รักบนเส้นขนาน

 

 

 

 

 

 

“อะไรน่ะ”แคทออกจากห้องน้ำในชุดคลุมอาบน้ำก็ดึงหนังสือพิมพ์ที่ปั้นจั่นอ่านอยู่ไปอ่านทันที

 

“แหม สงสัยคุณแคทจะได้น้องเขยเป็นหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำสินะครับ ดูสิ”ปั้นจั่นพูดแล้วชี้ให้แคทดู

ถึงข่าวกอสซิบที่ปาปารัซซี่แอบถ่ายรูปฟางกับป๊อปปี้ไปทำบุญที่วัดแถวระยอง แคทขยำหนังสือพิมพ์

ทิ้ง

 

 

“เหอะ แล้วไง กวินคงยอมหรอก เพราะกวินเกลียดพวกมังกรดำอย่างอะไรดี”แคทพูดเยาะ

 

“เอ แต่ถ้าสามีคุณแคทเค้ามีสิ่งล่อตาล่อใอยู่ที่มังกรดำ บางทีเค้าอาจจะยอมให้คุณหนูรองกับหัว

หน้าแก๊งค์มังกรดำคยกันก็ได้นะครับ”ปั้นจั่นพูดเป็นนัยๆ

 

 

“พูดแบบนี้หมายความว่าไง”แคทรีบถาม

 

 

 

“ก็พวกของผมเห็นดอกไม้งามแห่งแก๊งค์มังกรดำ ไปทำอะไรที่แผนกสูตินารีเวชเข้า พอไปหลอก

ถามนางพยาบาลแถวนั้น เลยรู้ว่าคุณจินนี่คนสวยที่แท้ก็แอบไปฝากครรภ์”ปั้นจั่นพูด

 

 

“แหม ก็ดีสินังฟางจะไปเป็นเมียน้อยของไอ้ป๊อปปี้”แคทเยาะเพราะเข้าใจว่าจินนี่ท้องกับป๊อปปี้

 

“ประเด็นคือคนที่เซ็นรับว่าเป็นพ่อเด็กดันเป็นสามีคุณแคทน่ะสิ”ปั้นจั่นพูด แคทอึ้ง

 

 

“ไม่จริง กวินบอกชั้นว่ากวินไม่ยุ่งกับมันแล้วต่างคนต่างอยู่ คนของนายกรองข่าวมั่วรึเปล่า”แคทรีบ

พูด

 

 

“เอ ถ้าแค่ข่าว แล้วรูปนี้คืออะไรน้อ”ปั้นจั่นเปิดไอโฟนชูรูปที่ลูกน้องเขาส่งมาให้เมื่อวาน เป็นรูปที่

กวินเดินกับจินนี่และพิม ไปซื้อของบำรุงครรภ์และดูของให้เด็กอ่อน และที่สำคัญตอนนั้นจินนี่ท้องดู

นูนๆขึ้นเหมือนท้องประมาณ4เดือนแล้ว

 

 

“บอกชั้นว่ามีงานที่บริษัท แต่กวินแอบไปหามัน”แคทแทบปรี้ดแตกจะโยนไอโฟนปั้นจั่นทิ้ง ปั้นจั่นรีบ

ห้าม

 

 

“นี่คุณจะทำลายข้าวของแบบนี้มันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก สู้เล่นงานพวกนั้นตรงๆดีกว่า”ปั้นจั่นพูด

ให้แคทฉุกคิด

 

 

“ชั้นจัดการพวกมันแน่ นายต้องช่วยชั้นด้วยล่ะ”แคทอาฆาต

 

“ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แล้วนี่อุตส่าห์รายงานข่าวให้แล้ว คุณไม่คิดจะมีรางวัลให้ผมหน่อยหรอ”ปั้นจั่น

พูดพลางเอามือไปคลอเคลียปอยผมแคทเล่น

 

 

“ตอนนี้ชั้นหงุดหงิดมาก ช่วยทำให้ชั้นหายหงุดหงิดหน่อยสิ”แคทมองหน้าปั้นจั่นอย่างรู้ความหมาย

 

 

“งั้นผมจะทำให้คุณหายเครียดเอง”พูดจบปั้นจั่นก็โน้มแคทไปจูบอย่างร้อนแรงก่อนจะดึงปมผูกชุด

