รักบนเส้นขนาน

 
 
 
 
“อืมมม อ๊าย แก แก เป็นใครน่ะ”แคทลืมตาตื่นมาในเช้าวันต่อมาต้องตกใจที่พบว่าตัวเองนอนอยู่บน
เตียงกับชายแปลกหน้าคนหนึ่งในสภาพเปลือยเปล่า
 
 
“จำบทรักอันร้อนแรงของเราไม่ได้จริงๆหรอครับ คุณนายเสือขาว”ชายคนนั้นพูดอย่างเจ้าเล่ห์
 
 
“อะไรกัน แก ข่มขืนชั้นน่ะสิ”แคทว่าแล้วพยายามหาเสื้อผ้าตัวเองแต่ไม่พบ
 
“งั้นดูนี่ แล้วจะรู้ว่าชั้นข่มขืนเธอรึเปล่า”ชายคนนั้นชูมือถือที่อัดคลิปวีดีโอไว้
 
 
 
‘ฮิ้วๆ น้องสาวถอดอีกสิจ้ะๆ’เสียงโห่เชียร์ในวีดีโอทำให้แคทตกใจที่เห็นภาพที่ตัวเองถอดเสื้อผ้า
ออกมาทีละชิ้นๆ แล้วเดินมาคลอเคลียกับชานคนนี้ที่ผับ แคทมองไปรอบๆก่อนจะรู้สึกว่านี่คือห้อง
ของชั้นบนผับนี้ ก่อนจะรีบหันกลับไปดูตัวเองในคลิปต่อทันที
 
 
 
‘อ๊า แรงอีกๆ อย่างนั้นล่ะ อ๊า’แคทร้องครางอย่างมีความสุขกับชายคนนี้ แคทอึ้งและพยายามนึกถึง
เพื่อนที่เธอมาด้วย หายไปไหนกันหมดนะ
 
 
“งั้นชั้นขอให้เรื่องเมื่อคืนแกกับชั้นเก็บเป็นความลับ อยากได้ไหร่กับค่าปิดปากล่ะ”แคทพูดขึ้นแต่ถูก
ดึงลงมานั่งที่ตักชายคนนั้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับถูกดึงผ้าห่มร่นลงมาทำให้ทั้งคู่อยู่ในสภาพเปลือย
เปล่าทั้งคู่
 
 
 
“สวยๆแบบนี้ทำไมไอ้กวินมันถึงไม่สนใจนะ”ชายคนนั้นลูบไล้ไปทั่วร่างเปลือยเปล่าของแคทเพื่อ
กระตุ้นอารมณ์แคท แคทพยายามสะกดอารมณ์ตัวเองไม่ให้เลยตามเลยไปอีก เธอยอมรับว่าเธอ
พอใจกับสัมผัสพวกนี้มาก
 
 
“ทะ ทำไมแก อ๊า ถึงทำแบบนี้”แคทร้องเมื่อถูกชายคนนั้นขลเม้มยอดอกสวยอีกครั้ง จนแคทเผลอ
เอามือโอบรอบคอชายคนนั้นไว้
 
 
“มองหน้าดีๆสิ ว่าผมคือใคร ลืมกันแล้วหรอ”ชายคนนั้นละปากออกจากอกสวยแล้วพูด ก่อนจะจ้อง
หน้าแคท
 
 
 
“ปะ ปั้นจั่น”แคทร้องตกใจ เพราะจำได้ว่าปั้นจั่นคือคนของที่บ้านของเธอที่ออกไปอยู่พวกเดียวกับ
พวกของสิงห์ทองจากทางใต้ และที่สำคัญ ปั้นจั่นคือผู้ชายคนแรกของเธอ
 
 
“แหม ยังจำผัวคนนี้ แปลว่ายังไม่ลืมรสชาตรักของเรา2คน ดีงั้นก็ไม่ต้องเสียเวลารื้อฟื้น”ปั้นจั่นพูด
จบก็สอดใส่แกนกลางเข้าไปในลำตัวแคททันที
 
 
“อ๊า ปั้นจั่น แรงอีก”แคทที่เครื่องติดกับการเล้าโลมของปั้นจั่นเมื่อกี้ก็เริ่มบรรเลงเพลงรักขึ้นมาอีก
รอบโดยไม่สนว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนน่ะ”ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นป๊อปปี้ที่นอนที่โซฟาลุกขึ้นแล้วใส่แมสปิดปากไว้เหมือนเดิม
 
“เอ้า เดี๋ยวหมอตัวจริงมาตรวจนะสิ ทีนี่ได้โดนดุแน่ๆ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่เขื่อนและเฟย์จะเข้ามา
แล้วพาป๊อปปี้ออกไป แต่ต้องตกใจเมื่อทุกคนหันไปเจอธามไทที่เดินเข้ามาในห้อง
 
