแตก
 
 
 
 
“แย่แล้วครับนาย พวกไอ้เขื่อนมาช่วยคุณเฟย์ไปได้แล้ว”ลูกน้องปั้นจั่นวิ่งมาบอกปั้นจั่นที่อยู่กับแคท
แพนและโด่ง
 
 
 
“เป็นไงล่ะ เห็นแล้วใช่มั้ยที่ไม่ยอมให้น้องเธอมัดรวมกับพวกนั้น ถูกช่วยไปแล้วเนี่ย”ปั้นจั่นว่าแคท
 
“นั่นมันน้องชั้นนะ ชั้นไม่อยากให้เฟย์ตาย”แคทพูด
 
 
“ทีผัวยังทิ้งได้ ทีนี้ล่ะมาทำเป็นคนดีรักน้อง ตลอดทั้งชีวิตแทบจะตีกันตลอดไม่รู้ตัวช้าไปหน่อย
หรอ”ปั้นจั่นเยาะ แคทกำหมัดแน่นแค้น
 
 
 
“ตอนนี้เราลงเรือลำเดียวกันแล้วจะแขวะกันอีกนานมั้ย ตอนนี้น่ะ ตามล่าพวกนั้นแล้วคุมกวินกับจินนี่
นั่นให้ดีดีกว่าจะมาทะเลาะกันนะปั้นจั่น”แคทพูดอย่างเจ็บหัวใจไม่แพ้กัน
 
 
 
“เอาล่ะ ตามล่าพวกมันให้เจอ จะเป็นพวกไหน เสือขาวหรือมังกรดำยิงทิ้งให้หมด”ปั้นจั่นพูดสั่งลูก
น้อง แพนยิ้มก่อนจะหยิบปืนแล้วนำพวกไปฝั่งหนึ่งตามด้วยโด่งที่นำพวกไปอีกฝั่งหนึ่ง โดยที่โด่งนำ
พวกลูกน้องไปทางด้านที่แก้วถูกช่วยไว้เพื่อหาต้นตอว่าพวกนั้นซ่อนอยู่ที่ไหนจนพบรอยเลือดของ
แก้วที่ไหล่มาจากหว่างขอ โด่งยิ้มก่อนจะเดินมาตามรอยเลือดจนพบเลือดไปหยุดที่รถตู้คันหนึ่ง
โด่งสั่งลูกน้องฆ่าคนขับรถก่อนจะเดินไปที่รถตู้ทันที
 
 
 
ทันทีที่เปิดประตูไปพบว่าแก้วนอนสลบที่เบาะคนนั่งก็ยิ้มเยาะพลางเอามือลูบไล้ไปทั่วตัวของแก้ว
 
 
 
“แหม สวยๆแบบนี้ไม่น่าเป็นบอดี้การ์ดเลย เป็นเมียพี่พี่จะดูแลเราดีกว่านี้เยอะ”โด่งลูบไล้มาถึงแก้ม
แก้วแล้วพูด
 
 
 
“พอดีว่าน้องเค้ามีสามีแล้ว โทษทีนะที่ทำให้ผิดหวัง”โทโมะพูดแล้วเตะโด่งจนล้มออกจากรถตู้ โด่ง
หันไปมองลูกน้องตัวเองที่เอามาก็ตกใจที่ถูกจองเบและพวกมังกรดำเล่นงานไม่เป็นท่า
 
 
 
“มือดีของมังกรดำ มึงนี่เองเป็นสาเหตุให้คุณหนูแพทของกูต้องตาย อย่าอยู่เลยมึง”โด่งพูดจบก็ชก
โทโมะล้มก่อนจะอัดโทโมะไม่ยั้ง โทโมะหาโอกาสช่องว่างๆแล้วสวนโด่งกลับทันที
 
 
 
“มันคืออุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิดหรอก ชั้นเองก็เสียใจไม่แพ้กัน”โทโมะพูด โด่งโมโหซัดใส่โท
โมะจนล้ม
 
 
 
“งั้นกูเนี่ยล่ะจะเอาชีวิตมึงไปเซ่นให้วิญญาณของคุณหนูแพท ที่ตายเพราะมึง”โด่งโมโหชักปืนจะยิง
เมื่อโทโมะเสียท่าล้มลง
 
 
 
ปัง
 
 
 
เลือดสีแดงสดไหลลงมาจากอกข้างซ้ายของโด่ง โด่งหันกลับไปมองที่รถตู้ แก้วที่ใช้ปืนของโทโมะ
ที่ให้เธอยิงโด่ง โด่งล้มลงขาดใจตายเช่นเดียวกับแก้วที่ทรุดลงมากองกับพื้นรถ
 
 
 
“บอกให้นอนไง จะตื่นมาทำไม”โทโมะบอกแก้ว
 
 
“แก้วเองทนไม่ได้เหมือนกันถ้าคุณะเป็นอะไรไป”แก้วพูด โทโมะจึงคว้าแก้วไปกอดแน่น
 
 
 
 
 
 
 