คลุมอาบน้ำของแคทออกแล้วซุกไซร้ไปทั่วตัวของแคททันที

 

 

 

 

 

หลังจากวันนั้นวันที่แก้วและโทโมะเผลอมีอะไรกันครั้งที่2ขึ้น เช้าวันนั้นแก้วก็รีบลุกขึ้นแล้วหนีชายหนุ่มกลับ

บ้าน พยายามหลบหน้าโทโมะมาโดยตลอด และนี่ก็เป็นอีกวันที่แก้วหนีโทโมะมาอยู่กับเคนตะไม่

ยอมกลับไปช่วยงานตามเดิม

 

 

“นี่เธอจะหลบโทโมะมันแบบนี้ตลอดไม่ได้หรอกนะ”เคนตะพูดพลางเอาน้ำมาให้แก้วที่นั่งทอด

สายตามองดูลูกค้าในร้านอาหารของเคนตะจากชั้น2ลงมา

 

 

“แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ชั้นไม่เจอกับคุณโทโมะได้ช่วงนึงไม่ใช่หรอเคนตะ”แก้วพูดแล้วพลางถอนหายใจ

 

“แล้วถ้าเธอท้องล่ะ”เคนตะถามไปตามตรงทำให้แก้วแทบพ่นน้ำออกมา

 

“นี่แค่ครั้ง2ครั้งมันไม่ติดหรอกน่า”แก้วพูดแล้วรีบเอาทิชชู่เช็ดปาก หน้าแดงจัด

 

 

“แหม คิดว่าโทโมะมันไม่มีน้ำยาขนาดนั้นเลยรึไง มันออกจะร้อนแรงแบบนั้น”เคนตะแซวเล่นเอาแก้วหน้าแดงกว่าเดิม

ก่อนจะไล่เตะเคนตะตรงชั้น2นั่นแล้วทั้งคู่ก็หัวเราะกันอยางสนุกสนาน

 

 

“ขอโทษที่มาจังหวะ”โทโมะเดินมาเห็นเข้าก็พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆจนแก้วและเคนตะต้องหยุดแล้วหัน

ไปมองโทโมะที่ขึ้นบันไดมาชั้น2หาพวกเขาทันที

 

 

“อ่อ ว่าไงโทโมะ เที่ยงแล้วนิ มาทานข้าวกันก่อนดิ”เคนตะรีบชวนเพื่อน

 

 

“ไม่อ่ะ พอดีชั้นไม่ว่างที่จะทิ้งงานไว้นานๆหรอก ไหนล่ะพวกเอกสารที่ให้ชั้นมาเอา ไปเอามาให้ดิ

เร็วๆ”โทโมะพูดแกมเร่งเคนตะให้รีบไปเอาเอกสาร เคนตะจึงเดินหายเข้าไปในห้องก่อนจะเหลือแค่

แก้วและโทโมะตรงนั้น

 

 

“คุณโทโมะทานข้าวมารึยังคะ”แก้วเปิดประเด็นถามเพือไม่ให้ห้องเงียบเกินไป

 

 

“ยัง ไม่มีอารมณ์กิน”โทโมะพูดไม่สบตาแก้วก่อนจะหันไปสุบบุหรี่ที่ระเบียง

 

 

“ทำไมต้องสูบบุหรี่ ข้าวก็ไม่กิน ปล่อยตัวเองให้โทรมแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน”แก้วมองโทโมะแล้วพูด

อย่างตัดพ้อ นี่เขาจะเสียใจเรื่องแพทไปถึงไหนนะ ถึงไม่ยอมดูแลตัวเองแบบนี้

 

 

“นี่มันตัวชั้น เรื่องของชั้น ชั้นจะเป็นยังไงแล้วเธอจะทำไม”โทโมะพูดอย่างไม่สนใจ

 

 

“ถ้าเป็นอะไรไปแล้วแก้วจะทำยังไงล่ะคะ”แก้วพูดอย่างน้อยใจ

 

 

“จะไปห่วงอะไรเธอยังมีไอ้เคนตะทั้งคนที่ดูแล แต่ชั้นไม่มีใคร”โทโมะพูดไม่แคร์

 

 