 
“เอ่อ ชั้นแวะมาเยี่ยมฟาง เดี๋ยวชั้นก็ไปแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วกำลังจะเดินออกไป
 
 
“ก็ไม่ได้ห้ามนิ จะอยู่เฝ้าก็ได้นะ”ธามไทไม่พูดอะไรก็เดินไปนั่งเปิดทีวีที่โซฟาไม่ได้โวยวายอะไร
จนทุกคนแปลกใจ เพราะปกติธามไทจะโวยวายไม่ยอมให้ป๊อปปี้มายุ่งกับฟาง
 
 
“ไม่โวยวายหน่อยหรอนายน่ะ”เฟย์เอ่ยถาม
 
 
“รึวาไม่ชอบ ชั้นเปิดโอกาสให้พวกเธออยู่ด้วยกันละนะ จะอะไรอีกเนี่ย”ธามไทเริ่มหงุดหงิด
 
 
“เปล่าก็แค่แปลกใจน่า ปกตินายจะชอบโวยวายไม่ยอมให้ฟางเข้าใกล้ป๊อปปี้”เฟย์พูดถึงทุกครั้งท่เจอกับป๊อปปี้
 
“ชั้นก็แค่คิดว่า ฟางอยู่กับหมอนี่ดูปลอดภัยกว่าอยู่ที่บ้าน”ธามไทพูดเป็นนัยๆ ทุกคนสงสัย
 
 
“เออ จริงสิ เรื่องที่ฟางตกบันไดน่ะ ความจริง มันไม่ใช่อุบัติเหตุ”ฟางค่อยพูดๆขึ้น
 
“อะไรนะ ฟางใครทำฟาง”ป๊อปปี้รีบถาม
 
 
“พี่แคทใช่มั้ย”ธามไทพูดขึ้นมาบ้าง
 
 
“ไม่จริงน่า”เฟย์พูดเพราะถึงแม้แคทจะร้ายเท่าไหร่แต่ไม่น่าจะทำแบบนี้ ฟางเป็นน้องสาวของสามีเธอแท้ๆนะ
 
 
“จริง วันนั้น แคทผลักฟางตกลงไป”ฟางพูดทุกคนอึ้งโดยเฉพาะเฟย์
 
 
“มะ ไม่จริง พี่แคทจะทำแบบนั้นทำไมกัน พวกเราเป็นพวกเดียวกันนะ”เฟย์พูดอย่างไม่เชือหู
 
 
“เพราะพวกเราเป็นพวกเดียวกันน่ะสิ ถึงได้สงสัยว่าแคทผลักฟางทำไมกัน”ธามไทสงสัย
 
 
“แล้วถ้าฟางแท้งลูกไปแบบนี้แล้ว แคทก็ไม่ทำอะไรฟางนะ แล้วเรื่องนี้พี่กวินเค้ารู้เห็นด้วยมั้ย”ฟางถาม
 
 
“น่าจะไม่ ชั้นรู้น่าว่าเธอก้เสียใจที่พี่กวินเอาชาให้เธอกิน แต่ถ้าเธอเห็นอาการของพี่กวินว่าเค้า
เสียใจมากแค่ไหนที่ทำให้เธอแท้งลูกน่ะ เธอจะรู้ว่าพี่กวินไม่รู้เรื่องนี้เหมือนกัน”ธามไทพูดเพราะ
สังเกตกวินที่กลับจากบ้านจินนี่มาก็ซึมและโหมงานจนหนักไปอีกเพราะรู้สึกผิด
 
 
“โถ่ พี่กวิน”ฟางสงสารพี่ชายอย่างมาก
 
 
“พี่กวินบอกอีกว่า ถ้าเธอยังโกรธ เกลียดที่พี่กวินเป็นสาเหตุล่ะก็ เธอไปพักที่คอนโดที่เธอแอบพี่กวิน
ซื้อไว้ก่อนก็ได้นะ ยังไม่ต้องกลับบ้าน”ธามไทพูด ฟางอึ้ง ไม่คิดว่ากวินจะรู้ เพราะสาเหตุที่เธอซื้อ
คอนโดไว้เงียบๆเพื่อเวลาเธอเหนื่อยจากทุกอย่าง ที่น่ะเป็นที่ส่วนตัวที่เธอจะเข้ามาพักผ่อน
 
 
"พี่กวินเค้ารู้มาได้สักพักแล้วล่ะว่าเธอแอบซื้อคอนโดไว้แตเค้าก็ไม่ท้วงอะไรน เพราะพี่เค้าอยากให้เธอมีพื้นที่ส่วนตัว"เฟย์พูดเสริมธามไท
 
 
“ชั้นว่าชั้นเห็นด้วยกับพี่กวินนะ เธอน่ะไปพักที่คอนโดก่อน เดี๋ยวชั้นจะส่งคนของเราไปคุ้มกันเธอที่
คอนโดเอง”ธามไทพูดแกมเป็นห่วงฟาง
 