ปังๆ
 
 
แพนไล่ยิงพวกมังกรดำล้มตายจำนวนมากอย่างสะใจเนื่องจากแพนเป็นมือดีของเสือขาวจึงไม่แปลก
ที่ว่องไวมากในการต่อสู้และฆ่าลูกน้องมังกรดำล้มตายจำนวนมาก
 
 
“อยู่ไหนวะหัวหน้ามังกรดำ หัวหดกกอยู่กับผู้หญิงอยู่รึไง นี่ ดูนี่ลูกน้องแกตายไปทีละคนๆ
แล้ว”แพนตะโกนว่าดังลั่น ป๊อปปี้ที่หลบกับกราฟและฟางจะเข้าไปเอาเรื่องเพราะโกรธจัดที่แพน
ทำร้ายลูกน้องตัวเอง
 
 
 
“มันกำลังล่อให้นายออกไปนะ อย่าพึ่ง”กราฟบอกป๊อปปี้และรั้งชายหนุ่มไว้
 
 
“เอ้า ตายอีกศพ ยังไม่ออกมาอีกหรอ 555เจ้านายพวกแกนี่มันเห็นแก่ตัวดีเนาะ เห็นความสุขตัว
เองเป็นหลักเมื่อได้ผู้หญิงที่นายแกรักแล้วก็ทิ้งแกเลย พวกแกนี่มันน่าสงสารจริงๆที่มีเจ้านายแบบ
มัน”แพนเยาะแล้วหันไปบอกกับลูกน้องแก๊งค์มังกรดำที่ถูกลูกน้องปั้นจั่นจับตัว
 
 
 
“ชั้นทนไม่ไหวแล้วนะ”ป๊อปปี้เดือดจะออกไปจัดการแพน เพราะแพนทำเกินไปแล้ว
 
 
“ใจเย็นๆนะป๊อปปี้ ขอร้องอย่าออกไป พวกนั้นเค้าต้องการตัวนาย”ฟางพยายามพูดบอกป๊อปปี้
 
 
“พวกนั้นฆ่าคนของชั้นนะฟาง พวกเข้ามีลูกมีเมียชั้นไม่ยอมให้เค้าเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่หรอก”ป๊อปปี้พูด
 
 
“แล้วไม่คิดว่าถ้าพวกนั้นได้ตัวนายไป แล้วฆ่านาย เมียนายที่นั่งตรงนี้จะไม่ขาดใจตายรึไง”ฟางพูด
ทั้งน้ำตา เพราะหลายครั้งแล้วที่ป๊อปปี้เห้นแก่คนอื่นแล้วมองข้ามเรื่องความรักของเธอกับเขาไปจน
ทำให้ฟางต้องเสียน้ำตาครั้งแล้วครั้งเล่า
 
 
 
“ชั้นเข้าใจความรู้สึกเมียนายดีนะป๊อป ที่ชั้นไม่ให้นายออกไปเพราะชั้นรอเวลาที่พวกลูกน้องชั้นด้าน
นอกเค้าจะมาช่วยพวกเราในช่องแคบๆของโกดังนี้ อ้อ นี่ใกล้เวลาแล้ว”กราฟพูดก่อนจะมองนาฬิกา
 
 
 
 
 
“5 4 3 2 1 โก!”กราฟพูดจบประตูโกดังก็ถูกเปิดออกมาพร้อมกับพวกของสิงห์ทองที่สาดกระสุน
ใส่ลูกน้องของปั้นจั่น แพนรีบกระโดดหลบหนีทันที
 
 
 
กริ๊ก
 
 
 
ป๊อปปี้ออกมากที่ซ่อนแล้วเอาปืนจ่อหัวแพนหลังจากใช้ท่อนเหล็กฟาดให้แพนล้ม
 
 
 
“ชั้นไม่ใช่ขี้ขลาด และถ้าลูกน้องชั้นเจ็บ มันก็ต้องเจ็บกว่าร้อยเท่า”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ แพนหัวเราะออก
มา
 
 
“งั้นก็ยิงเลยสิ ถือว่าเอาคืนที่ชั้นยิงลูกน้องแกไปไง”แพนเยาะและท้าให้ป๊อปปี้ยิงตัวเอง
 
 
“ถ้าปั้นจั่นมันอยากจะเป็นมาเฟียปกครองลูกน้องแบบชั้น มันจะต้องรักลูกน้องมันล่ะ”ป๊อปปี้พูดจบ
กราฟก็ฟาดท่อนเหล็กใส่แพนจนหมดทางสู้และเลือดอาบ ก่อนจะให้ลูกน้องพวกเขามัดแพนไว้
ทันที
 
 
ถ้าเปลี่ยนบทให้ทุกคู่แฮปปี้เรื่องแอบยืดนิดนึง ยิดมาตั้ง2ตอนโทดทีน้า เดี๋ยวตอนหน้าก็จะ
สู้จบแล้ว
 
อย่าลืมเม้นกับโหวตละน้าๆๆๆๆๆๆๆ