“แล้วเมื่อคุณอยากจะให้แก้วเข้าไปดูแลคุณได้ซักทีล่ะคะ”แก้วพูดขึ้นทำเอาโทโมะหันกลับไปมอง

แก้วที่ยืนกำมือแน่นตรงหน้าเขา

 

 

“แก้วเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะคะ ทำไมคุณต้องใจร้ายกับแก้วแบบนี้ มันก็สมควรแล้วที่แก้วควรจะพอสักที”แก้วน้อยใจเดินคว้ากระเป๋าแล้ว

หนีออกไปทันที

 

 

“เห้ย มีเรื่องอะไรกันเนี่ย”เคนตะที่สวนกับแก้วที่วิ่งร้องไห้ออกไปก็ถามโทโมะทันที

 

 

“ช่างเถอะ ก็แค่เด็กขี้แยคนนึง”โทโมะพูดไม่ใส่ใจ

 

“แต่เด็กขี้คนนั้นเค้าได้ชื่อว่าอดทน ดูแลนายมาตลอดไม่ใช่หรอ นี่ถ้าเค้าไม่รักนายมากเค้าก็ทนแบบ

นี้หรอก”เคนตะพูด

 

 

“ไร้สาระน่า นี่เอกสารใช่มั้ย ชั้นไปนะ”โทโมะนิ่งแปปนึงก่อนจะขยี้ก้นบุหรี่แล้วเดินหยิบเอาเอกสาร

เดินออกไปทันที เคนตะมองตามแล้วส่ายหน้าหนัก

 

 

 

“โอยยย ใครก็ได้ช่วยทำยัยแก้วท้องที่เถอะ นี่เหนื่อยแล้วนะ”เคนตะพูดแกมบ่นกับคู่นี้เหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

“จินนี่ว่าคุณกลับบ้านบ้างก็ได้นะ ไม่ต้องมาชั้นบ่อยนักหรอก”จินนี่พูดกับกวินที่ช่วยเธอถือของเข้ามา

ในบ้านพร้อมกับพิม

 

 

“ก็ที่บ้านนี้ไม่ค่อยมีพวกผู้ชายไม่ใช่หรอ”กวินพูดก่อนจะวางของต่างๆที่เกี่ยวกับคุณแม่ลูกอ่อนแล้ว

พยุงจินนี่มานั่ง

 

 

 

 

“แหม ถ้าเป็นแบบนี้อีกหน่อยจินนี่ก็คงจะอ้วนแน่ๆ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านแล้วพูด

 

“ฟาง นาย”กวินตกใจที่ฟางและป๊อปปี้มาด้วยกัน

 

“พี่กวิน”ฟางวิ่งไปกอดกวินทันที

 

“พี่ขอโทษนะฟาง ถ้าวันนั้นพี่ไม่เอาชาให้ฟางกิน ฟางคงจะไม่แท้ง”กวินพูดอย่งรู้สึกผิด

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฟางรู้ว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ เอ่อ ฟางว่ามันคงเป็นอุบัติเหตุ”ฟางพูดแต่ยังไม่บอกกวิน

เรื่องที่แคทเป็นคนทำเพราะธามไทยังหาสาเหตุไม่ได้ว่าแคททำไปทั้งหมดเพื่ออะไร

 

 

“แล้วนี่เมื่อไหร่ฟางจะกลับบ้าน พี่กับพ่อคิดถึงเรามากนะ”กวินพูด

 

 

“เอาเป็นว่าอีกไม่นานฟางก็กลับแล้วล่ะค่ะ แล้วนี่พี่มาหาจินนี่แบบนี้ พี่แคทรู้มั้ยคะ”ฟางถามต่อ

พอได้ยินชื่อแคท จินนี่และกวินก็เงียบลงไปทันที

 

 

“นายน่ะ เคลียร์เรื่องตัวเองเสร็จแล้วรึไงถึงมาหาเพื่อนชั้นแบบนี้”ป๊อปปี้พูดขึ้นกวินยิ่งนิ่งไม่ตอบ

 

 

“พี่กวินคะ เรื่องนี้ฟางเห็นด้ยกับป๊อปปี้นะคะ พี่ยังมีพี่แคทเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอยู่ ถึง