 
“อื้อ ขอบคุณมากนะธามไท”ฟางพูดแล้วยิ้มขอบคุณ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไปไหนมาแคทเมื่อคืนไม่เห็นกลับมา”กวินที่จะออกไปประชุมกับแก๊งค์เห็นแคทเข้ามาในบ้านก็ถามขึ้น
 
 
“ห่วงแคทด้วยหรอคะ นึกว่าทำแต่งานจนืมไปแล้วว่ายังมีเมียคนนี้”แคทพูดประชด
 
 
“คุณเป็นเมียผมนะแคทไม่ห่วงคุณละจะห่วงใคร”กวินพูดพลางส่ายหน้า
 
 
“ก็อีนังดอกไม้ของมังกรดำไงล่ะคะ ทำไมไม่ห่วงมัน อีเมียน้อยนั่น”แคทพูดถึงจินนี้วยความเกลียดชัง
 
 
“ผมบอกว่าเราไม่มีอะไรกันอีกแล้ว ผมมีคุณทั้งคนนะ เชื่อใจผมหน่อยสิ”กวินพูดอย่างน้อยใจ
 
 
“อ้ะ หรอคะ อ้อ วันนี้แคทว่าจะไปงานเลี้ยงกับคุณหญิง ทำไมวงเงินบัตรเครดิตถึงรูดไม่ได้ล่ะ
คะ”แคทถามอย่างหัวเสีย
 
 
 
“คุณใช้เงินเกินวงเงินที่ผมจัดให้ล่ะสิ แคท รอบนี้คือผมอาจหมุนเงินให้คุณไม่ทันนะแคท ผมว่าคุณควรจะประหยัดบ้าง”กวินพูด
 
“อะไรกัน ทีเอาเงินไปให้ลูกน้องยังให้ได้เลย ทีเมียล่ะไม่ห็นสนใจไยดีเมีย”แคทเดินปึงปังขึ้นห้อง
ไปกวินถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรน่ะ”ฟ้าถามธามไทหลังากที่นัดกันมาดูหนังแล้วเห็นธามไทเอาถุงใบใหญ่ออกมา แล้วสวม
ถุงมือกันไว้กลัวรอยนิ้วมือตัวเองจะติดโถ2โถที่เอาออกมา
 
“ห้ามจับนะ คือชั้นเอามาจากห้องทำงานพี่แคทน่ะ”ธามไทร้องห้ามฟ้าที่จะจับ
 
 
“แล้วมันคืออะไรหรอ”ฟ้าถาม
 
 
“วันนี้ชั้นเอาโถพวกนี้ไปให้หมอที่โรงพยาบาลตรวจแล้วพบว่าโถแรกมันคือโถยาที่ฟางกินแล้วตก
เลือด ส่วนอีกโถคือโถยาที่มีตัวยาเหมือนกับยาเบื่อที่จินนี่เอาชานั่นไปให้พี่กวินกินเลย แต่แปลกที่
มันมาจากห้องพี่แคทหมดเลย”ธามไทพูด
 
 
“อย่าบอกนะว่าพี่สะใภ้ธามเค้าวางยาพี่ๆของธามหมดเลย”ฟ้าตกใจ
 
“ตอนนี้สงสัย50-50อ่ะ”ธามไทพูด
 
 
“งั้นตอนนี้ถ้าฟางกับพี่กวินทำให้แคทไม่พอใจ ความเป็นตายของพี่ๆธามนี่มีเท่ากัน”ฟ้าพูด
 
“พี่แคทไม่ทำอะไรพี่กวินหรอก เพราะพี่แคทยังต้องพึ่งอำนาจจากหัวหน้าแก๊งค์เสือขาว ถ้าเป็นไป
ได้ผลพวงทั้งหมดอาจจะตกมาที่ชั้น หรือไม่ก็ฟาง”กวินพูด
 
 
“ไม่นะ นายจะเป็นอะไรไม่ได้ ชั้นไม่ยอม”ฟ้าโวยวายห่วงธามไท
 
“ห่วงหรอ”ธามไทพูดยิ้มๆ
 
 
“ไม่ห่วงชายเล็กแล้วคุณหนูเล็กจะห่วงใครล่ะตาบ้า”ฟ้าพูดยิ้มๆ ธามไทหน้าแดงก่อนจะนึกอะไรออก
 
 
“ฟ้า เอาหูมานี่”ธามไทบอกก่อนทั้งคู่จะกระซิบอะไรกัน
 
 
 
 
 
 
 
"แล้วนี่เขื่อนไม่มากับเราหรอเคนตะ พี่จงเบ"แก้วชะเง้อมองหาเขื่อนที่ปกติจะชอบมากับเคนตะและจงเบเวลาออกไปสังสรรต์
 
 
"รายนั้นเค้าอินเลิฟอยู่น่ะ ตามประสาคนมีเมียแล้ว"เคนตะตอบแก้วแ้วอดขำไม่ได้ที่ตั้งแต่เขื่อนคบกับเฟย์ เขื่อนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนจากเสือผู้หญิง
ต้องเป็นแมวเชื่องในโอวาทของเฟย์
 
 
 
"ดีจังเเนาะ คนมีความรักเนี่ย"แก้วพูดแล้วเศร้างไปทำให้เคนตะอดเอ็นดูแก้วไม่ได้ก็ลูบผมแก้วแทนการปลอบใจ
 
 
 
 
"เอาน่า อย่างน้อยก็ไม่ใช่มีแค่เขื่อนคนเดียวนะที่มีความรัก"จงเบพูดแล้วมองไปยังโทโมะที่กำลังเดินมาที่โต๊๊ะของพวกเขา โทโมะเดินเข้ามาเห็นแก้วที่
นั่งข้างเคนตแล้วมีเคนตะคอยลูบผมแก้วอย่างเบามือและชะงักเมื่อสังเกตเห็นขุดของแก้วที่ใว่สายเดี่ยวคว้าอกและเว้าหลังจนเห็นแผ่นหลังขาวเนียน
 
 
 
 
"นี่แ่งตัวอะไรของเธอ อย่างกับผู้หญิงหากิน"โทโมะเดินเข้าไปว่าแก้วทันทีที่เห็น
 
 
 
 
"เห้ย โทโมะมันไม่แรงไปหน่อยหรอวะ แก้วแต่งแบบนี้ก็เซ็กซี่ดีนะ อย่าลืมสิแก้วไม่ใช่เด็กๆอีกต่อไปแล้วนะ"เคนตะรีบพูด
 
 
 
 
"ก็ไมใช่เด็กแล้วไง แต่ยังทำตัวเหมือนกับเด็กไม่รู้จักคิด ดูแต่งตัวเข้า อยากจะมาล่อผู้ชายทั้งบาร์นี้รึไง รึว่าอยากจะไปหว่านเสน่ห์เหมือนกับผู้หญิงนั่ง
ดริงค์ที่ชอบให้ท่าผู้ชาย"โทโมะที่ไม่พอใจกับการแต่งตัวของปแก้วก็รีบว่าแก้วเสียๆหายๆ
 
 
 
 
"ใช่สิคะแก้วมันไม่ดี จะทำอะไรก็ไม่เคยจะถูกใจคุณอยู่แล้วนิ"แก้วน้ำตาไหลออกมาเมื่อถูกชายที่เธอแอบรักมาตลอดว่าเสียๆหายๆก่อนที่จะรีบเดินหนี
ออกไปโดยมีเคนตะรีบวิ่งตามแก้วออกไป
 
 
 
 
"นายก็รู้ว่าแก้วคิดยังไงกับนาย แล้วนายยังจะคอยพูดจาทำร้ายแก้วอีกหรอโทโมะ ลำพังก็ทำให้แก้วเจ็บมามากแล้วนะ"จงเบปรามเพื่อนแล้วถอน
หายใจออกมากับการกระทำของโทโมะเมื่อกี้นี้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ในที่สุดก็ออกจากโรงพยาบาลซักทีอุดอู้มาหลายวันละ”ฟางเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วพูดกับเฟย์ที่จัด
กระเป๋าฟางอยู่
 
 
“อ้อ เห็นธามไทเอาน้ำส้มที่เธอชอบมาให้น่ะ ดื่มก่อนสิ”เฟย์พูดก่อนฟางจะแกะน้ำส้มดื่มจนหมด
ขวดซักพักฟางก็หาว และเซรีบเกาะข้างฝาเพื่อยึดตัวเองไว้
 
 
 
“ทำไมมันง่วงแบบนี้นะ”ฟางพูดแล้วพยายามตั้งสติกับตัวเอง
 
 
“เธอพึ่งฟื้นไข้มาละมั้งเลยไม่มีแรง”เฟย์พูดก่อนที่ฟางจะเป็นลมลงไป
 
 
 
 
“เฮ้ ข้างนอกน่ะ เข้ามาได้แล้ว ชั้นหนักกก”เฟย์เรียกคนข้างนอกให้เข้ามาช่วยพยุงฟางทันที
 
 
 
 เยสส ในที่สุดก็ถึงตอนนี้ ตอนที่แคทนอกใจกวินบ้างแล้ว
 
แล้วฟ้ากับธามไทกระซิบอะไรกันล่ะๆ
 
อย่าลืมมาเม้นกับโหวตกันหน่อยเยอะๆนะจ้ะๆ ถ้าชอบเรื่องนี้อ่า