แม้ตัวพี่จะรักจินนี่ไปแล้วก็ตาม พี่ต้องจัดการเรื่องนี้อย่าให้มันคาราคาซัง”ฟางพูด กวินนิ่งแล้วหันไป

สบตาจินนี่ที่นิ่งซึมเหมือนกัน เพราะรู้ตัวว่าความรักของเธอกับกวินมันเป็นเรื่องที่ผิด เพราะสภาพ

ตอนนี้มันเหมือนกับเธอเป็นเมียน้อยกวินจริงๆ

 

 

 

“พี่ยอมรับว่าที่พี่แต่งงานกับแคท เพราะความเหมาะสมทางผู้ใหญ่ของแก๊งค์เลือกให้เหมือนกับที่

นายกับจินนี่ไงล่ะ”กวินพูดแล้วสบตากับป๊อปปี้นิ่ง

 

 

“แต่ถ้าให้เลือกเดินตามหัวใจพี่เลือกแล้วว่าพี่จะเลือกใคร”กวินพูดแล้วับมือจินนี่ไว้ จินนี่อึ้งก่อน

น้ำตาจะไหลออกมา

 

 

“ต่อให้มันจะผิดต่อสิ่งที่แก๊งค์เราปลูกฝังมา แต่ตอนนี้ในปัจจุบัน คือพี่ที่ปกครอง พี่เองนี่ล่ะจะ

เปลี่ยนแปลงมันเอง”กวินพูดอย่างหนักแน่น เพราะเดิมเรื่องของแก๊งค์เขากับมังกรดำมีปัญหาเรื่อง

ทับเส้นด้านผลประโยชน์มาช้านาน แต่เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่เท่ามังกรดำ

แค่แก๊งค์ของเขาทำถูกต้องไม่ทับเส้นกฎหมายแค่เท่านี้ก็พอแล้ว

 

 

“งั้นเท่ากับว่าถ้านายจัดการเรื่องของนายได้ชั้นก็มีสิทธิ์แต่งงานกับน้องนายได้น่ะสิ”ป๊อปปี้พูดอย่าง

ดีใจแล้วจับมือฟางแน่น เล่นเอาฟางหน้าแดงด้วยความเขิน

 

 

“ไม่รู้มันเป็นของอนาคต นายต้องไปคุยกับพ่อแม่ฟาง”กวินพูด

 

“ชั้นคุยแล้วแต่แค่แม่”ป๊อปปี้พูดเสียงอ่อยๆ

 

 

“หึๆ ถึงพ่อจะชอบก็จริง แต่พ่อชอบเรื่องงาน ถ้าเรื่องลูกสาวพ่อชั้นคงจะยกให้ยาก เพราะเล่นทำ

น้องชั้นท้องก่อนแต่งแบบนี้น่ะ”กวินพูดขู่

 

 

“แหม ละทีนายล่ะถ้าพ่อจินนี่ที่อยู่ยุโรปตอนนี้รู้ล่ะ นายก็ไม่ต่างจากชั้นนั่นล่ะ”ป๊อปปี้เถียง

 

“ของชั้นน่ะ ถ้าไม่ยอมจินนี่ก็ท้องไม่มีดิ โอ๊ย”กวินพูดก่อนจะถูกจินนี่บิดจนตัวงอ

 

 

“เหอะ อย่าคิดว่าชั้นจะยอม แท้งแล้วก็ท้องใหม่ได้โว่ย โอ้ย”ป๊อปปี้ไม่ยอมรีบพูดเกทับกวินบ้างจึง

โดนฟางหยิกไปเหมือนกัน

 

 

“โอ๊ย จะพูดอีกนานมั้ย ตอนนี้เรามากันก่อน ว่าเราจะเอายังไงไป”ฟางรีบพูด

 

“งั้นพี่ตัดสินได้แล้วล่ะ”กวินพูด

 

“พี่จะหย่ากับแคท”กวินพูดอีกครั้งหลังจากนิ่งมานาน

 

 

 

ตรู้ดดดด

 

 

โทรศัพท์กวินดังขึ้น ปลายสายบอกว่าเป็นแคทโทรมา

 

 

 เดี๋ยวอีกตอนช้าหน่อยนะ ถ้ารอได้อาจจะดึกหน่อยนะๆๆๆ